Verzenios 150 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 50 mg, 100 mg lub 150 mg abemacyklibu. Preparat zawiera laktozę.

Abemacyklib jest silnym i wybiórczym inhibitorem zależnych od cyklin kinaz typu 4. i 6. (CDK4 i CDK6), a w analizach enzymatycznych najsilniej hamuje cyklinę D1/CDK4. Abemacyklib uniemożliwia fosforylację białka retinoblastomy (Rb), blokując w cyklu komórkowym przejście od fazy G1 do fazy S podziałów komórkowych, co prowadzi do zahamowania rozrostu guza. Abemacyklib wchłania się wolno, przy czym wartość Tmax wynosi 8 h, a średnia bezwzględna dostępność biologiczna wynosi około 45%. Abemacyklib w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza u ludzi (średnia związana frakcja wynosi około 96% do 98%). Lek usuwany jest z organizmu przede wszystkim w wyniku metabolizmu wątrobowego. Po podaniu doustnie pojedynczej dawki abemacyklibu znakowanego [₁₄C] około 81% podanej dawki wydalane było z kałem, a 3,4% z moczem.

Leczenie kobiet chorych na raka piersi wykazującego ekspresję receptora hormonalnego (HR) i niewykazującego ekspresji receptora typu 2. dla ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER2), w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy lub fulwestrantem w ramach pierwszej linii leczenia hormonalnego lub u kobiet, które wcześniej stosowały terapię hormonalną. U kobiet przed menopauzą lub w okresie okołomenopauzalnym terapię hormonalną należy stosować w skojarzeniu z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Brak jest danych dotyczących stosowania abemacyklibu u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano szkodliwy wpływ na rozrodczość. Nie zaleca się stosowania w czasie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują antykoncepcji. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować wysoce skuteczne metody antykoncepcji (np. podwójna bariera mechaniczna) w trakcie leczenia i co najmniej przez 3 tyg. po jego zakończeniu. Nie wiadomo, czy abemacyklib wydzielany jest do pokarmu kobiecego. Nie można wykluczyć istnienia zagrożenia dla noworodków lub niemowląt. Pacjentki stosujące abemacyklib nie powinny karmić piersią. Płodność. Nie jest znany wpływ stosowania abemacyklibu na płodność u ludzi. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono wpływu na żeńskie narządy rozrodcze. Jednakże cytotoksyczny wpływ na męski układ rozrodczy u szczurów i psów wskazuje na to, że abemacyklib może powodować zaburzenia płodności u osobników płci męskiej.

