Flunarizinum WZF 5 mg tabletki

Flunarizine

tylko na receptę
49,02 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Flunarizinum WZF i w jakim celu się go stosuje

Flunarizinum WZF zawiera flunaryzynę, zaliczaną do grupy tzw. antagonistów wapnia, która
zapobiega zwężeniu naczyń krwionośnych.

Flunarizinum WZF stosuje się:
• w zapobieganiu migrenie klasycznej (z aurą) lub zwykłej (bez aury);
• w leczeniu objawowym zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego (błędnikowego) -
   powstałych, np. wskutek zaburzeń lub uszkodzenia błędnika znajdującego się w uchu.

Skład

1 tabl. zawiera 5 mg flunaryzyny w postaci dichlorowodorku flunaryzyny. Preparat zawiera laktozę.

Działanie

Antagonista wapnia. Hamuje napływ jonów wapnia do wnętrza komórek. Działa spazmolityczne na mięśnie gładkie ścian, głównie drobnych naczyń krwionośnych oraz zapobiega ich skurczom. Chroni komórki nerwowe przed niedotlenieniem. Lek wykazuje także działanie przeciwhistaminowe, uspokajające i przeciwwymiotne. Poprawia przepływ krwi w naczyniach obwodowych. Preparat charakteryzuje się silnym i długotrwałym działaniem. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax w surowicy po 2-4 h. Wiąże się z białkami osocza w około 90%. Metabolizm przebiega w wątrobie, lek wydzielany jest głównie do żółci i wydalany z kałem i w minimalnych ilościach z moczem. T0.5 wynosi około 19 dni.

Wskazania

Profilaktyka migreny klasycznej (z aurą) lub zwykłej (bez aury). Leczenie objawowe zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego (spowodowanych rozpoznanymi zaburzeniami przedsionkowymi).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroba Parkinsona. Objawy pozapiramidowe oraz zaburzenia depresyjne w wywiadzie. Okres ciąży i laktacji.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Dawkowanie

Doustnie. Profilaktyka migreny: dawka początkowa jednorazowo wieczorem przed snem, dorośli poniżej 65 lat - 10 mg, dorośli powyżej 65 lat - 5 mg; dawka podtrzymująca (u pacjentów dobrze tolerujących lek, wymagających kontynuacji leczenia) w ciągu tygodnia przez 5 dni zwykłe dawki leku, przez kolejne 2 dni lek odstawić. Czas leczenia nie powinien przekroczyć 6 miesięcy. Zawroty głowy: stosować dawki jak w profilaktyce migreny, jednak czas leczenia nie powinien być dłuższy niż 2 miesiące. Jeśli po miesiącu stosowania leku w przewlekłych zawrotach głowy lub po 2 miesiącach profilaktyki migreny nie obserwuje się poprawy należy uznać, że pacjent nie odpowiada na lek i zaprzestać stosowania. Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Środki ostrożności

Ostrożnie stosować u pacjentów zażywających pochodne fenotiazyny, ze względu na prawdopodobieństwo wystąpienia objawów pozapiramidowych lub depresji. Nie należy zwiększać dawki w przypadku wystąpienia napadu migreny, ponieważ lek jej nie przerywa. Osoby w podeszłym wieku powinny ściśle przestrzegać zaleconego dawkowania, ze względu na prawdopodobieństwo ujawnienia się choroby Parkinsona i objawów ze strony układu pozapiramidowego. Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu "Lapp” lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (rzadziej niż u 1 na 10 osób):
• zwiększenie łaknienia i masy ciała;
• nadmierna senność i (lub) zmęczenie (zazwyczaj przemijające).

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób):
• bezsenność, niepokój;
• depresja (szczególnie u pacjentek, u których wcześniej występowała depresja);
• drżenie, sztywność mięśniowa, zaburzenia ruchów mimowolnych, w tym w obrębie ust
  (odnotowywane zwłaszcza u osób długotrwale stosujących lek oraz u pacjentów w podeszłym
  wieku);
• zgaga, nudności, ból żołądka, suchość w jamie ustnej;
• bóle mięśniowe;
• wysypki skórne;
• wydzielanie mleka poza okresem karmienia piersią, szczególnie u kobiet stosujących razem
  z lekiem Flunarizinum WZF hormony żeńskie (estrogeny, progestageny).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Karbamazepina i fenytoina mogą przyspieszać metabolizm leku (w takim przypadku należy zwiększyć jego dawkę). Jednoczesne stosowanie z lekami działającymi hamująco na o.u.n, lekami nasennymi bądź alkoholem może spowodować wystąpienie nadmiernej sedacji. U kobiet stosujących jednocześnie hormony żeńskie (estrogeny i progestageny) odnotowano mlekotok.

Podmiot odpowiedzialny

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej
Tadacontrol F 2024-368x307 (poz.).jpg