Duomox 250 mg tabletki do sporz. zaw. doustnej

1 tabl. do sporz. zaw. doustnej zawiera 250 mg, 375 mg, 500 mg, 750 mg lub 1 g amoksycyliny w postaci trójwodzianu.

Antybiotyk β-laktamowy, wrażliwy na działanie β-laktamaz. Mechanizm działania polega na blokowaniu biosyntezy ściany komórkowej. Gatunki zwykle wrażliwe na amoksycylinę - tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, paciorkowce β-hemolizujące (grupy A, B, C i G), Listeria monocytogenes. Gatunki, u których może wystąpić problem oporności nabytej: Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Helicobacter pylori, Proteus mirabilis, Salmonella typhi, Salmonella paratyphi, Pasteurella multocida, gronkowce koagulazo-ujemne, Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus spp. grupy viridans, Clostridium spp., Fusobacterium spp., Borrelia burgdorferi. Drobnoustroje z opornością naturalną: Enterococcus faecium, Acinetobacter spp. Enterobacter spp. Klebsiella spp., Pseudomonas spp., Bacteroides spp. (wiele szczepów Bacteroides fragilis jest opornych), Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp. Amoksycylina szybko i dobrze wchłania się po podaniu doustnym, osiągając C_max w czasie ok. 1 h, biodostępność wynosi około 70%. W ok. 18% wiąże się z białkami osocza. Jest wykrywana w pęcherzyku żółciowym, w tkankach narządów jamy brzusznej, skórze, tkance tłuszczowej, mięśniach, w płynie maziowym, płynie otrzewnowym, żółci i ropie. Nie przenika wystarczająco do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika przez łożysko i do mleka kobiecego. Amoksycylina jest metabolizowana w ok. 10-25% do nieczynnego kwasu penicylinowego i wydalana głównie przez nerki. T_0,5 wynosi ok. 1 h. Całkowity klirens amoksycyliny z surowicy zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszającej się wydolności nerek.

Leczenie nw. zakażeń u dzieci i dorosłych: ostre bakteryjne zapalenie zatok; ostre zapalenie ucha środkowego; ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli; pozaszpitalne zapalenie płuc; ostre zapalenie pęcherza moczowego; bezobjawowy bakteriomocz w czasie ciąży; ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek; dur brzuszny i dur rzekomy; ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej; zakażenia związane z protezowaniem stawów; eradykacja Helicobacter pylori; choroba z Lyme. Lek jest również wskazany w zapobieganiu zapaleniu wsierdzia. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Nadwrażliwość na amoksycylinę, na którąkolwiek z penicylin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka natychmiastowa reakcja nadwrażliwości (anafilaksja) na inny lek β-laktamowy (np. cefalosporynę, karbapenem lub monobaktam) w wywiadzie.

Ograniczone dane dotyczące stosowania amoksycyliny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych - amoksycylina może być stosowana w ciąży jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko związane z leczeniem. Amoksycylina przenika do mleka ludzkiego; istnieje ryzyko wystąpienia biegunki, działania uczulającego i kolonizacji grzybów na błonach śluzowych u dziecka - w czasie karmienia piersią stosować jedynie po ocenie stosunku korzyści do ryzyka; może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

Doustnie. Dawkę należy określić indywidualnie, czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. W niektórych zakażeniach konieczne jest dłuższe leczenie. Dorośli i dzieci o mc. ≥40 kg. Ostre bakteryjne zapalenie zatok, bezobjawowy bakteriomocz w czasie ciąży, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej, ostre zapalenie pęcherza moczowego: 250 mg do 500 mg co 8 h lub 750 mg do 1 g co 12 h, w ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 h; ostre zapalenie pęcherza moczowego można leczyć dawką 3 g 2 razy na dobę przez 1 dzień. Ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowce zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg co 8 h lub 750 mg do 1 g co 12 h, w ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 h przez 10 dni. Pozaszpitalne zapalenie płuc, zakażenia związane z protezowaniem stawów: 500 mg do 1 g co 8 h. Dur brzuszny i dur rzekomy: 500 mg do 2 g co 8 h. Zapobieganie zapaleniu wsierdzia: 2 g doustnie w pojedynczej dawce na 30-60 min przed zabiegiem. Eradykacja Helicobacter pylori: 750 mg do 1 g 2 razy na dobę w skojarzeniu z inhibitorem pompy protonowej (np. omeprazolem, lanzoprazolem) i innym lekiem przeciwbakteryjnym (np. klarytromycyną, metronidazolem) przez 7 dni. Choroba z Lyme: wczesna postać – 500 mg do 1 g co 8 h do maksymalnej dawki 4 g na dobę w dawkach podzielonych przez 14 dni (10 do 21 dni); późna postać (objawy układowe) – 500 mg do 2 g co 8 h do maksymalnej dawki 6 g na dobę w dawkach podzielonych przez 10-30 dni. Dzieci o mc. <40 kg. Ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre zapalenie pęcherza moczowego, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej: 20-90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (schemat podawania w 2 dawkach podzielonych należy brać pod uwagę jedynie w przypadku dawek z górnego zakresu). Ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła: 40-90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (schemat podawania w 2 dawkach podzielonych należy brać pod uwagę jedynie w przypadku dawek z górnego zakresu). Dur brzuszny i dur rzekomy: 100 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych. Zapobieganiu zapaleniu wsierdzia: 50 mg/kg mc. doustnie, w pojedynczej dawce na 30-60 min przed zabiegiem. Choroba z Lyme: wczesna postać – 25-50 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych przez 10-21 dni, późna postać (objawy układowe) – 100 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych przez 10-30 dni. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Dorośli i dzieci o mc. ≥40 kg: GFR >30 ml/min - modyfikacja dawki nie jest konieczna; GFR 10-30 ml/min – maksymalnie 500 mg 2 razy na dobę; GFR <10 ml/min – maksymalnie 500 mg na dobę. Dzieci o mc. <40 kg z zaburzeniami czynności nerek (w większości przypadków preferowane jest leczenie preparatem do stosowania pozajelitowego): GFR >30 ml/min – modyfikacja dawki nie jest konieczna; GFR 10-30 ml/min – 15 mg/kg mc. podawane 2 razy na dobę (maksymalnie 500 mg 2 razy na dobę); GFR <10 ml/min – jedna dawka 15 mg/kg mc. podawana raz na dobę (maksymalnie 500 mg). Dorośli i dzieci o mc. ≥40 kg poddawani hemodializie: jedna dawka 15 mg/kg mc. podawana raz na dobę, przed hemodializą należy podać dodatkową dawkę 15 mg/kg mc.; w celu przywrócenia stężenia antybiotyku we krwi należy podać kolejną dawkę 15 mg/kg mc. po zakończeniu hemodializy (ponieważ amoksycylinę można usunąć z krążenia za pomocą hemodializy). Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej: maksymalna dawka wynosi 500 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby - należy zachować ostrożność podczas dawkowania i regularnie kontrolować czynność wątroby. Pacjenci w podeszłym wieku - modyfikacja dawki nie jest konieczna. Sposób podania. Wchłanianie leku nie ulega zaburzeniu przy jednoczesnym przyjmowaniu posiłku. Tabletkę do sporządzania zawiesiny doustnej należy umieścić w szklance wody i dobrze zamieszać aż do równomiernego rozmieszania. Mieszaninę należy wypić natychmiast po przygotowaniu. Linia podziału nie służy do podziału tabletki na równe dawki i jest umieszczona na tabletce ze względów estetycznych.

Amoksycylina nie jest odpowiednia do stosowania w leczeniu niektórych rodzajów zakażeń, chyba że wcześniej określono patogen i wiadomo, że jest on wrażliwy lub podejrzewa się, że najbardziej prawdopodobny patogen będzie reagować na leczenie amoksycyliną, zwłaszcza gdy rozważane jest leczenie pacjentów z zakażeniami układu moczowego i ciężkimi zakażeniami ucha, nosa i gardła. U pacjentów leczonych penicylinami notowano występowanie ciężkich reakcji uczuleniowych (w tym anafilaktoidalnych i ciężkich reakcji skórnych), sporadycznie zakończonych zgonem. Reakcje nadwrażliwości mogą prowadzić do rozwinięcia się zespołu Kounisa (poważnej reakcji alergicznej, która może prowadzić do zawału serca). Przed podaniem antybiotyku należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący skłonności pacjenta do reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne leki β-laktamowe, w związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Możliwość wystąpienia reakcji nadwrażliwości jest większa u osób, u których w przeszłości wystąpiła nadwrażliwość na penicyliny oraz u osób z chorobami atopowymi. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy przerwać leczenie amoksycyliną i wdrożyć alternatywny odpowiedni sposób leczenia. Zapalenie jelit indukowane lekami (DIES) raportowano głównie u dzieci otrzymujących amoksycylinę. Jest to reakcja alergiczna, której wiodącym objawem są przewlekłe wymioty (1-4 h po przyjęciu leku), z jednoczesnym brakiem objawów alergii: skórnych lub oddechowych. Dalsze objawy mogą obejmować ból brzucha, biegunkę, niedociśnienie lub leukocytozę z neutrofilią. Raportowano ciężkie przypadki, w tym z progresją do wstrząsu. Drgawki mogą wystąpić u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub otrzymujących duże dawki amoksycyliny, lub u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące (np. występowanie drgawek w przeszłości, leczona padaczka lub zaburzenia oponowe). Także w przypadku wystąpienia objawów ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP), należy koniecznie odstawić lek, a wszelkie dalsze podawanie amoksycyliny jest przeciwwskazane. Unikać stosowania leku u pacjentów z mononukleozą zakaźną, ze względu zwiększone ryzyko wystąpienia odropodobnej wysypki skórnej. Ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności wątroby (regularnie kontrolować czynność narządu); z zaburzeniami czynności nerek (wskazana modyfikacja dawkowania); stosujących leki przeciwzakrzepowe (monitorować parametry krzepnięcia). Podczas długotrwałego stosowania zaleca się okresowo kontrolować czynność nerek, wątroby oraz morfologię krwi. Ze względu na ryzyko krystalurii (obejmującej ostre uszkodzenie nerek), zalecane jest utrzymywanie dostatecznego spożycia płynów oraz diurezy w trakcie terapii dużymi dawkami amoksycyliny; u pacjentów cewnikowanych należy regularnie kontrolować drożność cewnika. Pacjentów stosujących preparat należy obserwować pod kątem nadkażenia drobnoustrojami niewrażliwymi na antybiotyk. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka po zastosowaniu antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk i wdrożyć odpowiednie leczenie. Obserwowano wystąpienie odczynu Jarischa-Herxheimera po zastosowaniu cefuroksymu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) - należy poinformować pacjenta o tej częstej i zazwyczaj samoistnie ustępującej reakcji. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę do sporządzania zawiesiny doustnej, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych, należy
natychmiast przerwać stosowanie leku Duomox i skontaktować się z lekarzem – pacjent może
wymagać natychmiastowej pomocy medycznej:

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
- reakcje uczuleniowe, w tym: swędzenie i wysypka skórna, obrzęk twarzy, warg, języka,
  ciała lub trudności w oddychaniu. Objawy te mogą być ciężkie, w rzadkich przypadkach
  mogą prowadzić do śmierci.
- wysypka lub punktowe, płaskie, czerwone, okrągłe plamki pod powierzchnią skóry lub
  zasinienie skóry, które może być objawem zapalenia naczyń krwionośnych w wyniku
  reakcji alergicznej. Może to być związane z bólem stawów (zapalenie stawów) oraz
  chorobą nerek
- reakcje uczuleniowe typu późnego występujące zazwyczaj od 7 do 12 dni po przyjęciu
  leku Duomox; niektóre z obserwowanych objawów to: wysypki, gorączka, bóle
  stawów oraz powiększenie węzłów chłonnych, zwłaszcza pod pachami.
- reakcja skórna zwana rumieniem wielopostaciowym objawiająca się swędzącymi
  czerwono-purpurowymi wykwitami na skórze, zwłaszcza na dłoniach lub podeszwach
  stóp, obrzękiem na skórze (przypominającym pokrzywkę), podrażnieniem wokół ust, oczu
  lub narządów płciowych. Może wystąpić gorączka oraz uczucie zmęczenia.
- inne ciężkie reakcje skórne to: zmiany zabarwienia skóry, grudki pod skórą, pęcherze,
  krosty, złuszczanie się skóry, zaczerwienienie, ból, swędzenie i łuszczenie się skóry;
  mogą one być związane z gorączką, bólami głowy i ciała.
- objawy grypopodobne z wysypką, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych i
  nieprawidłowymi wynikami badań krwi [w tym zwiększenie liczby krwinek białych
  (eozynofilia) oraz zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych]; polekowa reakcja
  z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. Drug Reaction with Eosinophillia and Systemic
  Symptoms, DRESS).
- gorączka, dreszcze, ból gardła i inne objawy zakażenia lub skłonność do siniaczenia. Mogą
  to być objawy problemów dotyczących komórek krwi.
- reakcja Jarischa-Herxheimera. Podczas stosowania leku Duomox w leczeniu choroby z
  Lyme (boreliozy) może wystąpić gorączka, dreszcze, bóle mięśni i głowy oraz wysypka na
  skórze.
- zapalenie jelita grubego wywołujące biegunkę (czasami z domieszką krwi), ból i gorączkę.
- mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane dotyczące wątroby. Występują zazwyczaj
  u pacjentów poddanych leczeniu przez dłuższy okres, mężczyzn i osób w podeszłym wieku.
  Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli u pacjenta wystąpi:
  o ciężka biegunka połączona z krwawieniem
  o pęcherze, zaczerwienienie lub siniaki na skórze
  o ciemniejszy mocz lub blade stolce
  o żółte zabarwienie skóry i białek oczu (żółtaczka). Należy przeczytać
    również informacje poniżej dotyczące anemii mogącej być przyczyną
    żółtaczki.

Powyższe objawy mogą wystąpić w trakcie lub do kilku tygodni po zakończeniu stosowania leku.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych)
- Ból w klatce piersiowej związany z reakcją alergiczną, mogący być objawem alergii
  prowadzącej do zawału serca (zespół Kounisa), objawy obejmują uczucie
  dyskomfortu, nacisku, ciężkości, ciasności, ściskania lub bólu w środkowej części
  klatki piersiowej. Bólowi może towarzyszyć uczucie duszenia się lub utrata tchu,
  pocenie się, nudności, wymioty, bladość skóry, uczucie zmęczenia, osłabienie,
  omdlenie, utrata świadomości, podwyższony puls lub ciśnienie krwi.
- Zapalenie jelit indukowane lekami (ang. DIES): zapalenie jelit indukowane lekami
  występowało głównie u dzieci otrzymujących amoksycylinę. Jest to pewien rodzaj
  reakcji alergicznej, której wiodącym objawem są powtarzające się wymioty (1-4
  godziny po przyjęciu leku). Dalsze objawy mogą obejmować ból brzucha, letarg,
  biegunkę i niskie ciśnienie krwi.
- Zapalenie błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy (aseptyczne zapalenie opon
  mózgowo-rdzeniowych) objawiające się: gorączką, dreszczami, bólami ciała, utratą
  apetytu, wymiotami, zmęczeniem, nadwrażliwością na światło lub światłowstrętem,
  sztywnością i bólem karku, uporczywym bólem głowy, splątaniem, drgawkami.
- nadwrażliwość na światło (zwiększona wrażliwość skóry pacjenta na światło słoneczne
  lub promieniowanie ultrafioletowe)
- Wysypka z pęcherzami układającymi się obrączkowato ze strupami w części centralnej
  lub jak sznur pereł (linijna IgA dermatoza)
Jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów należy przerwać stosowanie leku i
natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Czasami mogą wystąpić mniej ciężkie reakcje skórne, takie jak:
- umiarkowanie swędząca wysypka (okrągłe, czerwono-różowe wykwity), przypominające
  pokrzywkę obrzęki na przedramionach, nogach, dłoniach, rękach lub stopach. Występuje
  ona niezbyt często (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów).
Jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów należy przerwać stosowanie leku i
natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- wysypka skórna
- nudności
- biegunka

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):
- wymioty

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- pleśniawki (zakażenia drożdżakowe pochwy, jamy ustnej lub fałdów skóry); lekarz lub farmaceuta
  doradzi sposób leczenia
- problemy z nerkami
- drgawki, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących duże dawki lub mających problemy z nerkami
- zawroty głowy
- nadmierna aktywność
- żółty, brązowy lub czarny, włochaty język
- przebarwienie zębów (u dzieci), które zazwyczaj może być usunięte przez szczotkowanie
- nadmierny rozpad czerwonych krwinek, co może prowadzić do anemii. Objawy to: zmęczenie,
  bóle głowy, duszność, zawroty głowy, bladość i zażółcenie skóry i białek oczu.
- zmniejszenie liczby białych komórek krwi
- zmniejszenie liczby płytek krwi (komórek biorących udział w krzepnięciu krwi)
- krew może krzepnąć dłużej niż zazwyczaj. Może to być widoczne w przypadku krwawienia z nosa
  lub skaleczenia.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych)
- kryształy w moczu prowadzące do ostrego uszkodzenia nerek, widoczne jako zmętnienie moczu
  lub trudności lub dyskomfort podczas oddawania moczu. W celu uniknięcia tych objawów należy
  przyjmować duże ilości płynów.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

U pacjentów leczonych amoksycyliną i doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi należy monitorować parametry krzepnięcia (opisywano wydłużenie czasu protrombinowego) - konieczne może być dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego. Amoksycylina zmniejsza wydalanie metotreksatu, nasilają jego toksyczność. Probenecyd zmniejsza wydzielanie kanalikowe amoksycyliny, zwiększa stężenie amoksycyliny we krwi i przedłuża jej działanie - nie zaleca się jednoczesnego stosowania z probenecydem. Stosowanie amoksycyliny w skojarzeniu z allopurynolem zwiększa ryzyko wystąpienia skórnych reakcji alergicznych. Tetracykliny i inne leki bakteriostatyczne mogą wpływać na bakteriobójcze działanie amoksycyliny.

Komtur Polska Sp. z o.o.
Plac Farmacji 1
02-699 Warszawa
22-566-26-00
[email protected]