Flegamina Classic Junior o smaku truskawkowym 2 mg/5 ml syrop

Bromhexine hydrochloride

lek bez recepty
21,30 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Flegamina Classic Junior o smaku truskawkowym i w jakim celu się go
stosuje

Syrop Flegamina Classic Junior o smaku truskawkowym zawiera jako substancję czynną
bromoheksyny chlorowodorek, który jest lekiem wykrztuśnym, upłynniającym wydzielinę z dróg
oddechowych. Lek ułatwia odkrztuszanie i oczyszczanie oskrzeli.

Wskazaniem do stosowania leku Flegamina Classic Junior o smaku truskawkowym są ostre
i przewlekłe choroby dróg oddechowych, przebiegające z zaburzeniami odkrztuszania i usuwania
śluzu.

Skład

Tabletki. 1 tabl. zawiera 8 mg chlorowodorku bromoheksyny; tabl. zawierają laktozę. Syrop o smaku malinowym. 5 ml syropu zawiera 4 mg chlorowodorku bromoheksyny; syrop zawiera ciekły maltitol, kwas benzoesowy oraz glikol propylenowy i alkohol benzylowy (składniki aromatu malinowego). Syrop o smaku miętowym bez cukru. 5 ml syropu zawiera 4 mg chlorowodorku bromoheksyny; syrop zawiera sorbitol, glicerol, etanol, błękit patentowy oraz p-hydroksymenzoesan propylu. Syrop Junior o smaku truskawkowym. 5 ml syropu zawiera 1500 mg maltitolu ciekłego (E 965), 1,5 mg kwasu benzoesowego (E 210); 1,2 mg glikolu propylenowego (E 1520) (składnik aromatu truskawkowego).

Działanie

Syntetyczna pochodna alkaloidu wazycyny o silnym działaniu mukolitycznym. Rozrzedza gęstą wydzielinę w oskrzelach przez depolimeryzację kwaśnych polisacharydów w śluzie. Jednocześnie pobudza gruczoły śluzowe do wytwarzania obojętnych polisacharydów, co powoduje zmniejszenie lepkości wydzieliny oskrzelowej. Ułatwia wykrztuszanie gęstej wydzieliny i poprawia czynność nabłonka rzęskowego. Bromheksyna wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, Cmax osiąga po 0,5 -1 h. Podlega efektowi pierwszego przejścia w wątrobie, w wyniku czego powstają biologicznie czynne metabolity (m.in. ambroksol). W 90-99% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez barierę łożyskową i do mleka kobiecego. T0,5 bromoheksyny wynosi 12 h. Jest wydalana z moczem (85-90%), głównie w postaci metabolitów; w niewielkiej ilości z kałem.

Wskazania

Ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych przebiegające z zaburzeniami odksztuszania i usuwania śluzu.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na bromoheksynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. U dzieci <7 lat nie stosować syropu miętowego bez cukru (ze względu na zawartość etanolu) oraz malinowego. U dzieci od 3 do 6 lat, które nie są w stanie połknąć tabletki, nie stosować leku w postaci tabletek. U dzieci <2 lat nie stosować tabletek oraz syropu truskawkowego.

Ciąża i karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania w I trymestrze ciąży. W II i III trymestrze lek można stosować tylko wtedy, jeśli korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu (bromoheksyna przenika przez barierę łożyskową; badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka i płodu, poród lub rozwój poporodowy; dotychczasowe doświadczenie kliniczne nie wykazało szkodliwego wpływu na płód podczas ciąży). Bromoheksyna przenika do mleka kobiecego - pomimo, iż nie należy spodziewać się niekorzystnego wpływu leku na dzieci karmione piersią, nie zaleca się stosowania w okresie laktacji.

Dawkowanie

Doustnie. Tabletki - dorośli i dzieci >12 lat: 1 tabl. 3 razy na dobę; dzieci od 6 do 12 lat: 1/2 tabl. 3 razy na dobę; od 3 do 6 lat: 1/2 tabl. 2 razy na dobę. Syrop o smaku malinowym - dorośli i dzieci >12 lat: 10 ml 3 razy na dobę; dzieci od 7 do 12 lat: 5 ml 3 razy na dobę. Syrop o smaku miętowym bez cukru - dorośli i dzieci >12 lat: 10 ml 3 razy na dobę; dzieci od 7 do 12 lat: 5 ml 3 razy na dobę. Syrop Junior o smaku truskawkowym - dorośli i dzieci >12 lat: 20 ml 3 razy na dobę; dzieci od 6 do 12 lat: 10 ml 3 razy na dobę; dzieci od 2 do 6 lat: 10 ml 2 razy na dobę. Lek należy zażywać w równych odstępach czasu, po posiłku. Nie przyjmować leku bezpośrednio przed snem.

Środki ostrożności

Bromoheksynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy w wywiadzie, jak również z czynną chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy (ryzyko nasilenia objawów choroby wrzodowej); u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. W stanach zapalnych dróg oddechowych z towarzyszącym zakażeniem bakteryjnym bromoheksynę należy podawać jednocześnie z antybiotykami i lekami rozszerzającymi drogi oddechowe; ważne jest także prawidłowe nawodnienia pacjenta, które pomaga rozrzedzić wydzielinę oskrzelową i ułatwia jej odkrztuszanie. Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna martwica naskórka (TEN) i ostra uogólniona krostkowica (AGEP) związanych ze stosowaniem bromoheksyny. Należy przerwać leczenie preparatem w przypadku pojawienia się objawów postępującej wysypki skórnej (czasem związanej z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), leczenie należy natychmiast przerwać i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. Substancje pomocnicze. Tabletki: zawierają laktozę, nie należy ich stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. 1 tabl. zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Syrop miętowy bez cukru: zawiera etanol (174 mg etanolu 96% w 5 ml), co jest równoważne ok. 4 ml piwa, ok. 1,67 ml wina na dawkę (5 ml syropu). Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową. Należy to wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką, uszkodzeniem mózgu i chorobami psychicznymi. Syrop o smaku miętowym bez cukru zawiera parahydroksybenzoesan propylu  (może powodować reakcje alergiczne; możliwe reakcje typu późnego i wyjątkowo skurcz oskrzeli) oraz sorbitol (5 ml syropu zawiera 2,1 g sorbitolu; nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Lek może mieć lekkie działanie przeczyszczające. Wartość kaloryczna 2,6 kcal/g sorbitolu). Syrop o smaku malinowym zawiera 0,875 μg alkoholu benzylowego w 5 ml syropu. Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią oraz pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinny skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku, gdyż duża ilość alkoholu benzylowego może gromadzić się w ich organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę metaboliczną). Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Syrop o smaku malinowym zawiera 1500 mg maltitolu ciekłego w 5 ml syropu, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Syrop o smaku truskawkowym zawiera 1500 mg maltitolu ciekłego w 5 ml syropu, nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. W przypadku dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat, lek może mieć lekkie działanie przeczyszczające dla dawki >10 g maltitolu ciekłego. Wartość kaloryczna 2,3 kcal/g maltitolu.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania leku Flegamina Classic Junior o smaku truskawkowym mogą wystąpić:

Niezbyt często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób):
- ból w górnej części brzucha, nudności, wymioty, biegunka

Rzadko (mogą występować u nie więcej niż 1 na 1000 osób):
- reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- ból głowy, zawroty głowy, senność,
- skurcz oskrzeli,
- niestrawność,
- nadmierne pocenie się,
- zwiększona aktywność enzymów wątrobowych,
- obniżenie ciśnienia krwi,
- reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy (szybko
  postępujący obrzęk skóry, tkanki podskórnej, błony śluzowej lub tkanki podśluzówkowej) i świąd,
- ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-
  Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks.: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Ostrożnie stosować z atropiną lub innymi lekami cholinolitycznymi wysuszającymi błony śluzowe. Nie stosować z lekami przeciwkaszlowymi (m.in. zawierającymi kodeinę i jej pochodne), gdyż osłabienie odruchu kaszlu może prowadzić do zalegania wydzieliny w drogach oddechowych. Bromheksyna stosowana z salicylanami lub innymi lekami z grupy NLPZ może nasilać działanie drażniące na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Stosowana jednocześnie z niektórymi antybiotykami (np. erytromycyną, oksytetracykliną, doksycykliną, ampicyliną, amoksycyliną, cefuroksymem) zwiększa ich stężenie w miąższu płucnym.

Podmiot odpowiedzialny

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z.o.o.
ul. Osmańska 12
02-823 Warszawa
22-345-93-00
[email protected]
www.teva.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej