Ibrance 75 mg tabletki powlekane

1 kaps. twarda/ tabl. powl. zawiera 75 mg, 100 mg lub 125 mg palbocyklibu. Kaps. twarde zawierają laktozę.

Palbocyklib jest wysoce selektywnym, odwracalnym inhibitorem kinaz zależnych od cyklin (CDK) 4 i 6. Cyklina D1 i CDK4/6 są aktywowane poprzez różnorodne szlaki sygnałowe, co w konsekwencji prowadzi do proliferacji komórek. Poprzez hamowanie aktywności CDK4/6, palbocyklib zmniejsza proliferację komórek, blokując przejście cyklu komórkowego z fazy G1 do fazy S. Wyniki testów palbocyklibu w panelu molekularnie profilowanych linii komórkowych raka piersi wykazały wysoką aktywność wobec luminalnych nowotworów piersi, a zwłaszcza nowotworów piersi ER-dodatnich. Średnie maksymalne stężenie (C_max) palbocyklibu obserwuje się na ogół od 6 do 12 h po podaniu doustnym. Średnia bezwzględna biodostępność palbocyklibu po podaniu doustnej dawki 125 mg wynosi 46%. Wiązanie palbocyklibu z białkami osocza ludzkiego in vitro wynosiło ~85% i nie zależało od stężenia preparatu. Palbocyklib w znacznym stopniu jest metabolizowany w wątrobie. Średni okres półtrwania w fazie eliminacji w osoczu u pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi wynosił 28,8 h. Główną drogą wydalania był kał (74% dawki), 17% dawki zostało wydalone z moczem.

Lek jest wskazany w leczeniu HR-dodatniego (receptor hormonalny), HER2-ujemnego (receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2) raka piersi miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami: w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy; w skojarzeniu z fulwestrantem u kobiet po uprzedniej hormonoterapii. U kobiet w okresie przed-i okołomenopauzalnym hormonoterapię należy skojarzyć z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie produktów zawierających ziele dziurawca zwyczajnego.

Kobiety w wieku rozrodczym, które przyjmują lek lub ich partnerzy płci męskiej powinni stosować odpowiednie metody antykoncepcji (np. podwójne zabezpieczenie) w trakcie leczenia i przez co najmniej 3 tyg. (kobiety) lub 14 tyg. (mężczyźni) po jego zakończeniu. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania palbocyklibu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produkt nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji. Ani u ludzi, ani na zwierzętach nie przeprowadzono badań oceniających wpływ palbocyklibu na wytwarzanie mleka, obecność palbocyklibu w mleku ludzkim i wpływ palbocyklibu na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy palbocyklib przenika do mleka ludzkiego. Pacjentki otrzymujące palbocyklib nie powinny karmić piersią. Nie stwierdzono wpływu na cykl rujowy (samic szczurów), ani kopulację i płodność u szczurów (samce lub samice) w nieklinicznych badaniach nad reprodukcją. Nie uzyskano jednak żadnych danych klinicznych dotyczących płodności u ludzi. Wyniki badań dotyczących męskich narządów rozrodczych (zwyrodnienie kanalików nasiennych w jądrach, hipospermia najądrzy, zmniejszona ruchliwość plemników i gęstość nasienia oraz zmniejszone wydzielanie gruczołu krokowego) uzyskane w nieklinicznych badaniach bezpieczeństwa wykazały, że stosowanie palbocyklibu może negatywnie wpływać na płodność u mężczyzn. W związku z tym przed rozpoczęciem leczenia palbocyklibem mężczyźni powinni rozważyć przechowywanie nasienia.

Doustnie. Dorośli. Zalecana dawka palbocyklibu to 125 mg raz na dobę przez 21 kolejnych dni, po których następuje 7 dni przerwy w leczeniu (schemat 3/1), co stanowi pełny cykl 28 dni. Leczenie należy kontynuować, dopóki pacjent odnosi korzyści z leczenia lub do wystąpienia nieakceptowalnych objawów toksyczności. Podczas jednoczesnego stosowania z palbocyklibem, inhibitor aromatazy powinien być podawany zgodnie ze schematem dawkowania opisanym w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Leczenie kobiet w okresie przed- i okołomenopauzalnym palbocyklibem w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy należy zawsze skojarzyć z agonistą LHRH. Podczas jednoczesnego stosowania z palbocyklibem, zalecana dawka fulwestrantu to 500 mg podawane domięśniowo w dniach 1., 15. oraz 29., a następnie raz na miesiąc. Pacjentki w okresie przed- i okołomenopauzalnym przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego palbocyklibem i fulwestrantem oraz w jego trakcie powinny być leczone agonistami LHRH. Jeśli wystąpią wymioty lub pacjent zapomni przyjąć dawkę preparatu, nie powinien w tym samym dniu przyjmować dodatkowej dawki. Kolejną przepisaną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Dostosowanie dawki. Ograniczenie niektórych działań niepożądanych może wymagać tymczasowego przerwania lub opóźnienia przyjęcia dawki i (lub) zmniejszenia dawki albo całkowitego zaprzestania stosowania leku. Za pierwszym razem należy zmniejszyć dawkę do 100 mg/dobę, za drugim do 75 mg/dobę; jeśli konieczne jest dalsze zmniejszenie dawki poniżej 75 mg/dobę, należy przerwać leczenie. Toksyczność hematologiczna. Stopień 1 lub 2 – modyfikacja dawki nie jest wymagana. Stopień 3. Dzień 1. cyklu - wstrzymać podawanie leku do poprawy stanu zdrowia do stopnia ≤2., a następnie powtórzyć pełną morfologię krwi w ciągu 1 tygodnia. Po uzyskaniu poprawy stanu zdrowia do stopnia ≤2. rozpocząć kolejny cykl tą samą dawką. Dzień 15. pierwszych 2 cykli - w przypadku wystąpienia toksyczności 3. stopnia w dniu 15. Kontynuować podawanie leku aktualnie przyjmowaną dawką do zakończenia cyklu, a następnie powtórzyć pełną morfologię krwi w dniu 22. W przypadku wystąpienia toksyczności 4. stopnia w dniu 22. postępować zgodnie z poniższymi wytycznymi dotyczącymi dostosowywania dawki w przypadku toksyczności 4. stopnia. W przypadku powolnego (>1 tygodnia) ustępowania objawów neutropenii stopnia 3. lub neutropenii stopnia 3. nawracającej w 1. dniu kolejnych cykli należy rozważyć zmniejszenie dawki. Stopień 3 ANC (<1000 do 500/mm³) + gorączka ≥38,5st.C i (lub) zakażenie. W dowolnym czasie: wstrzymać podawanie leku do złagodzenia objawów do stopnia ≤2. Wznowić przyjmowanie w kolejnej mniejszej dawce. Stopień 4. W dowolnym czasie: wstrzymać podawanie leku do złagodzenia objawów do stopnia ≤2. Wznowić przyjmowanie w kolejnej mniejszej dawce. Toksyczność niehematologiczna stopnia ≥3. (jeśli utrzymuje się pomimo leczenia). Wstrzymać do czasu złagodzenia objawów do: stopnia ≤1.; stopnia ≤2. (o ile nie uznano za zagrożenie bezpieczeństwa pacjenta). Wznowić przyjmowanie leku w kolejnej mniejszej dawce. U pacjentów z ciężką postacią choroby śródmiąższowej płuc/zapalenia płuc należy całkowicie zaprzestać stosowania palbocyklibu. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasy A i B wg klasyfikacji Childa-Pugh). U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg klasyfikacji Childa-Pugh) zalecana dawka to 75 mg raz na dobę według schematu 3/1. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥15 ml/min). Nie ma wystarczających danych dotyczących pacjentów wymagających hemodializ, aby wydać jakiekolwiek zalecenia dotyczące dostosowywania dawki. Sposób podania. Kaps. twarde należy przyjmować z jedzeniem, najlepiej podczas posiłku, aby zapewnić stałą ekspozycję na palbocyklib. Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia. Nie należy przyjmować z grejpfrutami lub sokiem grejpfrutowym. Kapsułki/tabletki należy połykać w całości (przed połknięciem nie wolno ich żuć, kruszyć ani otwierać). Kapsułki/tabletki nie należy przyjmować, jeśli jest pęknięta lub została w jakikolwiek inny sposób uszkodzona.

Ze względu na mechanizm działania inhibitorów aromatazy, u kobiet w wieku przed- i okołomenopauzalnym, którym preparat podawany jest w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy, obowiązkowa jest ablacja lub zahamowanie czynności jajników z zastosowaniem agonisty LHRH. Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności palbocyklibu u pacjentów z krytyczną chorobą z przerzutami do narządów trzewnych. Zaburzenia hematologiczne. U pacjentów, u których wystąpiły objawy neutropenii w stopniu 3 lub 4, zalecane jest przerwanie leczenia lub zmniejszenie dawki, bądź też opóźnienie rozpoczęcia cyklów leczenia. Pacjentów należy odpowiednio monitorować. Pełną morfologię krwi należy wykonać przed rozpoczęciem leczenia preparatem i na początku każdego cyklu terapii, jak również w dniu 15. pierwszych 2 cykli oraz według wskazań klinicznych. U pacjentów, u których w pierwszych 6 cyklach leczenia wystąpi neutropenia w maksymalnym nasileniu 1. lub 2. stopnia, pełną morfologię krwi należy wykonać co 3 miesiące w kolejnych cyklach, przed rozpoczęciem każdego cyklu oraz według wskazań klinicznych. Zaleca się, aby preparat podawać pacjentom, u których bezwzględna liczba neutrofili (ANC) wynosi ≥1000/mm³, a liczba płytek krwi ≥50 000/mm³. Choroba śródmiąższowa płuc/zapalenie płuc. U pacjentów leczonych palbocyklibem, którzy są jednocześnie poddawani hormonoterapii może wystąpić ciężka, zagrażająca życiu lub prowadząca do zgonu choroba śródmiąższowa płuc i (lub) zapalenie płuc. Pacjentów należy obserwować w celu wykrycia objawów ze strony płuc wskazujących na chorobę śródmiąższową płuc i (lub) zapalenie płuc (np. hipoksji, kaszlu, duszności). U pacjentów z nowymi lub nasilającymi się objawami zaburzeń czynności układu oddechowego oraz u pacjentów, u których występuje podejrzenie rozwoju choroby śródmiąższowej płuc i (lub) zapalenia płuc, leczenie palbocyklibem należy niezwłocznie przerwać, a pacjentów poddać ocenie. U pacjentów z ciężką postacią choroby śródmiąższowej płuc lub zapalenia płuc należy całkowicie zaprzestać stosowania leku. Zakażenia. Ponieważ preparat wykazuje właściwości mielosupresyjne, może powodować u pacjentów większą skłonność do zakażeń. Należy poinformować pacjentów, aby niezwłocznie zgłaszali wszelkie epizody gorączki. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. U pacjentów leczonych preparatem zgłaszano żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe. Pacjentów należy monitorować w celu wykrycia objawów przedmiotowych i podmiotowych zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej i należy leczyć zgodnie ze wskazaniami medycznymi. Zaburzenia czynności wątroby/nerek. Stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, ściśle monitorując objawy toksyczności. Skojarzone leczenie. Silne inhibitory CYP3A4 mogą prowadzić do nasilenia objawów toksyczności; należy unikać skojarzonego leczenia z palbocyklibem. Jeśli takie skojarzenie jest konieczne, należy zmniejszyć dawkę palbocyklibu do 75 mg raz na dobę. Jednoczesne stosowanie induktorów CYP3A może prowadzić do zmniejszenia ekspozycji na palbocyklib. Nie ma potrzeby dostosowania dawki w przypadku skojarzonego leczenia palbocyklibu z umiarkowanymi induktorami CYP3A. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Substancje pomocnicze. Kaps. twarde zawierają laktozę i nie powinny być przyjmowane przez pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Kaps. twarde zawierają mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem:
- gorączka, dreszcze, osłabienie, duszność, krwawienie lub łatwe powstawanie siniaków mogące
  być oznaką ciężkich zaburzeń krwi,
- trudności w oddychaniu, suchy kaszel lub ból w klatce piersiowej mogące być oznaką
  zapalenia płuc,
- bolesny obrzęk nogi, ból w klatce piersiowej, duszność, przyspieszony oddech lub
  przyspieszone bicie serca, ponieważ mogą to być objawy zakrzepów krwi w żyłach (które
  mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób).

Inne działania niepożądane związane z przyjmowaniem leku IBRANCE mogą obejmować:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):
Zakażenia
Zmniejszenie liczby białych krwinek, czerwonych krwinek lub płytek krwi
Uczucie zmęczenia
Zmniejszenie apetytu
Zapalenie jamy ustnej i warg, nudności, wymioty, biegunka
Wysypka
Wypadanie włosów
Osłabienie
Gorączka
Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych
Suchość skóry

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 osoby na 10):
Gorączka ze zmniejszeniem liczby białych krwinek we krwi (neutropenia z gorączką)
Niewyraźne widzenie, zwiększone łzawienie, zespół suchego oka
Zaburzenia smaku
Krwawienie z nosa
Zaczerwienienie, ból, łuszczenie się skóry, obrzęk i tworzenie się pęcherzy na dłoniach i (lub)
podeszwach stóp (zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej)
Nieprawidłowy wynik badania krwi, świadczący o zaburzeniach czynności nerek (zwiększone
stężenie kreatyniny we krwi)

