Veoza 45 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 45 mg fezolinetantu.

Fezolinetant

Niehormonalny, selektywny antagonista receptora neurokininy 3 (NK3). Blokuje wiązanie neurokininy B (NKB) na neuronie kisspeptyny/neurokininy B/dynorfiny (KNDy), co jak się postuluje przywraca równowagę aktywności neuronalnej KNDy w ośrodku termoregulacyjnym podwzgórza. U kobiet po menopauzie leczonych fezolinetantem obserwowano przejściowe zmniejszenie stężenia hormonu luteinizującego (LH); nie zaobserwowano wyraźnych trendów ani istotnych klinicznie zmian w oznaczeniu hormonów płciowych (FSH, testosteronu, estrogenu i siarczanu dehydroepiandrosteronu). U zdrowych kobiet wartości C_max oraz AUC fezolinetantu zwiększały się proporcjonalnie do dawek od 20 do 60 mg raz na dobę. Po podaniu leku raz na dobę stężenie fezolinetantu w osoczu w stanie stacjonarnym było na ogół osiągane do 2. dnia przy minimalnej kumulacji fezolinetantu. Farmakokinetyka fezolinetantu nie zmieniała się z czasem. Wartość C_max fezolinetantu jest zazwyczaj osiągana od 1 h do 4 h po podaniu dawki. Po podaniu z wysokokalorycznym, wysokotłuszczowym posiłkiem nie obserwowano istotnych klinicznie różnic w farmakokinetyce fezolinetantu. Fezolinetant wiąże się z białkami w osoczu w małym stopniu (51%). Dystrybucja fezolinetantu do krwinek czerwonych jest niemal równa tej do osocza. Fezolinetant jest metabolizowany głównie przez CYP1A2, do utlenionego głównego metabolitu ES259564. ES259564 jest ok. 20-krotnie słabszy wobec ludzkiego receptora NK3. Stosunek metabolitu do związku macierzystego wynosi od 0,7 do 1,8. Po podaniu doustnym fezolinetant jest eliminowany głównie w moczu (76,9%) i w mniejszym stopniu z kałem (14,7%). W moczu średnio 1,1% podanej dawki fezolinetantu było wydalane w postaci niezmienionej, a 61,7% podanej dawki było wydalane jako ES259564. Efektywny T_0,5 fezolinetantu u kobiet z VMS wynosi 9,6 h.

Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów naczynioruchowych (VMS) związanych z menopauzą.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie umiarkowanych lub silnych inhibitorów CYP1A2. Stwierdzona lub podejrzewana ciąża.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży. W przypadku zajścia w ciążę w trakcie stosowania leku, leczenie należy natychmiast odstawić. Kobiety w wieku rozrodczym w okresie perimenopauzalnym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji. W tej grupie zalecane są niehormonalne środki antykoncepcyjne. Lek nie jest wskazany w okresie karmienia piersią. Nie wiadomo, czy fezolinetant i jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Na podstawie dostępnych danych farmakokinetycznych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie fezolinetantu i (lub) jego metabolitów do mleka zwierząt. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać/wstrzymać podawanie leku biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. W badaniach płodności u samic szczurów fezolinetant nie wpływał na płodność.

Doustnie. Dorośli. Zalecana dawka to 45 mg raz na dobę. Należy okresowo oceniać korzyści z długoterminowego leczenia, ponieważ czas trwania VMS może różnić się zależnie od pacjentki. Pominięta dawka. W przypadku pominięcia dawki leku lub nieprzyjęcia jej o zwykłej porze pominiętą dawkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe, chyba że do przyjęcia kolejnej zaplanowanej dawki pozostało mniej niż 12 h. Należy powrócić do zaleconego dawkowania kolejnego dnia. Szczególne grupy pacjentów. Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności fezolinetantu u kobiet rozpoczynających leczenie fezolinetantem w wieku powyżej 65 lat. Nie można określić zalecanej dawki dla tej populacji. Nie zaleca się dostosowania dawki u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy A w skali Childa-Pugha (łagodnymi). Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy B (umiarkowanymi) lub C (ciężkimi) w skali Childa-Pugha. Fezolinetant nie był badany u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy C (ciężkimi) w skali Childa-Pugha. Nie zaleca się dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi (eGFR od 60 do <90 ml/min/1,73 m²) lub umiarkowanymi (eGFR od 30 do <60 ml/min/1,73 m²) zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z ciężkimi (eGFR <30 ml/min/1,73 m²) zaburzeniami czynności nerek. Fezolinetant nie był badany u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (eGFR <15 ml/min/1,73 m²) i nie jest zalecany do stosowania w tej grupie pacjentów. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży nie jest właściwe w leczeniu umiarkowanych do ciężkich VMS związanych z menopauzą. Sposób podania. Lek należy przyjmować raz na dobę, mniej więcej o tej samej porze każdego dnia, niezależnie od posiłku, popijając płynami. Tabletki należy połykać w całości i nie należy ich łamać, kruszyć ani żuć, ponieważ nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania w takich warunkach.

Przed rozpoczęciem lub wznowieniem leczenia preparatem należy przeprowadzić dokładne rozpoznanie i pełny wywiad medyczny (w tym wywiad rodzinny). W trakcie leczenia należy przeprowadzać okresowe kontrole zgodnie ze standardową praktyką kliniczną. Choroba wątroby. Nie zaleca się stosowania leku u osób z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy B (umiarkowanymi) lub C (ciężkimi) w skali Childa-Pugha. Kobiety z czynną chorobą wątroby lub przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy B (umiarkowanymi) lub C (ciężkimi) w skali Childa-Pugha nie były włączone do badań klinicznych skuteczności i bezpieczeństwa stosowania fezolinetantu i informacji tych nie można ekstrapolować w wiarygodny sposób. Farmakokinetykę fezolinetantu badano u kobiet z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby klasy A (łagodnymi) lub B (umiarkowanymi) w skali Childa-Pugha. U kobiet leczonych fezolinetantem stwierdzono zwiększenie aktywności AlAT w surowicy oraz aktywności AspAT w surowicy co najmniej 3 razy powyżej GGN, w tym ciężkie przypadki ze zwiększonym stężeniem bilirubiny całkowitej oraz objawami podmiotowymi sugerującymi uszkodzenie wątroby. Zwiększone wyniki badań czynnościowych wątroby oraz objawy podmiotowe sugerujące uszkodzenie wątroby były na ogół przemijające i ustępowały po przerwaniu terapii. Przed rozpoczęciem leczenia fezolinetantem należy wykonać badania czynnościowe wątroby. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli aktywność AlAT lub AspAT jest ≥2 x GGN lub jeśli stężenie bilirubiny całkowitej jest zwiększone (np. ≥ 2 x GGN). Badania czynnościowe wątroby należy wykonywać co miesiąc podczas 3 pierwszych miesięcy leczenia, a następnie zgodnie z oceną kliniczną. Badania czynnościowe wątroby należy również wykonać, jeśli wystąpią objawy podmiotowe sugerujące uszkodzenie wątroby. Leczenie należy przerwać w następujących sytuacjach: zwiększenie aktywności aminotransferaz ≥3 x GGN ze: stężeniem bilirubiny całkowitej >2 x GGN lub występującymi objawami podmiotowymi uszkodzenia wątroby; zwiększenie aktywności aminotransferaz >5 x GGN. Monitorowanie czynności wątroby należy kontynuować do czasu powrotu wyników do normy. Należy poinformować pacjentki o przedmiotowych i podmiotowych objawach uszkodzenia wątroby oraz zalecić im niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem w razie wystąpienia takich objawów. Stwierdzony lub wcześniejszy rak piersi bądź nowotwory złośliwe zależne od estrogenów. Do badań klinicznych nie włączono kobiet poddawanych leczeniu onkologicznemu (np. chemoterapii, radioterapii, terapii antyhormonalnej) z powodu raka piersi lub innych nowotworów złośliwych zależnych do estrogenów. Dlatego nie zaleca się stosowania leku w tej grupie pacjentek, ponieważ nie są znane bezpieczeństwo stosowania ani skuteczność. Do badań klinicznych nie włączono kobiet, które w przeszłości chorowały na raka piersi lub inne nowotwory złośliwe zależne od estrogenów i nie stosowały już żadnego leczenia onkologicznego. Decyzję o leczeniu tych kobiet fezolinetantem należy podjąć po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka dla każdej z nich. Jednoczesne stosowanie hormonalnej terapii zastępczej estrogenami (z wyjątkiem miejscowych leków dopochwowych). Nie badano jednoczesnego stosowania fezolinetantu i HTZ estrogenami i dlatego nie zaleca się ich jednoczesnego stosowania. Drgawki lub inne zaburzenia drgawkowe. Nie badano stosowania fezolinetantu u kobiet z drgawkami lub innymi zaburzeniami drgawkowymi w wywiadzie. Nie odnotowano przypadków drgawek lub innych zaburzeń drgawkowych w trakcie badań klinicznych. Decyzję o leczeniu tych kobiet fezolinetantem należy podjąć po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka dla każdej z nich.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane (np. uszkodzenie wątroby) mogą być ciężkie.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjentki wystąpi którekolwiek z następujących
działań niepożądanych:
- zmęczenie, swędzaca skóra, żółte zabarwienie skóry i białek oczu, ciemne zabarwienie moczu,
 jasno zabarwione stolce, nudności lub wymioty, utrata apetytu i (lub) ból brzucha. Te objawy
 mogą być oznakami uszkodzenia wątroby (częstość nieznana, ponieważ nie może być określona
 na podstawie dostępnych danych).

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentek)
- biegunka,
- trudności ze snem (bezsenność),
- zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (AlAT lub AspAT) wykazane w
 badaniach krwi,
- ból brzucha.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Wpływ innych leków na fezolinetant. Fezolinetant jest metabolizowany głównie przez CYP1A2 i w mniejszym stopniu przez CYP2C9 oraz CYP2C19. Jednoczesne stosowanie fezolinetantu z lekami, które są umiarkowanymi lub silnymi inhibitorami CYP1A2 (np. środki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol, meksyletyna, enoksacyna, fluwoksamina) zwiększało wartości C_max oraz AUC fezolinetantu w osoczu. Jednoczesne stosowanie umiarkowanych lub silnych inhibitorów CYP1A2 z fezolinetantem jest przeciwwskazane. Jednoczesne podawanie z fluwoksaminą, silnym inhibitorem CYP1A2, powodowało ogólne 1,8-krotne zwiększenie wartości C_max fezolinetantu oraz 9,4-krotne zwiększenie wartości AUC; nie zaobserwowano zmiany wartości T_max. Biorąc pod uwagę duży wpływ silnego inhibitora CYP1A2 i wspomagające modelowanie, oczekuje się, że zwiększenie stężenia fezolinetantu będzie budziło obawy kliniczne również po jednoczesnym stosowaniu z umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2. Nie przewidywano jednak, że zwiększenie narażenia na fezolinetant będzie istotne klinicznie po jednoczesnym stosowaniu ze słabymi inhibitorami CYP1A2. Palenie (umiarkowany induktor CYP1A2) zmniejszało wartość C_max fezolinetantu do wartości, przy której stosunek średnich geometrycznych obliczonych metodą najmniejszych kwadratów wynosi 71,74%, podczas gdy wartość AUC zmniejszyła się do wartości, przy której stosunek średnich geometrycznych obliczonych metodą najmniejszych kwadratów wynosi 48,29%. Dane dotyczące skuteczności nie wskazują na istotne różnice między osobami palącymi i osobami, które nie palą. Nie zaleca się dostosowania dawki u palaczy. Fezolinetant nie jest substratem glikoproteiny P (P-gp). Główny metabolit ES259564 jest substratem P-gp. Wpływ fezolinetantu na inne leki (dane z badań in vitro). Fezolinetant i ES259564 nie są inhibitorami CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 oraz CYP3A4. Fezolinetant i ES259564 nie są induktorami CYP1A2, CYP2B6 oraz CYP3A4. Fezolinetant i ES259564 nie są inhibitorami P-gp, BCRP, OATP1B1, OATP1B3, OCT2, MATE1 i MATE2-K (IC₅₀ >70 μmol/l). Fezolinetant hamował OAT1 oraz OAT3 z wartościami IC50 odpowiednio 18,9 μmol/l (30 x C_max,u) oraz 27,5 μmol/l (44 x C_max,u). ES259564 nie hamował OAT1 oraz OAT3 (IC₅₀ >70 μmol/l).

Astellas Pharma Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 16C
02-092 Warszawa
22-545-11-11
www.astellas.com/pl/