Antithrombin III NF Takeda 1000 j.m. proszek i rozp. do sporządzenia roztworu do infuzji

Antithrombin III

dla lecznictwa zamkniętego
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Antithrombin III NF Takeda i w jakim celu się go stosuje

Antithrombin III NF Takeda występuje w postaci miałkiej substancji lub proszku o barwie bladożółtej
do bladozielonej z dołączonym rozpuszczalnikiem do sporządzania roztworu do infuzji.

Antithrombin III NF Takeda jest dostępna w opakowaniach zawierających:
• 500 j.m. antytrombiny III i 10 ml rozpuszczalnika
   lub
• 1000 j.m. antytrombiny III i 20 ml rozpuszczalnika

Antithrombin III NF Takeda należy do grupy farmakoterapeutycznej zwanej środkami
przeciwzakrzepowymi.
Antithrombin III NF Takeda jest stosowana w leczeniu wrodzonego lub nabytego niedoboru
antytrombiny III, przy czym niedobór nabyty może występować w przebiegu wielu zaburzeń
klinicznych.

Skład

1 fiolka zawiera 500 j.m. lub 1000 j.m. antytrombiny III pochodzącej z ludzkiego osocza. Po rekonstytucji w 10 ml (500 j.m.) lub 20 ml (1000 j.m.) wody do wstrzykiwań preparat zawiera około 50 j.m./ml antytrombiny ludzkiej. Aktywność swoista leku wynosi co najmniej 3 j.m./mg białka. Preparat zawiera sód.

Działanie

Antytrombina III jest fizjologicznym inhibitorem krzepnięcia. W największym stopniu hamuje trombinę i czynnik Xa, ale jest także inhibitorem czynników aktywacji kontaktowej, układu wewnątrzpochodnego i kompleksu czynnika VIIa/czynnika tkankowego. Aktywność antytrombiny znacząco wzmaga heparyna, a efekt przeciwkrzepliwy heparyny zależy od obecności antytrombiny. Antytrombina posiada dwie ważne dla jej funkcji domeny. Pierwsza zawiera centrum aktywne i tworzy miejsce cięcia dla proteinaz, takich jak trombina, które jest niezbędne dla tworzenia stabilnego kompleksu proteinaza-inhibitor. Druga, stanowi miejsce łączenia się z glikozaminoglikanami oraz współdziałania z heparyną i substancjami pokrewnymi biorącymi udział w potęgowaniu szybkości inaktywacji trombiny. Powstałe kompleksy enzymów inhibitorów krzepnięcia są następnie usuwane przez układ siateczkowo-śródbłonkowy. U dorosłych poziom aktywności antytrombiny wynosi 80-120%, a u noworodków ok. 40-60%. T0,5 wynosi ok. 3 dni, jednak może on ulec skróceniu do ok. 1,5 dnia gdy stosowana jest równocześnie heparyna, a do kilku godzin w przypadkach wzmożonego zużycia.

Wskazania

Wrodzone i nabyte niedobory antytrombiny III. Podawanie leku jest wskazane u pacjentów z aktywnością osoczową antytrombiny poniżej 70% normy, w profilaktyce i leczeniu zaburzeń zakrzepowych i zakrzepowo-zatorowych. Wlewy antytrombiny mogą mieć szczególnie istotne znaczenie w następujących przypadkach klinicznych: zabiegi chirurgiczne, ciąża i poród u pacjentów z wrodzonym niedoborem antytrombiny; brak lub niewystarczająca reakcja na heparynę; istniejące lub zagrażające zakrzepy u pacjentów z zespołem nerczycowym lub chorobami zapalnymi jelit; interwencja chirurgiczna lub krwotok u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, zwłaszcza u pacjentów leczonych koncentratami czynników krzepnięcia.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Trombocytopenia indukowana heparyną w wywiadzie.

Ciąża i karmienie piersią

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania antytrombiny u kobiet w ciąży lub w okresie karmienia piersią. Lek powinien być podawany kobietom z niedoborem antytrombiny w czasie ciąży lub karmienia piersią tylko wówczas, gdy istnieją istotne wskazania, z uwzględnieniem faktu, że ciąża zwiększa ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych u tych pacjentek.

Dawkowanie

Dożylnie. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza z doświadczeniem w leczeniu pacjentów z niedoborem antytrombiny. We wrodzonym niedoborze dawka antytrombiny powinna być dobierana indywidualnie, uwzględniając wywiad rodzinny w kierunku incydentów zakrzepowo-zatorowych, aktualne czynniki ryzyka oraz wyniki badań laboratoryjnych. W nabytym niedoborze antytrombiny dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej zależy od poziomu antytrombiny w osoczu, obecności objawów zwiększonego zużycia, przyczyny zaburzenia oraz ciężkości stanu klinicznego pacjenta. Obliczenie wymaganej dawki antytrombiny oparte jest na danych empirycznych, że podanie 1 j.m. antytrombiny na kg mc. powoduje wzrost aktywności antytrombiny w osoczu o ok. 2%. Dawka początkowa jest wyliczana przy pomocy wzoru: wymagana ilość antytrombiny j.m. = mc. (kg) x (poziom docelowy - obecna aktywność antytrombiny [%]) x 0,5. Wielkość podawanej dawki należy wyznaczać i kontrolować na podstawie pomiarów aktywności antytrombiny, które powinny być wykonywane co najmniej 2 razy na dobę do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta, a następnie raz na dobę, najlepiej na krótko przed kolejnym wlewem. Korekcja dawki powinna uwzględniać zarówno zwiększoną konsumpcję antytrombiny, wyniki laboratoryjne i objawy kliniczne. Podczas leczenia aktywność antytrombiny powinna być utrzymywana na poziomie powyżej 80%, chyba że przesłanki kliniczne będą wymagać innego, skutecznego poziomu. Przeciętna dawka początkowa w niedoborze wrodzonym wynosi 30-50 j.m. antytrombiny/kg mc. Następnie, wielkość dawki, częstotliwość podawania i długość okresu leczenia zależy od wyników badań i stanu klinicznego pacjenta. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 6 rż., gdyż doświadczenie dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej jest ograniczone. Sposób podania. Preparat rozpuścić zgodnie z zaleceniami. Lek podawać powoli dożylnie; szybkość podawania nie powinna przekraczać 5 ml/min.

Środki ostrożności

Jak w przypadku innych preparatów leczniczych zawierających białka stosowanych we wlewach dożylnych, podanie antytrombiny może wywołać reakcje nadwrażliwości typu alergicznego. Nadwrażliwość i reakcje anafilaktyczne były zgłaszane po wprowadzeniu leku do obrotu. W niektórych przypadkach mogą przekształcić się w ciężką reakcję anafilaktyczną (w tym wstrząs anafilaktyczny). Podczas infuzji pacjent powinien być ściśle monitorowany ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. Należy poinformować pacjenta o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, takich jak: swędząca wysypka, uogólniona pokrzywka, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, obniżenie ciśnienia i wstrząs  anafilaktyczny. Jeśli te objawy wystąpią po podaniu tego leku, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym. W przypadku wstrząsu, należy zastosować standardowe leczenie. Nie można całkowicie wykluczyć prawdopodobieństwa przeniesienia czynników zakaźnych przez podanie preparatów otrzymywanych z krwi lub osocza ludzkiego. Dotyczy to również czynników zakaźnych i patogenów dotychczas nieznanych. Ryzyko przeniesienia czynników zakaźnych może być ograniczone przez: dokonywanie właściwej selekcji dawców oraz badań przesiewowych pojedynczych donacji i pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia i włączenie do procesu produkcji etapów skutecznej inaktywacji/usuwania wirusów. Podejmowane środki uznawane są za skuteczne wobec wirusów osłonkowych, takich jak HIV, HBV, HCV, a także wirusów bezosłonkowych, takich jak HAV i parwowirus B19. U pacjentów otrzymujących regularnie antytrombinę ludzką, należy rozważyć zastosowanie odpowiednich szczepień (przeciwko wirusowi zapalenia wątroby A i B). Kliniczne i biologiczne metody monitorowania leczenia, gdy antytrombinę stosuje się w skojarzeniu z heparyną: w celu dostosowania dawki heparyny w taki sposób aby zapobiec nadmiernemu zmniejszeniu krzepliwości należy kontrolować regularnie i w krótkich okresach czasu parametry układu krzepnięcia (APPT, i odpowiednio aktywność anty-FXa) - dotyczy to szczególnie pierwszych minut i godzin stosowania antytrombiny; należy codziennie dokonywać oznaczeń poziomu antytrombiny w celu ustalenia pojedynczej dawki ze względu na możliwość znacznego obniżenia poziomu antytrombiny wskutek jednoczesnego długotrwałego stosowania niefrakcjonowanej heparyny. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 6 rż., gdyż doświadczenie dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej jest ograniczone. Dane z badań klinicznych i z systematycznych przeglądów dotyczących stosowania antytrombiny u wcześniaków w niezatwierdzonym wskazaniu: leczenie zespołu niewydolności oddechowej noworodków (IRDS), świadczą o zwiększonym ryzyku krwawienia śródczaszkowego i zgonu, bez wykazywania korzystnego działania w tej grupie pacjentów. Preparat 500 j.m./10ml zawiera 3,77 mg sodu, a 1000 j.m./20 ml 75,5 mg na fiolkę, co odpowiada odpowiednio 1,9% i 3,8% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Należy wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów kontrolujących sód w diecie.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu Antithrombin III NF Takeda do obrotu to
nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, drżenie i uderzenia gorąca.

− Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne, takie jak: obrzęk naczyniowy, pieczenie i kłucie
   w miejscu podawania wlewu, dreszcze, uderzenia gorąca, uogólniona pokrzywka, ból głowy,
   swędząca wysypka, obniżenie ciśnienia, senność, nudności, niepokój, przyspieszenie rytmu
   serca, uczucie ucisku w klatce piersiowej, mrowienie, wymioty, świszczący oddech były
   obserwowane rzadko, ale mogą w niektórych przypadkach przechodzić w ciężką reakcję
   anafilaktyczną (w tym wstrząs).
− W rzadkich przypadkach obserwowano gorączkę.
− W rzadkich przypadkach może wystąpić trombocytopenia (tj. zmniejszenie liczby płytek),
   której mediatorem są przeciwciała indukowane przez heparynę. Obserwowano zmniejszenie
   liczby trombocytów poniżej 100 000/µl lub zmniejszenie liczby trombocytów o 50%.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Podawanie antytrombiny równocześnie z terapeutycznymi dawkami heparyny zwiększa ryzyko krwawień. Efekt stosowania antytrombiny jest znacznie potęgowany przez heparynę. Równoczesne podawanie heparyny może znacznie zwiększyć zużycie i skrócić T0,5 antytrombiny. Jednoczesne podawanie heparyny pacjentom ze zwiększonym ryzykiem krwawień powinno być starannie monitorowane pod względem klinicznym i biologicznym. Leku nie należy mieszać z innymi preparatami leczniczymi.

Podmiot odpowiedzialny

Takeda Pharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 68
00-838 Warszawa
22-608-13-00
[email protected]
www.takeda.com/pl-pl

Zamienniki

1 zamiennik

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej