Nucala 100 mg proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań

1 fiolka zawiera 100 mg mepolizumabu. Po rozpuszczeniu, 1 ml roztworu zawiera 100 mg mepolizumabu. 1 wstrzykiwacz (1 ml) zawiera 100 mg mepolizumabu. 1 ampułko-strzykawka (1 ml) zawiera 100 mg mepolizumabu.

Mepolizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym (IgG1, kappa) przeciwko ludzkiej interleukinie 5 (IL-5) z wysokim powinowactwem i swoistością do tej interleukiny. IL-5 jest główną cytokiną odpowiedzialną za wzrost, różnicowanie, dojrzewanie, aktywację i przeżywalność eozynofili. Mepolizumab hamuje aktywność biologiczną IL-5, już w stężeniach nanomolarnych, poprzez blokowanie wiązania się IL-5 z łańcuchem alfa kompleksu receptora IL-5 znajdującego się na powierzchni komórki eozynofila, hamując w ten sposób przekazywanie sygnału IL-5 i ograniczając wytwarzanie oraz przeżywalność eozynofili. Po podskórnym podaniu mepolizumab był wolno wchłaniany z medianą czasu do osiągnięcia C_max w osoczu wynoszącą 4-8 dni. Po jednokrotnym podaniu podskórnym w brzuch, udo lub ramię zdrowym ochotnikom, całkowita biodostępność mepolizumabu wynosiła odpowiednio 64%, 71% i 75%. U pacjentów z astmą całkowita biodostępność mepolizumabu podawanego podskórnie w ramię wahała się od 74 do 80%. Po podskórnym podaniu powtarzanym co 4 tyg., stan stacjonarny był osiągany w przybliżeniu z dwukrotną kumulacją. Mepolizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym IgG1, rozkładanym przez enzymy proteolityczne, które są rozmieszczone w całym organizmie i ich występowanie nie jest ograniczone tylko do tkanki wątrobowej. Po podaniu podskórnym średni T_0,5 wynosi 16-22 dni.

Ciężka astma eozynofilowa. Leczenie uzupełniające u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 6 lat i starszych z ciężką, oporną na leczenie astmą eozynofilową. Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (CRSwNP). Mepolizumab wraz z kortykosteroidami donosowymi, wskazany jest jako terapia uzupełniająca w leczeniu dorosłych pacjentów z ciężkim CRSwNP, u których leczenie kortykosteroidami ogólnoustrojowymi i (lub) zabieg chirurgiczny nie zapewniają odpowiedniej kontroli choroby. Eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (EGPA). Leczenie uzupełniające u pacjentów w wieku 6 lat i starszych z nawracająco-ustępującą lub oporną na leczenie eozynofilową ziarniniakowatością z zapaleniem naczyń (EGPA). Zespół hipereozynofilowy (HES). Leczenie uzupełniające u dorosłych pacjentów z niewystarczająco kontrolowanym zespołem hipereozynofilowym bez możliwej do zidentyfikowania wtórnej przyczyny niehematologicznej.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży. Stosowanie leku u kobiet w ciąży należy rozważać jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie leku, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały niekorzystnego wpływu leczenia przeciw-IL-5 na płodność. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

