Yondelis 0,25 mg proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji

1 fiolka zawiera 0,25 mg lub 1 mg trabektedyny. Lek zawiera sacharozę.

Przeciwnowotworowe działanie trabektedyny polega na wiązaniu się leku z dużym rowkiem DNA i zaginaniu helisy do głównego rowka, w wyniku czego dochodzi do uwalniania kaskady zdarzeń wpływających na szereg czynników transkrypcyjnych, białka wiążące DNA i ścieżki naprawy DNA, w rezultacie czego dochodzi do zaburzenia cyklu komórkowego. Lek wykazuje działanie antyproliferacyjne in vitro i in vivo wobec szeregu ludzkich linii komórek raka i guzów doświadczalnych, w tym złośliwych takich jak mięsaki, rak piersi, niedrobnokomórkowy rak płuc, rak jajnika i czerniak złośliwy. Lek wiąże się z białkami osocza w 94-98%. Końcowy okres półtrwania wynosi 180 h. Lek usuwany z organizmu z kałem i przez nerki.

Zaawansowany mięsak tkanek miękkich u dorosłych po niepowodzeniu leczenia antracyklinami i ifosfamidem lub leczenie pacjentów nie kwalifikujących się do leczenia tymi lekami. Wskazania opierają się głównie na wynikach uzyskanych u pacjentów z tłuszczakomięsakami i mięsakami gładkomórkowymi. Preparat w skojarzeniu z pegylowaną liposomalną doksorubicyną (PLD) jest wskazany w leczeniu pacjentów z wznową raka jajnika wrażliwego na związki platyny.

Nadwrażliwość na trabektedynę lub pozostałe składniki preparatu. Współistniejące poważne lub niekontrolowane zakażenie. Okres karmienia piersią. Jednoczesne podanie szczepionki przeciwko żółtej febrze.

Nie stosować w okresie ciąży. Lek może powodować poważne wady wrodzone. Jeśli lek jest stosowany w okresie ciąży, pacjentkę należy poinformować o potencjalnym ryzyku dla płodu i prowadzić ścisłą obserwację. Jeśli trabektedyna jest podawana pod koniec ciąży, noworodki należy objąć ścisłą obserwacją w zakresie potencjalnych działań niepożądanych. Karmienie piersią jest przeciwwskazane podczas leczenia i przez 3 miesiące po jego zakończeniu. Podczas leczenia mężczyźni zdolni do zapłodnienia i kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody antykoncepcyjne, w przypadku kobiet dodatkowo przez 3 miesiące po jego zakończeniu, oraz natychmiast poinformować lekarza prowadzącego, jeśli dojdzie do zapłodnienia, a w przypadku mężczyzn dodatkowo przez 5 miesięcy po zakończeniu leczenia. Trabektedyna może powodować działania genotoksyczne. Przed rozpoczęciem leczenia mężczyznom można zalecić poradę w sprawie konserwacji nasienia.

Lek podawać wyłącznie pod kontrolą lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii. Stosowanie leku powinno być ograniczone do wykwalifikowanych onkologów lub innych pracowników medycznych wyspecjalizowanych w podawaniu leków cytotoksycznych. Lek należy podawać dożylnie przez cewnik założony do żyły centralnej.
Mięsak tkanek miękkich: zalecana dawka wynosi 1,5 mg/m² pc. podawana we wlewie dożylnym trwającym 24 h, z 3 tygodniową przerwą miedzy cyklami. Rak jajnika: zalecana dawka wynosi 1,1 mg/m² raz na 3 tygodnie w infuzji trwającej 3 h natychmiast po podaniu PLD w dawce 30 mg/m²; w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia reakcji na wlew PLD pierwszą dawkę podaje się z szybkością nie większą niż 1 mg/minutę; jeśli nie wystąpi reakcja na wlew, kolejne wlewy PLD mogą być podawane w ciągu 1 h. (Szczegółowe wskazówki dotyczące podawania należy znaleźć w Charakterystyce Produktu Leczniczego PLD). Wszystkim pacjentom należy podać kortykosteroidy, np. 20 mg deksametazonu, dożylnie na 30 min przed podaniem PLD (terapia skojarzona) lub leku (monoterapia). Przed każdym podaniem leku pacjenci muszą spełniać podstawowe kryteria opisane w polu Środki ostrożności. W przypadku wystąpienia następujących zdarzeń w dowolnym czasie pomiędzy cyklami, dawkę należy zmniejszyć podczas kolejnych cykli leczenia: neutropenia <500//mm² trwająca dłużej niż 5 dni lub z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem; trombocytopenia <25000/mm³; zwiększenie stężenia bilirubiny >GGN i (lub) fosfatazy zasadowej >2,5 x GGN; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT >2,5 x GGN (monoterapia) lub >5 x GGN (terapia skojarzona), które nie ustąpiło do 21. dnia oraz jakiekolwiek inne działania niepożądane 3. lub 4. stopnia (np. nudności, wymioty, zmęczenie). Zmniejszenie dawki powinno odbywać się wg następującego schematu: mięsak tkanek miękkich - dawka początkowa: 1,5 mg/m² pc., pierwsze zmniejszenie: 1,2 mg/m² pc., drugie zmniejszenie: 1 mg/m² pc.; rak jajnika - dawka początkowa: trabektedyna 1,1 mg/m² pc., PLD 30 mg/m² pc., pierwsze zmniejszenie: trabektedyna 0,9 mg/m² pc., PLD 25 mg/m² pc., drugie zmniejszenie: trabektedyna 0,75 mg/m² pc., PLD 20 mg/m² pc. W przypadku konieczności dalszego zmniejszenia dawki należy brać pod uwagę odstawienie leku. Po zmniejszeniu dawki w związku z wystąpieniem objawów toksyczności nie zaleca się zwiększania dawki w kolejnych cyklach.
Leczenie kontynuować tak długo jak długo obserwuje się korzyść kliniczną. Nie zaleca się rutynowych modyfikacji dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku i z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min w monoterapii i <60 ml/min w terapii skojarzonej) nie wolno stosować leku. Konieczna może być modyfikacja dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Leczenie preparatem można stosować tylko w przypadku spełnienia następujących kryteriów: bezwzględna liczba neutrofili ≥1500/mm³; liczba płytek ≥100 000/mm³; bilirubina ≤ górna granica normy (GGN); fosfataza zasadowa ≤2,5 x GGN (należy brać pod uwagę izoenzymy wątrobowe 5-nukleotydazy lub GGT, jeśli podwyższenie może być pochodzenia kostnego); albumina ≥25 g/l; AlAT i AspAT ≤2,5 x GGN; klirens kreatyniny ≥30 ml/min (monoterapia), stężenie kreatyniny w surowicy ≤1,5 mg/dl (≤132,6 µmol/l) lub klirens kreatyniny ≥60 ml/min (terapia skojarzona); kinaza kreatynowa ≤2,5 x GGN; stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl. Nie wolno stosować leku u pacjentów nie spełniających kryteriów dotyczących podwyższonego stężenia bilirubiny, klirensu kreatyniny, liczby neutrofilii i płytek krwi oraz kinazy kreatynowej. U pacjentów ze zwiększoną pomiędzy cyklami aktywnością AspAT i AlAT oraz fosfatazy zasadowej może być konieczne zmniejszenie dawki. Powyższe warunki muszą być także spełnione przed ponownym podaniem leku, w przeciwnym razie należy opóźnić podanie leku maksymalnie do 3 tyg. aż do spełnienia tych kryteriów. Raz w tyg. podczas pierwszych dwóch cykli leczenia i przynajmniej raz pomiędzy podaniem leku w kolejnych cyklach należy prowadzić dodatkową obserwację ww. parametrów. Pacjenci z klinicznie istotnymi chorobami wątroby takimi jak czynne przewlekłe zapalenie wątroby muszą być pod ścisłą obserwacją i w razie potrzeby należy dostosować dawkę leku. Ze względu na ryzyko neutropenii i trombocytopenii u pacjentów z gorączką należy natychmiast rozpocząć aktywne leczenie wspomagające. Profilaktykę przeciwwymiotną przy użyciu kortykosteroidów (np. deksametazonu), należy stosować u wszystkich pacjentów. W przypadku wystąpienia rabdomiolizy (zwykle w związku z mielotoksycznością, poważnymi nieprawidłowościami wyników prób czynnościowych wątroby i/lub niewydolnością nerek czy niewydolnością wielonarządową) należy szybko zastosować środki wspomagające tj. dożylne nawodnienie, alkalizację moczu i dializę - lek należy odstawić do uzyskania pełnej poprawy stanu pacjenta. Należy zachować ostrożność, jeśli równocześnie z trabektedyną podawane są leki, z którymi wiąże się rabdomioliza (np. statyny). W celu uniknięcia wystąpienia poważnej reakcji w miejscu wstrzyknięcia zaleca się podawanie leku przez dostęp założony do żyły centralnej, a nie do żyły obwodowej. Zaleca się obserwację pacjentów w zakresie klinicznych, przedmiotowych i podmiotowych objawów ze strony serca. Ponadto zaleca się monitorowanie frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) przed rozpoczęciem leczenia i regularnie w trakcie terapii, zwłaszcza u pacjentów z grupy ryzyka kardiomiopatii w związku z wcześniejszą ekspozycją na antracykliny lub u pacjentów z objawami pogorszenia czynności serca. Jeśli wystąpią objawy ewentualnego zespołu przesiąkania włośniczek (CLS) takie jak obrzęk z niewyjaśnionych przyczyn z niedociśnieniem lub bez, należy ponownie ocenić stężenie albuminy w surowicy. Nagłe zmniejszenie stężenia albuminy może wskazywać na CLS – należy przerwać leczenie trabektedyną. Należy unikać jednoczesnego podawania leku z potencjalnymi inhibitorami enzymu CYP3A4. Należy zachować ostrożność, jeśli równocześnie z trabektedyną podawane są leki, z którymi wiąże się toksyczność wątrobowa, ponieważ ryzyko takiej toksyczności może być wówczas większe. Nie zaleca się stosowania trabektedyny z fenytoiną lub szczepionkami osłabiającymi wątrobę, a w przypadku szczepionki przeciwko żółtej febrze stosowanie trabektedyny jest szczególnie przeciwwskazane. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności stosowania leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 rż. - nie stosować. Lek zawiera sacharozę - nie stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten podawany osobno lub w połączeniu z PLD może powodować działania
niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli pacjent ma wątpliwości odnośnie niżej wymienionych działań niepożądanych, należy zwrócić się
do lekarza o ich szczegółowe wyjaśnienie.

