Unguentum Neomycini 5 mg/g maść

1 g maści zawiera 5 mg siarczanu neomycyny.

Antybiotyk aminoglikozydowy w postaci preparatu do miejscowego stosowania. Działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp., bakterie Gram-ujemne (Escherichia coli, Klebsiella spp., Haemophilus influenzae, Proteus spp., Pseudomonas spp., Salmonella spp., Shigella spp.) oraz prątki kwasooporne, w tym oporne na streptomycynę szczepy Mycobacterium tuberculosis. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i Streptococcus spp. Neomycyna stosowana miejscowo nie wywołuje działania układowego.

Miejscowe leczenie ropnych chorób skóry, zwłaszcza wywołanych przez gronkowce (np. czyraczność, liszajec gronkowcowy), ropnych powikłaniach alergicznych chorób skóry, zakażonych niewielkich oparzeniach i odmrożeniach.

Nadwrażliwość na neomycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Uszkodzenie słuchu. Choroby narządu słuchu. Zaburzenia słuchu lub równowagi w wywiadzie. Niewydolność nerek. Nie stosować na duże powierzchnie uszkodzonej skóry, na sączące zmiany chorobowe i owrzodzenia żylakowe. Nie stosować długotrwale, ze względu na rozwijającą się oporność bakterii, możliwość toksycznego działania oraz nadkażenia drożdżakami. Nie podawać łącznie z lekami oto-, nefro- lub neurotoksycznymi. Ciąża i okres karmienia piersią. Pacjenci w podeszłym wieku. Dzieci <12 lat.

Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia.

Zewnętrznie. Dorośli i dzieci od 12 lat. Na zmienioną chorobowo skórę nanosi się cienką warstwę maści 2-4 razy na dobę. Wielkość dawki zależy od rozległości i umiejscowienia chorobowo zmienionego miejsca. Nie stosować dłużej niż przez 7 dni.

Lek stosowany miejscowo, zwłaszcza na otwarte rany i przez dłuższy czas, może być ototoksyczny i nefrotoksyczny. Wskutek stosowania neomycyny w lecznictwie od wielu lat bakterie łatwo wytwarzają na nią oporność; dotyczy to zarówno pałeczek Enterobacteriaceae, jak i gronkowców. Daje oporność krzyżową z kanamycyną, paromomycyną i framycetyną.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Mogą wystąpić odczyny i podrażnienia skórne, zmiany alergiczne, zaczerwienienia, rumień, obrzęk,
świąd, odczyny toksyczne oraz zmiany o charakterze wypryskowym.

W trakcie stosowania neomycyny na skórę, może wystąpić krzyżowa reakcja uczuleniowa z paramycyną, kanamycyną, tobramycyną, amikacyną i izepamycyną. Krzyżowa reakcja uczuleniowa nie występuje między neomycyną a dibekacyną, arbekacyną, astromycyną i spektynomycyną. Jednoczesne lub następcze stosowanie doustne lub miejscowe neomycyny i innych antybiotyków aminoglikozydowych (np. paromomycyny) lub innych leków o potencjalnym działaniu nefrotoksycznym i (lub) neurotoksycznym (np. bacytracyny, cisplatyny, wankomycyny, amfoterycyny B, polimyksyny B, kolistyny, wariomycyny) jest przeciwwskazane, ze względu na ryzyko sumowania się toksycznych działań niepożądanych.

CHEMA-ELEKTROMET Spółdzielnia Pracy
ul. Przemysłowa 9
35-105 Rzeszów