Średnia cena:49,67 zł
1
Item 1 of 1
Dexadent (10 mg + 25 mg + 2,5 mg)/g maść
Framycetin sulphate, Polymyxin B sulphate, Dexamethasone acetate
tylko na receptę
99,47 zł
Średnia cena w aptekach stacjonarnych
Opis
1. Co to jest lek Dexadent i w jakim celu się go stosuje
Lek Dexadent jest maścią do stosowania na zęby, do kanału zębowego.
Lek DEXADENT wskazany jest w leczeniu chorób miazgi zębów oraz tkanek
okołowierzchołkowych.
Choroby miazgi: próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi, ostre
częściowe surowicze zapalenie miazgi.
Choroby tkanek okołowierzchołkowych: ostre i przewlekłe zaostrzone.
Grupa farmakoterapeutyczna: przewód pokarmowy i metabolizm, preparaty stomatologiczne,
preparaty do miejscowego stosowania doustnego, inne, kod ATC: A 01 AD.
Właściwości farmakodynamiczne
Maść Dexadent zawiera substancje czynne o różnym, wzajemnie uzupełniającym się mechanizmie
działania. Takie zestawienie składników maści warunkuje jej działanie przeciwzapalne,
przeciwinfekcyjne i przeciwalergiczne, w efekcie ujawnia się korzystne silne działanie
przeciwbólowe.
Maść Dexadent wykazuje skojarzone działanie bakteriobójcze polimyksyny B (głównie na bakterie
Gram-ujemne, zwłaszcza Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae) oraz framycetyny (na
Staphylococcus spp., Enterobacteriaceae, Mycobacterium tuberculosis), natomiast deksametazon
działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie.
Polimyksyna B działa bakteriobójczo na drobnoustroje Gram-ujemne kilkadziesiąt razy silniej niż na
bakterie Gram-dodatnie. Nie działa na grzyby. Mechanizm działania polimyksyny B polega na
uszkodzeniu błony cytoplazmatycznej bakterii.
Framycetyna (neomycyna B) należy do grupy aminoglikozydów, antybiotyków o szerokim spektrum
działania. Działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-
dodatnie. Wrażliwe są Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas aeruginosa,
Brucella, Neisseria, Pasteurella, w słabym stopniu działa na promieniowce, krętki, pierwotniaki i
niektóre grzyby. Nie działa na beztlenowce. W niższych stężeniach działa bakteriostatycznie, w
wyższych bakteriobójczo. Mechanizm działania aminoglikozydów polega na hamowaniu biosyntezy
białek i kwasów nukleinowych.
Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o bardzo silnym i długotrwałym działaniu
przeciwzapalnym, 30-krotnie silniejszym od hydrokortyzonu. Poza tym glikokortykosteroidy hamują
działanie hialuronidazy, enzymu zmniejszającego spoistość tkanki łącznej. Zahamowanie aktywności
hialuronidazy zmniejsza przepuszczalność substancji klejodajnej tkanki łącznej i powoduje niejako
zamurowanie i odizolowanie ogniska zapalnego od organizmu. Wpływa to na wchłanianie się z
ogniska zapalnego toksyn bakteryjnych, stąd brak objawów ogólnych zapalenia, np. gorączki.
Glikokortykosteroidy hamują także reakcje alergenu z przeciwciałem, zapobiegając w ten sposób
wystąpieniu odczynu alergicznego.
Właściwości farmakokinetyczne
Siarczan polimyksyny, podobnie jak pozostałe antybiotyki z grupy polimyksyn, nie wchłania się z
przewodu pokarmowego, powierzchni błon śluzowych, a także po podaniu na błony śluzowe, skórę
zmienioną zapalnie i oparzoną. Polimyksyna B jest wydalana głównie przez nerki; do 60% dawki
wydala się z moczem, lecz proces ten następuje z opóźnieniem, po upływie 12 do 24 godzin.
Framycetyna nie wchłania się po zastosowaniu zewnętrznym na skórę, może jednak ulegać
wchłanianiu po zastosowaniu do jam ciała.
Framycetyna ani polimyksyna nie ulegają przemianom metabolicznym w organizmie.
Deksametazon jest w części metabolizowany w wątrobie do 6-hydroksydeksametazonu i glukuronianu
deksametazonu.
Octan deksametazonu łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Oprócz
dobrego wchłaniania po podaniu doustnym, glikokortykosteroidy dobrze wchłaniają się z miejsc
podania w przypadku preparatów podawanych miejscowo.
Większość glikokortykosteroidów obecnych we krwi pozostaje związana z białkami osocza, głównie z
globulinami, a w mniejszym stopniu także z albuminami. Glikokortykosteroidy są metabolizowane
głównie w wątrobie, ale także w innych tkankach; w procesie eliminacji glikokortykosteroidów
dominuje wydalanie z moczem.
Lek Dexadent jest maścią do stosowania na zęby, do kanału zębowego.
Lek DEXADENT wskazany jest w leczeniu chorób miazgi zębów oraz tkanek
okołowierzchołkowych.
Choroby miazgi: próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi, ostre
częściowe surowicze zapalenie miazgi.
Choroby tkanek okołowierzchołkowych: ostre i przewlekłe zaostrzone.
Grupa farmakoterapeutyczna: przewód pokarmowy i metabolizm, preparaty stomatologiczne,
preparaty do miejscowego stosowania doustnego, inne, kod ATC: A 01 AD.
Właściwości farmakodynamiczne
Maść Dexadent zawiera substancje czynne o różnym, wzajemnie uzupełniającym się mechanizmie
działania. Takie zestawienie składników maści warunkuje jej działanie przeciwzapalne,
przeciwinfekcyjne i przeciwalergiczne, w efekcie ujawnia się korzystne silne działanie
przeciwbólowe.
Maść Dexadent wykazuje skojarzone działanie bakteriobójcze polimyksyny B (głównie na bakterie
Gram-ujemne, zwłaszcza Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae) oraz framycetyny (na
Staphylococcus spp., Enterobacteriaceae, Mycobacterium tuberculosis), natomiast deksametazon
działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie.
Polimyksyna B działa bakteriobójczo na drobnoustroje Gram-ujemne kilkadziesiąt razy silniej niż na
bakterie Gram-dodatnie. Nie działa na grzyby. Mechanizm działania polimyksyny B polega na
uszkodzeniu błony cytoplazmatycznej bakterii.
Framycetyna (neomycyna B) należy do grupy aminoglikozydów, antybiotyków o szerokim spektrum
działania. Działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-
dodatnie. Wrażliwe są Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas aeruginosa,
Brucella, Neisseria, Pasteurella, w słabym stopniu działa na promieniowce, krętki, pierwotniaki i
niektóre grzyby. Nie działa na beztlenowce. W niższych stężeniach działa bakteriostatycznie, w
wyższych bakteriobójczo. Mechanizm działania aminoglikozydów polega na hamowaniu biosyntezy
białek i kwasów nukleinowych.
Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o bardzo silnym i długotrwałym działaniu
przeciwzapalnym, 30-krotnie silniejszym od hydrokortyzonu. Poza tym glikokortykosteroidy hamują
działanie hialuronidazy, enzymu zmniejszającego spoistość tkanki łącznej. Zahamowanie aktywności
hialuronidazy zmniejsza przepuszczalność substancji klejodajnej tkanki łącznej i powoduje niejako
zamurowanie i odizolowanie ogniska zapalnego od organizmu. Wpływa to na wchłanianie się z
ogniska zapalnego toksyn bakteryjnych, stąd brak objawów ogólnych zapalenia, np. gorączki.
Glikokortykosteroidy hamują także reakcje alergenu z przeciwciałem, zapobiegając w ten sposób
wystąpieniu odczynu alergicznego.
Właściwości farmakokinetyczne
Siarczan polimyksyny, podobnie jak pozostałe antybiotyki z grupy polimyksyn, nie wchłania się z
przewodu pokarmowego, powierzchni błon śluzowych, a także po podaniu na błony śluzowe, skórę
zmienioną zapalnie i oparzoną. Polimyksyna B jest wydalana głównie przez nerki; do 60% dawki
wydala się z moczem, lecz proces ten następuje z opóźnieniem, po upływie 12 do 24 godzin.
Framycetyna nie wchłania się po zastosowaniu zewnętrznym na skórę, może jednak ulegać
wchłanianiu po zastosowaniu do jam ciała.
Framycetyna ani polimyksyna nie ulegają przemianom metabolicznym w organizmie.
Deksametazon jest w części metabolizowany w wątrobie do 6-hydroksydeksametazonu i glukuronianu
deksametazonu.
