Leukeran 2 mg tabletki powlekane

Chlorambucil

Refundowanytylko na receptę
91,09 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Leukeran i w jakim celu się go stosuje

Leukeran zawiera substancję aktywną zwaną chlorambucylem, która należy do grupy leków zwanych
cytotoksynami (zwanych także chemioterapią). Lek ten jest stosowany do leczenia określonych
rodzajów nowotworów układu krwionośnego i chłonnego u ludzi. Lekarz będzie w stanie wyjaśnić,
jak Leukeran może pomóc w chorobie występującej u pacjenta.

Lek Leukeran jest wskazany do stosowania u pacjentów z:
- chorobą Hodkina i nieziarniczymi chłoniakami złośliwymi (non-Hodgkin’s lymphoma).
  Łącznie tworzą one grupę chorób zwanych chłoniakami. Są to nowotwory powstające
  z komórek układu chłonnego.
- przewleką białaczką limfatyczną. Rodzaj nowotworu krwi, gdzie szpik kostny wytwarza dużą
  liczbę nieprawidłowych krwinek białych.
- makroglobulinemią Walderströma. Rzadki chłoniak związany z niekontrolowanym wzrostem
  komórek B, rodzaju krwinek białych, skutkującym uwolnieniem nieprawidłowego białka do
  krwi.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 2 mg chlorambucylu.

Działanie

Chlorambucil działa jako dwufunkcyjny lek alkilujący. Alkilacja zachodzi dzięki powstawaniu wysoce reaktywnego rodnika etylenoimoniowego. Przypuszczalny mechanizm działania polega na tworzeniu przez pochodne rodnika etylenoimoniowego wiązań krzyżowych między dwoma łańcuchami spirali DNA, co w następstwie powoduje zaburzenia replikacji. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi uzyskuje po 40-70 min. Metabolizm chlorambucilu polega na beta-oksydacji bocznego łańcucha kwasu masłowego. Głównym metabolitem jest iperyt fenylooctowy. T0,5 wynosi 1,8+/-0,4 h. Okres półtrwania metabolitu we krwi jest dłuższy, w porównaniu z chlorambucilem. W dużym stopniu od tego metabolitu zależy alkilujące działanie leku.

Wskazania

Leczenie: choroby Hodgkina (ziarnicy złośliwej), niektórych postaci nieziarniczych chłoniaków złośliwych, przewlekłej białaczki limfatycznej, makroglobulinemii Waldenstroma.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na chlorambucil lub pozostałe składniki preparatu.

Ciąża i karmienie piersią

Preparat jest potencjalnie teratogenny. Gdy tylko jest to możliwe, należy unikać stosowania chlorambucilu w okresie ciąży, szczególnie w I trymestrze. W każdym przypadku należy ocenić stosunek potencjalnego zagrożenia dla płodu do spodziewanej korzyści dla matki. Należy zalecić stosowanie skutecznej antykoncepcji w przypadku stosowania preparatu przez któregokolwiek z partnerów. Matki leczone preparatem nie powinny karmić piersią.

Dawkowanie

Doustnie. Choroba Hodgkina (ziarnica złośliwa): Dorośli: w monoterapii stosuje się najczęściej dobową dawkę 0,2 mg/kg mc. przez 4-8 tyg; zazwyczaj preparat jest jednym ze składników polichemioterapii i stosuje się go wg licznych protokołów. Preparat można stosować zamiast chlormetyny, z podobnym efektem leczniczym, ale mniejszym działaniem toksycznym. Dzieci: schematy dawkowania podobne do stosowanych u dorosłych. Niektóre postaci nieziarniczych chłoniaków złośliwych: Dorośli: w monoterapii początkowa dawka dobowa wynosi zazwyczaj 0,1-0,2 mg/kg mc. przez pierwsze 4-8 tyg., po czym leczenie podtrzymujące prowadzi się, stosując zmniejszone dawki dobowe lub leczenie cykliczne. Preparat jest skuteczny w leczeniu pacjentów w zaawansowanym stadium rozlanego chłoniaka limfocytarnego oraz pacjentów, u których występuje wznowa po radioterapii. U pacjentów z zaawansowanymi stadiami rozwoju nieziarniczego chłoniaka limfocytowego nie wykazano znacznych różnic w działaniu leczniczym pomiędzy monoterapią lekiem a polichemioterapią. Dzieci: schematy dawkowania podobne do stosowanych u dorosłych. Przewlekła białaczka limfatyczna: Dorośli: (leczenie rozpoczyna się zazwyczaj u pacjentów z wyraźnymi objawami chorobowymi lub z zaburzeniami czynności szpiku kostnego - lecz nie w przypadku niewydolności szpiku - potwierdzonym badaniem krwi obwodowej): początkowa dawka dobowa wynosi 0,15 mg/kg mc. do czasu zmniejszenia liczby leukocytów we krwi do 10 000/µl, leczenie można wznowić po 4 tyg. od zakończenia pierwszego cyklu i kontynuować, stosując dawkę dobową 0,1 mg/kg mc. Zazwyczaj po 2 latach leczenia u niektórych pacjentów liczba leukocytów osiąga prawidłowe wartości, uprzednio powiększone węzły chłonne oraz śledziona stają się niewyczuwalne w badaniu palpitacyjnym, a odsetek limfocytów w szpiku kostnym zmniejsza się poniżej 20%. Pacjenci z potwierdzoną niewydolnością szpiku kostnego powinni być leczeni prednizolonem, a podawanie preparatu można rozpocząć dopiero po przywróceniu czynności szpiku kostnego. Makroglobulinemia Waldenstroma: Dorośli: (preprat jest lekiem z wyboru) zalecana dawka początkowa wynosi 6-12 mg/dobę do chwili wystąpienia leukopenii, następnie wprowadza się na stałe dawkę 2-8 mg/dobę. Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku w przypadku pacjentów ze znacznym zaburzeniem czynności wątroby. Lek należy przyjmować codziennie na czczo (co najmniej 1 h przed posiłkami lub 3 h po posiłkach).

Środki ostrożności

Preparat nie powinien być podawany pacjentom, których niedawno podawano radioterapii lub leczono innymi lekami cytotoksycznymi. Jeżeli wystąpiła hipoplazja lub naciekanie szpiku kostnego przez limfocyty, nie należy przekraczać dobowej dawki 0,1 mg/kg mc. Szczególnie ostrożnie stosować u dzieci z zespołem nerczycowym, pacjentów leczonych tzw. metodą pulsów z zastosowaniem dużych dawek oraz u pacjentów z drgawkami w wywiadzie (zalecane ścisłe monitorowanie po podaniu preparatu). Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku u pacjentów ze znacznym zaburzeniem czynności wątroby. W dawkach leczniczych preparat zmniejsza liczbę limfocytów i w mniejszym stopniu, liczbę granulocytów obojętnochłonnych, płytek krwi i stężenie hemoglobiny, przerwanie leczenia nie jest konieczne. Lek zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu "Lapp" lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów należy natychmiast zwrócić się
do lekarza specjalisty lub udać się do szpitala:
- wszelkie objawy gorączki lub zakażenia (ból gardła, ból w jamie ustnej lub zaburzenia
  oddawania moczu),
- wszelkie nieoczekiwane siniaczenie lub krwawienie, ponieważ może to oznaczać, że
  produkowanych jest zbyt mało krwinek danego rodzaju,
- w razie nagłego pogorszenia samopoczucia (nawet przy normalnej temperaturze),
- poczucie skrajnego zmęczenia,
- drętwienie lub osłabienie mięśni,
- wysypka skórna, pęcherze na skórze, ból jamy ustnej lub oczu oraz wysoka temperatura.

Należy porozmawiać z lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących działań
niepożądanych, które również mogą wystąpić przy przyjmowaniu tego leku:

Bardzo częste (występują u więcej niż 1 na 10 osób)
- zmniejszenie liczby krwinek i płytek krwi lub zahamowanie czynności szpiku kostnego.

Częste (występują u nie mniej niż 1 na 10 osób)
- nudności, wymioty, biegunka i owrzodzenie jamy ustnej,
- wtórne nowotwory krwi (ostre, wtórne nowotwory hematologiczne),
- napady padaczkowe (drgawki) u dzieci z zaburzeniem czynności nerek zwanym zespołem
  nerczycowym,
- zmniejszenie ilości krwinek czerwonych lub niedokrwistość, co może powodować poczucie
  zmęczenia lub osłabienia bądź duszności.

Niezbyt częste (występują u nie mniej niż 1 na 100 osób)
- wysypka.

Rzadkie (występują u nie mniej niż 1 na 1000 osób)
- zażółcenie białek oczu lub skóry (żółtaczka),
- objawy alergiczne, takie jak guzki, pokrzywka lub obrzęk tkanek,
- zgłoszono progresję wysypki skórnej w ciężkie choroby, w tym zespół Stevensa-Johnsona
  i martwicę toksyczno-rozpływna naskórka. Te dwie formy tej samej ciężkiej choroby skóry
  powodują wysypkę, łuszczenie się skóry i owrzodzenia błon śluzowych,
- gorączka,
- napad padaczkowy lub drgawki,
- uszkodzenie wątroby (hepatotoksyczność).

Bardzo rzadkie (występują u nie mniej niż 1 na 10 000 osób)
- nieprawidłowe lub powtarzające się drżenie ciała lub mimowolne drgania niebędące napadami
  padaczkowymi ani drgawkami,
- zapalenie pęcherza moczowego,
- nieodwracalna niewydolność szpiku kostnego – organizm może przestać wytwarzać komórki
  krwi tymczasowo,
- bliznowacenia i zagęszczenia w płucach z trudnościami w oddychaniu,
- śródmiąższowe zapalenie płuc
- choroba wpływająca na nerwy prowadząca do zaburzeń czucia, ruchu i czynności narządów
  (neuropatia obwodowa).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- brak miesiączki (amenorrhea),
- brak plemników w nasieniu (azoospermia).

Jeżeli jakiekolwiek działanie niepożądane stanie się poważne lub wystąpią działania niepożądane
niewymienione w niniejszej ulotce, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można również zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02 222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Fenylbutazon może nasilać działanie toksyczne chlorambucilu - konieczne może być zmniejszenie dawki chlorambucilu u pacjentów otrzymujących te leki jednocześnie. Może wystąpić krzyżowa reakcja nadwrażliwości (wysypka skórna) pomiędzy chlorambucylem a innymi środkami alkilującymi. Analogi nukleozydów purynowych (takie jak fludarabina, pentostatyna i kladrybina) zwiększały cytotoksyczność chlorambucylu in vitro, jednak znaczenie kliniczne tego stwierdzenia jest nieznane. U pacjentów z upośledzoną odpornością nie zaleca się stosowania szczepionek zawierających żywe organizmy.

Podmiot odpowiedzialny

Aspen Polska Sp. z o.o.

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
25Adamed011-NZ-Ketoangin- 368x307-v2.jpg