Avonex 30 µg - 6 mln j.m. roztwór do wstrzykiwań

1 amp-strzyk. lub 1 wstrzyk. półautomatyczny zawiera 30 µg (6 mln j.m.) interferonu beta-1a.

Interferony są cytokinami, które pośredniczą w aktywności przeciwwirusowej, przeciwproliferacyjnej i immunomodulacyjnej. Lek wywiera działanie biologiczne poprzez wiązanie się ze specyficznymi receptorami na powierzchni komórek ludzkich. Wiązanie to zapoczątkowuje złożoną kaskadę reakcji wewnątrzkomórkowych, które prowadzą do ekspresji licznych indukowanych interferonem produktów i markerów genowych, jak: MHC Klasy I, białko Mx, syntetaza 2`/5`-oligoadenylowana, ß₂-mikroglobulina i neopteryna. Dokładny mechanizm działania leku w stwardnieniu rozsianym nie jest poznany. Biodostępność leku podanego domięśniowo wynosi ok. 40%. Najsilniejsze działanie występuje po 5-15 h. T_0,5 wynosi 10 h.

Leczenie pacjentów ze zdiagnozowaną nawracającą postacią stwardnienia rozsianego (SR) określonego w badaniach klinicznych jako 2 lub więcej zaostrzeń choroby (nawrotów) w czasie ostatnich trzech lat bez oznak postępu choroby między nawrotami (lek spowalnia postęp niesprawności i zmniejsza częstość nawrotów) oraz pacjentów, u których wystąpił pojedynczy przypadek demielinizacji z czynnym procesem zapalnym, którego ciężkość kwalifikuje do leczenia podawanymi dożylnie kortykosteroidami, jeśli alternatywna diagnoza została wykluczona i istnieje duże ryzyko rozwoju klinicznie zdefiniowanego stwardnienia rozsianego. Lek należy odstawić u pacjentów, u których rozwinie się postępujące SR.

Nadwrażliwość na naturalny lub rekombinowany interferon beta lub substancje pomocnicze. Ciężka depresja i (lub) myśli samobójcze.

Jeśli jest to klinicznie uzasadnione, można rozważyć stosowanie preparatu w okresie ciąży. Dane z badań rejestracyjnych oraz zgłoszenia po wprowadzeniu do obrotu obejmujące dużą liczbę (ponad 1000 kobiet w ciąży) zastosowań preparatu wskazują na brak zwiększonego ryzyka poważnych wad wrodzonych po ekspozycji na interferon beta przed zapłodnieniem oraz w I trymestrze ciąży. Niemniej jednak nie można było dokładnie określić czasu trwania ekspozycji w I trymestrze, ponieważ dane były gromadzone w okresie, gdy stosowanie interferonu beta w czasie ciąży było przeciwwskazane i leczenie prawdopodobnie było przerywane po stwierdzeniu i/lub potwierdzeniu ciąży. Istnieją bardzo ograniczone dane dotyczące ekspozycji w II i III trymestrze ciąży. Wyniki badań na zwierzętach wskazują na możliwe zwiększone ryzyko wystąpienia samoistnego poronienia. Na podstawie aktualnie dostępnych danych nie można odpowiednio ocenić ryzyka samoistnego poronienia u kobiet w ciąży narażonych na interferon beta, ale zebrane dotychczas dane nie wskazują na zwiększone zagrożenie. Preparat może być stosowany podczas karmienia piersią. Dostępne ograniczone informacje na temat przenikania interferonu beta-1a do mleka ludzkiego w połączeniu z fizjologiczno-chemiczną charakterystyką interferonu beta sugerują, że stężenia interferonu beta-1a przenikającego do mleka ludzkiego będą minimalne; nie przewiduje się szkodliwego wpływu na organizm noworodków/dzieci karmionych piersią. W badaniach na zwierzętach, po podaniu bardzo dużych dawek wykazano brak jajeczkowania oraz poronienia.

Domięśniowo. Leczenie preparatem należy rozpocząć pod kontrolą lekarza mającego doświadczenie w leczeniu stwardnienia rozsianego. Dorośli: 30 µg raz w tyg. Aby zmniejszyć częstość występowania i nasilenie objawów grypopodobnych, leczenie można rozpocząć od dostosowywania dawki. Jeżeli stosuje się amp.-strzyk., leczenie należy rozpocząć od 1/4 pełnej dawki, zwiększając ją w odstępach tygodniowych do osiągnięcia pełnej dawki (30 µg na tydzień) w 4. tyg. Innym sposobem dostosowania dawki jest rozpoczęcie leczenia od dawki odpowiadającej w przybliżeniu 1/2 pełnej dawki podawanej raz w tyg. przed zwiększeniem jej do pełnej dawki. Aby uzyskać odpowiednią skuteczność, po początkowym okresie dostosowywania należy osiągnąć i utrzymywać dawkę 30 µg, podawaną raz w tyg. Po osiągnięciu pełnej dawki, pacjenci mogą zacząć stosować wstrzykiwacz. Jednorazowy zestaw do dostosowywania dawki AVOSTARTCLIP jest przeznaczony do użycia wyłącznie z amp.-strzyk. (za pomocą tego zestawu dawkę można zwiększać o 1/4 lub 1/2 pełnej dawki). Każdy zestaw może być użyty jeden raz, a następnie powinien zostać zutylizowany wraz z pozostałym w strzykawce produktem AVONEX. Nie stwierdzono dodatkowych korzyści po zastosowaniu dawki 60 µg podawanej raz w tyg. Przed wstrzyknięciem oraz 24 h po każdym wstrzyknięciu zalecane jest podawanie leku przeciwbólowego o działaniu przeciwgorączkowym, aby złagodzić objawy grypopodobne związane ze stosowaniem interferonu beta-1a (objawy te występują zwykle przez klika pierwszych miesięcy leczenia). W chwili obecnej nie wiadomo jak długo należy leczyć pacjentów. Należy dokonać klinicznej oceny stanu pacjenta po upływie 2 lat od rozpoczęcia leczenia. Leczenie powinno się przerwać, jeśli u pacjenta rozwinie się postępujący proces przewlekłego SR. Sposób podania. Zalecanym miejscem do wykonania domięśniowego wstrzyknięcia za pomocą wstrzykiwacza jest górna, zewnętrzna część uda. Miejsce wstrzyknięcia należy zmieniać co tydzień.

Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami depresyjnymi występującymi w przeszłości lub obecnie, szczególnie z myślami samobójczymi w wywiadzie (pacjentów tych należy ściśle monitorować podczas terapii i odpowiednio leczyć; należy rozważyć przerwanie leczenia interferonem beta; pacjentów należy poinformować o konieczności natychmiastowego zgłoszenia lekarzowi objawów depresji i (lub) myśli samobójczych); z napadami drgawkowymi w wywiadzie, leczonych lekami przeciwpadaczkowymi, zwłaszcza jeśli padaczka nie jest właściwie kontrolowana przez stosowanie leków przeciwpadaczkowych; z ciężką niewydolnością nerek; z ciężką niewydolnością wątroby lub u osób stosujących leki o działaniu hepatotoksycznym; z ciężkim zahamowaniem czynności szpiku; z chorobami serca, np. dławicą piersiową, zastoinową niewydolnością serca, arytmią (objawy grypopodobne związane z leczeniem interferonem beta mogą pogorszyć stan zdrowia pacjentów z chorobami serca). W trakcie leczenia, oprócz rutynowych badań wymaganych do monitorowania pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, zalecane jest oznaczanie liczby leukocytów wraz z rozmazem, liczby płytek krwi oraz wykonanie badań biochemicznych krwi, w tym badania czynności wątroby. Należy obserwować pacjentów pod kątem objawów uszkodzenia wątroby. Pacjenci z zahamowaniem czynności szpiku mogą wymagać wzmożonej kontroli pełnej krwi obwodowej z różnicowym rozpoznaniem płytek krwi. W przypadku rozpoznania mikroangiopatii zakrzepowej (TMA) konieczne jest bezzwłoczne rozpoczęcie leczenia (w tym rozważenie wymiany osocza) i zalecane jest natychmiastowe przerwanie stosowania interferonu beta. Objawy kliniczne TMA obejmują: trombocytopenię, nowo rozpoznane nadciśnienie, gorączkę, objawy z OUN (np. splątanie i niedowład) oraz zaburzenie czynności nerek. W razie stwierdzenia objawów klinicznych TMA, należy wykonać badanie liczby płytek krwi, stężenia dehydrogenazy mleczanowej we krwi oraz badanie czynności nerek; należy także wykonać rozmaz krwi pod kątem obecności fragmentów erytrocytów. Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu nerczycowego zaleca się okresowe monitorowanie pod kątem wczesnych objawów podmiotowych lub przedmiotowych, takich jak obrzęk, białkomocz czy zaburzona czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia choroby nerek. Konieczne jest szybkie podjęcie leczenia zespołu nerczycowego. Rozważyć należy przerwanie podawania interferonu beta-1a. Podczas leczenia mogą zostać wytworzone przeciwciała neutralizujące interferon beta-1a, których obecność może być związana ze zmniejszeniem skuteczności leku. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci <16 lat (istnieją jedynie ograniczone dane dotyczące młodzieży w wieku 12-16 lat, jednak brak zaleceń dotyczących dawkowania).

