Akistan Duo (50 µg+5 mg)/ml krople do oczu, roztwór

1 ml roztworu zawiera 0,05 mg latanoprostu i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, sodu diwodorofosforan dwuwodny, disodu fosforan dwunastowodny.

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Latanoprost jest analogiem prostaglandyny F_2α, selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP. Obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej - zwiększa przepływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu przez siateczkę beleczkowania. Nie ma istotnego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej oraz na barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Po podaniu do worka spojówkowego wchłania się przez rogówkę i jest hydrolizowany do aktywnego biologicznie kwasu latanoprostowego. Maksymalne stężenie leku w cieczy wodnistej występuje ok. 2 h po podaniu. T_0,5 w osoczu wynosi ok. 17 min. Po miejscowym podaniu leku, ogólnoustrojowa biodostępność kwasu latanoprostowego wynosi 45%. Kwas latanoprostowy wiąże się z białkami osocza w 87%. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są głównie z moczem. Tymolol jest nieselektywnym β-adrenolitykiem, niemającym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego czynność mięśnia sercowego i nieswoistego działania stabilizującego błonę. Tymolol zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej w nabłonku rzęskowym. Nie stwierdzono istotnego wpływu na przepuszczalność bariery krew-ciecz wodnista dla białek osocza. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej występuje po ok. 1 h po miejscowym zakropleniu leku. Część dawki przenika do krwiobiegu - maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 10-20 min. T_0,5 w osoczu wynosi 6 h. Metabolizm zachodzi w wątrobie. Metabolity tymololu są wydalane w moczu wraz z częścią leku w postaci nie zmienionej. Istnieje tendencja do utrzymywania się 2-krotnie większych stężeń latanoprostu w cieczy wodnistej po upływie 1-4 h od podania kropli do oczu zawierających latanoprost i tymolol, w porównaniu z monoterapią.

Obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP) u dorosłych pacjentów (w tym u osób w podeszłym wieku) z jaskrą z otwartym kątem oraz podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których reakcja na miejscowo stosowane leki β-adrenolityczne lub analogi prostaglandyn jest niewystarczająca.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Reaktywna choroba dróg oddechowych, w tym astmą oskrzelowa lub astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok węzła zatokowo-przedsionkowego, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. niekontrolowany za pomocą rozrusznika serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ latanoprostu na rozmnażanie. Jeżeli preparat stosowany jest przed porodem, noworodek powinien być ściśle monitorowany w pierwszych dniach życia. Latanoprost oraz jego metabolity mogą przenikać do mleka ludzkiego. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono, aby latanoprost czy tymolol wywierały jakikolwiek wpływ na płodność samców lub samic.

Dospojówkowo. Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku): 1 kropla do oka (oczu) objętego procesem chorobowym raz na dobę. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. Nie należy przekraczać zalecanej dawki, 1 kropli raz na dobę do oka (oczu) objętego procesem chorobowym. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Przed podaniem kropli do oczu należy zdjąć soczewki kontaktowe, można je ponownie założyć  po upływie 15 minut. Jeżeli stosuje się więcej niż jeden lek okulistyczny, należy zachować co najmniej 5-minutową przerwę między ich podaniem. Jeśli stosuje się uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek przez 2 minuty, wchłanianie ogólnoustrojowe jest zmniejszone. Może to ograniczyć ogólnoustrojowe działania niepożądane preparatu oraz zwiększyć jego działanie miejscowe.

Tak jak inne stosowane miejscowo leki okulistyczne, może się wchłaniać ogólnoustrojowo. Ze względu na obecność składnika β-adrenolitycznego jakim jest tymolol, mogą wystąpić te same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu krążenia, płuc i innych działań niepożądanych, jak w przypadku ogólnoustrojowych leków blokujących receptory β-adrenergiczne. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnym. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. choroba wieńcowa, angina Prinzmetala i niewydolność serca) oraz niedociśnieniem tętniczym, leczeni β-adrenolitykami powinni być poddani krytycznej ocenie oraz należy u nich rozważyć terapię z wykorzystaniem innych substancji czynnych. Pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego należy obserwować, czy nie występują u nich objawy pogorszenia tych chorób i działania niepożądane. Z powodu negatywnego wpływu na przewodnictwo, β-adrenolityki należy podawać z ostrożnością u pacjentów z blokiem serca Ist.. Po zastosowaniu tymololu donoszono o występowaniu objawów ze strony serca oraz rzadko zgonów w wyniku niewydolności serca. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespołu Raynauda), należy zachować odpowiednie środki ostrożności. Po podaniu do oka niektórych β-adrenolityków donoszono o występowaniu objawów ze strony układu oddechowego, w tym zgonów w wyniku nagłego skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. Preparat należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodną i (lub) umiarkowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i jedynie w przypadku, gdy korzyści przewyższają ryzyko. β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów narażonych na wystąpienie samoistnej hipoglikemii lub chorych na labilną cukrzycę, ponieważ mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii. β-adrenolityki mogą również maskować objawy nadczynności tarczycy. Stosowane do oka β-adrenolityki mogą powodować suchość oczu, należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów z chorobami rogówki. U pacjentów otrzymujących jednocześnie ogólnie działające β-adrenolityki, podczas stosowania tymololu może dojść do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych. Należy ściśle obserwować takich pacjentów, nie jest zalecane stosowanie dwóch miejscowo działających β-adrenolityków. Podczas stosowania β-adrenolityków pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub z ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez różne alergeny w wywiadzie, mogą być bardziej wrażliwi na powtórną ekspozycję na alergeny oraz mogą wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny zazwyczaj stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. W wyniku stosowania leków zmniejszających ciśnienie wewnątrzgałkowe (np. tymolol, acetazolamid) obserwowano odwarstwianie naczyniówki po zabiegach filtracji. Podawane do oka β-adrenolityki mogą blokować działanie ustrojowe β-agonistów, takich jak np. adrenalina. Należy poinformować anestezjologa, jeśli pacjent otrzymuje tymolol, mogą wystąpić interakcje tymololu z innymi lekami. Jednoczesne stosowanie dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów prostaglandyn lub pochodnych prostaglandyn nie jest zalecane. Latanoprost może stopniowo zmieniać kolor oczu poprzez zwiększenie ilości brązowego pigmentu w tęczówce. Zmiana koloru tęczówki jest powolna i przez wiele miesięcy, a nawet lat może pozostawać niezauważona i nie wiąże się ona z żadnymi objawami niepożądanymi czy zmianami patologicznymi. Po zaprzestaniu leczenia nie obserwuje się dalszego zwiększania ilości brązowego pigmentu w tęczówce, ale zmiana jej zabarwienia w trakcie leczenia może być trwała. Pacjenci powinni być jednak regularnie badani i jeżeli dojdzie do zwiększenia pigmentacji tęczówki oraz w zależności od stanu klinicznego, można rozważyć odstawienie leku. W związku ze stosowaniem latanoprostu zgłaszano przypadki ciemnienia skóry powiek, które może być odwracalne. W związku ze stosowaniem latanoprostu zgłaszano przypadki ciemnienia skóry powiek, które może być odwracalne. Latanoprost może stopniowo zmieniać wygląd rzęs i włosów mieszkowych powieki leczonego oka; zmiany te obejmują wydłużenie, pogrubienie, zmianę zabarwienia i ilości rzęs lub włosów oraz nieprawidłowy kierunek wzrostu rzęs. Zmiany te ustępują po zakończeniu terapii. Obecnie brak doświadczenia w zakresie stosowania latanoprostu w jaskrze zapalnej, neowaskularnej lub przewlekłej zamkniętego kąta przesączania, jaskrze z otwartym kątem przesączania u pacjentów z pseudofakią oraz jaskrze barwnikowej. Latanoprost nie działa lub działa w małym stopniu na źrenice, nie był dotychczas stosowany w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku w tych stanach chorobowych do czasu uzyskania kompletnych danych. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których wystąpiło w przeszłości opryszczkowe zapalenie rogówki oraz należy unikać stosowania u pacjentów z obecnie występującym opryszczkowym zapaleniem rogówki oraz u pacjentów, u których występowało w przeszłości nawracające opryszczkowe zapalenie rogówki związane ze stosowaniem analogów prostaglandyn. W trakcie leczenia latanoprostem obserwowano obrzęk plamki, w tym również jego torbielowatą postać. Objaw ten był wykrywany głównie u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki, jak również u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia obrzęku plamki, lek należy ostrożnie stosować u tych pacjentów. Soczewki kontaktowe mogą absorbować chlorek benzalkoniowy, co jak wiadomo, może powodować odbarwienie miękkich soczewek kontaktowych. Przed podaniem leku należy zdjąć soczewki, można je nałożyć ponownie po upływie 15 minut od podania kropli. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować punktowate zapalenie rogówki i (lub) toksyczne wrzodziejące zapalenie rogówki lub podrażnienie oka i zmieniać kolor miękkich soczewek kontaktowych. U pacjentów z zespołem suchego oka i u pacjentów ze zmianami dotyczącymi rogówki częste lub długotrwałe stosowanie preparatu wymaga ścisłego monitorowania.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Zwykle można stosować krople do oczu do czasu, aż działania niepożądane nie są poważne. W przypadku
wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przerywać leczenia lekiem
Akistan DUO bez konsultacji z lekarzem.

Poniżej wymieniono znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu leku Akistan DUO.
Najistotniejszym działaniem niepożądanym jest możliwość wystąpienia stopniowej, trwałej zmiany koloru
oczu. Możliwe, że lek Akistan DUO może spowodować poważne zmiany pracy serca. Należy
poinformować lekarza, jeśli pacjent zaobserwuje zmiany związane z prawidłową akcją serca lub pracą
serca oraz poinformować go o stosowaniu leku Akistan DUO.

Znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu leku Akistan DUO:

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):
- Stopniowa zmiana koloru oczu związana ze zwiększeniem ilości brązowego pigmentu w barwnej
  części oka zwanej tęczówką. U pacjentów, u których zabarwienie tęczówki jest mieszaniną
  kolorów (takich jak niebiesko-brązowy, szaro-brązowy, żółto-brązowy czy zielono-brązowy),
  można znacznie częściej zauważyć te zmiany niż u osoby z oczami o jednolitym kolorze
  (niebieskim, szarym, zielonym lub brązowym). Zmiany koloru oczu mogą się rozwijać przez kilka
  lat. Zmiana koloru oczu może być trwała i znacznie bardziej widoczna, jeśli lek Akistan DUO
  podawany jest tylko do jednego oka. Wydaje się, że zmiana koloru oczu jest nieszkodliwa. Po
  przerwaniu stosowania leku Akistan DUO zmiana koloru oczu nie postępuje.

Częste (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 osób):
- Podrażnienie oczu (w tym uczucie pieczenia, chropowatości, swędzenia, kłucia lub uczucie
  obecności ciała obcego w oku) oraz ból oczu.

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 osób):
- Ból głowy
- Zaczerwienie oczu, zakażenie oka (zapalenie spojówek), niewyraźne widzenie, łzawienie,
  zapalenie powiek, podrażnienie lub uszkodzenie powierzchni oka
- Wysypka skórna lub swędzenie (świąd)
- Nudności
- Wymioty

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Omamy

Inne działania niepożądane
Podobnie jak inne leki stosowane do oczu, Akistan DUO (latanoprost i tymolol) wchłania
się do krwiobiegu. Częstość działań niepożądanych po zastosowaniu kropli do oczu jest mniejsza niż
w przypadku leków podawanych doustnie lub dożylnie.
Poniżej wymieniono działania niepożądane, które choć nie wystąpiły po stosowaniu leku Akistan DUO, to
wystąpiły po zastosowaniu poszczególnych składników tego leku (latanoprostu i tymololu), i dlatego
mogą również wystąpić po zastosowaniu leku Akistan DUO. Wśród wymienionych działań
niepożądanych są również działania obserwowane podczas stosowania leków beta-adrenolitycznych (np.
tymololu) w leczeniu chorób oczu.

- Rozwinięcie się wirusowego zapalenia oka spowodowanego wirusem herpes simplex (HSV).

- Ogólne reakcje alergiczne w tym opuchlizna pod powierzchnią skóry, mogąca wystąpić
  na twarzy, kończynach oraz mogąca utrudniać przepływ powietrza przez drogi oddechowe,
  powodująca trudności w połykaniu i oddychaniu, pokrzywka lub swędząca wysypka, miejscowa
  i uogólniona wysypka, świąd, ciężkie przypadki nagłych reakcji alergicznych zagrażających
  życiu.

- Małe stężenie cukru we krwi.

- Zawroty głowy.

- Trudności w zasypianiu (bezsenność), depresja, koszmary senne, utrata pamięci.

- Omdlenie, udar, zmniejszony dopływ krwi do mózgu, nasilenie się objawów miastenii (osłabienie
  mięśni i ból u pacjentów chorych na tę chorobę), uczucie mrowienia lub drętwienia i ból głowy.

- Obrzęk tylnej części oka (obrzęk plamki), tworzenie się w tęczówce miejsc wypełnionych płynem
  (torbiele tęczówki), nadwrażliwość na światło (światłowstręt), zmiany w obrębie oczodołów
  i powiek skutkujące pogłębieniem bruzdy powieki.

- Objawy podrażnienia oczu (pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie
  powieki, zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie i odwarstwienie warstwy pod siatkówką, która
  zawiera naczynia krwionośne, będące następstwem chirurgicznego zabiegu filtracyjnego, co może
  spowodować zaburzenia widzenia, zmniejszenie czucia rogówki, suchość oczu, nadżerka rogówki
  (uszkodzenie zewnętrznej powierzchni gałki ocznej), opadanie górnej powieki (powodujące, że
  oczy są do połowy przymknięte), podwójne widzenie.

- Ciemnienie skóry wokół oczu, zmiany w rzęsach i cienkich włosach wokół oka (zwiększona
  liczba, długość, grubość i ciemnienie), zmiany w kierunku wzrostu rzęs, obrzęk okolic oczu,
  obrzęk kolorowej części oka (zapalenie tęczówki/zapalenie błony naczyniowej oka),
  bliznowacenie powierzchni oka.

- Świszczenie/dzwonienie w uszach (szumy uszne).

- Dławica piersiowa, pogorszenie dławicy piersiowej u osób z istniejącą chorobą serca.

- Spowolnienie akcji serca, kołatanie serca (świadomość rytmu serca), obrzęki (nagromadzenie
  płynów), zaburzenia rytmu i częstości bicia serca, zastoinowa niewydolność serca (choroba
  objawiająca się skróconym oddechem oraz obrzękiem stóp i nóg spowodowanym
  nagromadzeniem płynów), zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca.

- Niskie ciśnienie krwi, słabe krążenie krwi sprawiające, że palce u rąk i nóg są odrętwiałe i blade,
  a dłonie i stopy zimne.

- Spłycenie oddechu, zwężenie dróg oddechowych w płucach (przeważnie u pacjentów z istniejącą
  wcześniej chorobą), trudności w oddychaniu, kaszel, astma, zaostrzenie astmy.

- Zaburzenia smaku, nudności, niestrawność, biegunka, uczucie suchości w ustach, ból brzucha,
  wymioty.

- Utrata włosów, wysypka z biało-srebrzystymi zmianami (łuszczycopodobna) lub nasilenie
  objawów łuszczycy, wysypka skórna.

- Ból stawów, ból mięśni niewywołany wysiłkiem fizycznym, osłabienie mięśni, zmęczenie.

- Zaburzenia czynności seksualnych, zmniejszenie libido.

Bardzo rzadko u niektórych pacjentów ze znacząco zniszczoną przezroczystą błoną przedniej części oka
(rogówki) rozwinęły się mętne plamy na rogówce w wyniku odkładania się wapnia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Donoszono o paradoksalnym zwiększeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwóch analogów prostaglandyn, z tego powodu stosowanie dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów prostaglandyn lub pochodnych prostaglandyn nie jest zalecane. Istnieje możliwość nasilenia działania preparatu i wywołania niedociśnienia tętniczego i (lub) znacznej bradykardii podczas równoczesnego stosowania kropli do oczu z β-adrenolitykiem z doustnymi lekami blokującymi kanały wapniowe, lekami β-adrenolitycznymi, przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, guanetydyną. Raportowano przypadki ogólnoustrojowej nasilonej β-blokady (np. spowolnienie akcji serca, zapaść) w trakcie jednoczesnego podawania tymololu z inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna). Wpływ na wewnątrzgałkowe ciśnienie lub znany wpływ na ogólnoustrojową β-blokadę może być nasilony podczas stosowania leku u pacjentów otrzymujących doustnie leki β-adrenolityczne, dlatego nie zaleca się stosowania miejscowo dwóch lub więcej leków β-adrenolitycznych. W trakcie jednoczesnego podawania oftalmologicznych β-adrenolityków z adrenaliną (epinefryną) sporadycznie zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic. Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania leków β-adrenolitycznych. Leki β-adrenolityczne mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych, mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.

Pharmaselect Polska Sp. z o.o.
ul. Sienkiewicza 22 lok. 209a
60-818 Poznań
61-662-84-04