Podskórnie. Lek powinien być przepisywany przez lekarzy mających doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu ciężkiej, opornej na leczenie astmy eozynofilowej, CRSwNP, EGPA lub HES. Ciężka astma eozynofilowa. Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsza: zalecana dawka to 100 mg raz na 4 tyg. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat: zalecana dawka to 40 mg raz na 4 tyg. Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia. Konieczność kontynuowania leczenia powinna być określana przez lekarza, co najmniej raz w roku, na podstawie oceny ciężkości choroby oraz poziomu kontroli zaostrzeń. CRSwNP. Dorośli: zalecana dawka to 100 mg raz na 4 tyg. Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia. Można rozważyć alternatywne terapie u pacjentów, którzy nie wykazali odpowiedzi po 24 tyg. leczenia CRSwNP. Początkowa, częściowa odpowiedź u niektórych pacjentów może później poprawić się wraz z kontynuowaniem leczenia powyżej 24 tyg. EGPA. Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsza: zalecana dawka to 300 mg raz na 4 tyg. Dawkowanie mepolizumabu u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat z EGPA było poparte danymi pochodzącymi z modelowania i symulacji. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o mc. ≥40 kg: zalecana dawka to 200 mg raz na 4 tyg. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o mc. <40 kg: zalecana dawka to 100 mg raz na 4 tyg. Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia. Konieczność kontynuowania leczenia powinna być zweryfikowana przez lekarza, co najmniej raz w roku, na podstawie oceny ciężkości choroby oraz poprawy kontroli objawów. Pacjenci, u których rozwiną się zagrażające życiu objawy EGPA, powinni być także ocenieni pod kątem potrzeby kontynuowania leczenia, ponieważ lek nie był badany w tej grupie pacjentów. HES. Dorośli: zalecana dawka to 300 mg raz na 4 tyg. Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia. Konieczność kontynuowania leczenia powinna być zweryfikowana przez lekarza, co najmniej raz w roku, na podstawie oceny ciężkości choroby oraz poziomu kontroli objawów. Pacjenci, u których rozwiną się zagrażające życiu objawy HES, powinni być także ocenieni pod kątem konieczności kontynuowania leczenia, ponieważ lek nie był badany w tej grupie pacjentów. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub z zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Ciężka astma eozynofilowa. Dawkowanie mepolizumabu u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat z ciężką, oporną na leczenie astmą eozynofilową określono na podstawie ograniczonych badań dotyczących skuteczności, farmakokinetyki i farmakodynamiki oraz poparto danymi z modelowania i symulacji. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat: odpowiedni do podawania jest lek Nucala 100 mg w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i lek Nucala 40 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce. Lek Nucala 100 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu i lek Nucala 100 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce nie są wskazane do podawania w tej grupie wiekowej. Dzieci w wieku poniżej 6 lat: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności mepolizumabu. CRSwNP u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat: nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku. EGPA u dzieci w wieku poniżej 6 lat: nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności mepolizumabu. HES u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności mepolizumabu. Sposób podania. Lek przeznaczony jest wyłącznie do wstrzykiwań podskórnych. Lek we wstrzykiwaczu lub w ampułko-strzykawce może być podawany samodzielnie przez pacjenta lub podawany przez opiekuna, jeśli lekarz stwierdzi, że jest to właściwe, a pacjent lub opiekun jest przeszkolony w zakresie technik wstrzykiwania. Dzieciom w wieku od 6 do 11 lat lek musi być podawany przez fachowy personel medyczny lub przeszkolonego opiekuna. Do samodzielnego podawania zalecanymi miejscami wstrzyknięć są brzuch lub udo. Opiekun może również wstrzyknąć lek w górną część ramienia. Lek w fiolce powinien być podawany przez fachowy personel medyczny. Może być podawany w górną część ramienia, udo lub brzuch. W przypadku zastosowania dawek wymagających więcej niż jednego wstrzyknięcia zaleca się, aby miejsca wstrzyknięć były oddalone od siebie o co najmniej 5 cm. Proszek w fiolce należy rozpuścić przed podaniem i sporządzony roztwór stosować natychmiast. Każda fiolka mepolizumabu powinna być stosowana u jednego pacjenta, a jakiekolwiek pozostałości należy wyrzucić.

Leku nie należy stosować w leczeniu nagłych zaostrzeń astmy. Podczas leczenia mogą wystąpić działania niepożądane związane z astmą lub zaostrzenia astmy. Pacjentów należy poinformować, że jeśli po rozpoczęciu leczenia preparatem nasilą się objawy astmy lub nie będą one prawidłowo kontrolowane, to należy zasięgnąć porady lekarskiej. Nie zaleca się nagłego przerwania podawania kortykosteroidów po rozpoczęciu leczenia mepolizumabem. Jeśli to konieczne, dawki kortykosteroidów należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza. Po zastosowaniu leku występowały ostre i opóźnione, ogólnoustrojowe reakcje, w tym reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, skurcz oskrzeli, niedociśnienie). Reakcje te zazwyczaj występowały w ciągu kilku godzin od podania, ale w niektórych przypadkach ich wystąpienie było opóźnione (tj. zwykle w ciągu kilku dni). Reakcje te mogą wystąpić po raz pierwszy po długim czasie leczenia. W przypadku reakcji nadwrażliwości należy rozpocząć odpowienie leczenie wskazane klinicznie. Eozynofilia może być elementem odpowiedzi immunologicznej na niektóre zarażenia pasożytami jelitowymi. U pacjentów z istniejącymi wcześniej zarażeniami pasożytami jelitowymi, przed rozpoczęciem leczenia, należy zastosować leczenie przeciwpasożytnicze. Jeśli pacjenci zarażą się pasożytami jelitowymi w czasie leczenia mepolizumabem i nie odpowiadają na leczenie przeciwpasożytnicze, należy rozważyć tymczasowe przerwanie leczenia mepolizumabem. Lek nie był badany u pacjentów z objawami EGPA zagrażającymi czynności narządów lub życiu. Lek nie był badany u pacjentów z zagrażającymi życiu objawami HES. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę 100 mg, to znaczy, że uznaje się go za "wolny od sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane wywoływane przez lek Nucala są zwykle łagodne do umiarkowanych,
ale czasami mogą być ciężkie.

Reakcje alergiczne
U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne lub reakcje podobne do alergicznych.
Reakcje te mogą być częste (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów). Występują one
zazwyczaj w ciągu kilku minut do kilku godzin po wstrzyknięciu, ale czasem mogą wystąpić nawet
kilka dni później.

Mogą to być objawy, takie jak:
• uczucie ucisku w klatce piersiowej, kaszel, trudności w oddychaniu
• omdlenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie (w wyniku obniżenia ciśnienia krwi)
• obrzęk powiek, twarzy, warg, języka lub jamy ustnej
• pokrzywka
• wysypka
   -> Należy natychmiast szukać pomocy medycznej, jeśli pacjent uważa, że taka reakcja
        mogła u niego wystąpić.

Jeśli w przeszłości u pacjenta wystąpiła podobna reakcja po jakimkolwiek wstrzyknięciu
lub po jakimkolwiek leku:
   -> Należy powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem leku Nucala.

Do innych działań niepożądanych należą:

Bardzo częste:
mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów
• ból głowy

Częste:
mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów
• zakażenie w obrębie klatki piersiowej, objawami mogą być kaszel i gorączka
  (wysoka temperatura)
• zakażenie dróg moczowych (obecność krwi w oddawanym moczu, bolesne i częste oddawanie
  moczu, gorączka, ból w dolnej części pleców)
• ból w nadbrzuszu (ból brzucha lub dyskomfort w górnej części brzucha)
• gorączka (wysoka temperatura)
• wyprysk (swędzące, czerwone wykwity na skórze)
• reakcja w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, obrzęk, swędzenie i pieczenie skóry
  w pobliżu miejsca wstrzyknięcia)
• ból pleców
• zapalenie gardła (ból gardła)
• przekrwienie błony śluzowej nosa (uczucie zatkanego nosa)

Rzadkie:
mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów
• ciężkie reakcje alergiczne (anafilaksja)

   -> Należy natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli u pacjenta wystąpi
        którykolwiek z tych objawów.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Zarówno enzymy cytochromu P450, pompy błonowe, jak i mechanizmy wiązania z białkami nie biorą udziału w usuwaniu mepolizumabu. Wykazano, że zwiększone stężenia prozapalnych cytokin (na przykład IL-6), za pośrednictwem interakcji z ich pokrewnymi receptorami na hepatocytach, hamują powstawanie enzymów CYP450 i nośników leków, jednak zwiększenie stężenia układowych markerów prozapalnych w ciężkiej opornej na leczenie astmie eozynofilowej jest minimalne i nie ma dowodów, na ekspresję receptora alfa IL-5 na hepatocytach. Dlatego prawdopodobieństwo interakcji mepolizumabu z innymi lekami jest małe.

GSK Commercial Sp. z o.o.
ul. Rzymowskiego 53
02-697 Warszawa
22-576-90-00
pl.gsk.com