1. Co to jest Buscopan i w jakim celu się go stosuje
Hioscyny butylobromek, substancja czynna leku Buscopan, jest środkiem rozkurczowym. Środki rozkurczowe zmniejszają skurcze mięśni gładkich narządów wewnętrznych jamy brzusznej – w obrębie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, układu moczowego oraz dróg rodnych kobiet, co łagodzi ból. Stosuje się je w łagodzeniu bólów kolkowych, tj. bólów w obrębie jamy brzusznej wywodzących się ze wspomnianych narządów wewnętrznych, których intensywność nasila się i (lub) słabnie i trudno określić ich dokładną lokalizację.
Buscopan można stosować w stanach skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego (w zaburzeniach czynnościowych w obrębie przewodu pokarmowego, bolesnych skurczach żołądka, kolce jelitowej, zespole jelita drażliwego), w stanach skurczowych i dyskinezji dróg żółciowych (w zaburzeniach czynnościowych w obrębie dróg żółciowych, ostrym bólu w drogach żółciowych, kolce żółciowej), w stanach skurczowych w obrębie układu moczowo-płciowego (w bolesnym miesiączkowaniu, kolce nerkowej, stanach skurczowych związanych z kamicą moczowodową).
Skład
1 tabl. powl. zawiera 10 mg butylobromku hioscyny; preparat zawiera sacharozę. 1 tabl. powl. Forte zawiera 20 mg butylobromku hioscyny; preparat zawiera laktozę jednowodną.
Składnik Aktywny
Hyoscine butylbromide
Działanie
Lek, będący czwartorzędową pochodną amoniową, działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i układu moczowo-płciowego. Butylobromek hioscyny nie przenika do OUN - nie daje działań niepożądanych związanych z działaniem antycholinergicznym na OUN. Obwodowe działanie antycholinergiczne wynika z blokowania zwojów w obrębie jamy brzusznej i blokowania receptorów muskarynowych. Po podaniu doustnym lek jest częściowo wchłaniany - 8%. Dostępność w krążeniu ogólnym wynosi <1%, lecz stosunkowo duże stężenie leku i/lub jego metabolitów jest w miejscu działania: w przewodzie pokarmowym, pęcherzu moczowym, drogach żółciowych, wątrobie i nerkach. Butylobromek hioscyny nie przenika przez barierę krew-mózg i w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. Główne metabolity znalezione w moczu słabo wiążą się z receptorami muskarynowymi.
Wskazania
Stany skurczowe mięśni gładkich przewodu pokarmowego (zaburzenia czynnościowe w obrębie przewodu pokarmowego, bolesne skurcze żołądka, kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), stany skurczowe i dyskinezja dróg żółciowych (zaburzenia czynnościowe w obrębie dróg żółciowych, ostry ból w drogach żółciowych, kolka żółciowa), stany skurczowe w obrębie układu moczowo-płciowego (bolesne miesiączkowanie, kolka nerkowa, stany skurczowe związane z kamicą moczowodową).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na butylobromek hioscyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nużliwość mięśni (myasthenia gravis). Patologiczne poszerzenie jelita grubego (megacolon). Mechaniczne zwężenie przewodu pokarmowego. Niedrożność porażenna lub niedrożność jelit. Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku rzadkich zaburzeń dziedzicznych, które mogą uniemożliwiać przyjmowanie zawartej w nim substancji pomocniczej.
Ciąża i karmienie piersią
Zaleca się unikanie stosowania leku w czasie ciąży i podczas karmienia piersią. Dane dotyczące stosowania butylobromku hioscyny u kobiet w okresie ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. Podobnie jak inne leki kationowe, butylobromek hioscyny oddziałuje z transportem choliny w komórkach nabłonkowych łożyska ludzkiego in vitro. Nie wykazano przenikania butylobromku hioscyny do kompartmentu płodowego. Brak wystarczających danych dotyczących przenikania butylobromku hioscyny i jego metabolitów do mleka kobiecego.
Dawkowanie
Doustnie. Tabl. 10 mg. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 lub 2 tabl. 3-5 razy na dobę; dzieci w wieku 6-12 lat: 1 tabl. 3 razy na dobę. Nie przekraczać dawki 100 mg. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Tabl. 20 mg. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 tabl. 1-5 razy na dobę. Nie przekraczać dawki 100 mg na dobę. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Lek nie powinien być podawany bez przerwy lub przez dłuższy czas, bez zbadania przyczyny dolegliwości. Sposób podania. Tabl. należy połykać w całości, popijając płynem.
Środki ostrożności
Ze względu na potencjalne ryzyko związane z działaniem przeciwcholinergicznym należy zachować ostrożność u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania, u pacjentów ze zwężeniem w obrębie jelit lub dróg moczowych, jak również u pacjentów ze skłonnością do tachyarytmii (np. w przebiegu nadczynności tarczycy, niewydolności serca, zabiegu kardiochirurgicznego). Przy występowaniu ostrego, niewyjaśnionego, utrzymującego się lub nasilającego się bólu brzucha, czy też obecności innych objawów (gorączka, nudności, wymioty, zmiany rytmu wypróżnień, tkliwość brzucha, spadek ciśnienia krwi, omdlenia lub obecność krwi w stolcu), niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań diagnostycznych w celu zbadania etiologii objawów. 1 tabl. 10 mg zawiera ok. 41,2 mg sacharozy, co odpowiada 411,8 mg sacharozy w przypadku maksymalnej zalecanej dawki dobowej - pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. 1 tabl 20 mg (Forte) zawiera 138,5 mg laktozy jednowodnej, co w przypadku maksymalnej zalecanej dawki dobowej odpowiada 692,5 mg laktozy jednowodnej - pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, np. galaktozemią, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować preparatu.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, Buscopan może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Wiele z wymienionych poniżej działań niepożądanych wynika z działania przeciwcholinergicznego leku. Są one zwykle łagodne i przemijające.
Ponadto zanotowano następujące działania niepożądane:
Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) szybkie bicie serca, suchość w jamie ustnej, zmniejszenie wydzielania potu, reakcje skórne (pokrzywka, świąd)
Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów) zatrzymanie moczu
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) wstrząs anafilaktyczny (nagła i ciężka reakcja alergiczna charakteryzująca się trudnościami w oddychaniu, zapaścią krążeniową i nagłym obrzękiem), reakcje anafilaktyczne z epizodami zaburzeń oddychania, reakcje skórne (wysypka, zaczerwienienie) i inne reakcje nadwrażliwości
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel. (22) 49 21 301, Faks (22) 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Preparat może nasilać działanie przeciwcholinergiczne trój- i czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwhistaminowych, leków przeciwpsychotycznych, chinidyny, amantadyny, dizopiramidu i innych leków przeciwcholinergicznych (np. tiotropium, ipratropium, związki podobne do atropiny). Jednoczesne leczenie antagonistami dopaminy (np. metoklopramidem) i preparatem może zmniejszać skuteczność działania obu tych leków na przewód pokarmowy. Lek może nasilać tachykardię wywołaną przez leki β-adrenergiczne.
Podmiot odpowiedzialny
Mayoly Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 39B 02-672 Warszawa 22 166 26 26
Z tego artykułu dowiesz się:
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do szczepień przeciw grypie?
Na czym polega kwalifikacja do szczepienia przeciw grypie i kto może ją wykonać?
Jakie są możliwe niepożądane odczyny poszczepienne i jak sobie z nimi radzić?