Poważne objawy niepożądane wywołane podaniem leku Yondelis

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
- U pacjenta może nastąpić zwiększenie stężenia we krwi żółtego barwnika - bilirubiny, co może
  powodować żółtaczkę (żółtawe zabarwienie skóry, błon śluzowych i oczu).
- Lekarz zaleci regularne badania krwi w celu wykrycia nieprawidłowości we krwi.

Często (mogą występować u 1 na 10 pacjentów)
- Jeśli u pacjenta występuje znaczne osłabienie układu odpornościowego, wówczas może
   wystąpić zakażenie krwi (posocznica). Jeśli u pacjenta występuje gorączka, należy natychmiast
  zgłosić się do lekarza.
- U pacjenta może również występować ból mięśni. Ponadto może nastąpić uszkodzenie mięśni,
  powodujące ból mięśni, osłabienie i drętwienie. Może wystąpić uogólniony obrzęk lub obrzęk
  kończyn i uczucie cierpnięcia na skórze.
- Mogą wystąpić odczyny w miejscu wstrzyknięcia. Roztwór Yondelis może wypłynąć poza żyłę
  podczas podawania infuzji, prowadząc do uszkodzenia i obumarcia komórek tkanki w miejscu
  wstrzyknięcia (martwica tkanki, patrz też punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”) i może
  być konieczna interwencja chirurgiczna.
- U pacjenta może wystąpić reakcja uczuleniowa. W takim przypadku może wystąpić gorączka,
  trudności z oddychaniem, zaczerwienienie skóry lub uderzenia krwi albo wysypka, nudności lub
  wymioty.
- Jeśli lek Yondelis jest stosowany w skojarzeniu z pegylowaną liposomalną doksorubicyną
  (PLD), u pacjenta mogą wystąpić omdlenia. Ponadto pacjent może odczuwać zbyt mocne lub
  zbyt szybkie bicie serca (kołatanie serca), osłabienie czynności głównych komór serca
  pompujących krew (zaburzenia czynności lewej komory) lub nagłe zablokowanie tętnicy
  płucnej (zator płucny).

Niezbyt często: może dotyczyć maksymalnie 1 na 100 osób
- Pacjent może odczuwać silne bóle mięśni, sztywność i osłabienie mięśni. Może wystąpić
  ciemniejsze zabarwienie moczu. Wszystkie opisane powyżej objawy mogą świadczyć o
  uszkodzeniu mięśni (rabdomiolizie).
- W określonych sytuacjach lekarz może zlecić badań krwi w celu uniknięcia uszkodzenia mięśni
  (rabdomioliza). W bardzo ciężkich przypadkach może to prowadzić do niewydolności nerek.
  Jeśli u pacjenta występuje silny ból lub osłabienie mięśni, należy natychmiast zgłosić się do
  lekarza.
- U pacjenta mogą wystąpić zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie
  objętości wydalanego moczu, nagła zmiana stanu psychicznego, obszary plamistej skóry,
  niezwykle niskie ciśnienie krwi, któremu towarzyszą nieprawidłowe wyniki badań
  laboratoryjnych (zmniejszenie liczby płytek krwi). W razie wystąpienia któregokolwiek z wyżej
  wymienionych objawów lub oznak, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
- U pacjenta może wystąpić nieprawidłowe gromadzenie się płynu w płucach, które prowadzi do
  powstania obrzęku (obrzęk płucny).
- Zauważenie przez pacjenta miejscowego lub ogólnego obrzęku z niewyjaśnionych przyczyn, z
  ewentualnym towarzyszącym uczuciem pustki w głowie, zawrotami głowy lub pragnieniem
  (niskie ciśnienie krwi). Może to być objaw zespołu przesiąkania włośniczek, w wyniku którego
  może wystąpić nadmierne gromadzenie się płynu w tkankach. W przypadku wystąpienia
  powyższych objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
- Podczas infuzji leku Yondelis pacjent może zauważyć wyciekanie leku z żyły (wynaczynienie).
  Następnie pacjent zauważy zaczerwienienie, obrzęk, swędzenie i dyskomfort w miejscu podania
  leku. W razie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy o tym niezwłocznie
  powiedzieć pielęgniarce lub lekarzowi.

Może to spowodować uszkodzenie lub śmierć komórek tkanki otaczającej miejsce podania leku
(martwicę tkanki), co może wymagać zabiegu chirurgicznego.

Niektóre z objawów wynaczynienia mogą być widoczne dopiero po upływie kilku godzin od
jego wystąpienia. W tym miejscu mogą pojawić się pęcherze, złuszczanie i ściemnienie skóry.
Możliwe, że pełny stopień uszkodzenia tkanki może być widoczny dopiero po kilku dniach. W
razie wystąpienia któregokolwiek z opisanych wcześniej objawów, należy niezwłocznie zgłosić
się do lekarza.

Rzadko: może dotyczyć maksymalnie 1 na 1 000 osób
- U pacjenta może wystąpić zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka), ból w prawej górnej
  części brzucha, nudności, wymioty, ogólne złe samopoczucie, zaburzenia koncentracji,
  dezorientacja lub splątanie, senność. Te objawy mogą wskazywać na niezdolność wątroby do
  prawidłowego działania. W razie wystąpienia któregokolwiek z opisanych wcześniej objawów,
  należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Inne, mniej poważne, objawy niepożądane

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
U pacjenta może występować:
- zmęczenie
- trudności z oddychaniem lub odksztuszaniem
- ból pleców
- uczucie nadmiaru płynu w organizmie (obrzęk)
- zwiększona podatność na siniaki
- krwawienie z nosa
- zwiększona podatność na zakażenia; zakażenie może również powodować
  podwyższoną temperaturę ciała (gorączkę).
Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zwrócić się
do lekarza.
- Ponadto mogą wystąpić objawy ze strony przewodu pokarmowego takie jak utrata apetytu,
  nudności lub wymioty, ból brzucha, biegunka lub zaparcie. Jeśli u pacjenta występują nudności,
  wymioty lub brak możliwości przyjmowania płynów a zatem zmniejszenie wydalanego moczu,
  pomimo podawania leków przeciwwymiotnych, należy natychmiast zwrócić się do lekarza o
  pomoc.
- U pacjenta może wystąpić ból głowy.
- Może wystąpić zapalenie błony śluzowej objawiające się jako opuchnięte zaczerwienienie w
  jamie ustnej, przeradzające się w bolesne owrzodzenie i rany ze stanem zapalnym (zapalenie
  jamy ustnej) lub jako zapalenie przewodu pokarmowego, w przypadku, gdy produkt Yondelis
  jest stosowany w skojarzeniu z PLD.
- U pacjentek otrzymujące lek Yondelis w skojarzeniu z PLD w leczeniu raka jajnika może
  wystąpić erytrodyzestezja dłoni i stóp, która objawia się zaczerwienieniem dłoni, palców u rąk i
  podeszew stóp, co następnie może przekształcić się w obrzęk i sinienie. Zmienione chorobowo
  miejsca mogą wysychać i łuszczyć się, albo mogą powstawać pęcherze i owrzodzenie.

Często (mogą występować u 1 na 10 pacjentów)
- Może wystąpić odwodnienie organizmu, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia trawienia i
  zmiany w odczuwaniu smaku.
- Mogą wypadać włosy (łysienie).
- Pacjent może odczuwać zawroty głowy, niskie ciśnienie krwi i nagłe zaczerwienienie twarzy
  lub wysypka skórna.
- U pacjentek otrzymujących lek Yondelis w skojarzeniu z PLD w leczeniu raka jajnika może
  wystąpić nadmierna pigmentacja skóry.
- Pacjentka może odczuwać ból stawów.
- U pacjentki mogą wystąpić zaburzenia snu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio
do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań
niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Ponieważ trabektedyna jest głównie metabolizowana przez CYP3A4, jednoczesne podawanie leków, które hamują ten izoenzym (np. ketokonazol, flukonazol, rytonawir, klarytromycyna, aprepitant) może zmniejszyć metabolizm i zwiększyć stężenie trabektedyny w organizmie. Jeśli wymagane jest jednoczesne stosowanie tych leków, konieczne jest ścisłe monitorowanie objawów toksyczności. Jednoczesne stosowanie trabektedyny z silnymi lekami indukującymi ten enzym (np. ryfampicyna, fenobarbital, ziele dziurawca) może zmniejszyć ekspozycje układową trabektedyny. Konieczne jest unikanie spożycia alkoholu podczas leczenia trabektedyną w związku z działaniem toksycznym leku na wątrobę. Równoczesne stosowanie inhibitorów P-gp np. cyklosporyny lub werapamilu może zmienić dystrybucję i (lub) eliminację trabektedyny - należy zachować ostrożność podczas stosowania.

IMED Poland Sp. z o.o.
ul. Puławska 314
02-819 Warszawa
22-663-43-03
[email protected]
www.imed.com.pl