Uroflow SR 4 mg kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

1 kaps. o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera 4 mg winianu tolterodyny, co odpowiada 2,74 mg tolterodyny. Preparat zawiera laktozę.

Kompetycyjny, swoisty antagonista receptora muskarynowego, wykazujący większą selektywność działania wobec pęcherza moczowego niż na ślinianki. Efekty leczenia mogą wystąpić w ciągu 4 tyg. Tolterodyna w postaci kaps. o przedłużonym uwalnianiu, twardych jest wolniej wchłaniana niż tolterodyna w postaci tabl. o natychmiastowym uwalnianiu. W rezultacie, maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane w czasie 4 (2 – 6) h po podaniu kapsułki. Okres półtrwania tolterodyny podanej w postaci kapsułki wynosi około 6 h u osób z nasilonym metabolizmem i około 10 h u osób z powolnym metabolizmem (pozbawionych CYP2D6). Stan stacjonarny osiągany jest w czasie 4 dni po podaniu kapsułek. Pokarm nie wpływa na biodostępność tolterodyny w postaci kapsułki. Po podaniu doustnym, tolterodyna podlega efektowi pierwszego przejścia w wątrobie. Efekt pierwszego przejścia jest katalizowany przez CYP2D6, co prowadzi do powstania pochodnej 5-hydroksymetylowej, głównego metabolitu o równoważnej sile działania farmakologicznego. Bezwzględna dostępność biologiczna tolterodyny wynosi 17% u osób z nasilonym metabolizmem, większość pacjentów, oraz 65% u osób ze słabym metabolizmem (pozbawionych CYP2D6). Tolterodyna i jej metabolit 5-hydroksymetylowy wiążą się głównie z orosomukoidem. Frakcje niezwiązane tolterodyny stanowią odpowiednio 3,7% i 36%. Podgrupa populacji (około 7%) pozbawiona jest aktywności CYP2D6. Zidentyfikowanym szlakiem metabolicznym u tych osób (ze słabym metabolizmem) jest dealkilacja przez CYP3A4 do tolterodyny N-dealkilowanej, która nie wykazuje działania klinicznego. Z uwagi na różnice we właściwościach wiązania się z białkami osocza pomiędzy tolterodyną a jej metabolitem 5-hydroksymetylowym, całkowity wpływ (AUC) niezwiązanej tolterodyny na organizm u osób ze słabym metabolizmem jest podobny do całkowitego wpływu na organizm niezwiązanej tolterodyny i jej metabolitu 5-hydroksymetylowego u pacjentów z aktywnym CYP2D6 z takim samym schematem dawkowania. 77% dawki leku wydalane jest w moczu, 17% - w kale.

Objawowe leczenie naglącego nietrzymania moczu i (lub) zwiększonej częstości oddawania moczu oraz nagłych parć jakie mogą wystąpić u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zatrzymanie moczu. Niekontrolowana jaskra z wąskim kątem przesączania. Myasthenia gravis. Ciężka postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Toksyczne rozdęcie okrężnicy.

Nie zaleca się stosowania tolterodyny w okresie ciąży. Unikać stosowania w okresie karmienia piersią.

