Fulvestrant Sandoz 250 mg/5 ml roztwór do wstrzykiwań

1 ampułko-strzykawka (5 ml) zawiera 250 mg fulwestrantu. Preparat zawiera etanol (96%), alkohol benzylowy, benzoesan benzylu.

Fulwestrant jest kompetycyjnym antagonistą receptora estrogenowego, wykazując porównywalne z estradiolem powinowactwo. Blokuje troficzne działanie estrogenów nie wykazując nawet częściowego (estrogenopodobnego) działania agonistycznego. Mechanizm działania polega na zmniejszeniu ilości białka receptorowego receptora estrogenowego. U kobiet po menopauzie, z pierwotnym rakiem piersi, stwierdzono, że fulwestrant w porównaniu z placebo znacząco zmniejszał ilość białka receptora estrogenowego w guzach zawierających receptory estrogenowe. Nie ma danych dotyczących odległych skutków działania fulwestrantu na błonę śluzową macicy po menopauzie. Nie ma danych dotyczących odległych skutków działania fulwestrantu na kości. Po podaniu leku w postaci wstrzyknięcia domięśniowego o długotrwałym działaniu, fulwestrant wchłaniany jest powoli i osiąga maksymalne stężenie we krwi po około 5 dniach. Fulwestrant wiąże się z białkami osocza w 99%. Fulwestrant wiąże się przede wszystkim z frakcjami lipoprotein o bardzo małej (VLDL), małej (LDL) i dużej gęstości (HDL). Metabolizm fulwestrantu nie został w pełni poznany i zachodzi na drodze wielu przemian biologicznych, w sposób podobny jak w przypadku endogennych steroidów. Wykryte metabolity leku mają mniejszą niż fulwestrant lub porównywalną aktywność antyestrogenową. CYP3A4 jest jedynym izoenzymem cytochromu P-450 biorącym udział w procesie oksydacji fulwestrantu. Lek jest wydalany głównie w postaci zmetabolizowanej, przede wszystkim z kałem, mniej niż 1% jest wydalane z moczem. T_0,5 zależy przede wszystkim od szybkości wchłaniania i wynosi ok. 50 dni.

Lek jest wskazany u kobiet po menopauzie w monoterapii raka piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami: wcześniej niepoddawanych leczeniu hormonalnemu lub z nawrotem choroby w trakcie lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem zawierającym antyestrogen, lub z progresją choroby podczas leczenia antyestrogenem; w skojarzeniu z palbocyklibem w leczeniu miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych (HR), bez nadmiernej ekspresji receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 (HER2) u kobiet, które wcześniej otrzymały leczenie hormonalne. U kobiet przed menopauzą lub w okresie okołomenopauzalnym leczenie skojarzone z palbocyklibem należy stosować jednocześnie z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciąża i okres karmienia piersią.

Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia fulwestrantem i przez 2 lata po przyjęciu ostatniej dawki.

Domięśniowo. Dorosłe pacjentki (także w podeszłym wieku): zalecana dawka wynosi 500 mg podawana w odstępach jednomiesięcznych z dodatkową dawką 500 mg po upływie 2 tyg. od podania pierwszej dawki. Gdy fulwestrant jest stosowany w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się z ChPL palbocyklibu. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego fulwestrantem z palbocyklibem i przez cały czas jego trwania pacjentki w wieku przed- i okołomenopauzalnym powinny otrzymywać leczenie agonistami LHRH zgodnie z lokalnie przyjętą praktyką kliniczną. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr ≥30 ml/min). Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr <30 ml/min), dlatego zaleca się ostrożność podczas stosowania w tej grupie pacjentek. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Jednak u tej grupy pacjentek lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zwiększenia ekspozycji na fulwestrant. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież: nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej grupie wiekowej. Sposób podawania. Lek należy podawać powoli (czas jednego wstrzyknięcia 1-2 min.), domięśniowo w 2 kolejnych wstrzyknięciach po 5 ml, każde w inny pośladek. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku w górnoboczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentek z z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr <30 ml/min), skazą krwotoczną, trombocytopenią lub u pacjentek przyjmujących leki przeciwzakrzepowe. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi często występują zaburzenia zatorowo-zakrzepowe; należy to uwzględnić stosując preparat u pacjentek z grupy ryzyka. W związku ze wstrzyknięciem leku zgłaszano reakcje w miejscu wstrzyknięcia takie jak: rwa kulszowa, nerwoból, ból neuropatyczny i neuropatia obwodowa. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku w górnoboczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego. Brak jest danych dotyczących odległych skutków działania fulwestrantu na kości - w związku z mechanizmem działania fulwestrantu istnieje potencjalne ryzyko wystąpienia osteoporozy. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania fulwestrantu (podawanego w monoterapii lub w skojarzeniu z palbocyklibem) u pacjentek z masywnymi przerzutami do narządów miąższowych. W przypadku stosowania w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się także z ChPL palbocyklibu. Dzieci i młodzież: nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej grupie wiekowej. Lek zawiera 1000 mg alkoholu (etanolu 96%) na dawkę, co jest równoważne 100 mg/ml (10% w/v). Ilość alkoholu w podanej dawce leku jest równoważna 24 ml piwa lub 10 ml wina. Mała ilość alkoholu w leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków. Preparat zawiera 1000 mg alkoholu benzylowego na podaną dawkę, co odpowiada 100 mg/ml. Alkohol benzylowy może wywoływać reakcje alergiczne. Podawanie alkoholu benzylowego małym dzieciom wiąże się z ryzykiem ciężkich działań niepożądanych, w tym zaburzeń oddychania (tzw. ”gasping syndrome”). Zwiększone ryzyko u małych dzieci z powodu kumulacji. Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Preparat zawiera 1500 mg benzoesanu benzylu w każdej podanej dawce, co odpowiada 150 mg/ml. Benzoesan benzylu może zwiększać ryzyko żółtaczki (zażółcenie skóry i białkówek oczu) u noworodków (do 4. tygodnia życia). Zwiększona bilirubinemia występująca w następstwie wypierania z albuminy może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków, która może rozwinąć się w żółtaczkę jąder podkorowych mózgu (złogi niesprzężonej bilirubiny w tkance mózgowej).

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W razie wystąpienia któregokolwiek z następujących działań niepożądanych konieczna może
być natychmiastowa pomoc medyczna:
- reakcje uczuleniowe (nadwrażliwości), w tym obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, mogące
  być objawami reakcji anafilaktycznych
- zakrzep z zatorami (zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów krwi)*
- zapalenie wątroby
- niewydolność wątroby

Należy zgłosić lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce wystąpienie któregokolwiek z poniższych
działań niepożądanych:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
- odczyn w miejscu wstrzyknięcia, np. ból i (lub) zapalenie;
- nieprawidłowa aktywność enzymów wątrobowych (wykrywana w badaniach krwi)*
- nudności
- osłabienie, zmęczenie*
- ból stawów i bóle kostno-szkieletowe
- uderzenia gorąca
- wysypka skórna
- reakcje alergiczne (nadwrażliwości), w tym obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła

Wszystkie pozostałe działania niepożądane

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
- ból głowy
- wymioty, biegunka lub utrata apetytu*
- zakażenia dróg moczowych
- ból pleców*
- zwiększenie stężenia bilirubiny (barwnik żółci wytwarzany w wątrobie)
- zakrzep z zatorami (zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów krwi)*
- zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
- krwawienie z pochwy
- ból w dolnej części pleców, promieniujący do jednej nogi (rwa kulszowa)
- nagłe osłabienie, drętwienie, mrowienie lub utrata ruchomości w nodze (zwłaszcza z jednej strony
  ciała), nagłe trudności w chodzeniu lub utrzymaniu równowagi (neuropatia obwodowa)

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- gęsta, biaława wydzielina z pochwy i drożdżyca (zakażenie)
- powstanie siniaka i krwawienie w miejscu wstrzyknięcia leku
- zwiększenie aktywności enzymu wątrobowego gamma-GT (wykrywane w badaniu krwi)
- zapalenie wątroby
- niewydolność wątroby
- drętwienie, mrowienie i ból
- reakcje anafilaktyczne

* działania niepożądane, w których powstaniu dokładna rola leku Fulvestrant Sandoz nie jest
  ustalona ze względu na chorobę podstawową

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181 C, 02 - 222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Wyniki badania klinicznego nad interakcją z midazolamem (substratem CYP3A4) wykazują, że fulwestrant nie hamuje aktywności CYP3A4. W przeprowadzonych badaniach klinicznych nad interakcją z ryfampicyną (działa pobudzająco na CYP3A4) i ketokonazolem (działa hamująco na CYP3A4), nie stwierdzono istotnej klinicznie zmiany klirensu fulwestrantu. W związku z powyższym nie ma konieczności zmiany dawki fulwestrantu, jeśli jest on stosowany jednocześnie z innymi lekami o działaniu hamującym lub pobudzającym aktywność CYP3A4. Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, leku nie wolno mieszać z innymi preparatami.

Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
22-209-70-00
www.sandoz.pl