Zelefion 250 mg tabletki

1 tabl. zawiera 250 mg terbinafiny w postaci chlorowodorku terbinafiny.

Terbinafine hydrochloride

Lek przeciwgrzybiczy z grupy alliloamin. Wykazuje szeroki zakres działania przeciw grzybom patogennym skóry, włosów i paznokci w tym dermatofitom rodzaju Trichophyton (np. T. rubrum, T. mentagrophytes, T. verrucosum, T. violaceum), Microsporum (np. M. canis) i Epidermophyton floccosum oraz drożdżakom z rodzaju Candida (np. C. albicans) i Pityrosporum. Terbinafina zakłóca wybiórczo wczesną fazę biosyntezy steroli grzybów. Prowadzi to do niedoboru ergosterolu i do wewnątrzkomórkowej kumulacji skwalenu, co powoduje śmierć komórek grzybów. Terbinafina działa przez hamowanie epoksydazy skwalenu w błonie komórkowej grzybów. Obecność pokarmu w umiarkowany sposób wpływa na biodostępność terbinafiny (AUC zwiększone o mniej niż 20%), w związku z czym nie jest konieczne korygowanie jej dawki. Po podaniu doustnym terbinafina jest dobrze wchłaniana (>70%). Po podaniu pojedynczej doustnej dawki 250 mg terbinafiny, maksymalne stężenie w osoczu 1,3 μg/ml występuje w ciągu 1,5 h po podaniu. W stanie stacjonarnym (70% stanu stacjonarnego jest osiągana w ciągu 28 dni) w porównaniu z pojedynczą dawką, maksymalne stężenie terbinafiny było średnio o 25% większe, a AUC w osoczu zwiększyło się 2,3- krotnie. Terbinafina łączy się silnie z białkami osocza (99%). Szybko przenika przez skórę i gromadzi się w lipofilnej warstwie rogowej naskórka. Terbinafina wydziela się również z łojem, osiągając w ten sposób duże stężenia w mieszkach włosowych, włosach i skórze, w miejscach gdzie wydziela się najwięcej łoju. Są również dowody, że terbinafina odkłada się w płytce paznokciowej w ciągu pierwszych tygodni od rozpoczęcia leczenia. Terbinafina jest szybko metabolizowana przy udziale co najmniej siedmiu izoenzymów CYP, a w szczególności przez: CYP2C9, CYP1A2, CYP3A4, CYP2C8, CYP2C19. Biotransformacja prowadzi do powstania metabolitów, które nie mają właściwości przeciwgrzybiczych i są wydalane głównie z moczem. Metabolity są wydalane głównie z moczem (70%). Na podstawie zwiększenia AUC w osoczu okres półtrwania w stanie stacjonarnym oszacowano na ok. 30 h. Zastosowanie wielu dawek oraz wykonanie rozszerzonych badań krwi wykazało trójfazową eliminację z okresem półtrwania wynoszącym ok. 16,5 dnia.

Grzybicze zakażenia skóry, takie jak: grzybica tułowia, grzybica pachwin, grzybica stóp, grzybica skóry owłosionej głowy, grzybica paznokci wywołana przez dermatofity. W przypadku grzybicy tułowia, pachwin, stóp leczenie doustne terbinafiną zależy od umiejscowienia, ciężkości i rozległości zakażenia. W przeciwieństwie do preparatów terbinafiny do stosowania miejscowego na skórę, tabletki nie są skuteczne w leczeniu łupieżu pstrego i zakażeń drożdżakowych.

Nadwrażliwość na terbinafinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przewlekła lub czynna choroba wątroby. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).

Można rozważyć stosowanie terbinafiny u kobiety w ciąży, jeśli zostanie uznane, że istnieje konieczność leczenia farmakologicznego. Nie przeprowadzono odpowiednich ani właściwie kontrolowanych badań klinicznych nad stosowaniem terbinafiny u kobiet w ciąży. W obserwacyjnym badaniu kohortowym opartym na rejestrze przypadków, obejmującym 891 ciąż z ekspozycją na lek, nie odnotowano zwiększonego ryzyka poważnych wad wrodzonych lub poronień samoistnych u kobiet z ekspozycją na doustną terbinafinę w trakcie ciąży w porównaniu z kobietami bez takiej ekspozycji. W badaniach na zwierzętach nie wykazano szkodliwego wpływu na reprodukcję. U ludzi terbinafina przenika do mleka kobiecego. Maksymalny stosunek stężenia terbinafiny w mleku do stężenia w osoczu wynosi 7:1, a maksymalną ilość terbinafiny spożywanej przez niemowlę szacuje się na 16% dawki podanej kobiecie karmiącej piersią. Maksymalne stężenie terbinafiny w mleku kobiecym obserwuje się w ciągu 6 godzin po podaniu leku; stężenie terbinafiny zmniejsza się następnie o około 70% w ciągu 6–12 h po podaniu. Nie ma dostępnych danych dotyczących wpływu terbinafiny na dziecko karmione piersią ani na produkcję mleka – nie można wykluczyć ryzyka. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy zrezygnować z leczenia terbinafiną, biorąc pod uwagę korzyści płynące z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla kobiety. Brak jest istotnych informacji z obserwacji dotyczących wpływu leku na płodność lub ogólną zdolność do reprodukcji u ludzi. W badaniach nad płodnością na szczurach nie wykazano niekorzystnego wpływu leku na płodność czy zdolność do reprodukcji.

Doustnie. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia oraz od postępu klinicznego. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Dzieci o masie ciała od 20 do 40 kg: 125 mg (1/2 tabl. 250 mg) raz na dobę. Dzieci o masie ciała powyżej 40 kg: 250 mg (1 tabl. 250 mg) raz na dobę. Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci o masie ciała poniżej 20 kg. Zakażenia grzybicze skóry. Zalecany czas leczenia: grzybica stóp międzypalcowa, typ podeszwowy/mokasynowy: 2 do 6 tyg.; grzybica tułowia: 2 do 4 tyg.; grzybica pachwin: 2 do 4 tyg.; drożdżyca skóry: 2 do 4 tyg. Może się zdarzyć, że całkowite ustąpienie objawów przedmiotowych i podmiotowych zakażenia nastąpi dopiero po kilku tygodniach od wyleczenia mikologicznego. Zakażenia owłosionej skóry głowy. Zalecany czas leczenia: grzybica owłosionej skóry głowy: 4 tyg. Grzybica owłosionej skóry głowy występuje głównie u dzieci. Grzybica paznokci: u większości pacjentów całkowite wyleczenie uzyskuje się po 6-12 tyg. leczenia. Grzybica paznokci rąk: w większości przypadków zakażeń paznokci rąk 6-tygodniowy okres leczenia jest wystarczający. Grzybica paznokci stóp: w większości przypadków zakażeń paznokci stóp 12-tygodniowy okres leczenia jest wystarczający. Niektórzy pacjenci z wolnym tempem wzrostu paznokci mogą wymagać dłuższego okresu leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwskazany u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. U pacjentów z łagodną lub ciężką chorobą wątroby może dojść do zmniejszenia eliminacji terbinafiny. U pacjentów z niewydolnością nerek nie zaleca się stosowania terbinafiny, ponieważ nie ma zadowalających badań dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności nerek przyjmujących doustnie terbinafinę. Nie ma danych wskazujących na to, iż pacjenci w podeszłym wieku wymagają innych dawek i że mogą się u nich pojawiać działania niepożądane inne niż u młodszych pacjentów. W razie przepisania tabletek z terbinafiną osobom w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę istniejące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Sposób podania. Tabletkę należy połknąć popijając wodą.

Zaburzenia czynności wątroby. Stosowanie terbinafiny jest przeciwwskazane u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia, należy wykonać badanie czynności wątroby. Hepatotoksyczność może wystąpić zarówno u pacjentów z wcześniej stwierdzoną chorobą wątroby, jak i u pacjentów, u których ona nie występowała - zaleca się okresowe wykonywanie badań czynności wątroby (po 4-6 tyg. terapii). Przyjmowanie terbinafiny powinno być natychmiast przerwane w przypadku podwyższonych wyników testów czynności wątroby. U pacjentów przyjmujących doustnie terbinafinę stwierdzano bardzo rzadko przypadki niewydolności wątroby (niektóre ze skutkiem śmiertelnym lub wymagające przeszczepu wątroby). W większości przypadków niewydolności wątroby pacjenci mieli ciężkie choroby ogólnoustrojowe i związek przyczynowo-skutkowy z przyjmowaniem tabletek z terbinafiną nie został ustalony. Pacjentów należy ostrzec, aby natychmiast zgłaszali jakiekolwiek objawy uporczywych nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszonego apetytu, uczucia zmęczenia, wymiotów, bólu w prawej górnej części brzucha, gorączki, anginy lub innej infekcji, zmian skórnych o charakterze rozsianym lub obejmujących błony śluzowe, świądu, znacznego osłabienia, żółtaczki, ciemno zabarwionego moczu lub jasno zabarwionych stolców. Zaburzenia skóry. W przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej (rumienia) z gorączką i zmianami krostkowymi leczenie terbinafiną w tabletkach należy przerwać, ponieważ może wystąpić ostra uogólniona osutka krostkowa. U pacjentów leczonych terbinafiną opisywano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak: bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka częstość nieznana: wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (zespół DRESS). Należy zachować ostrożność podczas stosowania terbinafiny u pacjentów z łuszczycą lub toczniem rumieniowatym w wywiadzie, ze względu na bardzo rzadkie doniesienia wywołania wysiewu lub zaostrzenia łuszczycy oraz skórnego i układowego tocznia po zastosowaniu terbinafiny. Zaburzenia krwi. U pacjentów leczonych terbinafiną w postaci tabletek bardzo rzadko zgłaszano przypadki występowania zaburzeń krwi (neutropenii, agranulocytozy, trombocytopenii, niedokrwistości aplastycznej). Należy ustalić etiologię tych zaburzeń krwi, które występują u pacjentów leczonych terbinafiną oraz rozważyć zmianę dawkowania, a nawet przerwanie leczenia terbinafiną. Zaburzenia czynności nerek. Stosowanie terbinafiny nie zostało dostatecznie przebadane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr <50 ml/min lub stężenie kreatyniny >300 μmol/l), dlatego stosowanie terbinafiny nie jest u nich zalecane. U pacjentów z istniejącą wcześniej łuszczycą lub toczniem rumieniowatym, terbinafinę należy stosować z ostrożnością ze względu na bardzo rzadko zgłaszane przypadki tocznia rumieniowatego. W rzadkich przypadkach terbinafina może powodować odwracalną zmianę lub utratę smaku; nie zaleca się leczenia terbinafiną u osób, które wykorzystują swoje zdolności smakowe do celów zawodowych. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie karmienia piersią. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania mogą być ciężkie
W rzadkich przypadkach lek Zelefion może powodować choroby wątroby, a w bardzo rzadkich
przypadkach choroby te mogą być ciężkie. Do ciężkich działań niepożądanych należą również:
zmniejszenie liczby niektórych rodzajów krwinek, toczeń (choroba autoimmunologiczna), ciężkie
odczyny skórne, ciężkie reakcje alergiczne, zapalenie naczyń krwionośnych, zapalenie trzustki oraz
martwica mięśni.

Należy natychmiast poinformować lekarza:
- Jeśli u pacjenta występują takie objawy, jak utrzymujące się nudności o nieznanej etiologii,
 zaburzenia żołądkowe, zmniejszenie apetytu, nietypowe zmęczenie lub osłabienie albo jeśli
 pacjent zauważy u siebie żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu, nietypowo ciemne
 zabarwienie moczu lub nietypowo jasne zabarwienie kału (objawy mogące wskazywać na
 zaburzenia czynności wątroby).
- Jeśli u pacjenta występuje gorączka, dreszcze, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej
 spowodowane zakażeniami albo osłabieniem, częściej występujące zakażenia lub nietypowe
 krwawienia i siniaki (możliwe objawy chorób, powodujących zaburzenie liczby niektórych
 rodzajów krwinek).
- Jeśli u pacjenta występują trudności w oddychaniu, zawroty głowy, obrzęki, głównie twarzy
 i gardła, nagłe zaczerwienienie twarzy, skurczowy ból brzucha oraz utrata przytomności, lub
 gdy u pacjenta występują takie objawy, jak ból stawów, sztywność, wysypka, gorączka lub
 obrzęk (powiększenie) węzłów chłonnych (możliwe objawy ciężkich reakcji alergicznych).
- Jeśli u pacjenta występują takie objawy, jak wysypka, gorączka, świąd, zmęczenie lub
 pojawienie się fioletowo-czerwonych krost pod powierzchnią skóry (możliwe objawy zapalenia
 naczyń krwionośnych).
- Jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek zmiany skórne, takie jak wysypka, zaczerwienienie
 skóry, powstawanie pęcherzy na ustach, powiekach lub w jamie ustnej, złuszczanie się skóry,
 gorączka.
- Jeśli u pacjenta występuje ból w górnej części brzucha promieniujący do pleców (możliwe
 objawy zapalenia trzustki).
- Jeśli u pacjenta występuje niewyjaśnione osłabienie lub ból mięśni, albo ciemne (czerwono-
 brązowe) zabarwienie moczu (możliwe objawy martwicy mięśni).

Podczas stosowania leku Zelefion zgłaszano następujące działania niepożądane:

Działania niepożądane występujące bardzo często (występujące częściej niż u 1 na
10 pacjentów):
Ból głowy, nudności, bóle brzucha, uczucie dyskomfortu w żołądku po posiłku (zgaga), biegunka,
obrzęk brzucha lub wzdęcia (uczucie sytości), utrata apetytu, wysypka, pokrzywka, bóle stawów, bóle
mięśni.

Działania niepożądane występujące często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):
Zmęczenie, zaburzenia widzenia, depresja, zaburzenia odczuwania smaku w tym utrata odczuwania
smaku, zawroty głowy.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):
Nietypowa bladość skóry, błony śluzowej lub macierzy paznokci, nietypowe zmęczenie lub osłabienie
oraz duszność podczas wysiłku (możliwe objawy niedokrwistości - choroby powodującej zaburzenie
liczby czerwonych krwinek), niepokój, drętwienie lub mrowienie i niedoczulica, szum (np. syczenie)
w uszach, gorączka i zmniejszenie masy ciała, zwiększona wrażliwość skóry na słońce.

Działania niepożądane występujące rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):
Żółte zabarwienie białkówek oczu oraz skóry (objawy świadczące o chorobie wątroby)
i nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000
pacjentów):
Toczeń (choroba autoimmunologiczna), ciężkie odczyny skórne, reakcje alergiczne, pojawienie się
wykwitów skórnych łuszczycopodobnych (wysypka o srebrzystym wyglądzie, zaostrzenie łuszczycy,
wysypka skórna z łuszczeniem się, łysienie.

Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
Ciężkie reakcje alergiczne lub zakażenia, zapalenie naczyń krwionośnych, zaburzenia węchu w tym
trwała utrata węchu, obniżona zdolność do odczuwania zapachów, niewyraźne widzenie, zmniejszenie
ostrości widzenia, niedosłuch, zaburzenia słuchu, zapalenie trzustki, wysypka skórna spowodowana
dużą liczbą niektórych rodzajów białych krwinek, rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych, objawy
grypopodobne (zmęczenie, dreszcze, ból gardła, bóle stawów, bóle mięśni), zmniejszenie liczby
niektórych rodzajów krwinek oraz zwiększenie aktywności enzymu mięśniowego we krwi (kinazy
kreatynowej).

Niektóre działania niepożądane, które występują rzadko lub bardzo rzadko mogą być ciężkie. Należy
natychmiast poinformować lekarza w przypadku wystąpienia objawów wskazujących na zaburzenia
czynności wątroby, zaburzenia krwi lub skóry.

W przypadku wystąpienia nasilającej się wysypki skórnej, leczenie lekiem Zelefion należy przerwać
i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301, fax: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Wpływ innych leków na terbinafinę. Klirens terbinafiny mogą przyspieszać leki, które indukują metabolizm i hamować go mogą leki, które hamują aktywność cytochromu P 450. Jeśli równoczesne stosowanie takich leków jest konieczne, dawkowanie terbinafiny w postaci tabletek może wymagać odpowiedniego dostosowania. Następujące leki mogą nasilać działanie terbinafiny lub zwiększać jej stężenie w osoczu krwi: 
cymetydyna zmniejszała klirens terbinafiny o 33%; flukonazol powodował zwiększenie wartości C_max i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69% w wyniku hamowania enzymów CYP2C9 i CYP3A4. Podobne zwiększenie wartości C_max i AUC może wystąpić po jednoczesnym podaniu terbinafiny z innymi preparatami hamującymi zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, takimi jak ketokonazol i amiodaron. Następujące leki mogą osłabiać działanie terbinafiny lub zmniejszać jej stężenie we krwi: ryfampicyna zwiększa klirens terbinafiny o 100%. Wpływ terbinafiny na inne leki. Terbinafina może nasilać działanie lub zwiększać stężenie w osoczu następujących leków: wyniki uzyskane w badaniach in vitro oraz w badaniach na zdrowych ochotnikach świadczą, że terbinafina może nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens leków metabolizowanych przez układ cytochromu P 450 (np. terfenadyny, triazolamu, tolbutamidu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6 (patrz poniżej). Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny ani digoksyny. W badaniach z udziałem osób zdrowych charakteryzujących się intensywnym metabolizmem dekstrometorfanu (leku przeciwkaszlowego i substratu testowego CYP2D6), terbinafina zwiększała wskaźnik metaboliczny dekstrometorfanu/dekstrorfanu w moczu średnio 16-97-krotnie. Dlatego osoby z intensywnym metabolizmem CYP2D6 mogą pod wpływem terbinafiny zacząć słabo go metabolizować. U pacjentek przyjmujących doustnie terbinafinę jednocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano nieliczne przypadki nieregularnego miesiączkowania. Jednakże częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących wyłącznie doustne środki antykoncepcyjne. Terbinafina zwiększa ryzyko nasilenia działań niepożądanych propafenonu w wyniku zmniejszenia metabolizmu wątrobowego przez terbinafinę. W razie potrzeby należy skorygować dawkę propafenonu w trakcie leczenia terbinafiną. Terbinafina może zwiększać ryzyko zahamowania metabolizmu kodeiny, mekwitazyny i tramadolu. Terbinafina może zwiększać ekspozycję na aktywne metabolity tetrabenazyny. Terbinafina może zmniejszać działanie lub stężenie w osoczu następujących leków: terbinafina zwiększa klirens cyklosporyny o 15%. Terbinafina zwiększa ryzyko nasilenia działań niepożądanych flekainidu w wyniku zmniejszenia metabolizmu wątrobowego. W razie potrzeby należy skorygować dawkę flekainidu w trakcie leczenia terbinafiną. U pacjentów z niewydolnością serca istnieje ryzyko nasilenia działań niepożądanych metoprololu w wyniku zmniejszenia jego metabolizmu wątrobowego przez terbinafinę. W razie potrzeby należy skorygować dawkę metoprololu w trakcie leczenia terbinafiną. Terbinafina może zmniejszać skuteczność tamoksyfenu z powodu zahamowania procesu tworzenia jego aktywnego metabolitu.

Bausch Health Poland Sp. z o.o.
ul. Marynarska 15
02-674 Warszawa
22-627-28-88
[email protected]
www.bauschhealthpoland.pl