Malarone 250 mg+100 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 250 mg atowakwonu i 100 mg chlorowodorku proguanilu.

Lek przeciwmalaryczny o synergicznym działaniu składników. Działa biobójczo na obecne we krwi oraz w wątrobie schizonty pierwotniaka Plasmodium falciparum. Atowakwon i proguanil zaburzają 2 różne szlaki metaboliczne syntezy pirymidyn, niezbędnych w procesie replikacji kwasów nukleinowych pasożyta. Atowakwon zaburza transport elektronów w mitochondriach Plasmodium falciparum na poziomie cytochromu bc1 i obniża potencjał błonowy. Proguanil za pośrednictwem swego metabolitu cykloguanilu hamuje aktywność reduktazy dihydrofolianowej, prowadząc do zaburzenia syntezy deoksytymidylanu. Ponadto proguanil nasila działanie atowakwonu, obniżając potencjał błony mitochondrialnej w komórkach pasożytów. Biodostępność atowakwonu ze względu na jego lipofilny charakter jest większa po podaniu z posiłkiem i wynosi 23% (duża zmienność osobnicza). Proguanil wchłania się szybko i w znaczącym stopniu oraz niezależnie od pokarmu. Atowakwon silnie wiąże się z białkami osocza (ponad 99%); proguanil - w około 75%. Brak jest danych wskazujących  na metabolizm atowakwonu, lek jest wydalany w ponad 90% w postaci niezmienionej z kałem. Proguanil jest metabolizowany głównie przez CYP 2C19, m.in. do aktywnego cykloguanilu; zarówno metabolit, jak i około 40% leku w postaci niezmienionej są wydalane z moczem. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi dla atowakwonu: 2-3 doby (1-2 doby u dzieci); dla proguanilu i cykloguanilu: około 12-15 h (u dorosłych i dzieci).

Zapobieganie oraz leczenie ostrej niepowikłanej malarii wywołanej przez Plasmodium falciparum zwłaszcza przez szczepy, które mogą być oporne na inne leki przeciwmalaryczne. W zapobieganiu i leczeniu zawsze należy uwzględniać wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz właściwych władz medycznych, a także miejscowe dane dotyczące występowania oporności na leki przeciwmalaryczne.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Zapobieganie malarii u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min).

W ciąży stosować wyłącznie w przypadku, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Podczas stosowania leku u kobiet w ciąży nie należy przerywać profilaktycznego podawania folianów. Kobiety karmiące piersią nie powinny przyjmować leku.

Doustnie. Zapobieganie malarii, dorośli o mc. >40 kg: 1 tabl. raz na dobę o stałej porze. Podawanie leku rozpoczyna się na 24-48 h przed przybyciem do endemicznego obszaru występowania malarii i kontynuuje przez cały okres pobytu oraz przez 7 dni po opuszczeniu obszaru endemicznego. U mieszkańców obszarów endemicznych (osoby z częściową odpornością), bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku potwierdzono w badaniach obejmujących okres do 12 tygodni. U osób bez odporności średni czas stosowania preparatu w badaniach klinicznych wynosił 27 dni. Leczenie malarii. Dorośli i dzieci o mc. >40 kg: 4 tabl. raz na dobę przez 3 kolejne dni. Dzieci o mc. 11-20 kg: 1 tabl. raz na dobę przez 3 kolejne dni; 21-30 kg: 2 tabl. raz na dobę przez 3 kolejne dni; 31-40 kg: 3 tabl. raz na dobę przez 3 kolejne dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z niewydolnością wątroby i z lekką lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) w leczeniu ostrej fazy malarii wywołanej przez P. falciparum zaleca się, gdy to tylko możliwe, podawanie innych leków niż Malarone, w zapobieganiu malarii stosowanie jest przeciwwskazane. Lek nie jest zalecany w zapobieganiu malarii u osób, których masa ciała nie przekracza 40 kg, u tych osób zaleca się stosowanie preparatu w postaci tabletek dla dzieci. Sposób podania. Lek należy przyjmować podczas posiłku lub z napojami mlecznymi, zawsze o tej samej porze. Preparat można stosować u pacjentów, którzy nie są w stanie przyjmować posiłków, ogólnoustrojowe narażenie na atowakwon będzie zmniejszone. W przypadku wystąpienia wymiotów w ciągu pierwszej godziny od przyjęcia leku w zapobieganiu lub leczeniu malarii, dawkę należy powtórzyć. Nie jest konieczna zmiana dawkowania leku w przypadku wystąpienia biegunki.

Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu w zapobieganiu malarii u pacjentów o mc. <40 kg, w leczeniu malarii u dzieci o mc. <11 kg oraz w leczeniu malarii mózgowej lub innych postaci powikłanej malarii, w tym hiperparazytemii, obrzęku płuc lub niewydolności nerek. W zapobieganiu malarii osoby u których wystąpiła biegunka lub wymioty podczas przyjmowania leku, powinny stosować dodatkowo środki ochrony osobistej przed ukąszeniem (repelenty, moskitiery). W leczeniu ostrej malarii u pacjentów, u których wystąpiła biegunka lub wymioty zaleca się stosowanie innych leków niż Malarone; jeśli jednak pacjenci będą otrzymywać preparat, wskazane jest monitorowanie u nich parazytemii i stanu klinicznego. Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy natychmiast zaprzestać stosowania preparatu i rozpocząć odpowiednie leczenie. U osób narażonych na intensywny kontakt z P. vivax lub P. ovale oraz osoby, u których dojdzie do zachorowania na malarię przez jeden z tych pasożytów, zaleca się oprócz preparatu stosowanie innych leków o potwierdzonym działaniu przeciwko formom uśpionym pasożyta (hipnozoitom). W przypadku nawracających zakażeń powodowanych przez P. falciparum pojawiających się po leczeniu preparatem, a także w przypadku nieskuteczności zapobiegania tym preparatem, zaleca się stosowanie innego leku działającego biobójczo na znajdujące się we krwi schizonty. Należy ściśle kontrolować parazytemię u pacjentów, którzy w trakcie leczenia preparatem otrzymują metoklopramid lub antybiotyk z grupy tetracyklin. Nie zaleca się stosowania preparatu z ryfampicyną lub z ryfabutyną. W miarę możliwości należy unikać jednoczesnego stosowania efawirenzu lub wzmocnionych inhibitorów proteazy. Zaleca się zachowywanie ostrożności przy wprowadzaniu lub wycofywaniu profilaktyki malarycznej, lub przy leczeniu malarii w trakcie stałego leczenia warfaryną i innymi lekami przeciwzakrzepowymi opartymi na kumarynie. Atowakwon może zwiększać poziom etopozydu i jego metabolitu. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr <30 ml/min), przy leczeniu ostrej malarii (P. falciparum) zaleca się preparat alternatywny. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabl. , to znaczy, że lek uznaje się za "wolny od sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zwrócić uwagę na występowanie następujących ciężkich działań niepożądanych. Wystąpiły
one u niewielkiej liczby osób, ale dokładna częstość ich występowania jest nieznana.

Ciężkie reakcje alergiczne - objawy obejmują:
- wysypkę i świąd
- pojawiający się nagle świszczący oddech, ucisk w klatce piersiowej lub gardle lub trudności w
  oddychaniu
- obrzęk powiek, twarzy, warg, języka lub innych części ciała.
→ Jeśli u pacjenta wystąpią powyższe objawy reakcji alergicznej, należy natychmiast
    skontaktować się z lekarzem. Nie przyjmować następnych tabletek.

Ciężkie reakcje skórne
- wysypka, która może być pęcherzowa i wygląda jak małe tarcze strzelnicze (ciemne kropki w
  centrum, otoczone przez bledszy obszar z ciemnym pierścieniem dookoła) (rumień
  wielopostaciowy)
- ciężka, obejmująca duży obszar wysypka z pęcherzami i łuszczącą się skórą, występująca
  szczególnie dookoła ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona).
→ Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy pilnie skontaktować się
    z lekarzem.

Pozostałe objawy niepożądane były w większości lekkie i przemijające.

Bardzo częste działania niepożądane
Mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów:
- ból głowy
- nudności i wymioty
- ból brzucha
- biegunka.

Częste działania niepożądane
Mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów:
- zawroty głowy
- zaburzenia snu (bezsenność)
- niezwykłe sny
- depresja
- utrata apetytu
- gorączka
- wysypka, która może być swędząca
- kaszel.

Częste działania niepożądane, które mogą uwidocznić się w badaniach krwi:
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość), mogące powodować zmęczenie, bóle
  głowy i duszność
- zmniejszenie liczby krwinek białych (neutropenia), mogące powodować większą podatność na
  zakażenia,
- zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia)
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Niezbyt częste działania niepożądane
Mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów:
- niepokój
- odczucie nieprawidłowego bicia serca (kołatanie)
- obrzęk i zaczerwienienie jamy ustnej
- wypadanie włosów,
- swędząca wysypka z bąblami (pokrzywka).

Niezbyt częste objawy niepożądane, które mogą uwidocznić się w badaniach krwi:
- zwiększenie aktywności amylazy (enzymu wytwarzanego w trzustce).

Rzadkie działania niepożądane
Mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów:
- widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie są rzeczywiste (omamy).

Inne działania niepożądane
Inne działania niepożądane, które wystąpiły u niewielkiej liczby osób, ale ich dokładna częstość jest
nieznana.
- zapalenie wątroby
- zatkanie przewodów żółciowych (zastój żółci)
- przyspieszenie częstości pracy serca (tachykardia)
- zapalenie naczyń krwionośnych, co może być widoczne jako czerwone lub purpurowe guzki na
  skórze, ale może obejmować również inne części ciała
- drgawki
- napady paniki, płacz
- koszmary senne
- poważne zaburzenia zdrowia psychicznego, przy których pacjent traci kontakt z rzeczywistością
  i jest niezdolny do jasnego myślenia i oceny sytuacji
- niestrawność
- owrzodzenia jamy ustnej
- pęcherze
- łuszczenie się skóry
- zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne.

Inne działania niepożądane, które mogą uwidocznić się w badaniach krwi:
- zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów komórek krwi (pancytopenia).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: + 48 22 49 21 301, faks: +
48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Jednoczesne stosowanie preparatu z ryfampicyną lub z ryfabutyną powoduje zmniejszenie stężenia atowakwonu odpowiednio o ok. 50% i 34%; nie zaleca się skojarzonego leczenia. Podawanie leku z metoklopramidem lub antybiotykiem z grupy tetracyklin powoduje istotne zmniejszenie stężenia atowakwonu w osoczu. Proguanil może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych pochodnych kumaryny - należy zachować ostrożność; może być konieczna modyfikacja dawki doustnego antykoagulantu. Podczas równoległego podawania z efawirenzem lub wzmocnionymi inhibitorami proteazy, obserwowano zmniejszenie stężenia atowakwonu aż do 75% - należy unikać tego połączenia leków. Atowakwon może powodować zwiększenie stężenia etopozydu lub jego metabolitów - należy zachować ostrożność. Proguanil jest metabolizowany głównie przez CYP2C19. Nie są jednak znane możliwe interakcje farmakokinetyczne z innymi substratami CYP2C19, jego inhibitorami (jak moklobemid, fluwoksamina) lub induktorami (jak artemizyna, karbamazepina).

GSK Commercial Sp. z o.o.
ul. Rzymowskiego 53
02-697 Warszawa
22-576-90-00
pl.gsk.com/pl-pl/