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

(Uwaga)
Lista możliwych działań niepożądanych może niepokoić, jest jednak możliwe, że żadne z tych działań
nie wystąpi u pacjenta.

Poważne działania niepożądane: skorzystać z pomocy lekarskiej

Poważne reakcje alergiczne
Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
- obrzmienie twarzy, warg lub języka
- trudności z oddychaniem
- wysypka,
należy natychmiast wezwać lekarza. Nie stosować leku Avonex dopóki pacjent nie porozmawia
z lekarzem.

Depresja
Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów depresji:
- niezwykle silne przygnębienie, lęk lub brak poczucia wartości,
należy natychmiast wezwać lekarza.

Problemy z wątrobą
Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
- zażółcenie skóry lub gałek ocznych (żółtaczka)
- ogólne swędzenie
- złe samopoczucie, nudności i wymioty
- łatwo powstające siniaki na skórze,
należy natychmiast wezwać lekarza, gdyż mogą to być objawy problemów z wątrobą.

Działania niepożądane zaobserwowane w badaniach klinicznych

(Uwaga)
Działania niepożądane zaobserwowane w badaniach klinicznych. Są to działania niepożądane,
które zgłoszono podczas badań leku Avonex. Podane dane statystyczne są oparte na liczbie zgłoszeń
ich występowania. Dają one wyobrażenie, jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia podobnych
działań niepożądanych u pacjenta.

Bardzo częste działania niepożądane
(mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)
- objawy grypopodobne – ból głowy, bóle mięśni, dreszcze lub gorączka: patrz poniżej: Objawy
  grypopodobne
- ból głowy.

Częste działania niepożądane
(mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)
- utrata apetytu
- uczucie osłabienia i zmęczenia
- trudności ze snem
- depresja
- nagłe zaczerwienienie twarzy
- katar
- biegunka (luźne stolce)
- złe samopoczucie, nudności i wymioty
- mrowienie lub cierpnięcie skóry
- wysypka, siniaki na skórze
- nasilone pocenie się, nocne poty
- ból mięśni, stawów, ramion, nóg lub szyi
- skurcze mięśni, sztywność stawów i mięśni
- ból, siniaki i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia
- zmiany wyników badań krwi. Objawy, które może zauważyć pacjent to: zmęczenie,
  powtarzające się infekcje, niewyjaśnione siniaki lub krwawienie.

Niezbyt częste działania niepożądane
(mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)
- utrata włosów
- zaburzenia cyklu miesiączkowego
- uczucie pieczenia w miejscu wstrzyknięcia.

Rzadkie działania niepożądane
(mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób)
- trudności z oddychaniem
- problemy z nerkami, w tym bliznowacenie, mogące upośledzać czynność nerek.
  Jeżeli wystąpią którekolwiek z następujących objawów:
  · spieniony mocz
  · zmęczenie
  · obrzęk, zwłaszcza w okolicy kostek i powiek, oraz przyrost masy ciała,
należy natychmiast poinformować lekarza, gdyż mogą to być objawy problemów z nerkami.

- Zakrzepy w małych naczyniach krwionośnych, które mogą wpływać na czynność nerek
  pacjenta (zakrzepowa plamica małopłytkowa lub zespół hemolityczno-mocznicowy). Do
  objawów mogą należeć: nasilone powstawanie siniaków, krwawienie, gorączka, nadmierne
  zmęczenie, ból głowy, zawroty głowy lub zaburzenia świadomości. Lekarz może stwierdzić
  zmiany w wynikach badań krwi i czynności nerek
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy porozmawiać z lekarzem.

Inne działania niepożądane

(Uwaga)
Te działania niepożądane zostały zaobserwowane u osób stosujących lek Avonex, ale nie jest znane
prawdopodobieństwo ich wystąpienia.

- niedoczynność lub nadczynność tarczycy
- nerwowość lub lęk, niestabilność emocjonalna, irracjonalne myśli lub omamy (widzenie
  lub słyszenie nierealnych zjawisk), dezorientacja lub próby samobójcze
- drętwienie, zawroty głowy, napady padaczkowe i migrena
- wyczuwanie bicia serca (palpitacje), przyspieszone bądź nieregularne bicie serca lub problemy
  z sercem, które mogą obejmować następujące objawy: zmniejszoną tolerancję wysiłku
  fizycznego, niezdolność do leżenia na płasko, skrócony oddech lub obrzęki stawów skokowych
- problemy ze strony wątroby jak opisane powyżej
- pokrzywka lub wysypka z pęcherzykami, swędzenie, nasilenie się łuszczycy, jeśli już występuje
- obrzęk lub krwawienie w miejscu wstrzyknięcia, lub ból w klatce piersiowej po wstrzyknięciu,
- zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała,
- zmiany wyników badań, w tym zmiany wyników testów czynnościowych wątroby,
- tętnicze nadciśnienie płucne: poważne zwężenie naczyń krwionośnych w płucach skutkujące
  wysokim ciśnieniem krwi w naczyniach krwionośnych przenoszących krew z serca do płuc.
  Tętnicze nadciśnienie płucne może wystąpić w różnym czasie trwania leczenia, nawet kilka lat
  po rozpoczęciu leczenia lekami zawierającymi interferon beta.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy porozmawiać z lekarzem.

Działania niepożądane występujące po wstrzyknięciu
- Omdlenie: Pierwsze wstrzyknięcie leku Avonex może podać pacjentowi lekarz. Pacjent może
  poczuć, że zaraz zemdleje, a nawet zemdleć. Ponowne wystąpienie omdlenia jest mało
  prawdopodobne.
- Bezpośrednio po wstrzyknięciu mięśnie mogą być napięte lub bardzo osłabione, co
  przypomina nawrót choroby. Objawy takie są rzadkie, występują jedynie podczas
  wstrzykiwania i szybko ustępują. Zdarzają się w każdym okresie leczenia lekiem Avonex.
- W przypadku stwierdzenia podrażnienia lub problemów ze skórą po wstrzyknięciu należy
  porozmawiać z lekarzem.

Objawy grypopodobne

(Uwaga)
Trzy proste metody ograniczania występowania objawów grypopodobnych:
1. Lek Avonex wstrzykiwać bezpośrednio przed snem. Pozwoli to pacjentowi na sen mimo
    występowania objawów.
2. Zastosować paracetamol lub ibuprofen pół godziny przed wstrzyknięciem leku Avonex
    i następnie kontynuować stosowanie tych leków, ale nie dłużej niż przez jeden dzień.
    Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jaka dawka byłaby odpowiednia.
3. Jeśli pacjent ma gorączkę, powinien pić duże ilości wody, aby był nawodniony.

Niektórzy pacjenci twierdzą, że po wstrzyknięciu leku Avonex czują się tak, jakby zachorowali
na grypę. Zgłaszane objawy to:
- ból głowy
- bóle mięśni
- dreszcze lub gorączka.

W rzeczywistości objawy te nie wskazują na grypę.
Nie istnieje możliwość zarażania innych osób. Objawy te występują częściej podczas rozpoczynania
leczenia lekiem Avonex. Lekarz może zaopatrzyć Państwa w zestaw do dostosowywania dawki
Avostartclip, co pozwala na stopniowe zwiększanie dawki na początku leczenia, aby ograniczyć
występowanie objawów grypopodobnych. W miarę podawania kolejnych wstrzyknięć, objawy
grypopodobne stopniowo ulegają ograniczeniu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Interferon zmniejsza aktywność enzymów wątrobowych zależnych od cytochromu P-450 (należy zachować ostrożność przy stosowaniu z lekami o wąskim współczynniku terapeutycznym i klirensie, który w dużym stopniu zależny jest od cytochromu P-450, np. leki przeciwpadaczkowe, niektóre leki przeciwdepresyjne). Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji leku z kortykosteroidami lub ACTH, jednak badania kliniczne wskazują, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mogą otrzymywać interferon beta-1a i kortykosteroidy lub ACTH podczas nawrotów choroby.

Biogen Poland Sp. z o.o.
ul. Prosta 18
00-850 Warszawa
22-351-51-00
www.biogen-poland.pl