Zinforo 600 mg proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji

1 fiolka zawiera 600 mg fosamilu ceftaroliny w postaci solwatu z jednowodnym kwasem octowym. Po rozpuszczeniu proszku 1 ml koncentratu zawiera 30 mg fosamilu ceftaroliny.

Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna. Skuteczność kliniczną wykazano w przypadku następujących patogenów - powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: Staphylococcus aureus (w tym szczepy oporne na metycylinę), Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, grupa Streptococcus anginosus (w tym S. anginosus, S. intermedius i S. constellatus), Streptococcus dysgalactiae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Morganella morganii; pozaszpitalne zapalenie płuc: Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus (tylko szczepy wrażliwe na metycylinę), Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae. Żaden przypadek pozaszpitalnego zapalenia płuc wywołanego przez MRSA nie został zakwalifikowany do badań. Na podstawie dostępnych danych klinicznych nie można wyciągać wniosków dotyczących skuteczności ceftaroliny przeciwko niewrażliwym na penicylinę szczepom S. pneumoniae. Jeśli nie wystąpi oporność nabyta, ceftarolina działa in vitro także na Peptostreptococcus spp. i Fusobacterium spp., choć skuteczność kliniczna działania na te patogeny nie została ustalona. Drobnoustroje oporne: Chlamydophila spp., Legionella spp., Mycoplasma spp., Proteus spp., Pseudomonas aeruginosa. Wiązanie ceftaroliny z białkami osocza jest niewielkie (ok. 20%). Fosamil ceftaroliny (prolek) jest przekształcany w osoczu w czynną ceftarolinę przez enzymy o aktywności fosfatazy, a stężenie proleku jest mierzalne w osoczu głównie podczas infuzji dożylnych. Hydroliza pierścienia β-laktamowego ceftaroliny występuje do mikrobiologicznie nieczynnego metabolitu z otwartym pierścieniem β-laktamowym - M-1 ceftaroliny. Średnie stężenia M-1 ceftaroliny w osoczu w odniesieniu do AUC ceftaroliny po podaniu pojedynczej dawki 600 mg fosamilu ceftaroliny w infuzji dożylnej u zdrowych ochotników stanowi w przybliżeniu 20-30%. Ceftarolina nie jest metabolizowana przez cytochrom P450. Jest wydalana głównie przez nerki (88%), w ok. 6% z kałem. Średni końcowy T_0,5 ceftaroliny w fazie eliminacji wynosi ok. 2,5 h.

Leczenie następujących zakażeń u noworodków, niemowląt, dzieci, młodzieży i dorosłych: powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (cSSTI); pozaszpitalne zapalenie płuc (CAP). Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na cefalosporyny. Natychmiastowe i ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. reakcje anafilaktyczne) na jakiekolwiek inne antybiotyki β-laktamowe (np. penicyliny lub karbapenemy).

Unikać stosowania w ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga zastosowania ceftaroliny. Nie wiadomo, czy fosamil ceftaroliny lub ceftarolina przenikają do kobiecego mleka. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie preparatu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie badano wpływu fosamilu ceftaroliny na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego wpływu fosamilu ceftaroliny na płodność.

Dożylnie. Dorośli z prawidłową czynnością nerek, z CCr >50 ml/min. Dawka standardowa (u pacjentów z ponad przeciętnym CCr, otrzymujących standardową dawkę, preferowany czas trwania infuzji może wynosić 60 min). Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (cSSTI) i pozaszpitalne zapalenie płuc (CAP): 600 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min*. Zalecany czas leczenia w przypadku cSSTI wynosi 5-14 dni, a w przypadku CAP 5-7 dni. Duża dawka*. Potwierdzone lub podejrzewane cSSTI wywołane przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi 2 mg/l lub 4 mg/l (w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi ≤1 mg/l, zalecana jest dawka standardowa): 600 mg co 8 h, czas trwania infuzji 120 min. Zalecany czas leczenia w przypadku cSSTI wynosi 5-14 dni. *Czas trwania infuzji krótszy niż 60 min i zalecenia dotyczące dużej dawki opierają się wyłącznie na analizach farmakokinetycznych i farmakodynamicznych. Dzieci i młodzież z prawidłową czynnością nerek, z CCr >50 ml/min (obliczenia wykonane za pomocą wzoru Schwartza [w ml/min/1,73 m²] dla dzieci i młodzieży. Dawka standardowa (u pacjentów z ponad przeciętnym CCr, otrzymujących standardową dawkę, preferowany czas trwania infuzji może wynosić 60 min). Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (cSSTI) i pozaszpitalne zapalenie płuc (CAP): noworodki od urodzenia do <2 mies.** - 6 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 60 min; niemowlęta od ≥2 mies. do <2 lat - 8 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 5-60 min**; młodzież od 12 do <18 lat o mc. <33 kg oraz dzieci od ≥ 2 do <12 lat - 12 mg/kg mc. (do maksymalnie 400 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 5-60 min**; młodzież od 12 do <18 lat o mc. ≥33 kg - 600 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min**. Zalecany czas leczenia w przypadku cSSTI wynosi od 5 do 14 dni, a w przypadku CAP od 5 do 7 dni. Duża dawka**. Potwierdzone lub podejrzewane cSSTI wywołane przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny = 2 mg/l lub 4 mg/l (w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi ≤1 mg/l, zalecana jest dawka standardowa): niemowlęta od ≥2 mies. do <2 lat – 10 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 120 min; dzieci i młodzież od ≥2 lat do <18 lat – 12 mg/kg mc. (do maksymalnie 600 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 120 min. **Czas trwania infuzji krótszy niż 60 min oraz zalecenia dotyczące dawki dla noworodków i dużej dawki opierają się wyłącznie na analizach farmakokinetycznych i farmakodynamicznych. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku z CCr >50 ml/min modyfikacja dawki nie jest konieczna. Zaburzenia czynności nerek. Jeśli CCr wynosi ≤50 ml/min, dawkę należy dostosować. Zalecany czas leczenia w przypadku cSSTI wynosi 5-14 dni, a dla CAP 5-7 dni. Zalecenia dotyczące dawkowania u dzieci i młodzieży są oparte na wynikach modelowania farmakokinetycznego. Nie są dostępne wystarczające informacje, aby zalecić dostosowanie dawkowania u młodzieży od 12 do <18 lat o mc. <33 kg oraz u dzieci od 2-12 lat ze schyłkową niewydolnością nerek (ESRD). Nie są dostępne wystarczające informacje, aby zalecić dostosowanie dawkowania u dzieci <2 lat z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek lub ze schyłkową niewydolnością nerek (ESRD). Dorośli z zaburzeniami czynności nerek, z CCr ≤ 50 ml/min (u dorosłych CCr obliczono ze wzoru Cockcrofta-Gaulta, dawka zależna jest od CCr, należy ściśle monitorować CCr, a dawkę dostosowywać do zmieniającej się czynności nerek). Dawka standardowa. Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (cSSTI) i pozaszpitalne zapalenie płuc (CAP): CCr >30 do ≤50 ml/min – 400 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min***; CCr ≥15 do ≤30 ml/min – 300 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min***; schyłkowa niewydolność nerek (ESRD), w tym hemodializy – 200 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min*** (w dniu hemodializy ceftarolinę należy podawać po jej zakończeniu). Duża dawka***. Potwierdzone lub podejrzewane cSSTI wywołane przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny = 2 mg/l lub 4 mg/l (w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi ≤1 mg/l, zalecana jest dawka standardowa): CCr >30 do ≤50 ml/min - 400 mg co 8 h, czas trwania infuzji 120 min; CCr ≥15 do ≤30 ml/min - 300 mg co 8 h, czas trwania infuzji 120 min; schyłkowa niewydolność nerek (ESRD), w tym hemodializy (w dniu hemodializy ceftarolinę należy podawać po jej zakończeniu) – 200 mg co 8 h, czas trwania infuzji 120 min. ***Czas trwania infuzji krótszy niż 60 min i zalecenia dotyczące dużej dawki opierają się wyłącznie na analizach farmakokinetycznych i farmakodynamicznych. Dzieci i młodzież z zaburzeniami czynności nerek, z CCr ≤50 ml/min (obliczenia wykonane za pomocą wzoru Schwartza u dzieci i młodzieży [w ml/min/1,73 m²], dawka zależna jest od CCr, należy ściśle monitorować CCr, a dawkę dostosowywać do zmieniającej się czynności nerek). Dawka standardowa. Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (cSSTI) i pozaszpitalne zapalenie płuc (CAP). Młodzież od 12 do <18 lat o mc. <33 kg oraz dzieci od ≥2 do <12 lat: CCr >30 do ≤50 ml/min – 8 mg/kg mc. (do maksymalnie 300 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 5-60 min****; CCr ≥15 do ≤30 ml/min - 6 mg/ kg mc. (do maksymalnie 200 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 5-60 min****. Młodzież od 12 do <18 lat o mc. ≥33 kg: CCr >30 do ≤50 ml/min – 400 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min****; CCr ≥15 do ≤30 ml/min – 300 mg co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min****; schyłkowa niewydolność nerek (ESRD), w tym hemodializy – 200 m co 12 h, czas trwania infuzji 5-60 min**** (w dniu hemodializy ceftarolinę należy podawać po jej zakończeniu). Duża dawka****. Potwierdzone lub podejrzewane cSSTI wywołane przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny = 2 mg/l lub 4 mg/l (w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi ≤1 mg/l, zalecana jest dawka standardowa). Dzieci i młodzież od ≥2 lat do <18 lat: CCr >30 do ≤50 ml/min: 10 mg/kg (do maksymalnie 400 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 120 min; CCr ≥15 do ≤30 ml/min: 8 mg/kg mc. (do maksymalnie 300 mg) co 8 h, czas trwania infuzji 120 min. ****Czas trwania infuzji krótszy niż 60 min i zalecenia dotyczące dużej dawki opierają się wyłącznie na analizach farmakokinetycznych i farmakodynamicznych. Sposób podania. Preparat podaje się w infuzji dożylnej trwającej od 5 do 60 min (dawka standardowa) lub 120 min (duża dawka w leczeniu cSSTI wywołanych przez S. aureus, dla którego wartość MIC ceftaroliny wynosi 2 lub 4 mg/l) w objętości wlewu wynoszącej 50 ml, 100 ml lub 250 ml. Reakcje związane z infuzją (np. zapalenie żył) można kontrolować przez wydłużenie czasu trwania infuzji. Objętości podawane we wlewie u dzieci i młodzieży będą różne, zależnie od masy ciała dziecka. Stężenie roztworu do infuzji podczas przygotowania i podawania nie powinno przekraczać 12 mg/ml fosamilu ceftaroliny. Proszek należy rozpuścić w 20 ml wody do wstrzykiwań, a uzyskany koncentrat należy natychmiast rozcieńczyć przed użyciem, używając: 0,9% r-ru chlorku sodu do wstrzykiwań lub 5% r-ru glukozy do wstrzykiwań, lub 0,45% r-ru chlorku sodu i 2,5% r-ru dekstrozy do wstrzykiwań, lub płynu Ringera z mleczanami. Całkowity czas od rozpoczęcia rozpuszczania proszku do zakończenia sporządzania roztworu do infuzji dożylnej nie może przekraczać 30 min.

Mogą wystąpić ciężkie, a czasami śmiertelne, reakcje nadwrażliwości. Zgłaszano przypadki ciężkich skórnych działań niepożądanych (SCARs), w tym zespół Stevensa-Johnsona (ZSJ), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), osutkę polekową z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS) oraz ostrą uogólnioną osutkę krostkową (AGEP), które były związane ze stosowaniem antybiotyków beta-laktamowych, między innymi cefalosporyn. U pacjentów, u których kiedykolwiek wystąpiły reakcje nadwrażliwości na cefalosporyny, penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, mogą również wystąpić reakcje nadwrażliwości na fosamil ceftaroliny. Ceftarolinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z nieciężkimi reakcjami nadwrażliwości na inne antybiotyki beta-laktamowe (np. penicyliny lub karbapenemy) w wywiadzie. Jeśli podczas stosowania preparatu wystąpi ciężka reakcja alergiczna lub ciężkie skórne działania niepożądane (SCAR), należy natychmiast przerwać stosowanie leku i rozpocząć odpowiednie leczenie. Podczas stosowania innych antybiotyków β-laktamowych zgłaszano reakcje nadwrażliwości, które prowadziły do zespołu Kounisa (ostrego, alergicznego skurczu tętnic wieńcowych, który może prowadzić do zawału mięśnia sercowego). Podczas stosowania fosamilu ceftaroliny obserwowano przypadki zapalenia okrężnicy związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych oraz rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy o nasileniu od lekkiego do zagrażającego życiu. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (CDAD) u każdego pacjenta, u którego w trakcie lub po leczeniu fosamilem ceftaroliny wystąpiła biegunka. W takiej sytuacji konieczne jest natychmiastowe przerwanie leczenia fosamilem ceftaroliny i podjęcie leczenia wspomagającego, w tym leczenia skierowanego przeciwko Clostridium difficile. Podczas lub po zakończeniu stosowania preparatu mogą wystąpić nadkażenia niewrażliwymi drobnoustrojami. Stosować ostrożnie u pacjentów z napadami drgawkowymi. Podczas stosowania cefalosporyn może wystąpić pozytywny wynik bezpośredniego testu antyglobulinowego (testu Coombsa). W badaniach klinicznych nie stwierdzono oznak hemolizy u pacjentów, u których wystąpił pozytywny wynik bezpośredniego testu antyglobulinowego. Jednak nie można wykluczyć możliwości wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej podczas stosowania cefalosporyn, dlatego u pacjentów, u których niedokrwistość wystąpiła w trakcie lub po zakończeniu stosowania ceftaroliny, należy przebadać również ze względu na taką możliwość. Brak doświadczenia w stosowaniu ceftaroliny w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc w następujących grupach pacjentów: pacjenci z zaburzoną odpornością, pacjenci z ciężką posocznicą lub ze wstrząsem septycznym, pacjenci z ciężką pierwotną chorobą płuc, należący do klasy V skali PORT i (lub) z pozaszpitalnym zapaleniem płuc, u których konieczne jest wspomaganie oddychania, pacjenci z pozaszpitalnym zapaleniem płuc wywołanym opornymi na metycylinę bakteriami S. aureus lub pacjenci, u których konieczna jest intensywna opieka medyczna - w tych grupach pacjentów należy zachować ostrożność podczas stosowania leku. Brak doświadczenia w stosowaniu ceftaroliny w leczeniu powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich w następujących grupach pacjentów: pacjenci z zaburzoną odpornością, z ciężką posocznicą lub ze wstrząsem septycznym, pacjenci z martwiczym zapaleniem powięzi, ropniem okołoodbytniczym i pacjenci z poparzeniami trzeciego stopnia lub z rozległym poparzeniem, natomiast doświadczenie w leczeniu pacjentów z zakażoną stopą cukrzycową jest ograniczone - w tych grupach pacjentów należy zachować ostrożność podczas stosowania leku. Dostępne są ograniczone dane z badań klinicznych dotyczące zastosowania ceftaroliny w leczeniu cSSTI wywołanych przez S. aureus, dla którego MIC wynosi >1 mg/l. Przedstawione zalecenia dotyczące dawkowania preparatu w leczeniu cSSTI wywołanych przez S. aureus, dla którego MIC ceftaroliny wynosi 2 lub 4 mg/l, opierają się na modelowaniu i symulacjach farmakokinetyczno-farmakodynamicznych.  Preparatu nie należy stosować w leczeniu cSSTI wywołanych przez S. aureus, dla którego MIC ceftaroliny wynosi >4 mg/l. Przedstawione zalecenia dotyczące dawkowania preparatu u dzieci <2 miesięcy oparte są na farmakokinetyczno-farmakodynamicznym modelowaniu i symulacji. Czas infuzji krótszy niż 60 min opary jest wyłącznie na analizach farmakokinetycznych i farmakodynamicznych.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania tego leku mogą wystąpić opisane niżej działania niepożądane.

