1. Co to jest lek Entyvio i w jakim celu się go stosuje
Czym jest lek Entyvio Lek Entyvio zawiera substancję czynną o nazwie wedolizumab. Wedolizumab należy do grupy leków biologicznych zwanych przeciwciałami monoklonalnymi (ang. monoclonal antibodies, MAb).
Jak działa lek Entyvio Lek Entyvio blokuje białko znajdujące się na powierzchni białych krwinek powodujących stan zapalny we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego i chorobie Leśniowskiego-Crohna. Zmniejsza to nasilenie stanu zapalnego.
W jakim celu stosuje się lek Entyvio Lek Entyvio stosowany jest w leczeniu u dorosłych pacjentów objawów: • umiarkowanego lub ciężkiego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego; • umiarkowanej lub ciężkiej choroby Leśniowskiego-Crohna.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą powodującą stan zapalny w obrębie jelita grubego. Pacjent z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego najpierw leczony jest innymi lekami. Jeżeli pacjent nie reaguje wystarczająco na te leki lub źle toleruje te leki, wówczas lekarz może zastosować lek Entyvio w celu złagodzenia objawów choroby.
Choroba Leśniowskiego-Crohna Choroba Leśniowskiego-Crohna jest chorobą zapalną powodującą stan zapalny układu trawiennego. Pacjent z chorobą Leśniowskiego-Crohna najpierw leczony jest innymi lekami. Jeżeli pacjent nie reaguje wystarczająco na te leki lub źle toleruje te leki, wówczas lekarz może zastosować lek Entyvio w celu złagodzenia objawów choroby.
Wskazania
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Lek jest wskazany do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z czynnym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, którzy nie reagują wystarczająco, przestali reagować na leczenie lub nie tolerują leczenia konwencjonalnego lub antagonistami czynnika martwicy nowotworów-alfa (TNFα). Choroba Leśniowskiego-Crohna. Lek jest wskazany do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, którzy nie reagują wystarczająco, przestali reagować na leczenie lub nie tolerują leczenia konwencjonalnego lub antagonistami czynnika martwicy nowotworów-alfa (TNFα).
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych objawów: • reakcje uczuleniowe (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 leczonych osób): do objawów mogą należeć: świszczący oddech lub trudności w oddychaniu, pokrzywka, świąd skóry, obrzęk, nudności, zaczerwienienie skóry, • zakażenia (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 leczonych osób): do objawów mogą należeć: dreszcze lub drżenie, wysoka gorączkę lub wysypka. Inne działania niepożądane Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy możliwie jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi: Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów) • przeziębienie; • bóle stawów; • ból głowy. Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów) • zapalenie płuc; • zakażenie jelita grubego bakterią Clostridium difficile; • gorączka; • zakażenie w obrębie klatki piersiowej; • zmęczenie; • kaszel; • grypa; • ból pleców; • ból gardła; • zakażenie zatok; • swędzenie; • wysypka i zaczerwienienie; • ból w kończynie; • kurcze mięśni; • osłabienie mięśniowe; • zakażenie gardła; • grypa żołądkowa; • zakażenie odbytu; • ból odbytu; • twarde stolce; • wzdęcia; • oddawanie wiatrów; • wysokie ciśnienie krwi; • kłucie lub swędzenie; • zgaga; • hemoroidy; • przekrwienie błony śluzowej nosa; • wyprysk (egzema); • pocenie się w nocy; • trądzik (krosty); • reakcje w miejscu wstrzyknięcia (w tym ból, obrzęk, zaczerwienienie lub świąd); • półpasiec.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów) • zaczerwienienie i tkliwość cebulek włosowych; • zakażenie drożdżakowe gardła i jamy ustnej; • zakażenie pochwy; • niewyraźne widzenie (utrata ostrości widzenia).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów) • nagła, ciężka reakcja alergiczna, która może powodować: trudności w oddychaniu, obrzęk, szybkie bicie serca, pocenie się, spadek ciśnienia krwi, zawroty głowy, utratę przytomności i zapaść (reakcja anafilaktyczna i wstrząs anafilaktyczny).
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • choroba płuc powodująca duszność (śródmiąższowa choroba płuc).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Podmiot odpowiedzialny
Takeda Pharma Sp. z o.o. ul. Prosta 68 00-838 Warszawa 22-608-13-00 [email protected] www.takeda.com/pl-pl
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).