Nurofen dla dzieci Junior pomarańczowy 40 mg/ml zawiesina doustna

5 ml zawiesiny zawiera 200 mg ibuprofenu. Preparat zawiera maltitol i sód, ponadto zawiesina o smaku pomarańczowym zawiera skrobię pszeniczną, a zawiesina o smaku truskawkowym glikol propylenowy (E1520).

Doustnie. Zalecana dawka wynosi 20-30 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych. Nurofen dla dzieci Forte. Niemowlęta 3-5 miesięcy (mc. od 5 kg): 1,25 ml (50 mg) 3 razy na dobę; niemowlęta 6-11 miesięcy (mc. 7-9 kg): 1,25 ml  (50 mg) 3-4 razy na dobę; dzieci 1-3 lat (mc. 10-15 kg): 2,5 ml (100 mg) 3 razy na dobę; dzieci 4-5 lat (mc. 16-19 kg): 3,75 ml (150 mg) 3 razy na dobę; dzieci 6-9 lat (mc. 20-29 kg): 5 ml (200 mg) 3 razy na dobę; dzieci 10-12 lat (mc. 30-40 kg): 7,5 ml (300 mg) 3 razy na dobę. Dawki należy podawać co ok. 6-8 h. Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy lub o mc. poniżej 5 kg. Wyłącznie do krótkotrwałego użycia. W przypadku dzieci w wieku 3-5 miesięcy, należy zasięgnąć porady lekarza, jeśli objawy nasilają się lub jeśli nie ustępują po 24 h. W przypadku dzieci (w wieku ≥6 miesięcy do ≤12 lat), należy zasięgnąć porady lekarza, jeśli podawanie leku jest konieczne przez więcej niż 3 dni lub jeśli objawy ulegają nasileniu. Nurofen dla dzieci Junior. Dzieci 6-9 lat (mc. 20-29 kg): 5 ml (200 mg) 3 razy na dobę; dzieci 10-12 lat (mc. 30-40 kg): 7,5 ml (300 mg) 3 razy na dobę. Dawki należy podawać co ok. 6-8 h. Lek nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 6 lat lub o mc. poniżej 20 kg. Wyłącznie do krótkotrwałego użycia. Jeśli podawanie leku jest konieczne przez więcej niż 3 dni lub jeśli objawy nasilają się, należy zasięgnąć porady lekarza. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę, przez najkrótszy okres czasu potrzebny do złagodzenia objawów. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek lub wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki. Sposób podania. U pacjentów z wrażliwym żołądkiem zalecane jest stosowanie leku podczas posiłków.

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (w szczególności w postaci krwawienia z przewodu pokarmowego lub jego perforacji, które to zdarzenia mogą prowadzić do zgonu) jest większe niż u pacjentów młodszych. Należy zachować ostrożność u pacjentów: z toczniem rumieniowatym układowym oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej (zwiększone ryzyko jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych); z wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana porfiria); z zaburzeniami przewodu pokarmowego i przewlekłymi chorobami zapalnymi jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna); z nadciśnieniem tętniczym i (lub) niewydolnością serca w wywiadzie (ryzyko zatrzymania płynów i obrzęków); z zaburzeniami czynności nerek (czynność nerek może ulec dalszemu pogorszeniu); z zaburzeniami czynności wątroby; bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; z katarem siennym, polipami nosa lub przewlekłymi obturacyjnymi chorobami układu oddechowego (zwiększone ryzyko reakcji alergicznych - pod postacią napadów astmy (tzw. astma analgetyczna), obrzęku naczynioruchowego lub pokrzywki); u których występowały reakcje alergiczne na inne substancje (zwiększone ryzyko reakcji nadwrażliwości). U pacjentów z astmą oskrzelową lub z chorobami alergicznymi w wywiadzie może wystąpić skurcz oskrzeli. Należy unikać jednoczesnego stosowania z innymi NLPZ w tym z selektywnymi inhibitorami enzymu COX-2. Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do zgonu zgłaszane były w związku ze wszystkimi lekami z grupy NLPZ w każdym momencie leczenia, z lub bez wystąpienia objawów ostrzegawczych lub wcześniejszych ciężkich zaburzeń przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ryzyko wystąpienia krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego jest zwiększone wraz ze zwiększeniem wielkości dawki leku z grupy NLPZ oraz u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie powiązaną z krwotokiem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów należy rozpoczynać leczenie od najmniejszej dostępnej dawki. U tych pacjentów oraz u pacjentów wymagających skojarzonego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko reakcji układu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, głównie w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie jamy brzusznej (szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego), zwłaszcza w początkowym etapie leczenia. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących w skojarzeniu leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwagregacyjne, takie jak kwas acetylosalicylowy. U pacjentów przyjmujących ibuprofen, u których wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub jego owrzodzenie, lek należy odstawić. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ ich stan może ulec pogorszeniu. W związku ze stosowaniem NLPZ bardzo rzadko zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka. Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w 1. miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem ibuprofenu. Należy zakończyć stosowanie ibuprofenu w chwili pojawienia się pierwszych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. W wyjątkowych przypadkach ospa wietrzna może być źródłem ciężkich powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich. Zaleca się, aby unikać stosowania ibuprofenu w przypadku ospy wietrznej. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Po wystąpieniu pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości po podaniu ibuprofenu leczenie musi być przerwane. Personel medyczny powinien wdrożyć niezbędne postępowanie dostosowane do objawów. Ibuprofen może czasowo hamować czynność płytek krwi - należy uważnie monitorować stan pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia. Podczas długotrwałego podawania leku, wskazana jest regularna kontrola parametrów wątroby, czynności nerek, a także morfologii krwi. Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych w leczeniu bólu głowy może nasilić dolegliwości. Jeśli taka sytuacja ma miejsce lub istnieje takie podejrzenie, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem. Ból głowy spowodowany nadużywaniem leków należy podejrzewać u pacjentów, którzy mają częste lub codzienne bóle głowy pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciwbólowych. W przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu i NLPZ, nasileniu mogą ulec działania niepożądane związane z działaniem substancji czynnej, szczególnie te dotyczące układu pokarmowego i OUN. Stałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w skojarzeniu z kilkoma substancjami czynnymi łagodzącymi ból może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek z ryzykiem wystąpienia niewydolności nerek (nefropatia analgetyczna). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci. Preparat zawiera maltitol ciekły - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji fruktozy. Ze względu na zawartość ciekłego maltitolu, lek ten może wywierać łagodne działanie przeczyszczające. Wartość kaloryczna wynosi 2,3 kcal/g maltitolu. Lek zawiera 27,54 mg sodu w 15 ml zawiesiny (1,836 mg/ml) - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Zawiesina o smaku pomarańczowym zawiera ponadto skrobię pszeniczną, która może zawierać jedynie śladowe ilości glutenu, dlatego uważa się, że może być stosowana bezpiecznie u osób z chorobą trzewną; lek jest bezpieczny dla osób z celiakią.

Reckitt Benckiser (Poland) S.A.