Gonapeptyl Daily 0,1 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

1 ampułkostrzykawka (1 ml) zawiera 100 µg octanu tryptoreliny, co odpowiada 95,6 µg tryptoreliny.

Tryptorelina (w postaci octanu) jest syntetycznym dekapeptydem, analogiem naturalnego hormonu GnRH wydzielanego przez podwzgórze. Tryptorelina ma dłuższy okres działania niż naturalny GnRH i wykazuje dwufazowe działanie na poziomie podwzgórza. Po początkowym dużym i nagłym zwiększeniu aktywności LH i FSH, aktywność krążących LH i FSH zmniejsza się z powodu desensytyzacji receptorów GnRH w przysadce mózgowej, co w konsekwencji prowadzi do wyraźnego zmniejszenia czynności gonad. Dokładny czas działania preparatu nie został ustalony, ale supresja przysadki mózgowej utrzymuje się przez co najmniej 6 dób po zakończeniu podawania. Po zaprzestaniu podawania preparatu należy spodziewać się dalszego zmniejszenia się aktywności krążącego LH. Aktywność LH powraca do wartości wyjściowej po ok. 2 tyg. Wywołana przez preparat desensytyzacja przysadki mózgowej może zapobiegać nagłemu zwiększeniu aktywności LH a przez to także przedwczesnej owulacji i (lub) luteinizacji pęcherzyków. Przeprowadzenie desensytyzacji przysadki mózgowej za pomocą agonisty GnRH zmniejsza współczynnik anulowanych cykli i podnosi współczynnik ciąż w cyklach ART. Po podskórnym podaniu preparatu ogólna biodostępność tryptoreliny jest zbliżona do 100%. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 3-5 h, co wskazuje, że tryptorelina jest eliminowana w ciągu 24 h i w związku z tym nie będzie obecna w krążeniu w czasie transferu zarodka. Metabolizm do mniejszych peptydów i aminokwasów zachodzi głównie w wątrobie i nerkach. Wydalana jest głównie w moczu. Ryzyko nagromadzenia tryptoreliny u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek jest małe (T_0,5 w tej grupie pacjentek wynosi ok. 8 h).

Desensytyzacja przysadki mózgowej i zapobieganie przedwczesnemu, nagłemu zwiększeniu aktywności hormonu luteinizującego (LH) u kobiet, u których dokonuje się kontrolowanej hiperstymulacji jajników w ramach technik wspomaganego rozrodu (ART). W badaniach klinicznych preparat stosowany był w cyklach, w których do stymulacji stosowano zarówno hormon folikulotropowy (FSH) uzyskany z moczu kobiet po menopauzie lub rekombinowany, jak też ludzką gonadotropinę menopauzalną (HMG).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH) lub jakiekolwiek inne analogi GnRH. Ciąża i okres karmienia piersią.

Preparat nie jest wskazany w okresie ciąży. Przed rozpoczęciem leczenia należy uzyskać potwierdzenie, że pacjentka nie jest w ciąży. Podczas leczenia należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji do czasu powrotu menstruacji. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie leczenia tryptoreliną, leczenie należy przerwać. W przypadku stosowania tryptoreliny do leczenia zapłodnieniem pozaustrojowym, nie ma klinicznych dowodów sugerujących związek przyczynowy między tryptoreliną i jakimikolwiek późniejszymi nieprawidłowościami w rozwoju oocytów lub ciążą lub wynikiem ciąży. Bardzo ograniczone dane dotyczące stosowania tryptoreliny w czasie ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wrodzonych wad rozwojowych. Uwzględniając działanie farmakologiczne tryptoreliny, nie można wykluczyć szkodliwego wpływu na przebieg ciąży i potomstwo. Preparat nie jest wskazany w okresie karmienia piersią.

Podskórnie. Leczenie preparatem powinno być rozpoczynane pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń płodności. Leczenie można rozpocząć we wczesnej fazie folikularnej (2. lub 3. dzień cyklu miesiączkowego) albo w połowie fazy lutealnej (21. - 23. dzień cyklu miesiączkowego bądź 5-7 dni przed spodziewanym początkiem miesiączki). Kontrolowaną hiperstymulację jajników gonadotropinami należy rozpocząć około 2 do 4 tyg. po rozpoczęciu leczenia preparatem. Reakcję pacjentki należy oceniać na podstawie danych klinicznych (w tym ultrasonografia jajników lub, najlepiej, ultrasonografia jajników w połączeniu z oznaczaniem stężeń estradiolu) i odpowiednio dostosowywać dawkę gonadotropin. Gdy odpowiednia liczba pęcherzyków osiągnie właściwą wielkość, należy przerwać leczenie preparatem i gonadotropinami i podać w pojedynczym wstrzyknięciu hCG w celu wywołania ostatniej fazy dojrzewania pęcherzyków. Jeśli po 4 tyg. desensytyzacja przysadki mózgowej nie jest potwierdzona (na podstawie samej tylko dokumentacji ultrasonograficznej wykazującej złuszczenie błony śluzowej macicy lub, najlepiej, w połączeniu z oznaczaniem stężeń estradiolu), należy rozważyć przerwanie podawania leku. Całkowity czas leczenia wynosi zwykle od 4 do 7 tyg. Podczas stosowania leku należy zapewnić wspomaganie fazy lutealnej, zgodnie z praktyką stosowaną w danym ośrodku leczenia niepłodności. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Badania kliniczne wskazały, że ryzyko nagromadzenia tryptoreliny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek jest małe. Lek nie ma właściwego zastosowania u dzieci i młodzieży we wskazaniu: desensytyzacja przysadki mózgowej i zapobieganie przedwczesnemu, nagłemu zwiększeniu aktywności hormonu luteinizującego (LH) u kobiet, u których dokonuje się kontrolowanej hiperstymulacji jajników w ramach technik wspomaganego rozrodu (ART). Sposób podania. Lek przeznaczony jest do wstrzykiwań podskórnych jeden raz na dobę w okolicę dolnej ściany brzucha. Wskazane jest, aby po pierwszym podaniu pacjentka pozostawała przez 30 min pod nadzorem medycznym w celu upewnienia się, że wstrzyknięcie nie wywołało reakcji alergicznych lub pseudoalergicznych. Urządzenia i środki do leczenia takich reakcji powinny być dostępne w trybie natychmiastowym. Kolejne wstrzyknięcia mogą być wykonywane samodzielnie, pod warunkiem, że pacjentka została uświadomiona, jakie objawy mogą wskazywać na nadwrażliwość, jakie są konsekwencje takich reakcji oraz, że w takiej sytuacji konieczna jest natychmiastowa interwencja medyczna. Miejsca wstrzyknięć należy zmieniać, aby zapobiec zanikowi tkanki tłuszczowej.

Przed przepisaniem tryptoreliny należy uzyskać potwierdzenie, że pacjentka nie jest w ciąży. Stosowanie agonistów GnRH może powodować zmniejszenie gęstości mineralnej kości (ok. 1% miesięcznie w czasie 6-mies. leczenia; każde 10% zmniejszenia gęstości mineralnej kości wiąże się ze zwiększeniem ryzyka złamania o ok. 2-3 razy). Wstępne dane sugerują, że stosowanie bisfosfonianów w połączeniu z agonistami GnRH może zmniejszać demineralizację kości. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentek z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy, takimi jak: przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, długotrwałe leczenie lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości (np. leki przeciwpadaczkowe lub kortykoidy), rodzinne występowanie osteoporozy, niedożywienie (np. jadłowstręt psychiczny). W tej grupie pacjentek, leczenie tryptoreliną należy rozpatrywać indywidualnie i rozpoczynać tylko wtedy, gdy bardzo staranna ocena wskazuje, że korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. W celu przeciwdziałania utracie gęstości mineralnej kości należy rozważyć zastosowanie dodatkowych środków kontrolnych. Rzadko, leczenie agonistami może ujawnić obecność nieczynnego klinicznie gruczolaka przysadki typu gonadotropinoma - u pacjentek tych może dojść do udaru przysadki objawiającego się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniem widzenia i porażeniem mięśni oka. U pacjentów leczonych agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego (z możliwymi przypadkami ciężkiej depresji) - pacjentów należy odpowiednio poinformować i leczyć w zależności od występujących objawów. Pacjentki z rozpoznaną depresją powinny być uważnie obserwowane w czasie leczenia. Stymulacja jajników powinna być prowadzona pod ścisłym nadzorem medycznym. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby wpływ leku na organizm jest przedłużony, ale nie oczekuje się, aby tryptorelina była obecna w krążeniu w czasie przeniesienia zarodka. Należy zachować szczególną ostrożność u kobiet z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi czynnej nadwrażliwości i kobiet z predyspozycją do nadwrażliwości w wywiadzie. Leczenie preparatem nie jest zalecane u kobiet z ciężką nadwrażliwością. Kobiety, które potencjalnie mogą zajść w ciążę, powinny być przed leczeniem dokładnie zbadane w celu wykluczenia, że są w ciąży. ART wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ciąży mnogiej, utraty ciąży, ciąży pozamacicznej i wrodzonych wad rozwojowych; ryzyko to dotyczy także tryptoreliny stosowanej jako lek pomocniczy w kontrolowanej stymulacji jajników. Stosowanie preparatu w kontrolowanej hiperstymulacji jajników może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS) i torbieli jajników. Rekrutacja pęcherzyków, wywołana zastosowaniem analogów GnRH i gonadotropin, może być wyraźnie zwiększona u mniejszości predysponowanych pacjentek, zwłaszcza w przypadku zespołu policystycznych jajników. Istnieją doniesienia o występowaniu OHSS powiązanego ze stosowaniem tryptoreliny w połączeniu z gonadotropinami. Nadmierna reakcja jajników na leczenie gonadotropiną rzadko prowadzi do OHHS, jeśli do wywołania owulacji nie podaje się hCG. Dlatego, w przypadku stwierdzenia OHSS proponuje się odstąpić od podania hCG i pouczyć pacjentkę, aby przez co najmniej 4 dni powstrzymała się od odbywania stosunków płciowych lub zastosowała mechaniczną metodę antykoncepcji. OHSS może się szybko nasilać (w ciągu 24 h do kilku dni), stając się ciężkim stanem klinicznym - pacjentki powinny pozostawać pod obserwacją przez co najmniej 2 tyg. po podaniu hCG. W przypadku zajścia w ciążę OHSS może mieć cięższą postać i trwać dłużej. Najczęściej OHSS występuje po przerwaniu leczenia hormonalnego i osiąga swoje największe nasilenie po ok. 7-10 dniach po leczeniu. Zazwyczaj OHSS ustępuje samoistnie z początkiem miesiączki. Jeśli wystąpi ciężka postać OHSS, należy przerwać podawanie gonadotropin (o ile jest jeszcze w toku), hospitalizować pacjentkę i rozpocząć odpowiednie leczenie, takie jak odpoczynek, infuzja roztworów elektrolitowych lub koloidalnych i podanie heparyny. OHSS występuje z większą częstością u pacjentek z zespołem policystycznych jajników. Ryzyko wystąpienia OHSS może być większe przy zastosowaniu agonistów GnRH w połączeniu z gonadotropinami niż po zastosowaniu samych gonadotropin. W początkowej fazie leczenia agonistami GnRH mogą wystąpić torbiele jajników (zazwyczaj bezobjawowe i nie wykazują czynności).

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
▪ ból głowy
▪ ból brzucha
▪ krwawienia lub plamienia z pochwy
▪ nudności
▪ odczyn zapalny w miejscu wstrzyknięcia

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
▪ przeziębienie
▪ objawy grypopodobne
▪ zapalenie gardła
▪ zawroty głowy
▪ uderzenia gorąca
▪ wymioty
▪ wzdęcie brzucha
▪ ból pleców
▪ poronienie
▪ ból w obrębie miednicy
▪ nadmierne pobudzenie jajników (wysoki poziom aktywności) (patrz punkt 2. „Kiedy zachować
  szczególną ostrożność stosując lek Gonapeptyl Daily”)
▪ torbiele jajników (w początkowej fazie leczenia)
▪ ból w trakcie miesiączki
▪ ból lub reakcja w miejscu wstrzyknięcia
▪ uczucie zmęczenia

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
▪ zmiany nastroju
▪ depresja

Nie znane: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych:
▪ dolegliwości brzuszne
▪ powiększenie jajników
▪ nadmierna potliwość
▪ plamienie w okresie między miesiączkami
▪ reakcje uczuleniowe (patrz punkt 2. „Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Gonapeptyl
  Daily”)
▪ zaburzenia snu
▪ zmniejszenie popędu płciowego
▪ spłycenie oddechu
▪ niewyraźne widzenie
▪ zaburzone widzenie
▪ swędzenie
▪ obfite, przedłużone i (lub) nieregularne miesiączki
▪ wysypka
▪ suchość pochwy
▪ obrzęk naczynioruchowy (opuchlizna występująca pod skórą)
▪ bolesne stosunki płciowe
▪ osłabienie
▪ ból piersi
▪ skurcze mięśniowe
▪ zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia
▪ ból stawów
▪ zwiększenie masy ciała

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Tel: +48 22 49 21 301,
Fax: +48 22 49 21 309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami dla tego wskazania do stosowania. Nie można wykluczyć możliwości interakcji z powszechnie stosowanymi lekami, w tym także z lekami uwalniającymi histaminę. Jeśli tryptorelina podawana jest równocześnie z lekami wpływającymi na wydzielanie przez przysadkę gonadotropin, należy zachować ostrożność i zaleca się kontrolowanie stanu hormonalnego pacjentki.

Ferring Pharmaceuticals Poland Sp. z o.o.
ul. Szamocka 8
01-748 Warszawa
22-246-06-80
[email protected]
www.ferring.com.pl