Item 1 of 2
Aspargin 17 mg Mg 2+ + 54 mg K+ tabletki
Magnesium hydroaspartate, Potassium hydroaspartate
lek bez recepty
10,42 zł
Średnia cena w aptekach stacjonarnych
Opis
1. Co to jest lek Aspargin i w jakim celu się go stosuje
Aspargin jest lekiem zawierającym magnez i potas. Zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli
magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym
organizmu.
Magnez jest aktywatorem wi...
Aspargin jest lekiem zawierającym magnez i potas. Zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli
magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym
organizmu.
Magnez jest aktywatorem wi...
Skład
1 tabl. zawiera 250 mg wodoroasparaginianu magnezu (17 mg Mg) i 250 mg wodoroasparaginianu potasu (54 mg K). Preparat zawiera sacharozę.
Działanie
Preparat złożony zawierający jony magnezu i potasu. Magnez aktywizuje działanie około 300 enzymów, m.in. regulujących syntezę i wykorzystanie związków zależnych od ATP-azy oraz glikolitycznych. Wpływa na czynność mięśnia serca, układu nerwowego, mięśni porzecznie prążkowanych i gładkich. Odgrywa ważną rolę w procesie skurczu mięśni. W kompartmencie osoczowym około 30% magnezu jest związane z białkami krwi, 12% z anionami, a 55% występuje jako wolny jon. Wydalany jest przede wszystkim z moczem, niewielkie ilości z potem lub kałem. Potas jest głównym kationem płynu wewnątrzkomórkowego o podstawowym znaczeniu dla zachowania równowagi kwasowo-zasadowej i elektrodynamicznych właściwości komórek. Aktywuje liczne reakcje enzymatyczne i ma podstawowe znaczenie dla wielu procesów fizjologicznych, wpływa m.in. na przewodnictwo nerwowe, kurczliwość mięśnia sercowego, mięśni gładkich i szkieletowych, wydzielanie żołądkowe, pracę nerek, syntezę tkanek i metabolizm węglowodanów. Potas dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Jego wewnątrzkomórkowa pula stanowi ok. 98% całkowitej zawartości w organizmie. Jest wydalany w 85-90% przez nerki, w 10% z kałem oraz w niewielkich ilościach z potem i mlekiem kobiet karmiących. Magnez i potas przenikają przez barierę łożyska i do mleka matki.
Wskazania
Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu: przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca, zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu; profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem; w rekonwalescencji pozawałowej; po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu; jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu). Lek jest wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na wodoroasparaginian magnezu, wodoroasparaginian potasu (substancje czynne) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Hipermagnezemia. Hiperkaliemia. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok). Bradykardia. Myasthenia gravis. Znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.
Ciąża i karmienie piersią
Preparat można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią po doborze przez lekarza właściwej dawki leku.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: zwykle 2-6 tabl. na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych, po posiłku. Całkowite dobowe zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg mc. Przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonu na dobę. Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Sposób podania. Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą.
Środki ostrożności
Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych. Preparatu nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała). Przy długotrwałym stosowaniu, w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenie potasu i magnezu w surowicy, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka. Nie podawać z innymi preparatami zawierającymi potas. Preparat zawiera 53 mg sacharozy na tabletkę - pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni go przyjmować. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha, nudności,
biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie.
Rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 leczonych
pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (zaburzenia pracy serca),
osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry.
Rzadko, zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek: hiperkaliemia.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 leczonych
pacjentów): bezsenność.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel: 22 49 21 301
fax: 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha, nudności,
biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie.
Rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 leczonych
pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (zaburzenia pracy serca),
osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry.
Rzadko, zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek: hiperkaliemia.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 leczonych
pacjentów): bezsenność.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel: 22 49 21 301
fax: 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Leku nie należy podawać jednocześnie z fosforanami i związkami wapnia, gdyż zmniejszają one wchłanianie magnezu. Wchłanianie magnezu zmniejsza się w obecności lipidów i fitynianów w diecie. Związki magnezu zmniejszają wchłanianie tetracyklin; należy zachować co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem obydwu preparatów. Magnez zmniejsza wchłanianie związków żelaza, fluoru oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny. Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B, mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu. Glikozydy naparstnicy stosowane w połączeniu z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Preparatu nie należy stosować jednocześnie z atropiną ani hioscyjaminą, gdyż wzrasta ryzyko owrzodzeń jelita, które mogą wystąpić przy doustnym przyjmowaniu soli potasu. Leki moczopędne (amiloryd, spironolakton, triamteren) oraz inhibitory konwertazy angiotensyny (kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi. Kortyzon zmniejsza efekt działania potasu. Zawarty w preparacie potas zmniejsza wchłanianie witaminy B12.
Podmiot odpowiedzialny
Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy "FILOFARM"
ul. Pułaskiego 39
85-619 Bydgoszcz
ul. Pułaskiego 39
85-619 Bydgoszcz