1. Co to jest Diohespan max i w jakim celu się go stosuje
Diohespan max zwiększa napięcie naczyń żylnych oraz działa ochronnie na naczynia. Zwiększa drenaż limfatyczny nasilając perystaltykę (ruchliwość) naczyń chłonnych i przepływ limfy. Lek działa na mikrokrążenie, zmniejszając przepuszczalność małych naczyń krwionośnych, okołonaczyniowe stany zapalne, zastój w mikrokrążeniu. Zmniejsza również podatność małych naczyń krwionośnych na pękanie.
Wskazania do stosowania leku Leczenie objawowe przewlekłej niewydolności krążenia żylnego kończyn dolnych u osób dorosłych, która obejmuje: - żylaki, - owrzodzenia żylne, - teleangiektazje (poszerzenia bardzo drobnych naczyń żylnych, tzw. pajączki naczyniowe), - żyły siatkowate, - uczucie ciężkości, dyskomfortu, zmęczenia nóg, - zespół niespokojnych nóg (nieprzyjemne odczucia w kończynach dolnych wymuszające poruszanie nimi, zwykle występują w nocy), - ból nóg, - uczucie pieczenia, swędzenia skóry nóg, - uczucie zimnych nóg, - nocne kurcze, - obrzęki nóg, - parestezje (mrowienie), - zaczerwienienie (rumień) skóry, - zasinienie skóry.
Diohespan max jest wskazany w monoterapii (tj. stosowany samodzielnie) w początkowych stopniach zaawansowania przewlekłej niewydolności żylnej lub jako uzupełnienie innych terapii we wszystkich stopniach zaawansowania niewydolności żylnej.
Leczenie objawowe w przypadku nasilenia dolegliwości związanych z żylakami odbytu (hemoroidy).
Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Skład
1 tabl. zawiera 1000 mg zmikronizowanej diosminy.
Działanie
Diosmina zwiększa napięcie żylne i działa ochronnie na naczynia. W naczyniach żylnych zmniejsza rozszerzalność oraz zastój żylny. W mikrokrążeniu zmniejsza przepuszczalność włośniczek i zwiększa ich opór. Wpływ na napięcie naczyń żylnych: diosmina zwiększa napięcie naczyń żylnych; żylna pletyzmografia okluzyjna wykazała skrócenie czasu opróżniania naczynia żylnego. Wpływ na mikrokrążenie: kontrolowane badania z zastosowaniem podwójnie ślepej próby wykazały statystycznie znamienną różnicę pomiędzy efektami terapeutycznymi u pacjentów przyjmujących diosminę i placebo. Diosmina zwiększa wytrzymałość układu kapilarnego, szczególnie u pacjentów z nasiloną kruchością naczyń. W opublikowanych metaanalizach z badań klinicznych wykazano, że diosmina istotnie ogranicza występowanie objawów związanych z niewydolnością żylną: dyskomfort funkcjonalny, uczucie ciężkości, zmęczenia, ból lub pieczenie nóg, nocne kurcze nóg, parestezje, świąd, obrzęk nóg, zasinienie/zaczerwienienie nóg i poprawia jakość życia pacjentów z niewydolnością żylną kończyn dolnych. Diosmina po podaniu doustnym jest hydrolizowana w jelitach przez florę bakteryjną do aglikonu – diosmetyny, która szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Tmax dla diosmetyny wynosi około 1 h. Okres półtrwania diosmetyny w osoczu krwi (T1/2) wynosi średnio 31,5 h. Metabolitami diosminy są kwasy fenolowe i ich pochodne sprzężone z glicyną. W postaci zmetabolizowanej jest wydalana głównie z kałem i moczem. Niewchłonięta część dawki diosminy i diosmetyny jest wydalana z kałem.
Wskazania
Leczenie objawowe przewlekłej niewydolności krążenia żylnego kończyn dolnych u osób dorosłych, która obejmuje: żylaki; owrzodzenia żylne; teleangiektazje (poszerzenia bardzo drobnych naczyń żylnych, tzw. pajączki naczyniowe); żyły siatkowate; uczucie ciężkości, dyskomfortu, zmęczenia nóg; zespół niespokojnych nóg; ból nóg; uczucie pieczenia, swędzenia skóry nóg; uczucie zimnych nóg; nocne kurcze; obrzęki nóg; parestezje (mrowienie); zaczerwienienie (rumień) skóry; zasinienie skóry. Lek jest wskazany w monoterapii w początkowych stopniach zaawansowania przewlekłej niewydolności żylnej lub jako uzupełnienie innych terapii we wszystkich stopniach zaawansowania niewydolności żylnej (C0 – C6 wg klasyfikacji CEAP). Leczenie objawowe w przypadku nasilenia dolegliwości związanych z żylakami odbytu (hemoroidy).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.
Ciąża i karmienie piersią
W przypadku zdecydowanej konieczności lek może zostać przepisany kobiecie w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka (płodu) lub przebieg porodu. Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią z uwagi na brak danych dotyczących przenikania diosminy do mleka kobiecego.
Dawkowanie
Doustnie. Przewlekła niewydolność krążenia żylnego kończyn dolnych: zazwyczaj stosowana dawka leku to 1 tabl. raz na dobę, podczas posiłku. Leczenie powinno trwać przez co najmniej 4-5 tygodni. Zaostrzenie dolegliwości dotyczących żylaków odbytu: 3 tabl. na dobę przez 4 dni, a następnie 2 tabl. na dobę przez kolejne 3 dni, podczas posiłków. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej przełamanie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Środki ostrożności
W przypadku zaostrzenia dolegliwości związanych z żylakami odbytu, należy pamiętać, że jest to tylko leczenie objawowe i powinno być krótkotrwałe. Jeżeli dolegliwości nie ustępują, należy wykonać badanie proktologiczne i wybrać odpowiednią metodę leczenia. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 tabl. (0,807 mg sodu w każdej tabl.), to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Mogą wystąpić następujące działania niepożądane
Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000): - biegunka, niestrawność, nudności, wymioty; - zawroty głowy, ból głowy; - złe samopoczucie; oraz działania niepożądane: - wysypka (swędzące, czerwone grudki na skórze); - świąd; - pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze).
Zaobserwowane działania niepożądane nie powodują konieczności odstawienia leku.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z innymi lekami.
Podmiot odpowiedzialny
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. ul. Partyzancka 133/151 95-200 Pabianice 42-225-31-02 [email protected] www.aflofarm.com.pl
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).