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 osoby na 100):
Stan zapalny skóry objawiający się czerwonymi, łuszczącymi się plamami, w przebiegu którego
może wystąpić ból stawów i gorączka (toczeń rumieniowaty skórny).
Reakcja skórna, powodująca czerwone plamy lub plamy na skórze, mogące wyglądać jak tarcza lub
„tarcza strzelnicza” z ciemnoczerwonym środkiem otoczonym jaśniejszymi czerwonymi
pierścieniami (rumień wielopostaciowy).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w Załączniku V.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Leczenie skojarzone silnymi inhibitorami CYP3A4 może prowadzić do nasilenia objawów toksyczności. Podczas leczenia palbocyklibem należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A (klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, ketokonazol, lopinawir/rytonawir, nefazodon, nelfinawir, posakonazol, sakwinawir, telaprewir, telitromycyna i worykonazol, jak również grejpfruty lub sok grejpfrutowy). Jednoczesne stosowanie należy rozważyć dopiero po starannej ocenie potencjalnych korzyści i ryzyka. Jeżeli stosowanie z silnym inhibitorem CYP3A4 jest nieuniknione, należy zmniejszyć dawkę palbocyklibu do 75 mg raz na dobę. Po przerwaniu podawania silnego inhibitora należy zwiększyć dawkę (po 3–5 okresach półtrwania inhibitora) do dawki stosowanej przed rozpoczęciem leczenia silnym inhibitorem CYP3A. Nie ma konieczności dostosowywania dawki w przypadku łagodnych i umiarkowanych inhibitorów CYP3A. Jednoczesne stosowanie induktorów CYP3A może prowadzić do zmniejszenia ekspozycji na palbocyklib, a w konsekwencji do braku skuteczności. W związku z tym należy unikać jednoczesnego stosowania palbocyklibu z silnymi induktorami CYP3A4 (karbamazepina, enzalutamid, fenytoina, ryfampicyna i ziele dziurawca zwyczajnego). Nie ma potrzeby dostosowywania dawki w przypadku jednoczesnego podawania palbocyklibu z umiarkowanymi induktorami CYP3A. Palbocyklib w dawce 125 mg/dobę w stanie stacjonarnym jest słabym, zależnym od czasu inhibitorem CYP3A. Może zaistnieć konieczność zmniejszenia dawki wrażliwych na metabolizm substratów CYP3A o wąskim indeksie terapeutycznym np. alfentanylu, cyklosporyny, dihydroergotaminy, ergotaminy, ewerolimusu, fentanylu, pimozydu, chinidyny, syrolimusu i takrolimusu w przypadku jednoczesnego podawania z preparatem, ponieważ może zwiększać ich ekspozycję. Dane z oceny interakcji farmakologicznych w badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z rakiem piersi wykazały brak interakcji między palbocyklibem i letrozolem lub fulwestrantem. Dane z badania interakcji farmakologicznych prowadzonego z udziałem zdrowych mężczyzn wykazały, że ekspozycje na palbocyklib były podobne w przypadku jednoczesnego podawania pojedynczej dawki palbocyklibu z wielokrotnymi dawkami tamoksyfenu oraz palbocyklibu w monoterapii. Nie przeprowadzono badań interakcji farmakologicznych palbocyklibu z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi. W oparciu o dane z badań in vitro przewiduje się, że palbocyklib hamuje transport regulowany przez jelitową glikoproteinę P (P-gp) i białko oporności raka piersi (BCRP). Z tego względu jednoczesne podawanie palbocyklibu z preparatami, które są substratami P-gp np. digoksyną, dabigatranem, kolchicyną, lub BCRP np. prawastatyną, rozuwastatyną, fluwastatyną, sulfasalazyną, może zwiększać ich efekt terapeutyczny i działania niepożądane. W oparciu o dane z badań in vitro palbocyklib może hamować wychwyt nośnika kationu organicznego OCT1, a następnie zwiększać ekspozycję na substraty tego nośnika (np. metforminę). Jednoczesne stosowanie palbocyklibu ze statynami, które są substratami CYP3A4 i (lub) BCRP, może zwiększać ryzyko rabdomiolizy z powodu zwiększonego stężenia statyny w osoczu. U pacjentów, u których jednocześnie stosowano palbocyklib z symwastatyną lub atorwastatyną, zgłaszano przypadki rabdomiolizy, w tym przypadki zakończone zgonem. Jednoczesne podawanie na czczo wielokrotnych dawek rabeprazolu, inhibitora pompy protonowej (IPP), z pojedynczą dawką 125 mg preparatu spowodowało zmniejszenie AUC_inf i C_max palbocyklibu odpowiednio o 62% i 80%. Z uwagi na to preparat należy przyjmować wraz z jedzeniem, najlepiej podczas posiłku. W związku ze zmniejszonym wpływem na pH żołądka antagonistów receptora H2 i działających miejscowo leków zobojętniających kwas żołądkowy w porównaniu do IPP nie oczekuje się klinicznie istotnego wpływu antagonistów receptora H2 lub miejscowo działających leków zobojętniających na ekspozycję palbocyklibu, jeżeli palbocyklib jest przyjmowany wraz z jedzeniem.

Pfizer Polska Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 16B
02-092 Warszawa
22-335-61-00
[email protected]
www.pfizerpro.pl