1. Co to jest lek AYVAKYT i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek AYVAKYT AYVAKYT jest lekiem zawierającym substancję czynną – awaprytynib.
W jakim celu stosuje się lek AYVAKYT Lek AYVAKYT stosuje się u dorosłych w leczeniu agresywnej mastocytozy układowej (aggressive systemic mastocytosis, ASM), mastocytozy układowej z towarzyszącym nowotworem hematologicznym (systemic mastocytosis with associated haematological neoplasm, SM-AHN) lub białaczki mastocytowej (mast cell leukaemia, MCL) po stosowaniu co najmniej jednej terapii ogólnoustrojowej. Są to choroby, w których organizm wytwarza zbyt wiele komórek tucznych – jest to rodzaj krwinek białych. Objawy występują, gdy zbyt wiele komórek tucznych przedostaje się do różnych narządów ciała, takich jak wątroba, szpik kostny czy śledziona. Komórki te uwalniają też substancje, np. histaminę, powodując różne ogólne objawy u pacjentów, a także prowadząc do uszkodzenia zajętych narządów.ASM, SM-AHN i MCL określa się wspólnie mianem zaawansowanej mastocytozy układowej (advanced systemic mastocytosis, AdvSM).
Lek AYVAKYT stosuje się także w leczeniu dorosłych z indolentną mastocytozą układową (ang. indolent systemic mastocytosis, ISM) z objawami o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, niedostatecznie kontrolowanymi leczeniem objawowym. Jest to choroba, w której w organizmie gromadzi się wiele nieprawidłowych komórek tucznych. Komórki tuczne to krwinki białe odpowiedzialne za reakcje alergiczne. Komórki te mogą znajdować się w tkankach całego ciała, ale często lokalizują się w skórze, jelitach i szpiku kostnym. Te nieprawidłowe komórki tuczne mogą powodować takie objawy, jak silne reakcje alergiczne, biegunka, wysypka i zaburzenia myślenia.
Jak działa lek AYVAKYT Lek AYVAKYT zatrzymuje działanie grupy występujących w organizmie białek zwanych kinazami. Komórki tuczne u pacjentów z AdvSM i z ISM zwykle wykazują zmiany (mutacje) w genach zaangażowanych w wytwarzanie określonych kinaz związanych ze wzrostem i rozprzestrzenianiem się tych komórek.
W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących działania leku AYVAKYT albo powodów przepisania tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Wskazania
Nieresekcyjny albo przerzutowy nowotwór podścieliskowy przewodu pokarmowego (GIST). W monoterapii w leczeniu dorosłych pacjentów z GIST z mutacją D842V w genie kodującym receptor alfa płytkopochodnego czynnika wzrostu (PDGFRA). Zaawansowana mastocytoza układowa (AdvSM). W monoterapii w leczeniu dorosłych pacjentów z agresywną mastocytozą układową (ASM), mastocytozą układową z towarzyszącym nowotworem hematologicznym (SM-AHN) lub białaczką mastocytową (MCL) po co najmniej jednej terapii ogólnoustrojowej. Indolentna mastocytoza układowa (ISM). W leczeniu dorosłych pacjentów z ISM z objawami o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, niedostatecznie kontrolowanymi leczeniem objawowym.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najcięższe działania niepożądane u pacjentów z AdvSM Niektóre działania niepożądane mogą być poważne. Należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku wystąpienia którejkolwiek z następujących dolegliwości (patrz również punkt 2.): - silny ból głowy, problemy z widzeniem, nasilona senność, ciężkie osłabienie jednej strony ciała (objawy krwawienia do mózgu); - utrata pamięci, zmiany dotyczące pamięci albo splątanie (objawy dotyczące wpływu na czynności poznawcze).
Do pozostałych działań niepożądanych u pacjentów z AdvSM należą Bardzo często (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób): - zmiany w odczuwaniu smaku; - utrata pamięci, inne zmiany dotyczące pamięci albo splątanie (wpływ na czynności poznawcze); - biegunka; - nudności, odruchy wymiotne i wymioty; - zmiana barwy włosów; - obrzęk (np. stóp, kostki, twarzy, oka, stawu); - zmęczenie; - wyniki badań krwi wskazujące na małą liczbę płytek krwi, często powiązaną ze skłonnością do powstawania siniaków albo krwawień; - wyniki badań krwi wskazujące na zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość) i krwinek białych.
Często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób): - ból głowy; - zawroty głowy; - zmniejszone odczuwanie dotyku, drętwienie, mrowienie albo zwiększona wrażliwość na ból w obrębie rąk i nóg; - krwawienie w obrębie mózgu; - wzmożone wytwarzanie łez; - krwawienie z nosa; - duszność; - zgaga; - zwiększona ilość płynu w brzuchu; - suchość oczu, warg, jamy ustnej i skóry; - zaparcie, wzdęcia (gazy); - ból brzucha; - krwawienie z przewodu pokarmowego; - wysypka; - wypadanie włosów; - ból; - zwiększenie masy ciała; - zmiany czynności elektrycznej serca; - skłonność do powstawania siniaków; - wyniki badań krwi wskazujące na zwiększone obciążenie wątroby i podwyższone stężenie bilirubiny – substancji wytwarzanej przez wątrobę.
Niezbyt często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób): - płyn wokół serca; - zaczerwieniona albo swędząca skóra; - wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenia czynności nerek.
Do działań niepożądanych u pacjentów z ISM należą Bardzo często (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób): - obrzęk rąk i nóg.
Często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób): - trudności z zasypianiem (bezsenność); - uderzenia gorąca; - zaczerwieniona albo swędząca skóra; - obrzęk twarzy; - wyniki badań krwi wskazujące na wpływ na kości (zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można też zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).