Metafen 200 mg+325 mg tabletki

1 tabl. zawiera 200 mg ibuprofenu i 325 mg paracetamolu.

Lek o skojarzonym działaniu składników o różnych mechanizmach działania przeciwbólowego. Łączy obwodowe działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne ibuprofenu z ośrodkowym działaniem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym paracetamolu. Mechanizm działania ibuprofenu polega na hamowaniu aktywności izoenzymów cyklooksygenazy COX-1 i COX-2, co prowadzi do hamowania syntezy prostanoidów: prostaglandyn i tromboksanu. Poprzez hamowanie cyklooksygenazy, zwłaszcza jej izoenzymu COX-2 powoduje zmniejszenie syntezy cyklicznych nadtlenków, będących bezpośrednimi prekursorami prostaglandyn, które wykazują działanie prozapalne oraz biorą udział w powstawaniu i przekaźnictwie czucia bólu. Ponadto ibuprofen hamuje odwracalnie agregację płytek krwi. W ponad 80% wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając C_max we krwi po 1-2 h. Powoli przenika do jam stawowych, C_max w płynie maziowym występuje po 5-6 h po podaniu. W ponad 90% wiąże się z białkami osocza. T_0,5 wynosi 1,5-2 h. Jest metabolizowany w wątrobie. 50-60% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci metabolitów i produktów ich sprzęgania z kwasem glukuronowym. Nie wykazuje tendencji do kumulacji w organizmie, zostaje całkowicie wydalony w 24 h od ostatniej dawki. Mechanizm działania paracetamolu polega głównie na hamowaniu syntezy prostaglandyn w OUN, przez co zmniejsza wrażliwość receptorów bólowych na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, co powoduje podwyższenie progu bólowego. W około 90% wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi osiągane jest po 0,5-1,5 h po podaniu. W 15-20% wiąże się z białkami osocza. T_0,5 paracetamolu wynosi 1-2,5 h. Metabolizowany jest głównie w wątrobie. Paracetamol ulega sprzężeniu z kwasem glukuronowym (ok. 60% dawki) i jonami siarczanowymi (ok. 30% dawki). Zaledwie 3-4% dawki ulega utlenieniu przy udziale cytochromu P-450 do toksycznego metabolitu pośredniego N-acetylobenzochinoiminy. Metabolit ten szybko sprzęgany jest z glutationem wydalany z moczem w postaci nietoksycznego merkapturanu. Mechanizm ten łatwo ulega wysyceniu w przypadku przyjęcia bardzo dużych dawek paracetamolu, co może doprowadzić do uszkodzenia komórek wątrobowych, ich martwicy i ostrej niewydolności wątroby. Paracetamol w 100% wydalany jest z moczem, z tego w około 5% w postaci nie zmienionej.

Bóle różnego pochodzenia, w tym: bóle głowy, migrena, bóle menstruacyjne, bóle zębów, bóle mięśni, bóle kości i stawów, bóle lędźwiowo-krzyżowe, bóle pourazowe, nerwobóle. Gorączka.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na leki z grupy NLPZ, w tym kwas acetylosalicylowy; występowanie w wywiadzie astmy aspirynowej, obrzęku naczynioruchowego, skurczu oskrzeli, nieżytu błony śluzowej nosa lub pokrzywki, związanych z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ. Ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (czynna lub w wywiadzie); perforacja lub krwawienia, również te występujące po zastosowaniu leków z grupy NLPZ. Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego, tachykardia, dławica piersiowa. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Ciąża i karmienie piersią. Skaza krwotoczna oraz przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych. Zatrzymanie moczu. Wrodzony niedobór G-6-PD. U dzieci w wieku poniżej 12 lat. Choroba alkoholowa.

Preparat przeciwwskazany w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią. Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój płodu. Z przeprowadzonych badań epidemiologicznych wynika, że podczas przyjmowania inhibitorów syntezy prostaglandyn w początkowym okresie ciąży, zwiększa się ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego płodu. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego z <1% wzrosło do około 1,5%. Ryzyko to wzrasta wraz z dawką i okresem terapii. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu. Przyjmowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w trakcie organogenezy płodu zwiększa częstość występowania różnych wad rozwojowych, wliczając w to wady układu krążenia. Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wskutek zaburzeń czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalne po jego przerwaniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w II trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu: toksyczne działanie na płuca i serce (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenie czynności nerek; pod koniec ciąży u matki i noworodka: wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnieniem lub przedłużeniem porodu. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które poddawane są badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończenie stosowania ibuprofenu.

Doustnie. Dorośli: jednorazowo 1 lub 2 tabl. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie stosować więcej niż 6 tabl. na dobę. Młodzież >12 lat: jednorazowo 1 tabl. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie stosować więcej niż 3 tabl. na dobę. Do stosowania krótkotrwałego. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów oraz zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych. Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, lub gdy konieczne jest stosowanie leku przez okres dłuższy niż 3 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie jest wymagana; przy czym występuje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań działań niepożądanych. Podczas stosowania NLPZ, pacjentów należy regularnie monitorować w kierunku krwawienia z układu pokarmowego. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować po posiłku.

Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX-2 i kwasu acetylosalicylowego w dawce dobowej większej niż 75 mg zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Preparat zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania, należy upewnić się czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (ang. HAGMA), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków o działaniu przeciwbólowym może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności (nefropatia postanalgetyczna). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionej młodzieży. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów, u których występują: zaburzenie czynności wątroby i (lub) nerek oraz układu krążenia (u pacjentów, u których występują wymienione zaburzenia należy stosować dawki skuteczne, możliwie jak najmniejsze, z jednoczesnym monitorowaniem czynności wątroby i (lub) nerek oraz układu krążenia); astma oskrzelowa lub alergia (zażycie preparatu może spowodować skurcz oskrzeli); toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej (występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych); choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna - ryzyko nasilenia objawów); zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego lub niewydolność serca w wywiadzie (z powodu pogorszenia czynności nerek, może dojść do zatrzymania płynów w organizmie); jednoczesne zażywanie leków przeciwzakrzepowych lub zaburzenia krzepnięcia krwi (ibuprofen może przedłużyć czas krwawienia). U pacjentów >65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, niż u pacjentów młodszych. Stosowanie ibuprofenu w dużej dawce (2400 mg/dobę) powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może zagrażać życiu i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia, należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu. Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono działanie toksyczne na przewód pokarmowy (szczególnie w podeszłym wieku), powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie jamy brzusznej (ze szczególnym uwzględnieniem krwawienia z przewodu pokarmowego), zwłaszcza w początkowym etapie leczenia. Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki NLPZ u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego, należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami o działaniu ochronnym (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Należy zachować ostrożność, stosując preparat u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe (w tym warfaryna), selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwpłytkowe (w tym kwas acetylosalicylowy). Ze względu na ryzyko uszkodzenia wątroby podczas stosowania paracetamolu nie należy spożywać alkoholu. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol. W związku ze stosowaniem NLPZ zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych (w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka). Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. W związku ze stosowaniem ibuprofenu, zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). Po wystąpieniu pierwszych objawów ciężkich reakcji skórnych: wysypki, zmian na błonach śluzowych lub innych objawów nadwrażliwości, należy zaprzestać stosowania leku. Preparat może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia leczenia, a przez to pogarszać skutki zarażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenie płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli preparat stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie zakażenia; w warunkach pozaszpitalnych, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy się utrzymują lub nasilają.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące często (u 1 do 10 pacjentów na 100):
- ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty;
- zwiększenie aktywności enzymów - aminotransferazy alaninowej i gamma-
  glutamylotransferazy oraz zmienione parametry wskaźników wątrobowych po zastosowaniu
  paracetamolu; zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u 1 do 10 pacjentów na 1 000):
- wzdęcia, zaparcia; wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego,
  z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, niekiedy ze skutkiem
  śmiertelnym, w szczególności u osób w podeszłym wieku;
- wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
  i choroby Leśniowskiego-Crohna; rzadziej zgłaszano przypadki zapalenia trzustki;
- ból głowy, zawroty głowy;
- wysypki różnego typu, w tym pokrzywka i świąd; obrzęk naczynioruchowy i obrzęk twarzy;
- zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia fosfatazy
  zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny
  i zwiększenie liczby płytek krwi.

Działania niepożądane występujące rzadko (u 1 do 10 pacjentów na 10 000):
- bezsenność;
- zapalenie błony śluzowej żołądka;
- obrzęk.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż u 1 pacjenta na 10 000):
- zaburzenia wskaźników morfologii krwi; pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła,
  powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne
  zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa;
- nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększenie wątroby; po
  przedawkowaniu paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, niewydolność
  wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby;
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się
  naskórka (reakcje skórne objawiające się wysypką z zaczerwienieniem i pęcherzami,
  łuszczeniem się skóry; owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych
  i spojówkach). Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych. Należy
  natychmiast zaprzestać stosowania leku i zgłosić się do lekarza po wystąpieniu pierwszych
  objawów reakcji skórnych (patrz punkt 2.).
- mogą wystąpić ciężkie reakcje uczuleniowe z objawami takimi jak: obrzęk twarzy, języka
  i krtani, duszność, przyspieszenie akcji serca (tachykardia), zaburzenia rytmu serca, hipotensja
  (nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi), wstrząs, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli;
- parestezje (odczucie drętwienia, pieczenia), zapalenie nerwu wzrokowego i senność,
  pobudzenie, drażliwość; w pojedynczych przypadkach opisywano: reakcje psychotyczne
  i szumy uszne;
- u pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy,
  mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze
  przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, z objawami takimi jak:
  sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja;
- splątanie, depresja i omamy;
- zaburzenia widzenia;
- szumy uszne i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;
- nadmierna potliwość, plamica;
- obrzęki, nadciśnienie i niewydolność serca - zgłaszane w związku z leczeniem lekami z grupy
  NLPZ w dużych dawkach;
- działanie toksyczne na nerki, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz
  ostra i przewlekła niewydolność nerek, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, zmniejszenie
  ilości moczu, martwica brodawek nerkowych, podwyższone stężenie mocznika w surowicy,
  zwiększone stężenie sodu w osoczu (zatrzymanie sodu);
- zmęczenie i złe samopoczucie.

Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
• mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS
  należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby
  eozynofilów (rodzaj białych krwinek);
• czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona
  przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na
  początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy
  przerwać przyjmowanie leku Metafen i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz
  także punkt 2;
• skóra staje się wrażliwa na światło.

Przyjmowanie leków, zawierających w swoim składzie ibuprofen, może być związane
z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, należy: unikać skojarzenia preparatu z innym lekami zawierającymi paracetamol; unikać jednoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego i ibuprofenu (z wyjątkiem małych dawek do 75 mg na dobę); unikać jednoczesnego przyjmowania innych leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX-2 i kwasu acetylosalicylowego w dawce dobowej >75 mg. Ze względu na zawartość paracetamolu należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z lekami: Chloramfenikol - zwiększone stężenie chloramfenikolu w osoczu; pod wpływem cholestyraminy szybkość wchłaniania paracetamolu ulega zmniejszeniu, nie należy przyjmować cholestyraminy, jeśli wymagane jest maksymalne działanie przeciwbólowe; metoklopramid i domperydon zwiększają wchłanianie paracetamolu, nie należy jednak unikać jednoczesnego stosowania tych leków; długotrwałe, regularne stosowanie paracetamolu może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych kumaryn, a tym samym zwiększać ryzyko krwawienia (stosowanie doraźne nie ma znaczenia klinicznego); preparaty, które nasilają metabolizm wątrobowy (takie jak: ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany) zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek; inhibitory MAO - możliwość wystąpienia pobudzenia i wysokiej gorączki; propantelina i inne leki hamujące perystaltykę wpływają na opóźnione wchłanianie paracetamolu; flukloksacylina - może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka. Ze względu na zawartość ibuprofenu należy stosować ostrożnie w skojarzeniach: NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny; NLPZ mogą osłabiać działanie leków hipotensyjnych; leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) mogą zwiększać ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego; NLPZ mogą zaostrzać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu; cyklosporyna zwiększa ryzyko działania toksycznego na nerki; kortykosteroidy zwiększają ryzyko wystąpienia owrzodzeń lub krwawienia z przewodu pokarmowego; leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko toksycznego wpływu leków z grupy NLPZ na nerki; z litem - występuje zmniejszone wydalanie litu; z metotreksatem - zmniejszone wydalanie metotreksatu; NLPZ nie powinny być przyjmowane przez 8–12 dni po zastosowaniu mifeprystonu, ponieważ mogą osłabiać jego działanie; NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i chinolony może wystąpić zwiększone ryzyko drgawek; jednoczesne zastosowanie NLPZ z takrolimusem zwiększa ryzyko nefrotoksyczności; jednoczesne zastosowanie NLPZ z zydowudyną zwiększa ryzyko toksyczności hematologicznej. Istnieją dowody na zwiększone ryzyko występowania krwawień do stawów i krwiaków u pacjentów HIV-dodatnich chorych na hemofilię, leczonych jednocześnie zydowudyną i ibuprofenem. Spożywanie alkoholu podczas leczenia preparatem może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl