Zmiany fizjologiczne dokonujące się wskutek zaprzestania palenia tytoniu osiągniętego wskutek stosowania preparatu lub bez jego stosowania mogą zmieniać farmakokinetykę lub farmakodynamikę niektórych leków, w konsekwencji konieczne może być zmodyfikowanie ich dawkowania (dotyczy to przykładowo teofiliny, warfaryny i insuliny). Ponieważ palenie tytoniu powoduje indukcję CYP1A2, zaprzestanie palenia może prowadzić do zwiększenia stężenia w osoczu substratów tego izoenzymu. Po wprowadzeniu leku do obrotu wśród pacjentów próbujących zaprzestać palenia za pomocą preparatu zgłaszano zmiany w zachowaniu lub myśleniu, lęk, psychozy, zmiany nastroju, zachowania agresywne, depresję, w tym, w rzadkich przypadkach, myśli samobójcze i próby samobójcze - lek należy niezwłocznie odstawić w przypadku zaobserwowania pobudzenia, obniżenia nastroju lub zmian w zachowaniu lub myśleniu będących źródłem obaw dla lekarza, pacjenta, rodziny lub opiekunów, lub jeśli u pacjenta wystąpią myśli lub zachowania samobójcze. W wielu przypadkach zgłaszanych po wprowadzeniu leku do obrotu donoszono o ustępowaniu objawów po przerwaniu przyjmowania warenikliny, choć w niektórych przypadkach objawy utrzymywały się. Dlatego należy stale obserwować pacjenta do momentu ustąpienia objawów. Obniżenie nastroju, rzadko obejmujące myśli samobójcze i próbę samobójczą, mogą być objawem odstawienia nikotyny. Ponadto zaprzestanie palenia z zastosowaniem farmakoterapii lub bez niej było powiązane z zaostrzeniem wcześniej istniejących chorób psychicznych (np. depresji). Pojawiły się początkowe zgłoszenia poważnych zdarzeń neuropsychiatrycznych. Analizy danych pochodzących z badań klinicznych nie wykazały zwiększonego ryzyka poważnych zdarzeń neuropsychiatrycznych związanych ze stosowaniem warenikliny w porównaniu do placebo. Ponadto niezależne badania obserwacyjne nie potwierdziły zwiększonego ryzyka poważnych zdarzeń neuropsychiatrycznych u pacjentów leczonych warenikliną w porównaniu do pacjentów, którym przepisano nikotynową terapię zastępczą (NTZ) lub bupropion. Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z chorobą psychiczną w wywiadzie; pacjentom tym należy udzielić odpowiednich porad. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub z innymi chorobami, które potencjalnie obniżają próg drgawkowy. W trakcie badania z udziałem pacjentów ze stabilną chorobą układu krążenia, zaobserwowano częstsze występowanie zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów stosujących wareniklinę. Pacjentów, którzy stosują preparat należy pouczyć, aby informowali swoich lekarzy o wystąpieniu nowych lub nasileniu istniejących zdarzeń sercowo-naczyniowych, i aby w razie wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych zawału mięśnia sercowego lub udaru niezwłocznie zgłosili się do oddziału pomocy medycznej. Pacjenci, u których występują objawy reakcji nadwrażliwości (w tym obrzęku naczynioruchowego) lub reakcje skórne powinni przerwać leczenie warenikliną i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.