Jeśli u pacjenta wystąpią poniższe objawy, należy natychmiast powiadomić lekarza, gdyż może
być konieczne podjęcie natychmiastowego leczenia:
- Nagłe opuchnięcie warg, twarzy, gardła lub języka, ciężka wysypka, trudności z połykaniem
  lub oddychaniem. Mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej (reakcja anafilaktyczna)
  i mogą one zagrażać życiu.
- Nasilająca się lub nieustępująca biegunka lub występowanie krwi lub śluzu w kale podczas
  stosowania leku Zinforo lub po zakończeniu leczenia. Nie należy wówczas stosować leków
  hamujących lub zwalniających ruchy jelit.

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób)
- Zmiany w wynikach badania krwi, zwanego testem Coombs’a, często obserwowane u pacjentów
  stosujących tego typu antybiotyki. Ten test polega na wykrywaniu szczególnych przeciwciał,
  które mogą działać przeciw czerwonym krwinkom.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób)
- Gorączka.
- Ból głowy.
- Zawroty głowy.
- Świąd, wysypka skórna.
- Biegunka, ból brzucha.
- Nudności, wymioty.
- Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (co wykazują badania laboratoryjne krwi).
- Ból i podrażnienie żył.
- Zaczerwienienie, ból lub obrzęk w miejscu wkłucia.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób)
- Niedokrwistość.
- Powiększająca się, swędząca wysypka (pokrzywka).
- Zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Stężenie kreatyniny świadczy o tym, czy nerki pracują
  prawidłowo.
- Częstsze niż zwykle krwawienia i siniaki. Może być to spowodowane zmniejszeniem liczby
  płytek krwi.
- Zmiany w badaniach określających krzepliwość krwi.
- Zmniejszenie całkowitej liczby białych krwinek we krwi lub pewnego rodzaju białych krwinek
  we krwi (leukopenia i neutropenia).
- Zmiany stanu psychicznego, takie jak dezorientacja, obniżony poziom świadomości, nietypowe
  ruchy lub drgawki (encefalopatia) - objawy te występowały u osób, którym podawano zbyt dużą
  dawkę leku, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób)
- Znaczące zmniejszenie liczby niektórych rodzajów krwinek białych we krwi (agranulocytoza).
  U pacjenta może wystąpić gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła lub inne zakażenia, które
  mogą być ciężkie.
- Zwiększenie liczby niektórych rodzajów krwinek białych we krwi (eozynofilia).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- Choroba płuc, w której dochodzi do zwiększenia liczby eozynofili (rodzaj krwinek białych)
  w płucach (eozynofilowe zapalenie płuc).

Podczas stosowania innych leków tego samego rodzaju obserwowano przypadki nagłego bólu
w klatce piersiowej, który może być objawem potencjalnie ciężkiej reakcji alergicznej zwanej
zespołem Kounisa. Jeśli u pacjenta wystąpi takie działanie niepożądane, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Ceftarolina lub fosamil ceftaroliny nie są metabolizowane przez CYP450, nie są także inhibitorami ani induktorami CYP450 - wystąpienie interakcji w tym mechanizmie jest mało prawdopodobne. Ceftarolina nie jest ani substratem ani inhibitorem transporterów wychwytu nerkowego (OCT2, OAT1 i OAT3) - nie oczekuje się interakcji pomiędzy ceftaroliną a lekami będącymi substratami lub inhibitorami (np. probenecyd) tych transporterów. Podobnie jak u dorosłych pacjentów, oczekuje się, że możliwość wystąpienia interakcji u dzieci i młodzieży jest niewielka.

Pfizer Polska Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 16B
02-092 Warszawa
22-335-61-00
[email protected]
www.pfizerpro.pl