Carbo Medicinalis MF 250 mg tabletki

Activated charcoal

lek bez recepty
19,30 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Carbo medicinalis MF i w jakim celu się go stosuje

Carbo medicinalis MF to okrągłe, czarne tabletki zawierające 250 mg węgla aktywnego (inaczej węgla
leczniczego). Lek stosowany jest w biegunkach i wzdęciach, a także, w porozumieniu z lekarzem –
w zatruciach lekami lub innymi substancjami chemicznymi.
Węgiel leczniczy jest mało skuteczny w zatruciu kwasem borowym, siarczanem żelaza i innymi
związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, związkami
nierozpuszczalnymi w wodzie, a także kwasami i zasadami nieorganicznymi.

Jeśli nie następuje poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza (patrz punkt 2:
Ostrzeżenia i środku ostrożności).

Skład

1 tabl. zawiera 250 mg węgla aktywnego. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.

Działanie

Preparat o silnych właściwościach adsorbujących. Węgiel leczniczy (obecna nazwa farmakopealna - węgiel aktywny) jest lekiem o silnych właściwościach adsorbujących. Podany doustnie pokrywa błonę śluzową przewodu pokarmowego warstwą ochronną. Adsorbuje na swej powierzchni różne substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym związki nasilające perystaltykę i powodujące biegunkę oraz zwiększające przenikanie wody do światła jelita, toksyny bakteryjne, bakterie, leki, gazy jelitowe, produkty gnilne i związki toksyczne. Adsorbując toksyczne substancje, węgiel aktywny zmniejsza lub zapobiega ich wchłonięciu z przewodu pokarmowego do krwiobiegu. Uniemożliwia także wtórne wchłanianie substancji wydalonych do jelit, np. z żółcią. Wykazuje także działanie zapierające. Węgiel leczniczy nie wchłania się z przewodu pokarmowego i nie ulega procesom metabolicznym. Jest w całości wydalany z kałem.

Wskazania

Biegunki i wzdęcia. W porozumieniu z lekarzem - zatrucia lekami lub innymi substancjami chemicznymi.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u osób nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.

Ciąża i karmienie piersią

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania węgla aktywnego u kobiet w ciąży. Dotychczas brak jest innych istotnych danych epidemiologicznych. Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania leku kobietom w ciąży lub karmiącym piersią. Jednakże, węgiel aktywny nie wchłania się z przewodu pokarmowego i jest nieczynny farmakologicznie. W związku z tym nie przewiduje się istotnego ryzyka w czasie podania w okresie ciąży lub laktacji. Należy uwzględnić działanie zapierające leku.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku >12 lat. Wzdęcia: 4-5 tabl. kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów. Biegunka: 12-16 tabl. jednorazowo. Tabl. przed połknięciem należy rozkruszyć lub pogryźć. Najlepiej podawać w postaci wodnej papki przygotowanej z rozkruszonych tabletek. W razie konieczności dawkę można powtarzać co kilka godzin. Zatrucia lekami lub innymi substancjami toksycznymi: jednorazowo podać 49-50 tabl. W przypadku ciężkich zatruć można podać jednorazowo do 100 g węgla leczniczego. W razie konieczności można powtarzać kilkakrotnie w ciągu doby. Dzieci w wieku >1 rż. Zatrucia lekami lub innymi substancjami toksycznymi: jednorazowo podać 49-50 tabl. W przypadku ciężkich zatruć można podać jednorazowo do 100 g węgla leczniczego. W razie konieczności można powtarzać kilkakrotnie w ciągu doby. Dzieci w wieku <1 rż. Zatrucia lekami lub innymi substancjami toksycznymi: zwykle jednorazowo 1g/kg mc. w postaci zawiesiny w wodzie. W razie konieczności można powtarzać co 4-6 h.

Środki ostrożności

Węgiel aktywny stwarza zagrożenie przy aspiracji do płuc, zwłaszcza w zatruciu lekami hamującymi OUN lub wywołującymi drgawki. Przed jego podaniem chorych nieprzytomnych należy zabezpieczyć za pomocą intubacji. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie. Jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów za pomocą leku doustnego, wymioty należy wywołać przed podaniem węgla. Węgiel aktywny należy podać 30-60 min po ustaniu wymiotów. Nie stosować leku, jeśli niezbędne jest doustne podanie specyficznego antidotum, np. metioniny. Należy stosować ostrożnie w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. opioidami). Podczas leczenia preparatem, środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie, gdyż ciężka i długotrwała biegunka może spowodować zaburzenia wodno-elektrolitowe. Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu: kwasem borowym, siarczanem żelaza i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, związkami nierozpuszczalnymi w wodzie, a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Pokarm zmniejsza zdolności adsorpcyjne węgla. Pacjenci przyjmujący lek przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia utrzymują się objawy oraz jeśli podczas leczenia biegunki wystąpi krew w stolcu lub gorączka, powinni skontaktować się z lekarzem. Ze względu na zawartość sacharozy, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. Ze względu na zawartość laktozy preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. W razie przyjęcia więcej niż 27 tabl. na dobę, ilość zawartej w tabl. sacharozy przekracza 5 g/24 h; należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Duże ilości węgla leczniczego, szczególnie po podaniu wielokrotnym, mogą spowodować zaburzenia
żołądkowo-jelitowe, zaparcia. U dzieci mogą wystąpić wymioty. Istnieje także ryzyko przedostania się
węgla leczniczego do płuc.
Lek barwi stolec na czarno.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Nie należy stosować preparatu z innymi lekami podawanymi doustnie, ponieważ węgiel aktywny je adsorbuje i hamuje ich działanie. Po podaniu doustnym preparat osłabia wchłanianie innych leków do krwiobiegu. Węgiel aktywny adsorbuje następujące substancje lecznicze: salicylany, barbiturany, benzodiazepiny, chlormetiazol, chlorochinę, chloropromazynę i inne pochodne fenotiazyny, klonidynę i inne leki stymulujące OUN, digoksynę, digitoksynę, ibuprofen, kwas mefenamowy, mianserynę, nikotynę, paracetamol, leki zgrupy inhibitorów MAO, fenytoinę, propranolol i inne leki blokujące receptory β-adrenergiczne, chininę, teofilinę, zydowudynę. Leki należy stosować co najmniej 2 h przed przyjęciem lub po przyjęciu węgla aktywnego. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie.

Podmiot odpowiedzialny

Vitama S.A.
ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
22-332-59-17
[email protected]

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej