Xylodont 2% z adrenaliną 1:80.000 (20 mg+0,0125 mg)/ml roztwór do wstrzykiwań

Epinephrine, Lidocaine hydrochloride

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest Xylodont i w jakim celu się go stosuje

Lidokaina, substancja czynna leku, jest środkiem miejscowo znieczulającym o budowie
amidowej. Jej właściwości wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za
powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu.

Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko.

Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub
braku adrenaliny, środka obkurczającego naczynia krwionośne.
Lidokaina jest szybko metabolizowana w wątrobie (jej główne metabolity to
monoetyloglicynoksylidyd i glicynoksylidyd).
Metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.

Wiązanie z białkami surowicy wynosi od 60% do 80%, przy stężeniu lidokainy od 1 do
4 μg/ml. Po podaniu dożylnym w postaci bolusa okres półtrwania wynosi 1,5-2 godzin.

Wskazania:
Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów
zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.

Xylodont z adrenaliną 1:100 000 wskazany jest w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie
znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie. Xylodont z adrenaliną 1:80 000 i 1:50 000
należy stosować wyłącznie w sytuacji gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej
anemizacji w celu redukcji krwawienia.

Skład

Xylodont 2% z adrenalina 1:50 000: 1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy i 0,02 mg adrenaliny w postaci winianu (1 wkład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku lidokainy i 0,036 mg adrenaliny w postaci winianu). Xylodont 2% z adrenalina 1:80 000: 1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy i 0,0125 mg adrenaliny w postaci winianu (1 wkład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku lidokainy i 0,0225 mg adrenaliny w postaci winianu). Xylodont 2% z adrenalina 1:100 000: 1 ml roztworu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy i 0,01 mg adrenaliny w postaci winianu (1 wład 1,8 ml zawiera 36 mg chlorowodorku lidokainy i 0,018 mg adrenaliny w postaci winianu).

Działanie

Środek miejscowo znieczulający o budowie amidowej do stosowania w stomatologii. Właściwości lidokainy wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne. Wiąże się z białkami osocza w 60-80 %, T0,5 po podaniu dożylnym wynosi 1,5-2 h. Lidokaina jest metabolizowana głównie w wątrobie, metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.

Wskazania

Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii. Xylodont z adrenaliną 1:100000 wskazany jest w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie. Xylodont z adrenaliną 1:80 000 i 1:50 000 należy stosować wyłącznie w sytuacji gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej anemizacji w celu redukcji krwawienia.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lidokainę lub adrenalinę. Stosowanie leku zawierającego środek obkurczający naczynia krwionośne jest niewskazane u osób z poważnymi chorobami serca i tętnic obwodowych, nadciśnieniem, migreną, nadczynnością tarczycy, cukrzycą, przerostem prostaty, jaskrą wąskiego kąta przesączania oraz nefropatią.

Ciąża i karmienie piersią

Nie stosować w ciąży.

Dawkowanie

1 do 2 ml lub więcej w zależności od potrzeb związanych z zabiegiem, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji. U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających, maksymalna dawka podana jednorazowo albo w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 120 min wynosi 300 mg chlorowodorku lidokainy oraz 0,2 mg adrenaliny. W przeliczeniu na masę ciała maksymalna dawka lidokainy nie powinna przekraczać 4,4 mg/kg mc., przy maksymalnej dawce całkowitej 300 mg. Nie podawać więcej niż zawartość 8,3 wkładu leku Xylodont 2% 1:100 000 i Xylodont 2% 1:80 000 oraz nie więcej niż zawartość 5,5 wkładu  leku Xylodont 2% 1:50 000. U dzieci podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.

Środki ostrożności

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lidokainy w stomatologii zależy od właściwego doboru dawki i sposobu podania leku, oraz od zachowania odpowiednich środków ostrożności. W każdym przypadku należy stosować najniższe dawki i stężenia konieczne do osiągnięcia pożądanego działania. Pacjenta należy obserwować i natychmiast przerwać podawanie leku po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu. Opisywano rzadkie przypadki zgonów osób, u których nie stwierdzono uprzednio nadwrażliwości. Preparat ze środkiem obkurczającym zawiera pirosiarczyn sodu, który może powodować reakcje uczuleniowe oraz ciężkie napady astmy u osób uczulonych. Należy zachować ostrożność u osób leczonych inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania lidokainy, są podobne do
obserwowanych podczas stosowania innych środków miejscowo znieczulających o budowie
amidowej.

Działania te zależą od dawki i mogą być spowodowane dużym stężeniem leku w osoczu,
będącym następstwem przedawkowania, szybkiego wchłaniania lub przypadkowego
wstrzyknięcia do naczynia, lub mogą być spowodowane nadwrażliwością, idiosynkrazją lub
zmniejszoną tolerancją ze strony pacjenta.

Opisywano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu nerwowego:
Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja,
zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm oraz podwyższona
temperatura ciała. Po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Zaburzenia naczyń:
Rozszerzenie naczyń, nadciśnienie.

Zaburzenia serca:
Zaburzenia rytmu serca, bradykardia.

Zaburzenia układu immunologicznego:
Reakcje alergiczne (w najcięższych przypadkach wstrząs anafilaktyczny).
Reakcje uczuleniowe na lidokainę występują bardzo rzadko (<1/10 000); jeśli wystąpią,
należy postępować w sposób typowy.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli.

Zaburzenia żołądka i jelit:
Nudności, wymioty.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, pocenie się.

Środek obkurczający naczynia krwionośne może spowodować wystąpienie następujących
reakcji, zwłaszcza u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego: niepokój, pocenie się,
zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie (co może być groźne u
pacjentów z utrwalonym nadciśnieniem oraz u pacjentów z nadczynnością tarczycy), silny ból
głowy, światłowstręt, ból zamostkowy, wymioty.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel. (22) 49 21 301,
faks (22) 49 21 309.
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji
na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących związki o strukturze chemicznej podobnej do leków miejscowo znieczulających, w związku z możliwością nasilenia reakcji toksycznych. Roztwory zawierające adrenalinę mogą wykazywać klinicznie istotne interakcje z inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (ciężkie nadciśnienie), z pochodnymi fenotiazyny i butyrofenonu (możliwe odwrócenie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienie).

Podmiot odpowiedzialny

Molteni Farmaceutici Polska Sp. z o.o.
ul. Józefa Korzeniowskiego 39
30-214 Kraków
12-653-15-71
[email protected]
www.molteni.com.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej