Fintepla 2,2 mg/ml roztwór doustny

Fenfluramine

tylko na receptędo zastrzeżonego stosowania
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Fintepla i w jakim celu się go stosuje

Lek Fintepla zawiera substancję czynną fenfluraminę.

Lek Fintepla jest stosowany jako leczenie wspomagające w leczeniu napadów padaczkowych u
pacjentów w wieku od 2 lat, chorujących na padaczkę nazywaną zespołem Dravet albo na padaczkę
nazywaną zespołem Lennoxa-Gastauta. Lek pomaga zmniejszyć liczbę i nasilenie napadów
padaczkowych.

Nie wiadomo w pełni, jak działa lek Fintepla. Podejrzewa się jednak, że zwiększa on w mózgu
aktywność naturalnej substancji zwanej serotoniną oraz aktywność receptora sigma 1, co może
zmniejszać napady padaczkowe.

Wskazania

Leczenie napadów padaczkowych związanych z zespołem Dravet jako dodatek do leczenia innymi lekami przeciwpadaczkowymi u pacjentów w wieku od 2 lat.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zespół Dravet
Bardzo często
(mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zmniejszony apetyt;
- senność;
- biegunka;
- wysoka temperatura;
- uczucie zmęczenia, senności lub osłabienia;
- zmniejszone stężenie cukru we krwi;
- nieprawidłowości w wynikach badania echokardiograficznego.

Często
(mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):
- zapalenie oskrzeli;
- nietypowe zachowanie;
- nagłe zmiany nastroju;
- agresja;
- pobudzenie;
- bezsenność;
- drżenie dłoni, rąk lub nóg;
- problemy z koordynacją ruchów, chodzeniem i równowagą;
- zmniejszone napięcie mięśni;
- napady padaczkowe;
- długotrwałe napady padaczkowe (stan padaczkowy);
- letarg;
- zmniejszenie masy ciała;
- zaparcia;
- nadmierne wydzielanie śliny;
- zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi;
- wysypka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- wysokie ciśnienie krwi w tętnicach płuc (tętnicze nadciśnienie płucne);
- drażliwość;
- zespół serotoninowy.

Zespół Lennoxa-Gastauta
Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- biegunka;
- wymioty;
- uczucie zmęczenia, senności lub osłabienia;
- senność;
- brak apetytu.

Często
(mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):
- agresja;
- zaparcia;
- nadmierne wydzielanie śliny;
- zapalenie oskrzeli;
- grypa;
- zapalenie płuc;
- zmniejszenie masy ciała;
- napady padaczkowe;
- długotrwałe napady padaczkowe (stan padaczkowy);
- letarg;
- drżenie dłoni, ramion lub nóg;
- zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi;
- wysypka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- zespół serotoninowy.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej wymienionych działań niepożądanych należy
powiadomić lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Podmiot odpowiedzialny

UCB Pharma Sp. z o.o.
ul. Kruczkowskiego 8
00-380 Warszawa
22-696-99-20
[email protected]
www.ucb.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej