Decilosal 100 mg tabletki

1 tabl. zawiera 100 mg cylostazolu.

Lek przeciwpłykowy, inhibitor agregacji płytek krwi. W badaniu na bieżni cylostazol poprawia zdolność wysiłkową ocenianą na podstawie zmiany bezwzględnego dystansu chromania (ACD) oraz początkowego dystansu chromania (ICD - odległość, którą pacjent jest w stanie przejść bez wystąpienia bólu). Po 24 tyg. leczenia cylostazol w dawce 100 mg 2 razy na dobę zwiększał średnią wartość ACD w zakresie od 60,4 do 129,1 m, podczas gdy średnia wartość ICD zwiększała się od 47,3 do 93,6 m. Badania na zwierzętach wykazały, że cylostazol rozszerza naczynia krwionośne, co stwierdzono w niewielkich badaniach na ludziach. Cylostazol hamuje również in vitro proliferację komórek mięśni gładkich u szczurów i komórek mięśni gładkich u ludzi oraz hamuje reakcję uwalniania z płytek krwi czynnika wzrostu pochodzenia płytkowego i PF-4 w płytkach krwi ludzkiej. Cylostazol powoduje odwracalne zahamowanie agregacji płytek krwi. Zahamowanie utrzymuje się do 12 h, a po przerwaniu podawania cylostazolu przywrócenie agregacji następuje w ciągu 48-96 h, bez nadmiernej skłonności do agregacji „z odbicia”. Po 12 tyg. cylostazol w dawce 100 mg 2 razy na dobę powodował w porównaniu z placebo zmniejszenie stężenia triglicerydów o 0,33 mmol/l (15%) i zwiększenie stężenia cholesterolu HDL o 0,10 mmol/l (10%). Po wielokrotnym podawaniu cylostazolu w dawce 100 mg 2 razy na dobę pacjentom z chorobą naczyń obwodowych stan stacjonarny osiągano w ciągu 4 dni. Cylostazol wiąże się w 95-98% z białkami, głównie z albuminami. Wiązanie dehydrometabolitu i 4`-trans-hydroksymetabolitu wynosi odpowiednio 97,4% i 66%. Pozorny T<sub>0,5</sub> w fazie eliminacji wynosi 10,5 h. Lek ma dwa istotne metabolity: dehydrocylostazol i 4`-trans-hydroksycylostazol, i oba mają podobne pozorne okresy półtrwania. Działanie przeciwagregacyjne dehydrometabolitu jest 4-7 razy większe niż związku macierzystego, a 4`-trans-hydroksymetabolit ma 1/5 aktywności cylostazolu. Cylostazol jest eliminowany głównie poprzez metabolizm i późniejsze wydalanie metabolitów w moczu. Główne izoenzymy uczestniczące w jego metabolizmie to: CYP3A4, w mniejszym stopniu CYP2C19 i w jeszcze mniejszym stopniu CYP1A2. Cylostazol jest wydalany głównie w moczu (74%), a pozostała część z kałem.

Lek jest wskazany do stosowania w celu uzyskania poprawy w zakresie maksymalnego dystansu marszu bez wystąpienia bólu u pacjentów z chromaniem przestankowym, u których nie stwierdza się bólu spoczynkowego ani nie ma objawów martwicy tkanek obwodowych (II stopień choroby tętnic obwodowych wg Fontaine`a). Preparat jest lekiem drugiego rzutu dla pacjentów, u których modyfikacje stylu życia (w tym zaprzestanie palenia tytoniu i [nadzorowane] programy ćwiczeń) oraz inne odpowiednie interwencje nie złagodziły w wystarczającym stopniu objawów chromania przestankowego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności nerek: klirens kreatyniny ≤25 ml/min. Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Zastoinowa niewydolność serca. Ciąża. Stwierdzona skłonność do krwawień (np. czynne wrzody trawienne, niedawno przebyty (w ciągu 6 mies.) udar krwotoczny, proliferacyjna retinopatia cukrzycowa, niedostatecznie kontrolowane nadciśnienie tętnicze). Częstoskurcz komorowy, migotanie komór lub wieloogniskowa ekstrasystolia komorowa w wywiadzie (bez względu na to, czy są/były odpowiednio leczone) oraz wydłużony odstęp QTc. Ciężka tachyarytmia w wywiadzie. Jednoczesne stosowanie 2 lub więcej dodatkowych leków przeciwpłytkowych lub przeciwzakrzepowych (tj. kwas acetylosalicylowy, klopidogrel, heparyna, warfaryna, acenokumarol, dabigatran, rywaroksaban lub apiksaban). Niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego przebyty w ostatnich 6 mies. lub interwencja w obrębie naczyń wieńcowych w ostatnich 6 mies.

Cylostazolu nie wolno stosować w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy cylostazol przenika do mleka kobiecego. Ze względu na możliwość szkodliwego działania na noworodka, nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią. Płodność. Cylostazol odwracalnie zaburzał płodność samic myszy, ale nie innych gatunków zwierząt. Znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest znane.

Doustnie. Dorośli: zalecana dawka cylostazolu wynosi 100 mg 2 razy na dobę. Leczenie cylostazolem powinien rozpoczynać lekarz z doświadczeniem w leczeniu chromania przestankowego. Lekarz powinien ponownie ocenić stan pacjenta po 3 mies. leczenia, aby w razie niedostatecznej skuteczności terapii lub braku złagodzenia objawów przerwać stosowanie cylostazolu. Pacjenci otrzymujący cylostazol powinni kontynuować modyfikację stylu życia (przerwanie palenia tytoniu i ćwiczenia) oraz leczenie farmakologiczne (tj. leczenie zmniejszające stężenie lipidów i przeciwpłytkowe) w celu zmniejszenia ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych. Cylostazol nie zastępuje takich metod terapeutycznych. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów otrzymujących leki silnie hamujące CYP3A4, np. niektóre antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, inhibitory proteazy lub leki silnie hamujące aktywność CYP2C19 (np. omeprazol) zaleca się zmniejszenie dawki do 50 mg 2 razy na dobę. Nie ma szczególnych wymagań dotyczących dawkowania u osób w podeszłym wieku. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek z CCr >25 ml/min oraz u pacjentów z lekką chorobą wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna. Stosowanie leku jest przeciwwskazane u pacjentów z CCr ≤25 ml/min oraz u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Lek należy przyjmować 30 min przed śniadaniem i kolacją. Przyjmowanie cylostazolu z posiłkiem zwiększa C_max cylostazolu , co może powodować większą częstość działań niepożądanych.

Należy starannie rozważyć zasadność leczenia cylostazolem w porównaniu z innymi metodami leczenia, takimi jak rewaskularyzacja. Cylostazol może wywołać tachykardię, kołatania serca, tachyarytmię i (lub) niedociśnienie tętnicze. Przyspieszenie rytmu serca podczas leczenia cylostazolem wynosi ok. 5-7 uderzeń/min, co u pacjentów z grupy ryzyka może wywołać dławicę piersiową. Podczas leczenia cylostazolem należy ściśle kontrolować stan pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka ciężkich sercowych działań niepożądanych spowodowanych przyspieszeniem rytmu serca, np. ze stabilną chorobą niedokrwienną serca. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania cylostazolu pacjentom z dodatkowymi skurczami pochodzenia przedsionkowego lub komorowego i pacjentom z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków. Pacjentów należy poinformować o konieczności zgłaszania każdego epizodu krwawienia lub łatwego powstawania siniaków podczas leczenia. Jeśli wystąpi krwawienie do siatkówki, stosowanie cylostazolu należy przerwać. Ponieważ cylostazol hamuje agregację płytek, możliwe jest zwiększenie ryzyka krwawienia podczas zabiegu chirurgicznego (w tym niewielkich zabiegów inwazyjnych, takich jak ekstrakcja zęba). Jeśli pacjent ma zostać poddany planowanemu zabiegowi chirurgicznemu, a działanie przeciwpłytkowe nie jest konieczne, cylostazol należy odstawić 5 dni przed zabiegiem. Ze względu na ryzyko nieprawidłowości hematologicznych, pacjentów należy poinformować o konieczności bezzwłocznego zgłaszania wszelkich innych objawów, które mogłyby również wskazywać na wczesny etap nieprawidłowości krwi, takich jak gorączka i ból gardła. W razie podejrzenia zakażenia lub obecności jakiegokolwiek innego dowodu klinicznego nieprawidłowości krwi, należy wykonać pełną morfologię krwi. W wypadku stwierdzenia klinicznych lub laboratoryjnych dowodów nieprawidłowości hematologicznych, stosowanie cylostazolu należy niezwłocznie przerwać. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności cylostazolu u dzieci.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, może być
konieczna pilna pomoc lekarska. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Decilosal
i zwrócić się do lekarza lub udać się do najbliższego szpitala.
- reakcje alergiczne
- udar
- zawał mięśnia sercowego
- zaburzenia czynności serca, które powodują duszność lub obrzęk kostek
- nieregularna czynność serca (występująca po raz pierwszy lub nasilenie istniejących zaburzeń)
- zauważalne krwawienie
- łatwe powstawanie siniaków
- ciężka choroba z powstawaniem pęcherzy na skórze, w obrębie jamy ustnej, oczu i narządów
  płciowych
- zażółcenie skóry i białkówek oczu na skutek zaburzeń wątroby lub krwi (żółtaczka).

Należy również niezwłocznie powiedzieć lekarzowi o wystąpieniu gorączki lub bólu gardła. Może być
konieczne wykonanie pewnych badań krwi przed wznowieniem leczenia.

Podczas stosowania leku Decilosal zgłaszano następujące działania niepożądane. Ich
wystąpienie należy zgłosić lekarzowi tak szybko, jak to możliwe:

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- ból głowy
- nieprawidłowe stolce
- biegunka

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- szybka czynność serca
- kołatanie serca (palpitacje)
- ból w klatce piersiowej
- zawroty głowy
- ból gardła
- katar (nieżyt nosa)
- ból brzucha
- odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej (niestrawność)
- nudności lub wymioty
- utrata apetytu (jadłowstręt)
- nadmierne odbijanie się lub gazy (wzdęcia)
- obrzęk okolic kostek, stóp lub twarzy
- wysypka lub zmiana wyglądu skóry
- świąd skóry
- plamiste krwawienie w obrębie skóry
- ogólne osłabienie

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- zawał mięśnia sercowego
- nieregularna czynność serca (występująca po raz pierwszy lub nasilenie istniejących zaburzeń)
- zaburzenia czynności serca, które powodują duszność lub obrzęk kostek
- zapalenie płuc
- kaszel
- dreszcze
- niespodziewane krwawienie
- skłonność do krwawień (np. w żołądku, oku lub mięśniach, krwawienie z nosa i obecność krwi
  w plwocinie lub moczu)
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych
- zawroty głowy podczas wstawania
- omdlenie
- niepokój
- zaburzenia snu
- koszmary senne
- reakcja alergiczna
- bóle, również uporczywe
- cukrzyca i zwiększenie stężenia cukru we krwi
- ból żołądka (zapalenie błony śluzowej żołądka)
- złe samopoczucie

U pacjentów z cukrzycą może być większe ryzyko krwawienia do gałki ocznej.

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
• skłonność do krwawień trwających dłużej niż zwykle
• zwiększenie liczby płytek krwi
• zaburzenia czynności nerek

Częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych)
• zmiany ciśnienia tętniczego krwi
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi
• trudności w oddychaniu
• trudności w poruszaniu się
• gorączka
• uderzenia gorąca
• wyprysk i inne wykwity na skórze
• zmniejszona wrażliwość skóry na dotyk
• rzadka lub lepka wydzielina z oczu (zapalenie spojówek)
• dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby
• zmiany w moczu

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Krótkotrwałe (≤4 dni) jednoczesne podawanie ASA i cylostazolu powoduje zwiększenie o 23-25% hamowania wywołanej przez ADP agregacji płytek ex vivo w porównaniu z samym ASA. Nie stwierdzono wyraźnych trendów w kierunku większej częstości krwotocznych zdarzeń niepożądanych u pacjentów otrzymujących cylostazol i ASA w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo i równoważne dawki ASA. Jednoczesne stosowanie cylostazolu i klopidogrelu nie miało żadnego wpływu na liczbę płytek krwi, czas protrombinowy (PT), czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT) ani nie wpływało znacząco na czas krwawienia. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cylostazolu z jakąkolwiek substancją czynną hamującą agregację płytek. Należy rozważyć okresowe kontrolowanie czasu krwawienia. Obserwowano częstsze występowanie krwotoków podczas jednoczesnego stosowania klopidogrelu, ASA i cylostazolu. W badaniu klinicznym z podaniem pojedynczej dawki nie obserwowano hamowania metabolizmu warfaryny ani wpływu na wskaźniki krzepliwości (PT, aPTT, czas krwawienia). Jednak zaleca się ostrożność u pacjentów otrzymujących zarówno cylostazol, jak i dowolny lek przeciwzakrzepowy, a w celu ograniczenia możliwości krwawienia konieczne jest częste kontrolowanie. Leczenie cylostazolem jest przeciwwskazane u pacjentów, którzy otrzymują co najmniej dwa dodatkowe leki przeciwpłytkowe lub przeciwzakrzepowe. Cylostazol jest w znacznym stopniu metabolizowany przez enzymy CYP, zwłaszcza CYP3A4 i CYP2C19 oraz w mniejszym stopniu przez CYP1A2. Wydaje się, że dehydrometabolit, który hamuje agregację płytek 4-7 razy silniej niż cylostazol, powstaje głównie w wyniku działania CYP3A4. Wydaje się, że 4`-trans-hydroksymetabolit o sile działania stanowiącej 1/5 siły działania cylostazolu, powstaje głównie z udziałem CYP2C19. Z tego względu leki hamujące aktywność CYP3A4 (np. niektóre makrolidy, azolowe leki przeciwgrzybicze, inhibitory proteaz) lub CYP2C19 (tj. inhibitory pompy protonowej) zwiększają całkowitą aktywność farmakologiczną i mogą nasilać niepożądane działania cylostazolu. Dlatego u pacjentów otrzymujących jednocześnie silne inhibitory CYP3A4 lub CYP2C19 zalecana dawka wynosi 50 mg 2 razy na dobę. Podanie cylostazolu z erytromycyną (inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie wartości AUC cylostazolu o 72% ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 6% i 4`-transhydroksymetabolitu o 119%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z erytromycyną zwiększa się o 34%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z erytromycyną i podobnymi lekami (np. klarytromycyną) wynosi 50 mg 2 razy na dobę. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (inhibitor CYP3A4) i cylostazolu powodowało zwiększenie wartości AUC cylostazolu o 117% ze zmniejszeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 15% oraz zwiększeniem AUC 4`-trans-hydroksymetabolitu o 87%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z ketokonazolem zwiększa się o 35%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z ketokonazolem i podobnymi lekami (np. itrakonazolem) wynosi 50 mg 2 razy na dobę. Podawanie cylostazolu z diltiazemem (słaby inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie wartości AUC cylostazolu o 44%, ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 4% i zwiększeniem AUC 4`-trans-hydroksymetabolitu o 43%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z diltiazemem zwiększa się o 19%. Zgodnie z tymi danymi modyfikacja dawki nie jest konieczna. Podanie pojedynczej dawki 100 mg cylostazolu z 240 ml soku grejpfrutowego (inhibitor izoenzymu jelitowego CYP3A4) nie miało znaczącego wpływu na farmakokinetykę cylostazolu. Zgodnie z tymi danymi modyfikacja dawki nie jest konieczna. Jednak istnieje możliwość klinicznie istotnego wpływu większych ilości soku grejpfrutowego na cylostazol. Podanie cylostazolu z omeprazolem (inhibitor CYP2C19) zwiększyło wartość AUC cylostazolu o 22%, ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 68% i zmniejszeniem AUC 4`-transhydroksymetabolitu o 36%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z omeprazolem zwiększa się o 47%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z omeprazolem wynosi 50 mg 2 razy na dobę. Wykazano, że cylostazol zwiększa wartość AUC lowastatyny (czuły substrat dla CYP3A4) i jej beta-hydroksykwasu o 70%. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego podawania cylostazolu z substratami dla CYP3A4 o wąskim indeksie terapeutycznym (tj. cyzapryd, halofantryna, pimozyd, pochodne alkaloidów sporyszu). Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania statyn metabolizowanych przez CYP3A4, np. symwastatyny, atorwastatyny i lowastatyny. Nie oceniano wpływu induktorów CYP3A4 i CYP2C19 (tj. karbamazepina, fenytoina, ryfampicyna i ziele dziurawca) na farmakokinetykę cylostazolu. Teoretycznie jednoczesne stosowanie cylostazolu i induktorów CYP3A4 i CYP2C19 może zmienić działanie przeciwpłytkowe, dlatego podczas skojarzonego leczenia należy je uważnie monitorować. W badaniach klinicznych palenie tytoniu (co indukuje CYP1A2) zmniejszało o 18% stężenie cylostazolu w osoczu krwi. Konieczna jest ostrożność podczas stosowania cylostazolu z jakimkolwiek innym lekiem, który może zmniejszyć ciśnienie tętnicze ze względu na ryzyko addycyjnego działania hipotensyjnego z odruchową tachykardią.

Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
22-209-70-00
www.sandoz.pl