1. Co to jest D - Szczepionka błonicza adsorbowana i w jakim celu się ją stosuje
D - Szczepionka błonicza adsorbowana chroni przed zachorowaniem na błonicę (dyfteryt) wywołaną przez maczugowce błonicy. Substancją czynną szczepionki jest toksoid błoniczy (niezakaźny składnik pochodzący z bakterii). Po podaniu szczepionki organizm wytwarza przeciwciała chroniące przed zachorowaniem. Szczepionka służy do czynnego uodparniania dzieci przeciw błonicy w zależności od sytuacji epidemiologicznej.
Szczepienie podstawowe - dzieci w wieku do 6 lat, które nie otrzymały podstawowego (tzn. obowiązkowego, składającego się z trzech dawek) szczepienia przeciwko błonicy.
Szczepienie przypominające - dzieci w wieku 6 lat, które otrzymały pełny cykl szczepienia podstawowego (przy czym trzecią dawkę szczepienia podstawowego otrzymały w drugim roku życia)
Odpowiedni poziom uodpornienia zabezpieczający przed zakażeniem błonicą uzyskuje się po zastosowaniu wszystkich dawek szczepienia przeciwko błonicy zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, który zawiera informacje na temat tych szczepień. Uodporniające właściwości szczepionki wzmocnione są działaniem wodorotlenku glinu (adiuwant). Szczepionka spełnia wymagania Farmakopei Europejskiej i Światowej Organizacji Zdrowia.
Skład
1 dawka (0,5 ml) zawiera nie mniej niż 30 j.m. toksoidu błoniczego adsorbowanego na wodorotlenku glinu, uwodnionym (nie więcej niż 0,7 mg Al3+).
Działanie
Szczepionka przeciw błonicy, adsorbowana (na uwodnionym wodorotlenku glinu). Toksoid otrzymywany jest przez inaktywację formaldehydem toksyny błoniczej pochodzącej z hodowli Corynebacterium diphtheriae. Toksoid zachowuje antygenowe właściwości toksyny natywnej. Pozbawiony patogenności wywołuje odpowiedź ze strony układu immunologicznego, polegającą na wytworzeniu swoistych przeciwciał i uruchamia mechanizmy umożliwiające powstanie pamięci immunologicznej. Uodporniające właściwości szczepionki wzmocnione są adiuwancyjnym działaniem wodorotlenku glinu. Odpowiedni poziom przeciwciał odpornościowych, zabezpieczających przed zakażeniem błonicą uzyskuje się po zastosowaniu wszystkich dawek zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. Szczepionka spełnia wymogi WHO i Farmakopei Europejskiej ustalone dla szczepionki przeciwbłoniczej.
Wskazania
Czynne uodpornianie dzieci przeciw błonicy ze wskazań epidemiologicznych zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostre stany chorobowe przebiegające z gorączką; łagodne infekcje nie są przeciwwskazaniem do podania szczepionki. Choroby przewlekłe w okresie zaostrzenia - w tych przypadkach szczepienie należy wykonać po ustąpieniu zaostrzenia choroby. W przypadku jakichkolwiek przeciwwskazań do szczepienia, należy ocenić ryzyko podania szczepionki względem ryzyka wystąpienia zakażenia.
Ciąża i karmienie piersią
Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci.
Dawkowanie
Głęboko podskórnie; jako miejsce wstrzykiwań zaleca się mięsień naramienny lub przednioboczną część uda. Szczepienie podstawowe. Dzieci do 2 lat: 2 dawki po 0,5 ml w odstępie 4-6 tyg., 3. dawka (0,3 ml) po upływie 6-12 mies. od podania 2. dawki. Dzieci w wieku 2-6 lat: 2 dawki po 0,3 ml w odstępie 4-6 tyg., 3. dawka (0,3 ml) po upływie 6-12 mies. od podania 2. dawki. Szczepienie przypominające: dawka 0,2 ml u dzieci w wieku 6 lat o udokumentowanym szczepieniu podstawowym (w przypadku podania 3. dawki w 2 rż.). O schemacie dawkowania decyduje lekarz, po dokładnej analizie przebiegu szczepienia podstawowego i przypominającego w kierunku błonicy. Sposób podania. Nie należy przekraczać dawki 0,5 ml.
Środki ostrożności
Szczepienie powinno być poprzedzone przeprowadzeniem dokładnego wywiadu lekarskiego (ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane) oraz badaniem lekarskim. Należy zapewnić pacjentom możliwość odpowiedniego natychmiastowego leczenia w przypadku wystąpienia po szczepieniu wstrząsu anafilaktycznego. U dzieci poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu lub z niedoborami odporności odpowiedź na szczepionkę może być obniżona - zaleca się przesunięcie szczepień do zakończenia terapii i oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwbłoniczych po szczepieniu. Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48-72 h w przypadku podawania dawek szczepienia pierwotnego bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym ≤28. tyg. ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać. Ze względu na zawartość tiomersalu, szczepionka może powodować reakcje alergiczne. Należy upewnić się czy u dziecka występowały lub występują znane reakcje alergiczne oraz czy wystąpiły jakiekolwiek zaburzenia stanu zdrowia po wcześniejszym podaniu szczepionki. Nie podawać donaczyniowo. Należy upewnić się, że igła nie jest wprowadzona do naczynia krwionośnego. Po szczepieniu dziecko powinno pozostać 30 min pod obserwacją lekarza.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każda szczepionka, szczepionka ta może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - ból głowy - gorączka - złe samopoczucie - zaczerwienienie, obrzęk i/lub ból w miejscu podania. Objawy te zwykle ustępują po 24 - 48 godzinach.
U niemowląt przedwcześnie urodzonych (w 28 tygodniu ciąży lub wcześniej), w ciągu 2-3 dni po szczepieniu mogą pojawić się dłuższe przerwy między oddechami.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Szczepionkę można podawać jednocześnie z innymi szczepionkami zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych oraz immunoglobulinami - różne szczepionki i immunoglobuliny powinny być wstrzykiwane w różne miejsca ciała, przy użyciu oddzielnych strzykawek i igieł. U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu lub z niedoborami odporności odpowiedź na szczepionkę może być osłabiona. W takim przypadku zaleca się przesunięcie szczepień do zakończenia terapii i oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwbłoniczych po szczepieniu.
Podmiot odpowiedzialny
Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED S.A. al. Sosnowa 8 30-224 Kraków 12-376-92-00 [email protected] www.biomed.pl
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).