Ferinject 50 mg Fe 3+/ml dyspersja do wstrzykiwań i (lub) infuzji

1 ml roztworu zawiera 50 mg żelaza w postaci karboksymaltozy żelazowej. 1 ml roztworu zawiera do 5,5 mg (0,24 mmol) sodu.

Kompleks jonu żelazowego z karboksymaltozą (roztwór koloidalny). Kompleks dostarcza w kontrolowany sposób żelazo dostępne dla białek transportowych i magazynujących (transferyna i ferrytyna). Stopień wykorzystania przez krwinki czerwone ⁵⁹Fe zawartego w znakowanym radioaktywnie preparacie wynosił po 24 dniach od podania: od 91% do 99% u uczestników z niedokrwistością z niedoboru żelaza i od 61% do 84% u uczestników z niedokrwistością pochodzenia nerkowego. Stosowanie preparatu prowadzi do zwiększenia liczby retykulocytów, stężenia ferrytyny w surowicy oraz wysycenia transferyny do poziomu mieszczącego się w zakresie wartości prawidłowych. ⁵⁹Fe i ⁵² Fe z preparatu jest szybko eliminowane z krwi, przekazywane do szpiku kostnego, a następnie gromadzone w wątrobie i śledzionie. Po padaniu pojedynczej dawki zawierającej 100-1000 mg żelaza pacjentom z niedoborem tego pierwiastka, C_max żelaza (37-333 µg/ml) uzyskano po odpowiednio od 15 min do 1,21 h. Po podaniu we wstrzyknięciu dożylnym lub dożylnym wlewie kroplowym następuje szybka eliminacja żelaza z osocza. T_0,5 wynosi 7-12 h, a średni czas obecności leku w organizmie 11-18 h. Jedynie śladowe ilości są wydalane przez nerki.

Leczenie niedoborów żelaza, gdy: doustne preparaty żelaza nie są skuteczne; nie można stosować doustnych preparatów żelaza; istnieje kliniczna potrzeba szybkiego dostarczenia żelaza. Rozpoznanie musi zostać potwierdzone na podstawie wyników badań laboratoryjnych.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Rozpoznana poważna nadwrażliwość na inne podawane pozajelitowo preparaty żelaza. Niedokrwistość niezależna od niedoboru żelaza, np. niedokrwistość mikrocytarna. Objawy przeładowania żelazem lub zaburzenia przyswajania żelaza.

Nie należy stosować leku w okresie ciąży, jeśli nie jest to zdecydowanie konieczne. Przed zastosowaniem leku w okresie ciąży konieczne jest wnikliwe rozważenie bilansu korzyści i zagrożeń. Niedokrwistość z niedoboru żelaza występującą w I trymestrze ciąży można leczyć podawanymi doustnie preparatami żelaza. Leczenie za pomocą leku należy ograniczyć do II lub III trymestru, jeżeli spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla matki i płodu. Po zastosowaniu pozajelitowych produktów żelaza może wystąpić bradykardia płodu. Jest ona zwykle przemijająca i wynika z reakcji nadwrażliwości u matki. Podczas dożylnego podawania pozajelitowych produktów żelaza kobietom w ciąży należy uważnie obserwować nienarodzone dziecko. Wyniki badań na zwierzętach wskazują, że żelazo uwalniane z leku przenika przez barierę łożyskową i jego stosowanie w okresie ciąży może wpływać na rozwój kośćca w okresie płodowym. W badaniach klinicznych wykazano, że przenikanie żelaza z leku do ludzkiego mleka było nieistotne (≤1%). Z ograniczonych danych dotyczących kobiet karmiących piersią nie wynika, by preparat stanowił zagrożenie dla dzieci karmionych piersią. Brak jest danych dotyczących wpływu leku na płodność u ludzi. W badaniach przeprowadzanych na zwierzętach lek nie wykazywał wpływu na płodność.

Pacjentów należy uważnie obserwować w celu wykrycia podmiotowych i przedmiotowych objawów reakcji nadwrażliwości podczas każdego podania leku oraz po jego podaniu. Preparat należy podawać wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem przeszkolonego w zakresie oceny i leczenia reakcji anafilaktycznych personelu medycznego, w miejscu w pełni wyposażonym w sprzęt do resuscytacji. Pacjenta należy obserwować w celu wykrycia działań niepożądanych przez co najmniej 30 min po każdym podaniu leku. Dawkowanie leku określa się w kilku krokach: [1] ustalenie indywidualnego zapotrzebowania na żelazo, [2] obliczenie i podawanie dawki (lub dawek) żelaza oraz [3] ocena stanu po uzupełnieniu niedoboru żelaza. Krok 1: ustalanie zapotrzebowania na żelazo. Indywidualne zapotrzebowanie na żelazo w celu uzupełnienia jego niedoboru za pomocą preparatu określa się na podstawie masy ciała pacjenta oraz stężenia hemoglobiny (Hb). Gdy stężenie Hb wynosi <10 g/dl (<6,2 mmol/l) to dla pacjentów o: mc.<35 kg dawka wynosi 30 mg/kg mc.; mc. od 35 kg do <70 kg dawka wynosi 1500 mg; mc. ≥70 kg dawka wynosi 2000 mg. Gdy stężenie Hb wynosi od 10 do <14 g/dl (od 6,2 do 8,7 mmol/l) to dla pacjentów o: mc. <35 kg dawka wynosi 15 mg/kg mc.; mc. od 35 kg do <70 kg dawka wynosi 1000 mg; mc. ≥70 kg dawka wynosi 1500 mg. Gdy stężenie Hb wynosi ≥14 g/dl (≥8,7 mmol/l) to dla pacjentów: o mc. <35 kg dawka wynosi 15 mg/kg mc; mc. od 35 kg do <70 kg dawka wynosi 500 mg; mc. ≥70 kg dawka wynosi 500 mg. Do uzupełnienia całkowitego zapotrzebowania na żelazo mogą być wymagane 2 dawki, patrz krok 2. Niedobór żelaza należy potwierdzić badaniami laboratoryjnymi. Krok 2: obliczanie i podawanie indywidualnej maksymalnej dawki (lub dawek) żelaza. Dzieci i młodzież ≥14 lat. Pojedyncze podanie leku nie powinno przekraczać: 15 mg żelaza/kg mc. (podanie przez wstrzyknięcie dożylne) lub 20 mg żelaza/kg mc. (podanie przez infuzję dożylną); 1000 mg żelaza (20 ml leku). Maksymalna zalecana skumulowana dawka preparatu wynosi 1000 mg żelaza (20 ml leku) na tydzień. Jeśli całkowite zapotrzebowanie na żelazo jest większe, podanie dodatkowej dawki powinno nastąpić w odstępie minimum 7 dni od podania pierwszej dawki. Dzieci i młodzież 1-13 lat. Pojedyncze podanie leku nie powinno przekraczać: 15 mg żelaza/kg mc.; 750 mg żelaza (15 ml leku). Maksymalna zalecana skumulowana dawka preparatu wynosi 750 mg żelaza (15 ml leku) na tydzień. Jeśli całkowite zapotrzebowanie na żelazo jest większe, podanie dodatkowej dawki powinno nastąpić w odstępie minimum 7 dni od podania pierwszej dawki. Krok 3: ocena stanu po uzupełnieniu niedoboru żelaza. Lekarz powinien dokonać ponownej oceny na podstawie stanu konkretnego pacjenta. Ponowną ocenę stężenia Hb należy przeprowadzić nie wcześniej niż 4 tyg. od ostatniego podania leku, aby zapewnić wystarczający czas na erytropoezę i wykorzystanie żelaza w organizmie. W razie gdy pacjent wymaga dalszego uzupełniania niedoboru żelaza, należy ponownie obliczyć zapotrzebowanie na żelazo. Szczególne grupy pacjentów. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci <1 rż. - dlatego nie zaleca się stosowania leku w tej grupie wiekowej. Pacjenci z przewlekłą chorobą nerek wymagającą hemodializy: u dorosłych i młodzieży ≥14 lat nie należy przekraczać pojedynczej maksymalnej dawki dobowej 200 mg żelaza; u dzieci 1-13 lat nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu, dlatego nie zaleca się jego stosowania. Sposób podania. Preparat jest przeznaczony wyłącznie do podawania dożylnego: we wstrzyknięciu lub w infuzji, lub podczas hemodializy bezpośrednio przez linię żylną prowadzącą do dializatora. Leku nie wolno podawać podskórnie ani domięśniowo. Wstrzyknięcie dożylne. Lek można podawać we wstrzyknięciu dożylnym w postaci nierozcieńczonej dyspersji. Szybkość podawania: wymagana objętość leku 2-4 ml (dawka równoważna żelaza 100-200 mg) - brak minimalnego zalecanego czasu podawania; wymagana objętość leku >4 do 10 ml (dawka równoważna żelaza >200 do 500 mg) - szybkość podawania/minimalny czas podawania 100 mg żelaza/min; wymagana objętość leku >10 do 20 ml (dawka równoważna żelaza >500 do 1000 mg) - szybkość podawania/minimalny czas podawania 15 min. Infuzja dożylna. Lek podawany w infuzji dożylnej musi zostać rozcieńczony. Preparat należy rozcieńczać wyłącznie jałowym 0,9% m/V roztworem chlorku sodu. Schemat rozcieńczania: wymagana objętość preparatu 2-4 ml (dawka równoważna żelaza 100-200 mg) - maksymalna objętość jałowego 0,9% roztw. NaCl wynosi 50 ml, brak minimalnego zalecanego czasu wlewu; wymagana objętość preparatu >4 do 10 ml (dawka równoważna żelaza >200 do 500 mg) - maksymalna objętość jałowego 0,9% roztworu NaCl wynosi 100 ml, minimalny czas trwania wlewu 6 min; wymagana objętość preparatu >10 do 20 ml (dawka równoważna żelaza >500 do 1000 mg) - maksymalna objętość jałowego 0,9% roztworu NaCl wynosi 250 ml, minimalny czas trwania wlewu 15 min. Uwaga: ze względu na trwałość roztworu, leku nie należy rozcieńczać do stężeń <2 mg żelaza/ml (bez uwzględnienia objętości dyspersji karboksymaltozy żelazowej).

Preparaty żelaza podawane pozajelitowo mogą wywoływać reakcje nadwrażliwości, w tym ciężkie i potencjalnie prowadzące do zgonu reakcje anafilaktyczne. Reakcje nadwrażliwości były także zgłaszane po pozajelitowym podaniu kompleksów zawierających żelazo w dawkach, po których wcześniej nie występowały zdarzenia niepożądane. Zgłaszano także reakcje nadwrażliwości, w wyniku których rozwinął się zespół Kounisa (skurcz tętnicy wieńcowej w wyniku ostrej reakcji alergicznej, mogący prowadzić do zawału mięśnia sercowego). Ryzyko to jest większe w przypadku pacjentów z rozpoznanymi alergiami, w tym alergiami na leki, włącznie z pacjentami z wywiadem wskazującym na występowanie ciężkiej astmy, wyprysku lub innej alergii atopowej. Istnieje również podwyższone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości na podawane pozajelitowo kompleksy zawierające żelazo w przypadku podawania ich pacjentom z chorobami immunologicznymi lub zapalnymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów). Lek należy podawać wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem przeszkolonego w zakresie oceny i leczenia reakcji anafilaktycznych personelu medycznego, w miejscu w pełni wyposażonym w sprzęt do resuscytacji. Pacjenta należy obserwować w celu wykrycia działań niepożądanych przez co najmniej 30 min po każdym podaniu leku W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub objawów nietolerancji w trakcie podawania leku, leczenie należy natychmiast przerwać. Dostępne musi być wyposażenie do resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz sprzęt do leczenia ostrych reakcji anafilaktycznych, w tym roztwór adrenaliny do wstrzykiwań o stężeniu 1:1000. W razie potrzeby należy zastosować również dodatkowe leczenie lekami przeciwhistaminowymi i (lub) kortykosteroidami. Po wprowadzeniu leku do obrotu notowano występowanie objawowej hipofosfatemii prowadzącej do osteomalacji i złamań wymagających interwencji klinicznej, w tym zabiegu chirurgicznego. Należy zalecać pacjentowi, aby zasięgnął porady lekarskiej, jeśli nasili się u niego poczucie zmęczenia z jednoczesnymi bólami mięśni lub kości. U pacjentów przyjmujących wielokrotnie duże dawki lub poddawanych długotrwałemu leczeniu, a także u osób z czynnikami ryzyka hipofosfatemii, należy kontrolować stężenie fosforanów w surowicy. W razie utrzymywania się hipofosfatemii, należy ponownie ocenić konieczność leczenia karboksymaltozą żelaza. U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby preparaty żelaza podawane pozajelitowo można stosować pod warunkiem wnikliwego rozważenia bilansu zagrożeń i korzyści. Należy unikać pozajelitowego podawania żelaza pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby, u których przeciążenie żelazem jest czynnikiem przyspieszającym, w szczególności u pacjentów z porfirią skórną późną (PCT). Aby nie dopuścić do przeładowania żelazem, zaleca się staranne monitorowanie wskaźników gospodarki żelazem. Brak dostępnych danych określających bezpieczeństwo podawania pojedynczych dawek żelaza większych niż 200 mg u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, wymagających hemodializy. Preparaty zawierające żelazo przeznaczone do podawania pozajelitowego należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ostrymi lub przewlekłymi zakażeniami, astmą oskrzelową, wypryskiem i alergiami atopowymi. U pacjentów ze stwierdzaną aktualnie bakteriemią zaleca się przerwanie leczenia preparatem. U pacjentów z przewlekłymi zakażeniami należy w związku z tym ocenić bilans korzyści i zagrożeń, biorąc pod uwagę zahamowanie erytropoezy. Podczas podawania leku należy zachować ostrożność, aby uniknąć wynaczynienia preparatu do przestrzeni okołożylnej. Wynaczynienie preparatu do przestrzeni okołożylnej może prowadzić do podrażnienia skóry i mogącego długo utrzymywać się brązowego przebarwienia skóry w miejscu podania. Jeżeli dojdzie do wynaczynienia do przestrzeni okołożylnej, należy natychmiast przerwać podawanie leku. Sód. Lek zawiera do 5,5 mg (0,24 mmol) sodu/ml nierozcieńczonej dyspersji, co odpowiada 0,3% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane:
Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli u pacjenta pojawią się którekolwiek z wymienionych
objawów mogących wskazywać na ciężką reakcję alergiczną: wysypka (np. pokrzywka), swędzenie,
duszność, świszczący oddech i (lub) obrzęk warg, języka, gardła lub całego ciała, oraz ból w klatce
piersiowej, który może być objawem niekiedy ciężkiej reakcji alergicznej zwanej zespołem Kounisa.

U niektórych pacjentów wspomniane reakcje alergiczne (występujące rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)
mogą ulec nasileniu do ciężkich lub zagrażających życiu reakcji alergicznych (zwanych reakcjami
anafilaktycznymi) i mogą im towarzyszyć problemy z sercem i krążeniem oraz utrata przytomności.

Jeśli pacjent odczuwa zwiększone zmęczenie bądź ból mięśni lub kości (ból rąk lub nóg, stawów lub
pleców), powinien powiedzieć o tym lekarzowi. Może to być objaw zmniejszenia się we krwi stężenia
fosforanów, co może doprowadzić do rozmiękczenia kości (osteomalacji). Taki stan może czasem
prowadzić do złamań kości. Lekarz może również zlecić sprawdzenie stężenia fosforanów we krwi,
szczególnie jeśli pacjent potrzebuje wielokrotnego leczenia żelazem przez dłuższy czas.

Lekarz opiekujący się pacjentem ma świadomość możliwości wystąpienia wspomnianych działań
niepożądanych i w związku z tym w trakcie oraz po zakończeniu podawania leku Ferinject będzie on
monitorować stan pacjenta.

Inne działania niepożądane, o których należy poinformować lekarza, jeśli ulegną one
nasileniu do ciężkich działań niepożądanych:

Często (mogące występować maksymalnie u 1 na 10 osób): ból głowy, zawroty głowy, uczucie gorąca
(uderzenia gorąca), wysokie ciśnienie krwi, nudności i reakcje w miejscu podania leku/infuzji (patrz
także punkt 2).

Niezbyt często (mogące występować maksymalnie u 1 na 100 osób): uczucie drętwienia, mrowienia
lub kłucia w obrębie skóry, zmiana odczuwania smaku, przyspieszenie bicia serca, niskie ciśnienie
krwi, duszność, wymioty, niestrawność, ból brzucha, zaparcia, biegunka, swędzenie skóry,
pokrzywka, zaczerwienienie skóry, wysypka, bóle mięśni, stawów lub pleców, ból rąk i nóg, kurcze
mięśni, gorączka, uczucie zmęczenia, ból w klatce piersiowej, obrzęk rąk lub stóp, dreszcze i ogólne
uczucie dyskomfortu.

Rzadko (mogące występować maksymalnie u 1 na 1 000 osób): zapalenie żyły, uczucie lęku,
omdlenie, uczucie zbliżającego się omdlenia, świszczący oddech, oddawanie nadmiernej ilości gazów
(wzdęcia), nagły obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, który może powodować trudności
z oddychaniem, bladość i przebarwienia skóry w innych obszarach ciała niż miejsce wstrzyknięcia.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): utrata
przytomności i obrzęk twarzy.

Objawy grypopodobne (mogące występować maksymalnie u 1 na 1 000 osób) mogą wystąpić w ciągu
kilku godzin do kilku dni po wstrzyknięciu; typowymi objawami są: wysoka temperatura ciała oraz
bóle mięśni i stawów.

Niektóre wyniki badań krwi mogą ulegać przejściowym zmianom. Można to rozpoznać, wykonując
badania laboratoryjne.

Często występuje następująca zmiana parametrów krwi: zmniejszenie stężenia fosforu we krwi.
Niezbyt często występują następujące zmiany parametrów krwi: zwiększenie aktywności niektórych
enzymów wątrobowych określanych jako aminotransferaza alaninowa, aminotransferaza
asparaginianowa, gamma-glutamylotranspeptydaza i fosfataza alkaliczna oraz zwiększenie aktywności
enzymu o nazwie dehydrogenaza mleczanowa.

Jeżeli konieczne są dodatkowe informacje, należy zasięgnąć porady lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do:
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
PL­02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Preparaty żelaza podawane pozajelitowo zmniejszają wchłanianie żelaza przyjmowanego w tym samym czasie doustnie. W związku z tym, jeżeli jest to konieczne, leczenia doustnymi preparatami żelaza nie należy rozpoczynać przed upływem przynajmniej 5 dni od ostatniego podania leku.

Swixx BioPharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 51
00-838 Warszawa
22-460-07-20
[email protected]
www.swixxbiopharma.com