Antybiotyk podawany doustnie, zawierający prekursor aktywnego antybiotyku piwmecylinam. Jest to ester piwaloiloksymetylowy kwasu amidynopenicylanowego, mecylinam. Podawany doustnie piwmecylinam jest dobrze przyswajany, następnie w organizmie jest hydrolizowany do przeciwbakteryjnego czynnika aktywnego mecylinamu przez nieswoiste esterazy występujące we krwi, błonie śluzowej żołądka i jelit oraz innych tkankach. Mecylinam jest beta-laktamem o wąskim spektrum działania. Wykazuje działanie bakteriobójcze głównie przeciwko bakteriom gram-ujemnym poprzez zakłócenie biosyntezy ściany komórki bakterii. Działa z wysoką swoistością w stosunku do białka wiążącego penicylinę 2 (PBP-2) w ścianie komórki bakterii gram-ujemnych, co odróżnia go od innych beta-laktamów, które szybciej wiążą gram-ujemne PBP-1A, -1B lub -3. Zaobserwowano synergię mecylinamu stosowanego z innymi antybiotykami beta-laktamowymi, a w tym z ampicyliną, amoksycyliną, cefoksytyną, cefalotyną, cefazoliną, cefradyną, cefamandolem, ceftazydymem i ceftriaksonem w oddziaływaniu na wybrane izolaty Enterobacteriaceae. Lek wykazuje niskie oddziaływanie na normalną mikroflorę skóry, jamy ustnej, jelit i pochwy. Zwykle wrażliwe szczepy. Drobnoustroje gram-ujemne: Enterobacter spp. Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis. Szczepy o naturalnej oporności. Drobnoustroje gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Staphylococcus saprophyticus (ze względu na wysokie stężenie mecylinamu w moczu działanie kliniczne obserwuje się zwykle w przypadku ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego powodowanego przez S. saprophyticus). Drobnoustroje gram-ujemne: Pseudomonas spp. Lek jest antybiotykiem beta-laktamowym i z tego powodu należy spodziewać się, że jego działanie bakteriobójcze w leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego koreluje z czasem, w którym jego stężenie przekracza najmniejsze stężenie hamujące. W badaniach klinicznych wykazano skuteczność wobec patogenów, które były wrażliwe na działanie mecylinamu in vitro w leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego. Wykazuje mocne działanie bakteriobójcze przeciwko E. coli, Klebsiella spp, Proteus spp. oraz Enterobacter spp. S. saprophyticus, wykazujący graniczną wrażliwość in vitro, wykazuje podatność in vivo z powodu wysokiego stężenia mecylinamu w wydalanym moczu. Po podaniu doustnym piwmecylinamu w dawce 400 mg najwyższe stężenie wynoszące około 3 µg/mL występują w ciągu 1-1,5 h od podania. Biodostępność przyjmowanego doustnie piwmecylinamu wynosi około 60-70%. Na biodostępność tabletek nie wpływa przyjmowanie ich podczas posiłków. W surowicy człowieka mecylinam wiąże się z białkami na poziomie 5-10%. T0,5 w fazie eliminacji mecylinamu trwa około 1 h. Lek jest wydalany głównie w moczu, przy niewielkim wydalaniu z żółcią.