Doustnie. Zalecana dawka abemacyklibu to 150 mg dwa razy na dobę w przypadku stosowania w skojarzeniu z terapią hormonalną. Należy zapoznać się z ChPL leku podawanego w skojarzeniu. Preparat powinien być przyjmowany nieprzerwanie, dopóki leczenie przynosi pacjentce korzyści kliniczne lub do czasu wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności. Należy pouczyć pacjentkę aby w przypadku wystąpienia wymiotów lub pominięcia dawki, następną dawkę przyjęła w wyznaczonym czasie; nie należy przyjmować dodatkowej dawki. Modyfikacja dawki. W przypadku niektórych działań niepożądanych dawkę należy modyfikować zgodnie ze schematem: zalecana dawka: 150 mg 2 razy na dobę – pierwsza modyfikacja dawki: 100 mg 2 razy na dobę – druga modyfikacja dawki: 50 mg 2 razy na dobę. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w przypadku objawów toksyczności hematologicznej. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu należy wykonać morfologię krwi z rozmazem, po czym kontrolować ją co 2 tyg. przez pierwsze 2 mies., co miesiąc przez następne 2 mies. oraz w przypadku wskazań klinicznych. Zalecane jest, aby przed rozpoczęciem leczenia ANC wynosiła ≥1500/mm³, liczba płytek krwi ≥100 000/mm³, a stężenie hemoglobiny ≥8 g/dl. Objawy toksyczności 3. stopnia: wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do stopnia 2. lub mniejszego. Objawy toksyczności 3. stopnia nawracające lub 4. stopnia: wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do stopnia 2. lub mniejszego; wznowić podawanie w dawce zredukowanej o jeden poziom. Jeśli pacjentka wymaga podania czynników wzrostu komórek krwi: wstrzymać dawkowanie abemacyklibu na co najmniej 48 h po podaniu ostatniej dawki czynników wzrostu komórek krwi i do czasu złagodzenia objawów toksyczności do stopnia 2. lub mniejszego; wznowić podawanie od mniejszej dawki, chyba że dawka już została zmniejszona z powodu objawów toksyczności, które spowodowały konieczność zastosowania czynnika wzrostu. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w przypadku biegunki. Po wystąpieniu pierwszych objawów biegunki należy rozpocząć stosowanie leków przeciwbiegunkowych, takich jak loperamid. Objawy toksyczności stopnia 2.: jeśli w ciągu 24 h objawy toksyczności nie zmniejszą się do stopnia 1. lub mniejszego, należy wstrzymać dawkowanie do czasu ich ustąpienia. Objawy toksyczności stopnia 2. utrzymujące się lub nawracające po wznowieniu podawania tej samej dawki, pomimo zastosowania leków wspomagających w dawkach maksymalnych oraz stopnia 3. lub 4., albo wymagające hospitalizacji: wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do stopnia 1. lub mniejszego; wznowić podawanie w dawce zredukowanej o jeden poziom. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w przypadku zwiększenia aktywności aminotransferaz. Przed rozpoczęciem leczenia należy kontrolować aktywność AlAT i AspAT, po czym kontrolować je co 2 tyg. przez pierwsze 2 mies., co miesiąc przez następne 2 mies. oraz w przypadkach wskazanych ze względów klinicznych. Objawy toksyczności utrzymujące się lub nawracające stopnia 2., albo stopnia 3. (>5,0-20,0 x GGN): wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do poziomu wyjściowego lub do stopnia 1.; wznowić podawanie w dawce zredukowanej o jeden poziom. Zwiększenie aktywności AspAT i (lub) AlAT > 3 x GGN ŁĄCZNIE ze zwiększeniem stężenia bilirubiny całkowitej >2 x GGN, bez cholestazy lub toksyczność 4. stopnia: zakończyć leczenie abemacyklibem. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w przypadku choroby śródmiąższowej płuc (ChŚP)/zapalenia płuc. Przewlekłe lub nawracające objawy toksyczności stopnia 2. nieustępujące pomimo stosowania maksymalnego leczenia wspomagającego w ciągu 7 dni do poziomu wyjściowego lub do stopnia 1.: wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do poziomu wyjściowego lub do stopnia 1.; wznowić podawanie w dawce zredukowanej o jeden poziom. Toksyczność 3. lub 4. stopnia: zakończyć leczenie abemacyklibem. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w przypadku innych objawów toksyczności niehematologicznej. Utrzymujące się lub nawracające objawy toksyczności stopnia 2., które pomimo zastosowania maksymalnego leczenia wspomagającego nie zmniejszyły się do poziomu wyjściowego lub do stopnia 1. w ciągu 7 dni, toksyczność 3. lub 4. stopnia: wstrzymać dawkowanie do czasu złagodzenia objawów toksyczności do stopnia 1. lub mniejszego; wznowić podawanie w dawce zredukowanej o jeden poziom. Inhibitory CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Jeśli nie można uniknąć stosowania silnych inhibitorów CYP3A4, należy zmniejszyć dawkę abemacyklibu do 100 mg 2 razy na dobę. U pacjentek leczonych dawką abemacyklibu zmniejszoną do 100 mg 2 razy na dobę i u których nie można uniknąć jednoczesnego podawania silnego inhibitora CYP3A4, należy dodatkowo zmniejszyć dawkę abemacyklibu do 50 mg 2 razy na dobę. U pacjentek, u których dawkę abemacyklibu zmniejszono do 50 mg 2 razy na dobę i u których nie można uniknąć jednoczesnego podawania silnego inhibitora CYP3A4, można nadal stosować abemacyklib w tej dawce, ściśle monitorując pacjentki pod kątem występowania objawów toksyczności. Ewentualnie można zmniejszyć dawkę abemacyklibu do 50 mg raz na dobę lub odstawić preparat. Jeśli odstawiono inhibitor CYP3A4, dawkę abemacyklibu należy zwiększyć do dawki stosowanej przed rozpoczęciem podawania inhibitora CYP3A4 (po upływie czasu odpowiadającego 3–5 okresom półtrwania inhibitora CYP3A4). Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna modyfikacja dawki ze względu na wiek pacjentki. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania abemacyklibu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i ściśle je monitorować pod kątem występowania objawów toksyczności. U pacjentek z ciężkimi (stopień C według klasyfikacji Child-Pugh) zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zmniejszenie częstotliwości stosowania do jednego podania na dobę. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności abemacyklibu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Sposób podania. Lek może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłków, codziennie mniej więcej o tej samej porze. Podczas przyjmowania leku nie należy spożywać grejpfrutów ani soku grejpfrutowego. Tabletki należy połykać w całości (pacjentki nie powinny żuć, kruszyć ani dzielić tabletek przed połknięciem).

U pacjentów otrzymujących abemacyklib zgłaszano przypadki neutropenii. W przypadku neutropenii stopnia 3. lub 4., zaleca się modyfikację dawki. Pacjentki należy pouczyć, aby zgłaszały wszelkie przypadki gorączki. U pacjentek otrzymujących abemacyklib zgłaszano przypadki zapalenia płuc bez współwystępującej neutropenii. Pacjentki należy kontrolować w kierunku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych infekcji oraz jeżeli wskazane należy zastosować odpowiednie leczenie. Należy monitorować pacjentki w kierunku przedmiotowych i podmiotowych objawów zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej, a w razie ich wystąpienia zastosować odpowiednie leczenie. U pacjentek otrzymujących abemacyklib zgłaszano przypadki zwiększenia aktywności AlAT i AspAT - konieczna może być modyfikacja dawki abemacyklibu. Biegunka jest najczęściej występującym działaniem niepożądanym. Biegunce może towarzyszyć odwodnienie. Po pojawieniu się pierwszych objawów biegunki należy rozpocząć u pacjentki stosowanie leków przeciwbiegunkowych, takich jak loperamid, zwiększyć doustną podaż płynów i powiadomić lekarza prowadzącego. U pacjentek, u których wystąpi biegunka stopnia ≥2., zaleca się modyfikację dawki. Należy monitorować pacjentów pod kątem występowania objawów wskazujących na chorobę śródmiąższową pluc/zapalenie płuc i zastosować odpowiednie leczenie. W zależności od stopnia nasilenia ChŚP/zapalenia płuc może być konieczna modyfikacja dawki abemacyklibu. U pacjentów z ChŚP/zapaleniem płuc o nasileniu stopnia 3. lub 4. należy na stałe odstawić abemacyklib. Należy unikać jednoczesnego stosowania induktorów CYP3A4 ze względu na ryzyko zmniejszenia skuteczności abemacyklibu. Nie ma danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania abemacyklibu u pacjentek z masywnym rozsiewem choroby z zajęciem narządów miąższowych. Preparat zawiera laktozę i nie powinien być stosowany przez pacjentki z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem nieprawidłowego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią którekolwiek z następujących objawów:
- dreszcze lub gorączka. Takie objawy mogą świadczyć o zmniejszeniu liczby krwinek białych
  (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) i należy natychmiast zastosować odpowiednie
  leczenie. Kaszel, gorączka, utrudnione oddychanie lub ból w klatce piersiowej mogą być
  objawami infekcji płuc. Poważne lub zagrażające życiu zakażenia są niezbyt częste (mogą
  wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 osób).
- bolesne obrzęki nóg, ból w klatce piersiowej, duszność, przyspieszenie oddechu lub
  zwiększenie częstości akcji serca, które mogą wskazywać na obecność zakrzepów krwi w
  żyłach (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób).
- biegunka (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób).

Więcej informacji o powyżej wymienionych możliwych działaniach niepożądanych znajduje się w
punkcie 2.

Inne działania niepożądane leku Verzenios mogą obejmować:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)
- zakażenia
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi
- nudności (mdłości), wymioty
- zapalenie lub ból w jamie ustnej
- zmniejszenie apetytu
- ból głowy
- zaburzenia smaku
- wypadanie włosów
- uczucie zmęczenia
- zawroty głowy
- swędzenie
- wysypka
- nieprawidłowe wyniki badań krwi oceniających czynność wątroby

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 osób)
- łzawienie oczu
- osłabienie siły mięśni
- suchość skóry
- zapalenie płuc objawiające się dusznością, kaszlem i gorączką
- Niestrawność lub rozstrój żołądka
- Zaburzenia paznokci, takie jak łamanie lub rozdwajanie paznokci

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 osób)
- Mała liczba białych krwinek z gorączką
- Postrzeganie błysków światła lub mroczków w widzeniu.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1000 osób)
- Reakcja skórna, powodująca czerwone plamy lub plamy na skórze, mogące wyglądać jak
  tarcza lub „tarcza strzelnicza” z ciemnoczerwonym środkiem otoczonym jaśniejszymi
  czerwonymi pierścieniami (rumień wielopostaciowy).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Abemacyklib jest metabolizowany głównie przez CYP3A4. Podawanie abemacyklibu jednocześnie z inhibitorami CYP3A4 może prowadzić do zwiększenia stężenia abemacyklibu w osoczu. Należy unikać stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 jednocześnie z abemacyklibem. W razie konieczności jednoczesnego podania silnych inhibitorów CYP3A4 należy zmniejszyć dawkę abemacyklibu, a następnie uważnie monitorować pod kątem objawów toksyczności. Do przykładowych lecz nie wyłącznych silnych inhibitorów CYP3A4 zalicza się klarytromycynę, itrakonazol, ketokonazol, lopinawir/rytonawir, posakonazol i worykonazol. Należy unikać spożywania grejpfrutów i soku grejpfrutowego. U pacjentek przyjmujących słabe lub umiarkowane inhibitory CYP3A4, nie jest wymagana modyfikacja dawki. Jednakże, należy ściśle monitorować pacjentki w kierunku objawów toksyczności. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych induktorów CYP3A4 (takich jak, ale nie wyłącznie: karbamazepiny, fenytoiny, ryfampicyny i ziela dziurawca) ze względu na ryzyko zmniejszenia skuteczności abemacyklibu. Abemacyklib i jego główne aktywne metabolity hamują aktywność nerkowego transportera kationów organicznych typu 2. (OCT2), białka ekstruzji wielolekowej i toksyn (MATE) – MATE1 oraz MATE2-K. In vivo mogą wystąpić interakcje abemacyklibu ze znaczącymi klinicznie substratami tych transporterów, takimi jak dofetylid lub kreatynina. W badaniu klinicznym interakcji z metforminą (substrat OCT2, MATE1 i 2) podawaną jednocześnie z abemacyklibem w dawce 400 mg odnotowano małe, ale nieistotne klinicznie zwiększenie (37%) stężenia metforminy w osoczu. U zdrowych osób podawanie abemacyklibu jednocześnie z substratem glikoproteiny P (P-gp) loperamidem spowodowało zwiększenie stężenia loperamidu w osoczu o 9% wykazane na podstawie wartości AUC_0-∞ i o 35% wykazane na podstawie wartości C_max. Nie uznano tego zjawiska za istotne klinicznie. Jednak na podstawie zahamowania aktywności P-gp i białka warunkującego oporność lekową w raku piersi (BCRP) obserwowanego w warunkach in vitro po zastosowaniu abemacyklibu ustalono, że w warunkach in vivo istnieje możliwość wystąpienia interakcji abemacyklibu z substratami tych transporterów o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak digoksyna lub eteksylan dabigatranu. W badaniu klinicznym u chorych na raka piersi nie stwierdzono żadnych znaczących klinicznie interakcji farmakokinetycznych pomiędzy abemacyklibem a anastrozolem, fulwestrantem, eksemestanem, letrozolem lub tamoksyfenem. Obecnie nie wiadomo, czy abemacyklib może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych o działaniu systemowym.

Eli Lilly Polska Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 18 A
02-092 Warszawa
22-440-33-00
[email protected]
www.lilly.pl