Zypsila 80 mg kapsułki twarde

Ziprasidone

Refundowanytylko na receptę
od: 5,97 zł do: 213,02 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Zypsila i w jakim celu się go stosuje

Zypsila należy do leków zwanych lekami przeciwpsychotycznymi.

Lek Zypsila jest stosowany w leczeniu schizofrenii u dorosłych - zaburzenia psychicznego
charakteryzującego się następującymi objawami: widzenie, słyszenie lub odczuwanie nieistniejących
rzeczy, wiara w rzeczy nierzeczywiste, nadmierna podejrzliwość, wycofanie się lub trudności w
nawiązywaniu kontaktów z innymi, nerwowość, depresja lub lęk.

Lek Zypsila jest stosowany także u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10-17 lat w leczeniu
epizodów maniakalnych lub epizodów mieszanych o umiarkowanym nasileniu w zaburzeniach
afektywnych dwubiegunowych - zaburzeniach psychicznych charakteryzujących się zmiennymi
stanami wzmożonego (mania) lub obniżonego (depresja) nastroju. Najbardziej charakterystycznymi
objawami epizodu manii są: nadmierne pobudzenie, zawyżona samoocena, zwiększenie energii,
zmniejszona potrzeba snu, trudności w koncentracji lub nadpobudliwość i powtarzające się
zachowania o wysokim ryzyku.

Skład

1 kaps. twarda zawiera 20 mg, 40 mg lub 80 mg zyprazydonu w postaci wodorosiarczanu. Preparat zawiera laktozę.

Działanie

Lek przeciwpsychotyczny. Zyprazydon wykazuje duże powinowactwo do receptorów dopaminergicznych typu 2 (D2) i wyraźnie większe powinowactwo do receptorów serotoninergicznych typu 2A (5HT2A). Działa także na receptory serotoninergiczne 5HT2C, 5HT1D i 5HT1A, przy czym jego powinowactwo do miejsc wiążących tych receptorów jest równe lub większe od powinowactwa do receptora typu D2. Wykazuje umiarkowane powinowactwo do neuronalnych transporterów serotoniny i norepinefryny oraz do receptorów histaminowych typu H1 i receptorów typu α1. Nie wykazuje istotnego powinowactwa do receptorów muskarynowych typu M1. Zyprazydon wykazuje działanie antagonistyczne zarówno w stosunku do receptorów serotoninergicznych 5HT2A, jak i receptorów dopaminergicznych D2. Uważa się, że działanie przeciwpsychotyczne jest częściowo spowodowane skojarzeniem powyższych aktywności antagonistycznych. Zyprazydon jest również silnym antagonistą receptorów 5HT2C i 5HT1D oraz receptora 5HT1A oraz czynnikiem hamującym wychwyt zwrotny serotoniny i norepinefryny w synapsach. Po doustnym podaniu wielokrotnym dawek zyprazydonu w trakcie posiłku, maksymalne stężenie leku we krwi obserwuje się po 6-8 h. Bezwzględna biodostępność po posiłku dawki 20 mg wynosi 60%; może zwiększać się nawet o 100% w obecności pokarmu. Zyprazydon wiąże się z białkami osocza w >99%. Zyprazydon stosowany doustnie podlega intensywnym przemianom metabolicznym. Jest przekształcany w 3 szlakach metabolicznych do 4 głównych metabolitów: sulfotlenku benzoizotiazolopiperazyny (BITP), sulfonu BITP, sulfotlenku zyprazydonu i S-metylodihydrozyprazydonu. Zyprazydon jest głównie metabolizowany w dwóch szlakach: redukcji i metylacji z utworzeniem S-metylodihydrozyprazydonu, który odpowiada za ok. 2/3 metabolizmu, oraz metabolizm utleniania stanowiący 1/3 procesu. CYP3A4 jest głównym cytochromem P450 katalizującym metabolizm utleniania zyprazydonu, z możliwym niewielkim udziałem CYP1A2. Wydalany jest głównie w postaci metabolitów, z moczem (20%) i kałem (66%). Średni T0,5 zyprazydonu wynosi 6,6 h. W łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby (stopień A lub B wg Child-Pugh) spowodowanej przez marskość, stężenia we krwi po podaniu doustnym były o 30% większe, a T0,5 o ok. 2 h dłuższy niż u pacjentów bez niewydolności wątroby.

Wskazania

Leczenie schizofrenii u dorosłych. Leczenie maniakalnych i mieszanych epizodów o umiarkowanej ciężkości w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku 10-17 lat (skuteczność leku w zapobieganiu nawrotom epizodów choroby dwubiegunowej nie została ustalona).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzone wydłużenie odstępu QT. Wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT. Świeży zawał mięśnia sercowego. Niewyrównana niewydolność serca. Zaburzenia rytmu serca leczone lekami przeciwarytmicznymi z grupy IA i III. Jednoczesne leczenie lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne z grupy IA i III, trójtlenek arsenu, halofantryna, octan lewometadylu, mesorydazyna, tiorydazyna, pimozyd, sparfloksacyna, gatifloksacyna, moksyfloksacyna, metylosulfonian dolasetronu, meflokina, sertindol, cyzapryd.

Ciąża i karmienie piersią

Nie przeprowadzono badań u kobiet w ciąży. Ponieważ badania i doświadczenie są ograniczone, nie zaleca się podawania zyprazydonu podczas ciąży, o ile oczekiwana korzyść dla zdrowia matki nie przewyższa ewentualnego zagrożenia dla płodu. Kobietom w wieku rozrodczym przyjmującym zyprazydon należy zalecić stosowanie skutecznej metody antykoncepcji. Noworodki narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym zyprazydonu) w czasie III trymestru ciąży są narażone na wystąpienie po porodzie działań niepożądanych o różnym stopniu ciężkości i czasie trwania obejmujących objawy pozapiramidowe i (lub) odstawienne - noworodki powinny być uważnie monitorowane. Leku nie należy stosować w czasie ciąży, jeśli nie jest to wyraźnie konieczne. Jeśli trzeba przerwać leczenie w czasie ciąży, leku nie należy odstawiać w sposób nagły. Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią; jeżeli zastosowanie zyprazydonu jest konieczne, należy przerwać karmienie piersią. Badania dotyczące toksycznego oddziaływania na reprodukcję wykazały niepożądany wpływ leku na proces rozmnażania, ale po dawkach toksycznych dla matek i (lub) powodujących uspokojenie polekowe. Badania nie ujawniły działania teratogennego.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli. W leczeniu fazy zaostrzenia schizofrenii i epizodu manii w zaburzeniu dwubiegunowym: 40 mg 2 razy na dobę w trakcie posiłku. Dawka ta może być zwiększona zależnie od stanu klinicznego pacjenta, maksymalnie do 80 mg 2 razy na dobę. Jeżeli jest to wskazane, maksymalną zalecaną dawkę można stosować już od 3. dnia leczenia. Profil bezpieczeństwa dawek >160 mg/dobę nie został potwierdzony. W leczeniu podtrzymującym pacjentów ze schizofrenią należy stosować najmniejsze skuteczne dawki; w wielu przypadkach dawka 20 mg 2 razy na dobę jest wystarczająca. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku mniejsza dawka początkowa nie jest zwykle wskazana, ale należy rozważyć podanie takiej dawki pacjentom w wieku >65 lat, jeśli istnieje uzasadnienie kliniczne. U pacjentów z niewydolnością nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki. Dzieci i młodzież. W leczeniu stanów ostrych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci i młodzieży (w wieku od 10 do 17 lat): 20 mg w pojedynczej dawce dobowej podczas posiłku w 1. dniu leczenia. W kolejnych dniach zypryzodon powinien być podawany w 2 dawkach podzielonych, przy czym dawkę dobową należy stopniowo zwiększać przez okres 1-2 tyg., aż do osiągnięcia docelowych wartości w granicach 120-160 mg/dobę u pacjentów o mc. ≥45 kg lub 60-80 mg/dobę u pacjentów o mc. <45 kg. W późniejszym okresie dawki powinny być dobierane na podstawie indywidualnego stanu klinicznego w zakresie 80-160 mg/dobę u pacjentów o mc. ≥45 kg lub 40-80 mg/dobę u pacjentów o mc. <45 kg. W badaniu klinicznym dopuszczono nierówne rozłożenie wielkości dawek podzielnych, przy czym poranna dawka leku była o 20 mg lub 40 mg mniejsza od dawki wieczornej. Nie potwierdzono profilu bezpieczeństwa zyprazydonu w dawkach >160 mg/dobę dla dzieci o mc. ≥45 i >80 mg/dobę dla dzieci o mc. <45 kg, a zypryzodon wykazuje związek z zależnym od dawki wydłużeniem QT. Nie przeprowadzono badań oceniających bezpieczeństwo i skuteczność stosowania zyprazydonu u dzieci i młodzieży ze schizofrenią. Sposób podania. Kapsułki należy przyjmować z posiłkiem i połykać w całości, bez uprzedniego żucia, kruszenia lub otwierania, ponieważ może to wpływać na wchłanianie leku.

Środki ostrożności

Ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QT zaleca się ostrożność u pacjentów ze znaczną bradykardią. Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, należy wyrównać przed rozpoczęciem leczenia zyprazydonem. U pacjentów ze stabilną chorobą serca przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć wykonanie badania EKG. Jeśli w trakcie leczenia pojawią się objawy wskazujące na zaburzenia rytmu serca należy rozważyć, czy nie wystąpiła złośliwa arytmia i monitorować czynność serca, także poprzez badanie EKG. W wypadku wydłużenia odstępu QTc >500 ms zaleca się zaprzestanie leczenia. Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności zyprazydonu w leczeniu schizofrenii u dzieci i młodzieży nie są znane. W razie wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS) należy natychmiast zaprzestać podawania leków przeciwpsychotycznych. W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych dotyczących skóry (np. osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi - DRESS lub zespół Stevensa-Johnsona) należy przerwać stosowanie zyprazydonu. W przypadku wystąpienie objawów wskazujących na dyskinezę późną, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia zyprazydonem. Zyprazydon może powodować senność, zawroty głowy, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia chodu, co może prowadzić do upadków. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka i rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej (np. pacjenci w podeszłym wieku lub osłabieni). Zaleca się zachowanie ostrożności w trakcie leczenia pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawkowe. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby preparat stosować ostrożnie. Ze względu na ryzyko wystąpienia niepożądanych zdarzeń mózgowo-naczyniowych lek należy stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia udaru mózgu. U pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem, którzy otrzymywali leki przeciwpsychotyczne występowało nieznacznie zwiększone ryzyko zgonu i (lub) potencjalnych niepożądanych zdarzeń mózgowo-naczyniowych w porównaniu z grupą nieleczoną - zyprazydon nie jest zarejestrowany do stosowania w leczeniu psychoz rozwijających się na tle demencji. Ze względu na ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE) przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia zyprazydonem należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze. Podczas stosowania zyprazydonu opisywano przypadki priapizmu. Zyprazydon może zwiększać stężenie prolaktyny; długo utrzymująca się hiperprolaktynemia, kiedy towarzyszy jej niedoczynność gonad, może prowadzić do zmniejszenia gęstości mineralnej kości i zwiększenia ryzyka złamań. Substancje pomocnicze. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość działań niepożądanych ma charakter przemijający. Czasami może być trudno odróżnić
objawy samej choroby od działań niepożądanych.

NALEŻY przerwać stosowanie leku Zypsila i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli
wystąpi którekolwiek z ciężkich działań niepożądanych:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- Mimowolne lub nieprawidłowe ruchy, głównie w obrębie twarzy lub języka.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- Szybkie lub nieregularne bicie serca, zawroty głowy podczas wstawania, mogące wskazywać
  na nieprawidłową czynność serca. Mogą to być objawy stanu zwanego niedociśnieniem
  ortostatycznym.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- Obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, trudności w połykaniu lub oddychaniu, pokrzywka.
  Mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej, takiej jak obrzęk naczynioruchowy.
- Gorączka, przyspieszone oddychanie, pocenie się, sztywność mięśni, drżenie, trudności w
  połykaniu i zaburzenia świadomości. Mogą to być objawy stanu chorobowego zwanego
  złośliwym zespołem neuroleptycznym.
- Reakcje dotyczące skóry, w tym głównie wysypka, gorączka i powiększenie węzłów
  chłonnych, które mogą być objawami stanu zwanego osutką polekową z eozynofilią i
  objawami ogólnymi (DRESS). Reakcje te mogą zagrażać życiu.
- Splątanie, pobudzenie, wysoka temperatura ciała, nadmierne pocenie się, brak koordynacji
  mięśni, drżenie mięśni. Mogą to być objawy stanu chorobowego zwanego zespołem
  serotoninowym.
- Szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie, które mogą być objawami zagrażającego życiu
  stanu chorobowego zwanego torsade de pointes.
- Priapizm (przewlekła, bolesna erekcja).

Mogą wystąpić działania niepożądane, wymienione poniżej. Te działania niepożądane zazwyczaj
mają charakter łagodny do umiarkowanego i mogą z czasem ustąpić. Jeżeli działanie
niepożądane jest ciężkie lub nie ustępuje, należy skontaktować się z lekarzem.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- Trudności ze snem
- Senność lub nadmierna senność w ciągu dnia
- Ból głowy.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- Katar
- Niezwykle podwyższony, euforyczny nastrój, dziwne schematy myślenia i nadmierna
  ruchliwość, uczucie pobudzenia lub niepokoju
- Niepokój ruchowy
- Nieprawidłowe ruchy, w tym ruchy mimowolne, sztywność mięśni, spowolnione ruchy
- Zawroty głowy
- Uspokojenie
- Niewyraźne widzenie lub zaburzenia wzroku
- Wysokie ciśnienie krwi
- Zaparcie, biegunka, nudności, wymioty i niestrawność, suchość w jamie ustnej, zwiększenie
  wydzielania śliny
- Wysypka
- Zaburzenia seksualne u mężczyzn
- Gorączka
- Ból
- Zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała
- Wyczerpanie.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- Duże stężenie prolaktyny we krwi
- Zwiększenie apetytu
- Napady paniki
- Uczucie podenerwowania lub depresji
- Zmniejszenie popędu seksualnego
- Utrata przytomności
- Trudności w kontrolowaniu ruchów lub mimowolne ruchy
- Zespół niespokojnych nóg
- Ucisk w gardle, koszmary senne
- Drgawki, niekontrolowane ruchy oczu w ustalonej pozycji, niezdarność, zaburzenia mowy,
  uczucie drętwienia i mrowienia, zmniejszenie zdolności do koncentracji, ślinotok
- Kołatanie serca, duszność
- Wrażliwość na światło, suchość oczu, brzęczenie w uszach, ból ucha
- Ból gardła, gazy, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej
- Swędząca wysypka skórna, trądzik
- Kurcze mięśni, sztywność lub obrzęk stawów
- Pragnienie, dyskomfort w klatce piersiowej, nieprawidłowy chód
- Cofanie się kwasu z żołądka (refluks), ból brzucha
- Utrata włosów
- Nienaturalna pozycja głowy (kręcz karku lub szyi)
- Nietrzymanie moczu, ból lub trudności w oddawaniu moczu
- Nieprawidłowe wytwarzanie mleka w piersiach
- Powiększenie piersi u mężczyzn
- Brak miesiączki
- Nieprawidłowości w badaniach krwi lub w badaniach czynności serca
- Nieprawidłowości w badaniach czynności wątroby
- Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
- Ogólne osłabienie i zmęczenie.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- Zmniejszenie stężenia wapnia we krwi
- Spowolnione myślenie, brak emocji
- Opadanie twarzy
- Paraliż
- Częściowa lub całkowita utrata wzroku w jednym oku, swędzenie oczu
- Zaburzenia mowy, czkawka
- Luźne stolce
- Podrażnienie skóry
- Niemożność otwarcia ust
- Trudności w całkowitym opróżnieniu pęcherza
- Zespół odstawienia u noworodków
- Osłabienie orgazmu
- Uczucie gorąca
- Zmniejszenie lub zwiększenie liczby białych krwinek (stwierdzane w badaniach krwi)
- Czerwone, wypukłe plamy skórne ze zmianami zapalnymi, pokryte białą łuską, zwane
  łuszczycą.

Nieznane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Niewielkie zwiększenie liczby zgonów u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem,
  stosujących leki przeciwpsychotyczne (w porównaniu do pacjentów, u których nie stosowano
  tego typu leków)
- Zakrzepy krwi w żyłach zwłaszcza kończyn dolnych (objawy obejmują obrzęk, ból i
  zaczerwienie nóg). Zakrzepy te mogą przemieszczać się z krwią do płuc, powodując ból w
  klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpią jakiegokolwiek z tych objawów,
  należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
W badaniach klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży działania niepożądane były na ogół podobne
jak u dorosłych (patrz powyżej), z wyjątkiem sedacji (uspokojenia) i senności, które częściej
występowały u dzieci. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży były sedacja,
senność, ból głowy, wyczerpanie, nudności, zawroty głowy, wymioty, zmniejszony apetyt i
zaburzenia ruchowe.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Zyprazydon nie powinien być stosowany z lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne z grupy IA i III, trójtlenek arsenu, halofantryna, octan lewometadylu, mezorydazyna, tiorydazyna, pimozyd, sparfloksacyna, gatifloksacyna, moksifloksacyna, metylosulfonian dolasetronu, meflokina, sertindol, cyzapryd. Należy zachować ostrożność w razie stosowania zyprazydonu w połączeniu z innymi lekami działającymi ośrodkowo i z alkoholem. Badania in vivo z dekstrometorfanem nie wykazały istotnego zahamowania CYP2D6 w osoczu, gdy stężenia zyprazydonu były o 50% mniejsze od tych, które osiągano podczas stosowania dawki 40 mg 2 razy na dobę. Dane z badań in vitro wskazywały, że zyprazydon może spowodować niewielkie zahamowanie enzymów CYP2D6 i CYP3A4. Nie wydaje się jednak prawdopodobne, aby zyprazydon wpływał na farmakokinetykę leków metabolizowanych przez izoenzymy cytochromu P450 w sposób klinicznie istotny. Doustne leki antykoncepcyjne - stosowanie zyprazydonu nie wpływa znacząco na farmakokinetykę składnika estrogenowego (etynyloestradiol, substrat CYP3A4) ani progesteronu. Jednoczesne podawanie zyprazydonu nie miało wpływu na farmakokinetykę związków litu. Zarówno zyprazydon, jak i sole litu kojarzone są ze zmianami w układzie przewodzącym serca, jednoczesne podanie obu leków może stwarzać ryzyko interakcji farmakodynamicznych, w tym arytmii. Jednakże w kontrolowanych badaniach klinicznych nie wykazano, by połączenie zyprazydonu i litu zwiększało ryzyko kliniczne, w porównaniu z zastosowaniem samego litu. Istnieją ograniczone dane na temat stosowania razem z lekiem stabilizującym nastrój - karbamazepiną. Interakcja farmakokinetyczna zyprazydonu z walproinianem jest mało prawdopodobna ze względu na brak wspólnego szlaku metabolicznego dla tych dwóch leków. W kontrolowanych badaniach klinicznych po jednoczesnym podaniu zyprazydonu i walproinianu średnie stężenie walproinianu pozostawało w zakresie stężeń terapeutycznych, gdy porównać z walproinianem stosowanym z placebo. Inhibitor CYP3A4, ketokonazol (400 mg/dobę), będący również inhibitorem glikoproteiny P (p-gp), zwiększa stężenie zyprazydonu w surowicy o <40%. Stężenia w surowicy S-metylodihydrozyprazydonu i sulfotlenku zyprazydonu w czasie spodziewanego Tmax zyprazydonu zwiększyły się odpowiednio o 55% i 8%. Nie zaobserwowano dodatkowego wydłużenia odstępu QTc. Zmiany w farmakokinetyce zyprazydonu związane z jednoczesnym podawaniem silnych inhibitorów CYP3A4 nie mają prawdopodobnie znaczenia klinicznego, dlatego dostosowanie wielkości dawki nie jest konieczne. Dane uzyskane z badań in-vitro oraz badań na zwierzętach sugerują, że zyprazydon jest substratem dla glikoproteiny P (p-gp). Nie jest znane znaczenie in-vivo tych badań dla ludzi. Ponieważ zyprazydon jest substratem dla CYP3A4 oraz możliwa jest indukcja CYP3A4 i p-gp, dlatego też jednoczesne podawanie z induktorami CYP3A4 oraz p-gp, takimi jak karbamazepina, ryfampicyna, ziele dziurawca, mogłoby zmniejszać stężenie zyprazydonu. Leczenie karbamazepiną, w dawce 200 mg b.i.d. przez okres 21 dni, skutkowało zmniejszeniem całkowitego wpływu zyprazydonu na organizm o ok. 35%. Wielokrotne dawki leków zobojętniających kwas żołądkowy zawierających glin i magnez lub cymetydynę podane po posiłku, nie wpływają w stopniu istotnym klinicznie na właściwości farmakokinetyczne zyprazydonu. Obserwowano pojedyncze przypadki zespołu serotoninowego wiązanego ze stosowaniem zyprazydonu w połączeniu z innymi lekami serotonergicznymi, takimi jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Zyprazydon intensywnie wiąże się z białkami osocza. W warunkach in vitro nie zmieniały tego warfaryna ani propranolol, dwie substancje silnie wiążące się z białkami, nie wykazano również by sam zyprazydon wpływał na właściwości wiążące tych leków w osoczu człowieka. Tak więc, możliwości interakcji z zyprazydonem wywołane wypieraniem są mało prawdopodobne.

Podmiot odpowiedzialny

Krka Polska Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
22-573-75-00
[email protected]
www.krka-polska.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg