Berinert 1500 1500 j.m. proszek i rozp. do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań

C1 esterase inhibitor

Refundowanytylko na receptę
od: 3,20 zł do: 6921,58 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. CO TO JEST BERINERT I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE

Co to jest Berinert
Berinert jest lekiem dostępnym w postaci proszku i rozpuszczalnika. Po rozpuszczeniu podawany jest
albo we wstrzyknięciu dożylnym.
Berinert wyprodukowany jest z ludzkiego osocza (jest to płynna część krwi). Jego aktywnym
składnikiem jest białko - ludzki inhibitor C1-esterazy.

W jakim celu stosuje się Berinert
Berinert służy do leczenia i zapobiegania wystąpieniu podczas zabiegów wrodzonego obrzęku
naczynioruchowego typu I i II (HAE, obrzęk = opuchnięcie). Obrzęk naczynioruchowy to wrodzona
choroba naczyń krwionośnych. Nie jest to choroba alergiczna. Spowodowana jest ona niedoborem,
brakiem lub zaburzeniem syntezy ważnego białka zwanego inhibitorem C1-esterazy.

Choroba charakteryzuje się następującymi objawami:
- obrzęk dłoni i stóp, który pojawia się nagle,
- obrzęk twarzy z wrażeniem napinania, który pojawia się nagle,
- obrzęk powiek, warg, obrzęk krtani z pojawieniem się trudności w oddychaniu,
- obrzęk języka,
- kolkowe bóle brzucha.
W zasadzie obrzęk może dotyczyć każdej części ciała.

Skład

1 fiolka zawiera 500 j.m. lub 1500 j.m. ludzkiego inhibitora C1-esterazy. Po rekonstytucji lek zawiera 50 j.m./ml lub 500 j.m./ml ludzkiego inhibitora C1-esterazy. Fiolka 500 j.m. zawiera sód.

Działanie

Inhibitor C1-esterazy należy do ludzkiego osoczowego układu inhibitorów proteaz serynowych (serpin) i działa jak inne białka tej grupy, takie jak: antytrombina III, α-2-antyplazmina, α-1- antytrypsyna i inne. W warunkach fizjologicznych inhibitor C1-esterazy blokuje klasyczną drogę układu dopełniacza poprzez inaktywację aktywnych enzymatycznie składników C1s i C1r. Aktywny enzym tworzy kompleks z inhibitorem w stechiometrycznym stosunku 1:1. Poza tym inhibitor C1-esterazy stanowi najważniejszy inhibitor aktywatorów układu krzepnięcia poprzez hamowanie czynnika XIIa i jego fragmentów. Dodatkowo, oprócz α-2-makroglobuliny, jest głównym inhibitorem osoczowej kallikreiny. Efekt leczniczy we wrodzonym obrzęku naczynioruchowym polega na substytucji brakującej aktywności inhibitora C1-esterazy. Lek natychmiast po podaniu osiąga w osoczu stężenie zależne od dawki. Maksymalne stężenie ludzkiego inhibitora C1-esterazy występuje w czasie 0,8 h po podaniu (bez istotnych różnic między poszczególnymi grupami pacjentów). Średni T0,5 wynosi 36,1 h i jest nieznacznie krótszy u dzieci w porównaniu z grupą dorosłych (32,9 vs. 36,1 h) oraz w grupie pacjentów z ciężkimi atakami w porównaniu z grupą pacjentów z łagodnymi atakami (30,9 vs. 37,0 h).

Wskazania

Wrodzony obrzęk naczynioruchowy typu I i II (HAE) - leczenie i przedzabiegowe zapobieganie stanom ostrym.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ciąża i karmienie piersią

W ciąży stosować tylko w przypadku jeśli istnieją ścisłe wskazania. Nie jest znany stopień przenikania leku do mleka kobiecego, jednak zważywszy na wysoką masę cząsteczkową prawdopodobieństwo wydzielania z mlekiem matki jest bardzo małe. Karmienie piersią u kobiet z wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym jest niewskazane. Biorąc pod uwagę zalety karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści wynikające z terapii dla matki należy rozważyć czy zalecić zaprzestanie karmienia piersią, czy zaprzestać leczenia preparatem.

Dawkowanie

Dożylnie. Dorośli. Leczenie ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego: 20 j.m./kg mc.; przedzabiegowe zapobieganie wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego: 1000 j.m. na mniej niż 6 h przed zabiegiem medycznym, stomatologicznym lub chirurgicznym. Dzieci i młodzież. Leczenie ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego: 20 j.m./kg mc.; przedzabiegowe zapobieganie wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego: 15-30 j.m./kg mc. na mniej niż 6 h przed zabiegiem medycznym, stomatologicznym lub chirurgicznym. Dawka powinna być dobrana z uwzględnieniem okoliczności klinicznych (np. typ zabiegu i ciężkość schorzenia). Sposób podania. Lek musi być rekonstytuowany. Roztwór po rekonstytucji podawać powoli we wstrzyknięciu dożylnym, Berinert 500 może być podany we wlewie (4 ml/min). Istnieją ograniczone dane dotyczące podawania leku w domu lub samodzielnego podawania. Decyzja odnośnie zastosowania terapii domowej dla indywidualnego pacjenta powinna być podjęta przez lekarza prowadzącego, który powinien zapewnić odpowiednie przeszkolenie pacjenta oraz weryfikację terapii domowej w odstępach czasu.

Środki ostrożności

U pacjentów z potwierdzoną skłonnością do alergii należy profilaktycznie stosować leki antyhistaminowe i kortykosteroidy. Jeżeli wystąpią objawy alergiczne lub reakcja anafilaktyczna, należy natychmiast zaprzestać podawania leku i rozpocząć odpowiednie leczenie, zależnie od rodzaju i stopnia nasilenia działań niepożądanych. Powinno zostać włączone leczenie przeciwwstrząsowe zgodne z aktualnymi standardami. Pacjenci z obrzękiem krtani wymagają szczególnej obserwacji z zabezpieczeniem możliwości natychmiastowego intensywnego leczenia w szpitalu. Użycie niezgodnie z zarejestrowanymi wskazaniami lub w leczeniu zespołu przeciekania włośniczkowego nie jest zalecane. Mimo stosowania metod inaktywacji czynników zakaźnych, nie można całkowicie wykluczyć przeniesienia z preparatem znanych i nieznanych patogenów. Podejmowane środki zabezpieczające uważane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak: HIV, HBV i HCV oraz wirusów bezotoczkowych HAV i parwowirusa B 19. U pacjentów regularnie lub wielokrotnie otrzymujących produkty pochodzące z ludzkiego osocza należy rozważyć dodatkowo szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Preparat 500 j.m. zawiera 49 mg sodu na fiolkę co odpowiada 2.5% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Preparat 1500 j.m. zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu."

Działania niepożądane

4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli:
wystąpi jakiekolwiek działanie niepożądane lub
wystąpi jakikolwiek objaw nie wymieniony w tej ulotce.

U większości chorych po podaniu Berinert działania niepożądane występują rzadko.

Rzadko obserwowano następujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000
pacjentów):
• W czasie profilaktyki lub leczenia chorych z zespołem przeciekania włośniczkowego (odpływ
   płynu z małych naczyń do tkanki) istnieje ryzyko zwiększenia częstości tworzenia skrzeplin we
   krwi np. w czasie lub po zabiegu kardiochirurgicznym przeprowadzonym z użyciem krążenia
   pozaustrojowego. Patrz punkt 2. "Ostrzeżenia i środki ostrożności".
Wzrost temperatury ciała, a także uczucie pieczenia i szczypania w miejscu wkłucia do żyły.
Nadwrażliwość lub objawy alergiczne, takie jak: nieregularne bicie serca, przyspieszone bicie
   serca, spadek ciśnienia tętniczego, zaczerwienienie skóry, uczucie gorąca i zaczerwienienie
   twarzy, trudności w oddychaniu, bóle i zawroty głowy, mdłości.

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów lub pojedyncze przypadki)
reakcje nadwrażliwości mogą prowadzić do wstrząsu.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301
fax.: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Podmiot odpowiedzialny

CSL Behring Sp z o.o.
ul. A. Branickiego 17
02-972 Warszawa
www.cslbehring.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg