Długotrwałe stosowanie preparatu zwłaszcza w dużych dawkach, może prowadzić do uzależnienia - nie zaleca się stosowania przez okres dłuższy niż 7 dni i przekraczania zalecanych dawek. Nie należy stosować u osób uzależnionych od leków i pochodnych opioidowych oraz u osób przyjmujących leki z grupy agonistów lub antagonistów morfiny. Osoby z niewydolnością nerek, nadczynnością tarczycy, bólem brzucha, przerostem prostaty, astmą oskrzelową, chorobą obturacyjną płuc, drgawkami, urazami głowy oraz po zabiegach chirurgicznych w obrębie przewodu pokarmowego lub moczowo-płciowego przed zastosowaniem preparatu powinny skontaktować się z lekarzem. Istnieje ryzyko pobudzenia OUN i depresji podczas jednoczesnego stosowania opioidów z inhibitorami MAO i takie stosowanie nie jest zalecane. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby nie należy stosować leku. Kodeina może wywołać śpiączkę. Kodeina zmniejsza perystaltykę jelit, zwiększa napięcie i segmentację w jelitach i może podnosić ciśnienie okrężnicy, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania w ostrym zapaleniu jelita grubego, zapaleniu uchyłków, biegunce związanej z rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego lub po operacji jelita grubego. Opioidy mogą powodować skurcz dróg żółciowych - należy unikać w zaburzeniach dróg żółciowych. Opioidy mogą pobudzać, przez indukcję uwalniania katecholamin, uwalnianie endogennej histaminy. Fosforan kodeiny należy stosować ostrożnie w przypadku niedoczynności tarczycy; niedoczynności kory nadnerczy, np. choroba Addisona; niedociśnienia i wstrząsu; miastenii. U pacjentów w podeszłym wieku metabolizm i eliminacja opioidowych leków przeciwbólowych przebiega wolniej niż u młodszych pacjentów. Kodeina jest metabolizowana przez enzym wątrobowy CYP2D6 do morfiny, jej aktywnego metabolitu. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub pacjent nie ma tego enzymu, nie będzie uzyskane odpowiednie działanie terapeutyczne. Z danych szacunkowych wynika, że do 7% populacji kaukaskiej może mieć niedobór tego enzymu. Jednak, jeśli u pacjenta występuje szybki lub bardzo szybki metabolizm, istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet w zwykle zalecanych dawkach. U tych pacjentów następuje szybkie przekształcenie kodeiny w morfinę, co prowadzi do większych niż oczekiwane stężeń morfiny w surowicy. Do ogólnych objawów toksyczności opioidów należą: splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcia i brak apetytu. W ciężkich przypadkach mogą również wystąpić objawy niewydolności krążenia i depresji oddechowej, które mogą zagrażać życiu, a w bardzo rzadkich przypadkach prowadzić do zgonu. Nie zaleca się stosowania kodeina u dzieci, u których czynność oddechowa może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi. Czynniki te mogą nasilać objawy toksyczności morfiny. Preparat zawiera 12 g sacharozy w 15 ml syropu (36 g w 45 ml syropu) - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. Lek zawiera 1,05 g alkoholu (etanolu) w każdych 15 ml syropu (3,15 g alkoholu (etanolu) w każdych 45 ml syropu). Ilość alkoholu jest równoważna 26 ml piwa lub 11 ml wina na 15 ml syropu (78 ml piwa lub 33 ml wina na 45 ml syropu). Dawka 15 ml / 45 ml syropu podana młodzieży w wieku 12 lat o masie ciała 40 kg spowoduje narażenie na etanol 26,3 mg/kg mc. / 78,8 mg/kg mc., co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi (BAC) o około 4,4 mg/100 ml / 13,1 mg/100 ml. Dawka 15 ml / 45 ml syropu podana dorosłemu o masie ciała 70 kg spowoduje narażenie na etanol 15 mg/kg mc. / 45 mg/kg mc., co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi (BAC) o około 2,5 mg/100 ml / 7,5 mg/100 ml. Alkohol w tym produkcie może zmieniać działanie innych leków. Jeśli pacjent przyjmuje inne leki, powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku. Jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu, powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem preparatu. Alkohol w leku może mieć wpływ na dzieci. Objawami mogą być: uczucie senności i zmiany zachowania, może również wpływać na zdolność koncentracji i aktywność fizyczną. Jeśli pacjent ma padaczkę lub problemy z wątrobą, powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.