Octan deksametazonu łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Oprócz
dobrego wchłaniania po podaniu doustnym, glikokortykosteroidy dobrze wchłaniają się z miejsc
podania w przypadku preparatów podawanych miejscowo.
Większość glikokortykosteroidów obecnych we krwi pozostaje związana z białkami osocza, głównie z
globulinami, a w mniejszym stopniu także z albuminami. Glikokortykosteroidy są metabolizowane
głównie w wątrobie, ale także w innych tkankach; w procesie eliminacji glikokortykosteroidów
dominuje wydalanie z moczem.
Skład
1 g maści zawiera 10 mg octanu deksametazonu, 25 mg siarczanu framycetyny i 2,5 mg siarczanu polimyksyny B.
Działanie
Preparat do stosowania miejscowego w stomatologii, zawiera substancje czynne o różnym, wzajemnie uzupełniającym się mechanizmie działania. Takie zestawienie składników maści warunkuje jej działanie przeciwzapalne, przeciwinfekcyjne i przeciwalergiczne, w efekcie ujawnia się korzystne silne działanie przeciwbólowe. Preparat wykazuje skojarzone działanie bakteriobójcze polimyksyny B (głównie na bakterie Gram-ujemne, zwłaszcza Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae) oraz framycetyny (na Staphylococcus spp., Enterobacteriaceae, Mycobacterium tuberculosis), natomiast deksametazon działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie. Polimyksyna B działa bakteriobójczo na drobnoustroje Gram-ujemne kilkadziesiąt razy silniej niż na bakterie Gram-dodatnie. Nie działa na grzyby. Mechanizm działania polimyksyny B polega na uszkodzeniu błony cytoplazmatycznej bakterii. Framycetyna (neomycyna B) należy do grupy aminoglikozydów, antybiotyków o szerokim spektrum działania. Działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-dodatnie. Wrażliwe są Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas aeruginosa, Brucella, Neisseria, Pasteurella, w słabym stopniu działa na promieniowce, krętki, pierwotniaki i niektóre grzyby. Nie działa na beztlenowce. W niższych stężeniach działa bakteriostatycznie, w wyższych bakteriobójczo. Mechanizm działania aminoglikozydów polega na hamowaniu biosyntezy białek i kwasów nukleinowych. Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o bardzo silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, 30-krotnie silniejszym od hydrokortyzonu. Glikokortykosteroidy hamują działanie hialuronidazy, enzymu zmniejszającego spoistość tkanki łącznej. Zahamowanie aktywności hialuronidazy zmniejsza przepuszczalność substancji klejodajnej tkanki łącznej i powoduje niejako zamurowanie i odizolowanie ogniska zapalnego od organizmu. Wpływa to na wchłanianie się z ogniska zapalnego toksyn bakteryjnych, stąd brak objawów ogólnych zapalenia, np. gorączki. Glikokortykosteroidy hamują także reakcje alergenu z przeciwciałem, zapobiegając w ten sposób wystąpieniu odczynu alergicznego. Siarczan polimyksyny B nie wchłania się z przewodu pokarmowego, powierzchni błon śluzowych, a także po podaniu na błony śluzowe, skórę zmienioną zapalenie i oparzoną. Jest wydalany głównie przez nerki (do 60%, po upływie 12-24 h). Framycetyna nie wchłania się po zastosowaniu zewnętrznym na skórę, może jednak ulegać wchłanianiu po zastosowaniu do jam ciała. Framycetyna ani polimyksyna B nie ulegają przemianom metabolicznym w organizmie. Deksametazon jest częściowo metabolizowany w wątrobie do 6-hydroksydeksametazonu i glukuronianu deksametazonu. Oprócz dobrego wchłaniania po podaniu doustnym, glikokortykosteroidy dobrze wchłaniają się z miejsc podania w przypadku preparatów podawanych miejscowo. Większość glikokortykosteroidów obecnych we krwi pozostaje związana z białkami osocza, głównie z globulinami, a w mniejszym stopniu także z albuminami. Glikokortykosteroidy są metabolizowane głównie w wątrobie, ale także w innych tkankach; w procesie eliminacji glikokortykosteroidów dominuje wydalanie z moczem.
Wskazania
Leczenie chorób miazgi zębów oraz tkanek okołowierzchołkowych. Choroby miazgi: próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi, ostre częściowe surowicze zapalenie miazgi. Choroby tkanek okołowierzchołkowych: ostre i przewlekłe zaostrzone.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Dzieci w wieku do 4 lat.
Ciąża i karmienie piersią
Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży, dlatego leku nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że będzie to konieczne, po wcześniejszym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Nie zostało określone bezpieczeństwo stosowania u kobiet karmiących piersią.
Dawkowanie
Do stosowania na zęby, do kanału zębowego. W stanach zapalnych miazgi: po oczyszczeniu ubytku próchnicowego nanieść narzędziem np. zgłębnikiem lub małym upychadłem kulkowym niewielką ilość maści na dno ubytku i przykryć suchym tamponikiem waty. Ubytek należy szczelnie zamknąć odpowiednim materiałem tymczasowym maksymalnie na 3-4 dni, do momentu ustąpienia ostrych objawów zapalenia. W leczeniu kanałowym: po dokładnym mechanicznym opracowaniu kanału korzeniowego (usunięcie mas martwiczych lub zgorzelinowych, maksymalnym poszerzeniu kanału, przepłukaniu, wysuszenie kanału) wprowadza się maść do kanału igłą Lentulo i szczelnie zamyka na 3-4 dni. Dolegliwości bólowe powinny ustąpić po jednokrotnym zastosowaniu preparatu; jeśli dolegliwości nie ustąpiły lub się nasiliły należy powtórzyć opracowanie kanału korzeniowego. Jednorazowo nie należy stosować preparatu w ilości większej niż odpowiadająca paskowi maści o długości 1 cm.
Środki ostrożności
Preparat nie powinien przebywać w ubytku i kanale dłużej niż 3-4 dni, gdyż może doprowadzić do zwyrodnienia miazgi oraz zahamować gojenie się zmian chorobowych w ozębnej. Ogólnoustrojowe wchłanianie deksametazonu w wyniku intensywnego lub długotrwałego podawania do kanału zębowego może spowodować wystąpienie zespołu Cushinga i (lub) zahamowanie czynności nadnerczy u predysponowanych pacjentów, w tym u dzieci oraz pacjentów leczonych inhibitorami CYP3A4 (w tym rytonawirem i kobicystatem). W takich przypadkach należy stopniowo zakończyć leczenie.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W bardzo rzadkich przypadkach w toku leczenia zębów z chorobami miazgi i próchnicą głęboką bezpośrednio po nałożeniu maści mogą wystąpić bóle leczonego zęba. Mijają one zwykle po kilkunastu minutach do dwóch godzin. W razie przedłużenia się bólu samoistnego (co w przypadku rozpoznania pulpopatii odwracalnej może świadczyć o błędnej diagnozie) pacjent powinien się zgłosić w celu zastosowania innej metody leczenia.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W bardzo rzadkich przypadkach w toku leczenia zębów z chorobami miazgi i próchnicą głęboką bezpośrednio po nałożeniu maści mogą wystąpić bóle leczonego zęba. Mijają one zwykle po kilkunastu minutach do dwóch godzin. W razie przedłużenia się bólu samoistnego (co w przypadku rozpoznania pulpopatii odwracalnej może świadczyć o błędnej diagnozie) pacjent powinien się zgłosić w celu zastosowania innej metody leczenia.
Interakcje
Inhibitory CYP3A4 (w tym rytonawir i kobicystat) mogą zmniejszać klirens deksametazonu, co może spowodować nasilenie działania i zahamowanie czynności nadnerczy (wystąpienie zespołu Cushinga). Należy unikać takiego połączenia, chyba że korzyści z leczenia przewyższają zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów. W takim przypadku należy obserwować, czy u pacjenta nie występują ogólnoustrojowe działania niepożądane glikokortykosteroidów.
Podmiot odpowiedzialny
CHEMA-ELEKTROMET Spółdzielnia Pracy
ul. Przemysłowa 9
35-105 Rzeszów
17-862-13-30
[email protected]
chema.rzeszow.pl
ul. Przemysłowa 9
35-105 Rzeszów
17-862-13-30
[email protected]
chema.rzeszow.pl
Dodaj do koszyka
Średnia cena:29,66 zł1
Średnia cena:47,42 zł1
Cena online:259,15 zł1
Średnia cena:20,40 zł1
Średnia cena:45,98 zł1
Średnia cena:79,31 zł1
Item 1 of 7
Zadbaj o zdrowie
Zobacz więcej artykułów
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).
Czytaj dalej