Anapran EC 250 mg tabletki dojelitowe

1 tabl. dojelitowa zawiera 250 mg lub 500 mg naproksenu.

Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn. Naproksen wchłania się całkowicie z przewodu pokarmowego, osiągając C_max po 2-4 h. W przypadku naproksenu podawanego w postaci dojelitowych tabletek powlekanych, czas osiągnięcia C_max ulega wydłużeniu w porównaniu z tym obserwowanym po podaniu tabletek standardowych, jednak średnie wartości AUC, a co za tym idzie biodostępność, są jednakowe. We krwi występuje głównie w postaci niezmienionej, w znacznym stopniu związany z białkami osocza. T_0,5 wynosi 12-15 h. Naproksen jest niemal całkowicie wydalany z moczem - w większości w postaci produktów sprzęgania, częściowo w postaci niezmienionej.

Objawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, ostrych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych oraz bolesnego miesiączkowania u pacjentów powyżej 16 lat.

Nadwrażliwość na naproksen, naproksen sodowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Czynna lub w wywiadzie choroba wrzodowa żołądka lub czynne krwawienie z żołądka i (lub) jelit (dwa lub więcej wyraźnych epizodów potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Przypadki krwawień lub perforacji przewodu pokarmowego, związane z przyjmowaniem NLPZ w wywiadzie. Ciężka niewydolność nerek, wątroby lub serca. III trymestr ciąży. Ze względu na ryzyko wystąpienia krzyżowych reakcji alergicznych nie należy podawać naproksenu pacjentom, u których w wywiadzie po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ wystąpiły objawy astmy, zapalenie błony śluzowej nosa, polipy nosa lub pokrzywka. Reakcje te mogą potencjalnie doprowadzić do śmierci. U takich pacjentów donoszono o występowaniu ciężkich reakcji anafilaktycznych po podaniu naproksenu.

W I i II trymestrze ciąży nie należy podawać naproksenu, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli naproksen stosuje kobieta starającą się zajść w ciążę lub podczas I i II trymestru ciąży, należy zastosować dawkę jak najmniejszą, a czas trwania leczenia jak najkrótszy. Lek jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Od 20. tygodnia ciąży stosowanie naproksenu może powodować małowodzie spowodowane zaburzeniami czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i zwykle ustępuje po jego przerwaniu. Zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego podczas leczenia w II trymestrze ciąży, które w większości przypadków ustąpiły po jego zaprzestaniu. Kilka dni po 20. tygodniu ciąży należy rozważyć przedporodową obserwację w celu wykrycia małowodzia i zwężenia przewodu tętniczego po narażeniu na naproksen. W razie stwierdzenia małowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego należy zaprzestać stosowania naproksenu. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą działać na płód w następujący sposób: toksyczne działanie dotyczące płuc i serca (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenia czynności nerek. U matki i noworodka pod koniec ciąży może dojść do: wydłużenia czasu krwawienia w wyniku działania przeciwpłytkowego, które może wystąpić nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek; hamowania czynności skurczowej macicy powodującego opóźnienie lub przedłużanie się porodu. Leki zawierające naproksen nie są zalecane w okresie porodu, ponieważ z uwagi na swoje właściwości hamowania syntezy prostaglandyn, naproksen może wywierać negatywny wpływ na układ krążenia płodu, zmniejszać czynność skurczową macicy oraz zwiększać skłonność do wystąpienia krwawienia u matki i dziecka. Nie stosować w okresie karmienia piersią (lek jest wydzielany do mleka kobiecego). Naproksen może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet, stosowanie u kobiet planujących ciążę nie jest zalecane. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończenie stosowania naproksenu.

Doustnie. Dorośli. Reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 500-1000 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych co 12 h. Dawkę dobową 1000 mg można przyjmować w dawce pojedynczej (rano albo wieczorem) lub w dawkach podzielonych, tj. 500 mg 2 razy na dobę. W następujących przypadkach zaleca się zastosowanie dawki nasycającej 750-1000 mg na dobę w ostrej fazie choroby: pacjenci, u których występuje silny ból w nocy i (lub) sztywność poranna; pacjenci, którzy uprzednio stosowali duże dawki innego leku przeciwreumatycznego; pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów, u których ból jest dominującym objawem choroby. Ostre zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i bolesne miesiączkowanie: dawka początkowa wynosi 500 mg jednorazowo, następnie 250 mg co 6-8 h, zależnie od potrzeb. Maksymalna dawka dobowa po pierwszym dniu leczenia wynosi 1250 mg. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę i przez możliwie najkrótszy okres. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki. Sposób podania. Preparat należy przyjmować w trakcie lub po posiłku. Tabletki połykać w całości; nie kruszyć, nie rozgniatać.

Jednoczesne stosowanie naproksenu z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2 nie jest zalecane, z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Przyjmowanie naproksenu w najmniejszej dawce skutecznej i przez najkrótszy czas konieczny do złagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Pacjenci długotrwale przyjmujący lek powinni być poddawani regularnym kontrolom lekarskim. Długotrwałe stosowanie leków z grupy NLPZ u pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych nie jest zalecane, z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia u nich ciężkich działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia i owrzodzenia, które mogą być śmiertelne. Jeśli konieczne jest leczenie długotrwałe, pacjenci powinni być poddani regularnym kontrolom lekarskim. Tak, jak w przypadku innych NLPZ może występować zwiększona aktywność enzymów wątrobowych. Zaburzenia ze strony wątroby są częściej wynikiem reakcji nadwrażliwości, niż bezpośrednim objawem toksyczności. Obserwowano ostre reakcje wątrobowe, w tym żółtaczkę i zapalenie wątroby (niektóre przypadki zapalenia mogą być śmiertelne). Odnotowano przypadki reakcji krzyżowych. Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia, co należy uwzględnić, interpretując wyniki czasu krwawienia u pacjenta. Nie odnotowano retencji jonów sodu, ale możliwe jest, że pacjenci z osłabioną lub zaburzoną czynnością serca, mogą być w grupie podwyższonego ryzyka podczas stosowania naproksenu. Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie (zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją), u osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej możliwej dawki terapeutycznej. U tych pacjentów oraz u pacjentów, u których konieczne jest jednoczesne stosowanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego należy rozważyć jednoczesne stosowanie leków osłonowych (np. mizoprostol, inhibitory pompy protonowej). Pacjenci, u których występuje działanie toksyczne w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy dotyczące przewodu pokarmowego (zwłaszcza krwawienie), szczególnie na początku leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, SSRI lub leki przeciwpłytkowe takie, jak kwas acetylosalicylowy. W przypadku, gdy u pacjenta otrzymującego naproksen wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, lek należy odstawić. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leków z grupy NLPZ u pacjentów z zaburzeniami żołądka i jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna), ponieważ istniejąca choroba może ulec zaostrzeniu. Ostrożnie stosować u pacjentów z: czynną lub występującą w wywiadzie astmą oskrzelową lub chorobą alergiczną (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli); zaburzeniami krzepnięcia krwi lub stosujących leki wpływające na homeostazę krwi, w tym przeciwzakrzepowe (ryzyko krwawienia); nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca z zatrzymaniem płynów o obrzękami (zatrzymania płynów, wystąpienia obrzęków). Stosowanie naproksenu może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar). Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych oraz pacjenci z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą, palący tytoń) powinni być leczeni naproksenem po rozpatrzeniu korzyści i ryzyka. Naproksen może powodować zależne od dawki zmniejszenie syntezy prostaglandyn i przyspieszać wystąpienie niewydolności nerek. Do pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka należą: pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami czynności serca, zaburzeniami czynności wątroby, pacjenci przyjmujący leki moczopędne, inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II oraz pacjenci w podeszłym wieku - u tych pacjentów należy monitorować czynność nerek. Ponieważ naproksen jest w dużym stopniu (95%) wydalany z moczem w wyniku przesączania kłębuszkowego, należy zachować szczególną ostrożność podając go pacjentom z zaburzeniami czynności nerek. U tych pacjentów zaleca się kontrolowanie stężenia kreatyniny w surowicy krwi i (lub) klirensu kreatyniny, dodatkowo należy u tych pacjentów prowadzić odpowiednie nawadnianie. Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów z CCr <30 ml/min. Hemodializa nie zmniejsza stężenia naproksenu w osoczu ze względu na wysoki stopień wiązania z białkami. U pacjentów ze zmniejszonym przepływem nerkowym, np. u pacjentów z nadmierną utratą płynu pozakomórkowego, marskością wątroby, stosujących dietę z ograniczoną zawartością sodu, zastoinową niewydolnością serca, wcześniejszymi zaburzeniami czynności nerek, a także pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów stosujących leki moczopędne należy kontrolować czynność nerek przed i podczas leczenia naproksenem; u tych pacjentów należy zmniejszyć dawkę dobową naproksenu, aby zapobiec potencjalnemu kumulowaniu się metabolitów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, takimi jak przewlekła choroba alkoholowa wątroby i inne postaci marskości wątroby, zmniejsza się całkowite stężenie naproksenu we krwi, natomiast zwiększa stężenie wolnej frakcji naproksenu - u tych pacjentów zaleca się stosowanie najmniejszej dawki skutecznej naproksenu. U pacjentów, u których występuje uogólniony toczeń rumieniowaty lub mieszana choroba tkanki łącznej może wystąpić zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowych podczas stosowania naproksenu. Naproksen należy odstawić w przypadku wystąpienia wysypki skórnej, zmian chorobowych dotyczących błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości. Każdego pacjenta, u którego wystąpią zaburzenia widzenia podczas terapii należy poddać badaniu okulistycznemu. Reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić u pacjentów wykazujących szczególną skłonność do takich reakcji. Po podaniu naproksenu mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne (rzekomoanafilaktyczne) u pacjentów, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ, lub preparatów zawierających naproksen w wywiadzie obserwowano lub nie obserwowano wystąpienie reakcji nadwrażliwości. Mogą one również wystąpić u pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym, reakcjami bronchospastycznymi (np. astma), zapaleniem błony śluzowej nosa i polipów nosa w wywiadzie. Jeżeli jest konieczne zmniejszenie dawki lub odstawienie kortykosteroidu, stosowanego jednocześnie z naproksenem, należy stopniowo zmniejszać dawkę kortykosteroidu. Jednocześnie należy dokładnie monitorować pacjenta w kierunku wystąpienia objawów działań niepożądanych, w tym niewydolności nadnerczy i zaostrzenia objawów zapalenia stawów. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Przyjmowanie takich leków, jak Anapran EC może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka
ataku serca (zawału serca) lub udaru.

Ważne działania niepożądane, na które należy zwrócić uwagę:

Należy przerwać stosowanie leku Anapran EC i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli
wystąpią następujące działania niepożądane. Pacjent może wymagać pilnej pomocy medycznej:

Ciężkie zaburzenia żołądka i jelit, objawy obejmują:
• Krwawienie z żołądka, obserwowane jako wymioty z krwią lub ciemne, fusowate wymioty
  przypominające fusy od kawy.
• Krwawienie z odbytu, obserwowane jako przemijające czarne, smoliste stolce lub krwawa
  biegunka.
• Owrzodzenia lub perforacje żołądka lub jelit. Objawy mogą obejmować niestrawność, ból
  żołądka, gorączkę, nudności lub wymioty.
• Problemy z trzustką. Objawy mogą obejmować silny ból żołądka promieniujący w kierunku
  pleców.
• Zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna,
  objawiające się bólem, biegunką, wymiotami i utratą masy ciała.

Reakcje alergiczne, objawy obejmują:
• Nagły obrzęk gardła, twarzy, dłoni lub stóp.
• Trudności w oddychaniu, uczucie ucisku w klatce piersiowej.
• Wysypki skórne, pęcherze lub świąd.

Ciężkie wysypki skórne, objawy obejmują:
• Ciężka wysypka, która rozwija się szybko, z pęcherzami lub łuszczeniem skóry, możliwe
  także pęcherze w jamie ustnej, gardle lub oczach. Jednocześnie może wystąpić gorączka, ból
  głowy, kaszel i tkliwość całego ciała.
• Pęcherze na skórze po ekspozycji na światło słoneczne (porfiria skórna późna) szczególnie
  w okolicach ramion, twarzy i dłoni.

Zaburzenia wątroby, objawy obejmują:
• Zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka).
• Uczucie zmęczenia, utrata apetytu, nudności lub wymioty, jasno zabarwione stolce (zapalenie
  wątroby) oraz zaburzenia widoczne w wynikach badania krwi (w tym zapalenie wątroby).

Zawał serca, objawy obejmują:
• Ból w klatce piersiowej, który może promieniować do szyi, barków i w dół lewej ręki.

Udar, objawy obejmują:
• Osłabienie mięśni i drętwienie. Może występować tylko po jednej stronie ciała.
• Nagła zmiana węchu, smaku, słuchu lub wzroku, splątanie.

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, objawy obejmują:
• Gorączka, złe samopoczucie, sztywność karku, ból głowy, nadwrażliwość na jasne światło
  i splątanie (bardziej prawdopodobne u osób z zaburzeniami immunologicznymi, jak toczeń
  rumieniowaty układowy).

W razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów niepożądanych, należy natychmiast
odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane mogą obejmować:

Żołądek i jelita:
• Zgaga, niestrawność, ból brzucha, nudności lub wymioty, zaparcia, biegunka, gazy.

Krew
• Zaburzenia dotyczące krwi, jak niedokrwistość lub zmiany liczby białych krwinek.

Zaburzenia psychiczne:
• Ciężkie problemy z zasypianiem lub zaburzenia snu.
• Depresja.
• Zaburzenia pamięci lub koncentracji.
• Uczucie splątania, omamy wzorkowe lub słuchowe (omamy).

Układ nerwowy:
• Ból głowy.
• Ataki lub napady drgawkowe, zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie lub senność.
• Mrowienie lub drętwienie dłoni i stóp.
• Trudności z pamięcią lub koncentracją.

Oczy i uszy:
• Zaburzenia widzenia, ból oka.
• Zaburzenia słuchu, w tym dzwonienie w uszach (szumy uszne), utrata słuchu.
• Zawroty głowy wywołujące problemy z zachowaniem równowagi.

Serce i krążenie:
• Obrzęk dłoni, stóp lub nóg (oedema). Może towarzyszyć temu ból w klatce piersiowej,
  zmęczenie, duszność (niewydolność serca).
• Uczucie kołatania serca (palpitacje), zwolnienie rytmu serca lub wysokie ciśnienie krwi.
• Zaburzenia dotyczące sposobu w jakim serce pompuje krew po całym organizmie lub
  uszkodzenie naczyń krwionośnych. Objawy mogą obejmować zmęczenie, duszność, uczucie
  omdlenia, ból uogólniony.

Klatka piersiowa:
• Trudności w oddychaniu, w tym duszność, świszczący oddech lub kaszel.
• Zapalenie płuc lub obrzęk płuc.

Skóra i włosy:
• Wysypki skórne, w tym zaczerwienienie, pokrzywka, krosty i pęcherze na ciele i twarzy.
• Siniaki, świąd, pocenie się, nadmierna wrażliwość skóry na światło słoneczne lub utrata
  włosów.

Układ moczowy:
• Krew w moczu lub problemy z nerkami.

Inne:
• Wzmożone pragnienie, gorączka, odczucie zmęczenia lub ogólne złe samopoczucie.
• Ból w obrębie jamy ustnej lub owrzodzenie jamy ustnej.
• Ból lub osłabienie mięśni.
• Trudności u kobiet z zajściem w ciążę.
• Toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Objawy mogą obejmować gorączkę, wysypkę,
  problemy z nerkami i bóle stawów.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, strona internetowa:
https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Stosowanie naproksenu z: innymi lekami wiążącymi się w dużym stopniu z białkami osocza (takimi jak: pochodne hydantoiny, leki przeciwzakrzepowe, sulfonoamidy, pochodne sulfonylomocznika) - ryzyko wystąpienia przedawkowania tych leków, może zaistnieć konieczność dostosowania dawkowania; lekami przeciwzakrzepowymi (takimi jak warfaryna, heparyna) - ryzyko wystąpienia krwotoków (takie skojarzenie uważa się za niebezpieczne, jeśli nie jest prowadzone pod ścisłą kontrolą); innymi lekami z grypy NLPZ - zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (należy unikać jednoczesnego stosowania 2 lub więcej leków z grupy NLPZ, w tym kwasu acetylosalicylowego); kortykosteroidami - ryzyko owrzodzenia w obrębie przewodu pokarmowego lub krwawienia (jeżeli jest konieczne odstawienie kortykosteroidu stosowanego jednocześnie z naproksenem, należy stopniowo zmniejszać dawkę kortykosteroidu oraz dokładnie monitorować pacjenta w kierunku wystąpienia objawów działań niepożądanych, w tym niewydolności nadnerczy i zaostrzenia objawów zapalenia stawów); lekami przeciwagregacyjnymi, selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; diuretykami (np. furosemidem) - osłabienie działania moczopędnego diuretyków, ponadto leki moczopędne mogą nasilać nefrotoksyczność naproksenu; lekami przeciwnadciśnieniowymi - osłabienie działania hipotensyjnego, ponadto ryzyko zaburzenia czynności nerek związane ze stosowaniem inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II, szczególnie u pacjentów z wcześniejszymi zaburzeniami czynności nerek; mifeprystonem - osłabianie działania mifeprystonu (nie należy stosować naproksenu przed upływem 8-12 dni od podania mifeprystonu); litem, metrotreksatem - nasilenie toksyczności litu i metotreksatu w wyniku zmniejszenia ich klirensu nerkowego; glikozydami nasercowymi - zwiększenie stężenia glikozydów w wyniku zmniejszenia przesączenia kłębuszkowego; cyklosporyną, takrolimusem - zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego; chinolonami - ryzyko wystąpienia drgawek; zydowudyną - ryzyko toksyczności hematologicznej, ryzyko wydłużenia czasu krwawienia. Jednoczesne (w tym samym dniu) przyjmowanie naproksenu przez okres dłuższy niż jeden dzień, osłabia wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego na aktywność płytek krwi, co może trwać do kilku dni po zaprzestaniu stosowania naproksenu. Probenecyd wydłuża T_0,5 naproksenu i zwiększa jego stężenie we krwi. Stosowanie środków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego, cholestyraminy lub pokarmu może opóźnić wchłanianie naproksenu, ale nie zmniejsza stopnia jego wchłaniania.

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. Mariana Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów k/Warszawy
22-732-77-00
[email protected]
www.adamed.com