Nexium 40 mg proszek do sporządzania roztworu

Esomeprazole

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1.Co to jest lek Nexium i w jakim celu się go stosuje

Lek Nexium zawiera substancję nazywaną ezomeprazolem. Zalicza się ona do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Leki te powodują zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku.

Lek Nexium jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu pewnych schorzeń, w których nie jest możliwe przyjmowanie leków doustnie. Lek ten jest stosowany w leczeniu następujących chorób i dolegliwości:

Dorośli
- Choroba refluksowa przełyku. Występuje ona wtedy, gdy kwas solny z żołądka przedostaje się do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem) powodując ból, stan zapalny i zgagę.
- Wrzody żołądka spowodowane stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapa lnych (NLPZ). Lek Nexium może być także stosowany w celu zapobiegania powstawaniu wrzodów żołądka, jeśli pacjent przyjmuje NLPZ.
- Zapobieganie nawrotom krwawienia po leczeniu endoskopowym z powodu ostrego krwawienia zwrzodu żołądka lub dwunastnicy.

Dzieci i młodzież w wieku od 1 roku do 18 lat
- Choroba refluksowa przełyku. Występuje ona wtedy, gdy kwas solny z żołądka przedostaje się do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem) powodując ból, stan zapalny i zgagę.

Skład

1 fiolka zawiera 40 mg esomeprazolu (w postaci soli sodowej).

Składnik Aktywny

Esomeprazole

Dawkowanie

Dożylnie. Dorośli. Hamowanie wydzielania żołądkowego, gdy podanie doustne jest niemożliwe - Refluksowe zapalenie przełyku: 40 mg raz na dobę. Objawowy refluks żołądkowo-przełykowy: 20 mg raz na dobę. Wrzody żołądka spowodowane leczeniem NLPZ: 20 mg raz na dobę. Pacjenci z grup ryzyka (w celu zapobiegania wrzodom żołądka i dwunastnicy): 20 mg raz na dobę. Należy możliwie najszybciej przejść na terapię doustną. Zapobieganie nawrotom krwawienia po leczeniu endoskopowym z powodu ostrego krwawienia z wrzodu żołądka lub dwunastnicy - 80 mg we wlewie trwającym 30 min, a następnie prowadzić ciągłą infuzję przez 3 dni (72 h) w dawce 8 mg/h. Po leczeniu dożylnym należy kontynuować leczenie hamujące wydzielanie kwasu doustnie. Dzieci 1-11 lat. Refluksowe zapalenie przełyku z nadżerkami: m.c. <20 kg: 10 mg raz na dobę; m.c. ≥20 kg: 10 mg lub 20 mg raz na dobę. Leczenie objawowe: 10 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież 12-18 lat. Refluksowe zapalenie przełyku z nadżerkami: 40 mg raz na dobę. Leczenie objawowe: 20 mg raz na dobę.
Preparat można podawać we wstrzyknięciu dożylnym trwającym co najmniej 3 min lub we wlewie dożylnym trwającym 10-30 min (dawka 20 mg i 40 mg) lub 30 min (dawka 80 mg). Dawkę 8 mg/h należy podawać w ciągłym wlewie dożylnym trwającym 71,5 h; szybkość wlewu nie powinna przekraczać 8 mg/h.
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób w podeszłym wieku, u pacjentów z niewydolnością nerek lub z lekką do umiarkowanej niewydolnością wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie należy przekraczać dawki dobowej 20 mg. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, w zapobieganiu krwawieniu z wrzodu, po podaniu 80 mg  w krótkotrwałym wlewie, wystarczające może być podawanie wlewu dożylnego przez 71,5 godziny w dawce 4 mg/h.

Środki ostrożności

W przypadku wystąpienia u pacjenta jakichkolwiek niepokojących objawów (np. istotnej, niezamierzonej utraty masy ciała, nawracających wymiotów, zaburzeń połykania, wymiotów z domieszką krwi lub smolistych stolców) oraz w przypadku podejrzenia lub rozpoznania choroby wrzodowej żołądka należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, ponieważ leczenie produktem może łagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźniać jej rozpoznanie. Leczenie lekami z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP) może nieznacznie zwiększać ryzyko zakażenia przewodu pokarmowego bakteriami, z rodzaju Salmonella i Campylobacter. Ezomperazol, podobnie jak wszystkie leki hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) z powodu hipo- lub achlorhydrii. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszonymi zapasami witaminy B12 w organizmie lub istniejącymi czynnikami ryzyka zmniejszonego wchłaniania witaminy B12 podczas długotrwałej terapii. U pacjentów leczonych IPP takimi jak ezomeprazol, przez co najmniej 3 mies., a w większości przypadków przez rok, zgłaszano przypadki ciężkiej hipomagnezemii. U pacjentów, u których przewidywana jest długotrwała terapia lub którzy stosują IPP jednocześnie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi powodować hipomagnezemię (np. z lekami moczopędnymi), należy rozważyć kontrolę stężenia magnezu przed rozpoczęciem stosowania produktu oraz okresowo podczas leczenia. IPP, szczególnie, jeżeli są stosowane w dużych dawkach i przez długi okres (> 1 roku), mogą w stopniu umiarkowanym (10-40%) zwiększać ryzyko złamań szyjki kości udowej, nadgarstka i kręgosłupa, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku lub u których występują inne rozpoznane czynniki ryzyka. Pacjentom z ryzykiem rozwoju osteoporozy należy zapewnić opiekę zgodnie z aktualnymi zaleceniami klinicznymi oraz zalecić przyjmowanie witaminy D i wapnia w odpowiedniej ilości. Stosowanie IPP jest związane ze sporadycznym występowaniem podostrej postaci skórnej tocznia rumieniowatego. Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocy medycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania ezomeprazolu.

Podmiot odpowiedzialny

AstraZeneca Pharma Poland Sp. z o.o.
ul. Postępu 14
02-676 Warszawa
22-245-73-00
www.astrazeneca.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej