Eylea 114,3 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 114,3 mg afliberceptu. 1 fiolka zawiera 30,1 mg afliberceptu w 0,263 ml roztworu; taka objętość jest wystarczająca do podania pojedynczej dawki o objętości 0,07 ml, zawierającej 8 mg afliberceptu. Preparat zawiera polisorbat 20.

Aflibercept jest rekombinowanym białkiem fuzyjnym składającym się z fragmentów domen zewnątrzkomórkowych ludzkich receptorów VEGF 1 i 2, połączonych z fragmentem Fc ludzkiej IgG1.
Produkowany jest w komórkach K1 jajnika chomika chińskiego (CHO) technologią rekombinacji DNA. Aflibercept działa jako rozpuszczalny receptor przynętowy, który wiąże VEGF-A i PlGF z większym powinowactwem niż ich naturalne receptory i w ten sposób może zahamować wiązanie i aktywację tych pokrewnych receptorów VEGF. W badaniach na zwierzętach aflibercept może zapobiegać patologicznej neowaskularyzacji i przeciekom naczyniowym w wielu różnych modelach chorób oczu. Aflibercept po podaniu do ciała szklistego jest wolno wchłaniany z oka do układu krążenia i występuje w krążeniu ogólnym głównie w formie nieaktywnego, stabilnego kompleksu z VEGF, natomiast tylko wolny aflibercept jest zdolny do wiązania endogennego VEGF. Po podaniu doszklistkowym do jednego oka 8 mg afliberceptu mediana czasu do osiągnięcia C_max w osoczu wynosiła 1 dzień. Kumulacja wolnego afliberceptu w osoczu po podaniu 3 początkowych comiesięcznych dawek była minimalna. Następnie nie zaobserwowano dalszej kumulacji. Aflibercept jest produktem na bazie białka i nie przeprowadzono badań dotyczących metabolizmu. Oczekuje się, że aflibercept będzie ulegał eliminacji zarówno w drodze docelowej dystrybucji poprzez wiązanie z wolnym endogennym VEGF, jak i metabolizmu poprzez proteolizę. Mediana czasu do osiągnięcia nieoznaczalnych stężeń wolnego afliberceptu w osoczu dla dawki 8 mg podawanej do ciała szklistego wynosiła 3 tyg.

Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych w celu leczenia: neowaskularnej (wysiękowej) postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (nAMD); zaburzeń widzenia spowodowanych cukrzycowym obrzękiem plamki (DME).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zakażenie gałki ocznej lub jej okolicy. Czynne, ciężkie zapalenie wnętrza gałki ocznej.

Nie należy stosować leku w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia i co najmniej przez 4 mies. po ostatnim wstrzyknięciu doszklistkowym leku. W oparciu o bardzo ograniczone dane dotyczące ludzi aflibercept może nieznacznie przenikać do mleka ludzkiego w niewielkich ilościach. Aflibercept jest dużą cząsteczką białka i oczekuje się, że ilość leku wchłoniętego przez niemowlę będzie minimalna. Wpływ leku na noworodka/niemowlę karmione piersią jest nieznany. Jako środek ostrożności nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku. Wyniki badań na zwierzętach z wysoką ekspozycją ogólnoustrojową wskazują, że aflibercept może upośledzać płodność samców i samic.

Dorośli. Lek musi być podawany wyłącznie przez wykwalifikowanego lekarza, doświadczonego w wykonywaniu wstrzykiwań do ciała szklistego. Zalecana dawka to 8 mg afliberceptu, co odpowiada 0,07 ml roztworu. Dawkowanie jest takie samo dla wskazań nAMD i DME. Dawka 8 mg wymaga użycia fiolki Eylea 114,3 mg/ml. Leczenie rozpoczyna się od 1 wstrzyknięcia na miesiąc w 3 kolejnych dawkach. Odstępy między wstrzyknięciami można następnie wydłużać do stosowania co 4 miesiące na podstawie oceny przez lekarza parametrów wzrokowych i (lub) anatomicznych. W dalszej kolejności odstępy między dawkami można wydłużać do 5 miesięcy, na przykład stosując schemat dawkowania "treat and extend", pod warunkiem zachowania stabilnych parametrów wzrokowych i (lub) anatomicznych. W przypadku pogorszenia się parametrów wzrokowych i (lub) anatomicznych odstęp między kolejnymi dawkami należy odpowiednio skracać wg uznania lekarza. Najkrótszy odstęp pomiędzy dwoma wstrzyknięciami, w fazie leczenia podtrzymującego, wynosi 2 mies. Nie leku w dawce 8 mg podawanego comiesięcznie dla okresu dłuższego niż 3 kolejne dawki. Częstość wizyt kontrolnych powinna zależeć od stanu pacjenta i uznania lekarza. Zdarzenia, w których należy wstrzymać leczenie: pogorszenie ostrości wzroku w najlepszej korekcji (BCVA) o ≥30 liter w porównaniu z ostatnią oceną ostrości wzroku; przedarciowe odwarstwienie siatkówki lub otwory plamki w stadium 3 lub 4; pęknięcie siatkówki; wylew podsiatkówkowy obejmujący centrum dołka siatkówki lub jeśli wielkość wylewu obejmuje ≥50% całkowitej powierzchni zmiany; 28 dni przed lub po wykonanych lub planowanych operacjach wewnątrzgałkowych. Szczególne grupy pacjentów. Nie przeprowadzono specyficznych badań u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. Dostępne dane nie wskazują na konieczność dostosowywania dawki leku w tej grupie pacjentów. Dostępne dane nie wskazują na konieczność dostosowywania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Lek nie ma odpowiedniego zastosowania u dzieci i młodzieży we wskazaniach nAMD i DME. Sposób podania. Lek jest przeznaczony wyłącznie do wstrzyknięcia do ciała szklistego. Zabiegi wstrzyknięcia do ciała szklistego muszą być wykonywane przez wykwalifikowanego lekarza, doświadczonego w podawaniu iniekcji do ciała szklistego, zgodnie z medycznymi standardami i obowiązującymi wytycznymi. Należy zapewnić odpowiednie znieczulenie i jałowość, m.in. stosując miejscowo substancje bakteriobójcze o szerokim spektrum działania (np. powidon jodowany na skórę w okolicy oka, na powieki i powierzchnię gałki ocznej). Zalecana jest chirurgiczna dezynfekcja rąk oraz użycie jałowych rękawiczek, jałowego obłożenia chirurgicznego i jałowej rozwórki powiek (lub odpowiednika). Igłę iniekcyjną należy wprowadzić do jamy ciała szklistego 3,5 do 4,0 mm za rąbkiem rogówki, unikając południka poziomego i kierując się w stronę środka gałki ocznej. Następnie podaje się objętość iniekcji 0,07 ml. Kolejne iniekcje należy podawać w inne miejsca twardówki. Bezpośrednio po wstrzyknięciu do ciała szklistego pacjenci powinni być monitorowani pod kątem wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Odpowiednie monitorowanie może polegać na kontroli ukrwienia tarczy nerwu wzrokowego lub mierzeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego. W razie potrzeby powinien być dostępny sterylny sprzęt do paracentezy. Po zabiegu wstrzyknięcia do ciała szklistego należy poinstruować pacjentów, aby bezzwłocznie zgłaszali wszelkie objawy sugerujące zapalenie wnętrza gałki ocznej (np. ból oka, zaczerwienienie oka, światłowstręt, niewyraźne widzenie). Każdą fiolkę należy stosować do leczenia tylko jednego oka.

Reakcje związane z procedurą wstrzyknięcia do ciała szklistego. Wstrzyknięcia do ciała szklistego mogą wiązać się z występowaniem zapalenia wnętrza gałki ocznej, stanu zapalnego wewnątrz gałki ocznej, odwarstwienia siatkówki, przedarcia siatkówki oraz zaćmy urazowej. Podczas podawania leku należy zawsze stosować odpowiednie aseptyczne techniki wstrzykiwań. Pacjenta należy poinstruować o konieczności niezwłocznego zgłaszania jakichkolwiek objawów, które mogłyby sugerować zapalenie wnętrza gałki ocznej lub którekolwiek z innych zdarzeń wymienionych powyżej. Obserwowano przemijający wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego w ciągu 60 min od wstrzyknięcia do ciała szklistego. Należy w odpowiedni sposób monitorować zarówno ciśnienie wewnątrzgałkowe, jak i ukrwienie tarczy nerwu wzrokowego i w razie potrzeby zastosować odpowiednie postępowanie. Należy zastosować specjalne środki ostrożności u pacjentów z niedostatecznie kontrolowaną jaskrą (nie należy wstrzykiwać leku, gdy ciśnienie wewnątrzgałkowe wynosi ≥30 mmHg). Immunogenność. Ponieważ aflibercept jest produktem białkowym, może wywoływać odczyny immunologiczne. Należy poinstruować pacjentów, aby zgłaszali wszelkie objawy podmiotowe i przedmiotowe stanu zapalnego wewnątrz gałki, ocznej tzn. ból, światłowstręt lub zaczerwienienie, gdyż mogą to być objawy świadczące o nadwrażliwości. Działania ogólnoustrojowe. Po wstrzyknięciu doszklistkowym inhibitorów VEGF zgłaszano ogólnoustrojowe działania niepożądane, m.in. krwotoki i zdarzenia zakrzepowo-zatorowe i istnieje teoretyczne ryzyko, że może mieć to związek z hamowaniem VEGF. Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania w leczeniu pacjentów z nAMD i DME, u których w ciągu ostatnich 6 mies. wystąpił udar mózgu, przemijający napad niedokrwienny mózgu lub zawał mięśnia sercowego. U tych pacjentów należy zachować ostrożność w okresie stosowania leku. Leczenie obustronne. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku podawanego jednocześnie do obojga oczu. Jeśli jednocześnie wykonywane jest leczenie obojga oczu, może to spowodować zwiększone narażenie ogólnoustrojowe, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych zdarzeń niepożądanych. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami anty-VEGF. Istnieją ograniczone dane na temat jednoczesnego stosowania leku z innymi lekami anty-VEGF (ogólnoustrojowego lub miejscowego do oka). Należy odstąpić od leczenia w następujących przypadkach: pogorszenie ostrości wzroku w najlepszej korekcji (BCVA) o ≥30 liter w porównaniu z ostatnią oceną ostrości wzroku; przedarciowe odwarstwienie siatkówki lub otwory plamki w stadium 3 lub 4; pęknięcie siatkówki; wylew podsiatkówkowy obejmujący centrum dołka siatkówki lub jeśli wielkość wylewu obejmuje ≥50% całkowitej powierzchni zmiany; 28 dni przed lub po wykonanych lub planowanych operacjach wewnątrzgałkowych. Do czynników ryzyka mogących prowadzić do przedarcia nabłonka barwnikowego siatkówki po leczeniu nAMD lekami anty-VEGF należy rozległe i (lub) wysokie odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki. Rozpoczynając leczenie afliberceptem, należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występują czynniki ryzyka przedarcia nabłonka barwnikowego siatkówki. Populacje pacjentów, u których uzyskano ograniczone dane. Istnieje jedynie ograniczone doświadczenie w leczeniu pacjentów chorych na cukrzycę z odsetkiem HbA1c przekraczającym 12% bądź z proliferacyjną retinopatią cukrzycową. Leku nie badano u pacjentów z aktywnymi zakażeniami ogólnoustrojowymi ani u pacjentów ze współistniejącymi chorobami oczu, takimi jak odwarstwienie siatkówki czy obecność otworu plamki. Nie ma także doświadczenia ze stosowaniem leku w leczeniu chorych na cukrzycę z niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym. Opisane powyżej braki informacji powinny być brane pod uwagę przez lekarza podczas stosowania leku u tych pacjentów. Substancje pomocnicze.  Preparat zawiera 0,021 mg polisorbatu 20 w każdej dawce 0,07 ml, co odpowiada stężeniu 0,3 mg/ml; polisorbaty mogą powodować reakcje alergiczne.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane związane ze wstrzykiwaniem leku Eylea wynikają z samego działania leku lub
z procedury wstrzykiwania i dotyczą głównie oka.

Niektóre działania niepożądane mogą być poważne
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych
objawów:
- częste działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 na 10 osób:
- zmętnienie soczewki (zaćma)
- krwawienie w tylnej części oka (krwotok siatkówkowy)
- wzrost ciśnienia wewnątrz oka
- krwawienie wewnątrz oka (krwotok do ciała szklistego).
- niezbyt częste działania niepożądane, które mogą wystąpić u 1 na 100 osób
- niektóre formy zmętnienia soczewki (zaćma podtorebkowa/jądrowa)
- oderwanie, przedarcie lub krwawienie światłoczułej warstwy w tylnej części oka,
  powodujące błyski światła z mętami w ciele szklistym, czasami prowadzące do utraty
  wzroku (odwarstwienie lub przedarcie siatkówki).

Inne możliwe działania niepożądane
Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):
- reakcje alergiczne
- widzenie ruchomych kropek (męty w ciele szklistym)
- odłączenie się substancji przypominającej żel, znajdującej się wewnątrz oka (odwarstwienie
  ciała szklistego)
- zmniejszona ostrość widzenia
- ból oka
- krwawienie wewnątrz oka (krwotok do ciała szklistego)
- uszkodzenie przezroczystej warstwy gałki ocznej znajdującej się przed tęczówką (punktowate
  zapalenie rogówki, otarcie rogówki)

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):
- odwarstwienie lub przedarcie jednej z warstw w tylnej części oka objawiające się błyskami
  światła oraz mętami w ciele szklistym czasami prowadzącymi do pogorszenia widzenia
  (przedarcie/odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki)
- zapalenie tęczówki, innych części oka lub żelopodobnej substancji wewnątrz oka (zapalenie
  błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, zapalenie
  ciała szklistego)
- pewne formy zmętnienia soczewki (zaćma korowa)
- uraz przedniej warstwy gałki ocznej (nadżerka rogówki)
- niewyraźne widzenie
- ból oka w miejscu wstrzyknięcia
- uczucie obecności czegoś w oku
- zwiększone wytwarzanie łez
- krwawienie w miejscu wstrzyknięcia
- zaczerwienienie oka
- obrzęk powieki
- zaczerwienienie oka (przekrwienie oka)
- podrażnienie w miejscu iniekcji

Rzadkie (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób):
- obrzęk przedniej warstwy gałki ocznej (obrzęk rogówki)
- zmętnienie soczewki (zmętnienia soczewkowe)
- zwyrodnienie błony światłoczułej w tylnej części oka (zwyrodnienie siatkówki)
- podrażnienie powiek

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- zapalenie białej części oka z towarzyszącym zaczerwienieniem i bólem (zapalenie twardówki)

Poza powyższymi działaniami niepożądanymi mogą wystąpić następujące działania niepożądane,
mimo że nie były one zgłaszane w badaniach klinicznych:
- nieprawidłowe czucie w oku
- uszkodzenie powierzchni przezroczystej przedniej warstwy oka (ubytek nabłonka rogówki)
- zapalenie innych części oka (zapalenie komory przedniej)
- poważny stan zapalny lub infekcja wewnątrz oka (zapalenie wnętrza gałki ocznej)
- ślepota
- zmętnienie soczewki spowodowane urazem (zaćma urazowa)
- ropa w oku (ropostek)
- ciężkie reakcje alergiczne

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio
do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań
niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Bayer Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 158
02-326 Warszawa
22-572-35-00
[email protected]
www.bayer.com/pl/pl/poland-home