Galpent 100 mg tabletki

Pentaerithrityl tetranitrate

tylko na receptę
32,37 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Galpent i w jakim celu się go stosuje

Galpent zawiera pentaerytrytylu tetraazotan, który jest azotanem organicznym stosowanym w stabilnej
chorobie niedokrwiennej serca.

Skład

1 tabl. zawiera 100 mg tetraazotanu pentaerytrytylu w postaci 33,3% rozcierki laktozowej. Preparat zawiera laktozę jednowoną i sacharozę.

Działanie

Lek z grupy organicznych azotanów. Tetraazotan pentaerytrytylu jest prolekiem. Mechanizm działania związany jest z uwalnianiem wolnego rodnika tlenku azotu NO, przede wszystkim w komórkach mięśni gładkich naczyń, śródbłonka naczyniowego i płytkach krwi. Azotany zmniejszają zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, rozszerzają naczynia, najsilniej w obrębie pojemnościowego układu żylnego, dużych tętnic wieńcowych podwsierdziowych i arterioli powyżej 100 µm. Pozwala to na redystrybucję krwi do krążenia obocznego strefy niedokrwionej i poprawę ukrwienia w obszarze podwsierdziowym, zapobieganie skurczom i usuwanie skurczów tętnic wieńcowych spontanicznych oraz występujących w ekscentrycznych zwężeniach tętnic. Po podaniu doustnym tetraazotan pentaerytrytylu ulega metabolizmowi do triazotanu pentaerytrytylu, który wchłania się w 60-70%. Triazotan pentaerytrytylu ulega w czasie pierwszego przejścia przez wątrobę i w krwinkach czerwonych przemianie do dwu- i monoazotanowych pochodnych, które częściowo po sprzęgnięciu z kwasem glikuronowym są wydalane z żółcią do jelit. W jelitach następuje odszczepienie kwasu glukuronowego, a wolne pochodne podlegają wchłanianiu jelitowemu, wydłużając aktywność farmakologiczną leku. Pokarm zmniejsza absorpcję leku. Początek działania następuje w ciągu 20-60 min i utrzymuje się ok. 12 h. Metabolity wydalane są głównie z moczem. Po jednorazowym podaniu doustnym 100 mg triazotanu pentaerytrytylu T0,5 wynosi 10 min.

Wskazania

Stabilna choroba niedokrwienna serca.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na tetraazotan pentaerytrytylu, inne azotany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wstrząs, hipotonia (w tym związana z hipowolemią). Zawał mięśnia sercowego z niskim ciśnieniem napełniania (szczególnie prawej komory). Kardiomiopatia przerostowa zawężająca drogę odpływu z lewej komory. Zwężenie zastawki mitralnej, zwężenie lewego ujścia tętniczego. Tamponada serca. Zaciskające zapalenie osierdzia. Serce płucne. Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, w tym udar mózgu i uraz czaszki. Znaczna niedokrwistość. Jaskra z wąskim kątem przesączania. Ciąża i okres karmienia piersią. Dzieci. U osób przyjmujących tetraazotan pentaerytrytylu i inne azotany bezwzględnie przeciwwskazany jest syldenafil ze względu na występowanie działań niepożądanych, z ciężką redukcją ciśnienia tętniczego, stanowiących zagrożenie życia.

Ciąża i karmienie piersią

Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: zaleca się stosowanie dawki 100 mg raz na dobę, rano lub wieczorem. U niektórych pacjentów może być wskazane zwiększenie dawki do 2 razy na dobę po 100 mg. W piśmiennictwie stosowane są dawki 2 do 3 razy na dobę (co 12 do 8 h) po 50 do 80 mg, rzadziej 3 razy na dobę po 100 mg. U pacjentów z niewydolnością wątroby, nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku może zwiększyć się biodostępność tetraazotanu pentaerytrytylu. Brak jest jednoznacznych danych wskazujących, że u pacjentów w wieku podeszłym oraz z niewydolnością nerek i wątroby występuje zwiększenie biodostępności azotanów – zaleca się ostrożność i odpowiednie zmniejszenie dawek indywidualnie dla każdego pacjenta zależnie od zaawansowania niewydolności tych narządów. Należy unikać nagłego odstawienia leku (poza występującą bardzo rzadko alergią); w razie konieczności odstawienia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek. Preparatu nie stosuje się u dzieci. Szczególne grupy pacjentów. U osób w wieku podeszłym oraz u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby lub nerek wskazane jest rozpoczęcie terapii, jak podaje piśmiennictwo, od dawki 50 mg i zwiększanie dawki pod kontrolą. Sposób podania. Zaleca się przyjmowanie leku co najmniej 1/2 h przed posiłkiem lub 1 h po posiłku.

Środki ostrożności

Ostrożnie należy stosować u pacjentów z niedoczynnością tarczycy. Konieczne jest zachowanie ostrożności przy stopniowym zwiększaniu dawki u osób w wieku podeszłym oraz u chorych z zaawansowaną niewydolnością wątroby lub nerek, ze względu na mniejszy metabolizm tetraazotanu pentaerytrytylu w czasie pierwszego przejścia wątrobowego, a także zmniejszenie wydalania czynnych metabolitów leku: diazotanu pentaerytrytylu i monoazotanu pentaerytrytylu przez nerki - ze zwiększeniem biodostępności leku i możliwością wystąpienia działań niepożądanych - przede wszystkim hipotonii. Alkohol nasila działanie azotanów zmniejszające ciśnienie tętnicze. Jednoczesne stosowanie tetraazotanu pentaerytrytylu i innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, leków beta-adrenolitycznych, antagonistów wapnia, inhibitorów ACE i blokerów receptora AT1, leków diuretycznych, innych leków hipotensyjnych, neuroleptyków i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, może powodować niepożądane, nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego z klinicznymi objawami hipotonii. W przypadku konieczności leczenia skojarzonego należy rozpoczynać od małych dawek, stopniowo zwiększanych pod ścisłą kontrolą. Ze względu na zawartość sacharozy (3,5 mg) i laktozy jednowodnej (214,7 mg), pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy lub galaktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, brakiem laktazy, nie powinni przyjmować preparatu.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane pentaerytrytylu tetraazotanu są charakterystyczne dla całej grupy azotanów
organicznych.
Częstość występowania działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
- bardzo często (występują częściej niż 1 osoby na 10),
- często (występują nie częściej niż u 1 na 10 osób),
- niezbyt często (występują nie częściej niż u 1 na 100 osób),
- rzadko (występują nie częściej niż u 1 na 1000 osób),
- bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10 000),
- nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Bardzo często:
- bóle głowy (zwykle o niewielkim nasileniu, obserwowane w ciągu pierwszych kilku-kilkunastu dni
leczenia, występowały u 4,9% - 25% leczonych pacjentów).

Często:
- zawroty głowy (występowały u 0,8% - 7% leczonych pacjentów),
- hipotonia ortostatyczna (nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego po zmianie z pozycji leżącej na stojącą,
występowała u 0,8% - 2,3% leczonych pacjentów),
- zmniejszenie ciśnienia tętniczego (stwierdzono głównie u chorych z nadciśnieniem tętniczym). Istnieje
możliwość wystąpienia zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego oraz śródgałkowego.
- osłabienie (występowało u 0,8% - 2,3% leczonych pacjentów).

Rzadko:
- nudności, wymioty, bóle brzucha,
- odruchowa tachykardia (częstoskurcz serca),
- przemijające zaczerwienienie skóry twarzy,
- reakcja nadwrażliwości na azotany.

Bardzo rzadko:
- skórne reakcje alergiczne,
- u osób szczególnie wrażliwych, pod wpływem alkoholu, a także przy jednoczesnym podawaniu leków
rozszerzających naczynia, mogą wystąpić epizody niedociśnienia tętniczego z zasłabnięciem bądź
omdleniem oraz odruchową bradykardią, głównie po nitroglicerynie.

Nieznana:
- trądzik różowaty oraz erytrodermia (zlewne zaczerwienienie i zazwyczaj obfite złuszczanie).

Methemoglobinemię obserwowano wyłącznie po dożylnym podawaniu azotanów.
Po zastosowaniu terapeutycznej dawki nitrogliceryny podanej podjęzykowo lub dożylnie obserwowano w
początkowym okresie leczenia nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego i zasłabnięcie do utraty
przytomności oraz bradykardię, która może prowadzić do zatrzymania czynności serca. Reakcja ta nie
była obserwowana po podaniu pentaerytrytylu tetraazotanu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301
Faks: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Jednoczesne podawanie difenhydraminy z tetraazotanem pentaerytrytylu zwiększa znacznie (6-krotnie) stężenie czynnego metabolitu - monoazotanu pentaerytrytylu. Tetraazotan pentaerytrytylu stosowany z dihydroergotaminą zwiększa jej stężenie w osoczu - powodując zwiększenie ciśnienia tętniczego. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą zmniejszać działanie azotanów. Bezwzględnie przeciwwskazane jest przyjmowanie syldenafilu i innych inhibitorów 5 - fosfodiesterazy podczas stosowania tetraazotanu pentaerytrytylu i innych azotanów (z nitrogliceryną podjęzykową włącznie), ze względu na potęgowanie działania azotanów organicznych i innych donorów NO, z ciężkimi następstwami hipotonii (zawał mięśnia sercowego, udar mózgowy, nagły zgon), zwłaszcza u chorych po zawale mięśnia sercowego, udarze, z zaburzeniami rytmu serca.

Podmiot odpowiedzialny

Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy "Galena"
ul. Dożynkowa 10
52-311 Wrocław
71-710-62-01
[email protected]
www.galena.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_Comodex.jpg