Doustnie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 4 mg raz na dobę. W przypadku wystąpienia dokuczliwych działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć z 4 mg do 2 mg raz na dobę. Po 2-3 miesiącach należy ponownie ocenić skutek leczenia. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30 ml/min) zalecana dawka wynosi 2 mg raz na dobę. Skuteczność leku u dzieci i młodzieży nie została określona - nie zaleca się jego stosowania. Sposób podania. Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde mogą być przyjmowane z jedzeniem lub bez jedzenia i muszą być połknięte w całości.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów: ze znaczną przeszkodą podpęcherzową z ryzykiem zatrzymania moczu, z zaburzeniami powodującymi zmniejszenie drożności przewodu pokarmowego (np. zwężeniem odźwiernika), z zaburzeniem czynności nerek, z chorobą wątroby, z neuropatią autonomiczną, z przepukliną rozworu przełykowego, z ryzykiem zmniejszonej motoryki przewodu pokarmowego. Wykazano, że wielokrotne doustne stosowanie tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, w całkowitych dawkach dobowych wynoszących 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka supraterapeutyczna) prowadzi do wydłużenia skorygowanego odstępu QT. Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidualnych czynników ryzyka oraz wrażliwości pacjentów. Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym: z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT, z zaburzeniami elektrolitowymi (hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia), z bradykardią, z istotnymi, wcześniej zdiagnozowanymi chorobami serca (tj. kardiomiopatią, niedokrwieniem mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca, zastoinową niewydolnością serca), u pacjentów stosujących jednocześnie leki, które wydłużają odstęp QT, w tym leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i klasy III (np. amiodaron, sotalol). Ma to szczególne znaczenie w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4). Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć przyczyny organiczne parcia naglącego i częstości oddawania moczu. Preparat zawiera laktozę jednowodną - należy wziąć to pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zwrócić się do lekarza lub zgłosić do izby przyjęć, jeśli wystąpią objawy:
- ciężkiej reakcji alergicznej lub obrzęku naczynioruchowego (częstość nieznana, nie może być
  określona na podstawie dostępnych danych), takie jak:
  • obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w przełykaniu lub oddychaniu;
  • pokrzywka, wysypka, swędzenie;
- niewydolności serca (występuje niezbyt często – może dotyczyć nie więcej niż 1 na 100
  pacjentów), takie jak:
- ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu lub łatwe męczenie się (nawet podczas
  odpoczynku), trudności w oddychaniu w nocy, obrzęk nóg.

Wymienione działania niepożądane obserwowano podczas stosowania tolterodyny z następującą
częstością:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- suchość w jamie ustnej.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- zapalenie zatok
- zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
- senność
- ból głowy
- suchość oczu
- niewyraźne widzenie
- trudności w trawieniu (niestrawność)
- zaparcie
- ból brzucha
- nadmierna ilość powietrza lub gazów w żołądku lub jelitach
- bolesne lub utrudnione oddawanie moczu
- biegunka
- gromadzenie się płynów w organizmie powodujące obrzęki (np. wokół kostek)
- zmęczenie

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):
- reakcje alergiczne
- niewydolność serca
- nerwowość
- nieregularny rytm serca
- odczuwalne bicie serca (kołatanie serca)
- ból w klatce piersiowej
- niemożność opróżnienia pęcherza moczowego
- uczucie mrowienia w palcach dłoni i stóp
- zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego)
- zaburzenia pamięci

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- splątanie, halucynacje i dezorientacja
- przyśpieszony rytm serca
- zgaga
- zaczerwieniona skóra
- wymioty
- sucha skóra

Zgłaszano również nasilenie objawów otępienia u pacjentów leczonych z jego powodu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Al. Jerozolimskie 181 C
02 - 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

Jednoczesne stosowanie ogólnoustrojowych silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak: antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna i klarytromycyna), leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol) oraz inhibitory proteazy nie jest zalecane, ponieważ u osób z powolnym metabolizmem CYP2D6 dochodzi do zwiększenia stężenia tolterodyny w osoczu krwi z (następczym) ryzykiem przedawkowania. Jednoczesne stosowanie innych leków o silnych właściwościach przeciwmuskarynowych może powodować nasilenie działania leczniczego i działań niepożądanych tolterodyny. Z drugiej strony, działanie lecznicze tolterodyny może zostać osłabione w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów cholinergicznego receptora muskarynowego. Spowolniona w wyniku stosowania leków przeciwmuskarynowych perystaltyka przewodu pokarmowego, może wpływać na wchłanianie innych leków. Tolterodyna może zmniejszać działanie prokinetyków, takich jak metoklopramid i cyzapryd. Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnych interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit, 5-hydroksymetylotolterodyna, mają równoważną siłę działania. Badania interakcji z innymi lekami nie wykazały interakcji z warfaryną ani złożonymi doustnymi produktami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol + lewonorgestrel). Badanie kliniczne wykazało, że tolterodyna nie jest inhibitorem metabolitów CYP2D6, 2C19, 2C9, 3A4 czy 1A2 - nie należy oczekiwać zwiększenia stężenia w osoczu preparatów metabolizowanych przez te izoenzymy podczas jednoczesnego podawania z tolterodyną.

Zentiva Polska Sp. z o.o.
ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
22-375-92-00
[email protected]
www.zentiva.pl