Nutriflex Lipid special emulsja do infuzji

Amino acids, Dextrose, Fats, Electrolytes

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Nutriflex Lipid special i w jakim celu się go stosuje

Lek Nutriflex Lipid special zawiera płyny oraz substancje zwane aminokwasami, elektrolitami i
niezbędnymi kwasami tłuszczowymi, które są wykorzystywane w procesie wzrostu i w procesie
powracania do zdrowia. Lek ten zawiera również kalorie w postaci wodorowęglanów i tłuszczów.

Lek Nutriflex Lipid special podawany jest w przypadkach, kiedy niemożliwe jest normalne
przyjmowanie pokarmów. Istnieje wiele różnych sytuacji, kiedy może mieć to miejsce, np. w
przypadkach powracania do zdrowia po zabiegu chirurgicznym, wypadku lub poparzeniu lub też w
przypadkach niemożności przyswajania pokarmów przez przewód pokarmowy.

Roztwór ten można podawać dorosłym, młodzieży i dzieciom w wieku powyżej 2 lat.

Skład

1 worek 625 ml gotowej do użycia emulsji do infuzji zawiera: 250 ml roztworu glukozy (lewa górna komora) - 99 g glukozy jednowodnej (równoważnej 90 g glukozy bezwodnej), 1,56 g dwuwodnego diwodorofosforanu sodu, 4,39 mg dwuwodnego octanu cynku; 125 ml emulsji tłuszczowej (prawa górna komora) - 12,5 g oleju sojowego, 12,5 g triglicerydów nasyconych kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha; 250 ml roztworu aminokwasów (dolna komora) - 2,06 g izoleucyny, 2,74 g leucyny, 2,49 g chlorowodorku lizyny (co stanowi 1,99 g lizyny), 1,71 g metioniny, 3,08 g fenyloalaniny, 1,59 g treoniny, 0,5 g tryptofanu, 2,26 g waliny, 2,37 g argininy, 1,48 g jednowodnego chlorowodorku histydyny (co stanowi 1,10 g histydyny), 4,25 g alaniny, 1,32 g kwasu asparaginowego, 3,07 g kwasu glutaminowego, 1,45 g glicyny, 2,98 g proliny, 2,63 g seryny, 0,732 g wodorotlenku sodu, 0,237 g chlorku sodu, 0,157 g trójwodnego octanu sodu, 2,306 g octanu potasu, 0,569 g czterowodnego octanu magnezu, 0,39 g dwuwodnego chlorku wapnia. Wartość energetyczna: 3090 kJ (740 kcal). Osmolarność: 2090 mOsmol/kg. pH 5-6. Całkowita zawartość w 625 ml - 35,9 g aminokwasów, 5 g azotu, 90 g węglowodanów, 25 g tłuszczów oraz elektrolity: 33,5 mmol sodu, 23,5 mmol potasu, 2,65 mmol magnezu, 2,65 mmol wapnia, 0,02 mmol cynku, 30 mmol chlorków, 30 mmol octanów, 10 mmol fosforanów. Preparat dostępny również w większych workach o obj. 1250 ml, 1875 ml, 2500 ml, zawierających proporcjonalnie zwielokrotnione ilości składników.

Składnik Aktywny

Amino acids, Dextrose, Fats, Electrolytes

Dawkowanie

Dożylnie. Dawkowanie indywidualne, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dorośli: maksymalna dawka wynosi 35 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 2 g aminokwasów/kg mc./dobę, 5,04 g glukozy/kg mc./dobę, 1,4 tłuszczów/kg mc./dobę. Dzieci 3-5. rż.: 25 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,43 g aminokwasów/kg mc./dobę, 3,6 g glukozy/kg mc./dobę, 1 g tłuszczów/kg mc./dobę; 6-14. rż.: 17,5 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1 g aminokwasów/kg mc./dobę, 2,52 g glukozy/kg mc./dobę, 0,7 g tłuszczów/kg mc./dobę. U dzieci konieczne może okazać się rozpoczynanie podawania leku począwszy od połowy zaplanowanej dawki, następnie stopniowo zwiększając dawkę.
Lek podaje się w infuzji ciągłej do żył centralnych, z maksymalną szybkością infuzji 1,7 ml/kg mc./h. Stopniowe zwiększanie szybkości infuzji przez pierwsze 30 min aż do osiągnięcia zaplanowanej szybkości zapobiega ewentualnym powikłaniom.

Środki ostrożności

Z uwagi na indywidualne zapotrzebowanie dzieci, lek może nie pokryć w całości zapotrzebowania tych pacjentów na energię; w takich przypadkach należy podawać dodatkowo roztwory wodorowęglanów i (lub) emulsje tłuszczowe. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku zwiększonej osmolarności surowicy. Jak w przypadku innych roztworów do infuzji o dużej objętości, lek należy stosować ostrożnie w przypadku pacjentów z zaburzoną czynnością serca lub nerek. Przed rozpoczęciem infuzji należy wyrównać zaburzenia równowagi wodnej, elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej, takie jak przewodnienie, hiperkaliemia, kwasica. Zbyt duża szybkość infuzji może prowadzić do nadmiernego obciążenia płynami, a w konsekwencji do patologicznych stężeń elektrolitów w surowicy, przewodnienia i obrzęku płuc. W trakcie infuzji należy monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku pacjentów z podejrzeniem zaburzeń metabolizmu tłuszczów należy przed rozpoczęciem infuzji wykluczyć ryzyko wystąpienia lipemii na czczo. W przypadku występowania lipemii na czczo podawanie tłuszczów jest przeciwwskazane. Występowanie hipertriglicerydemii po upływie 12 h od podania emulsji tłuszczowej może również wskazywać na zaburzenia metabolizmu tłuszczów. Lek należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami metabolizmu tłuszczów, jak niewydolność nerek, cukrzyca, zapalenie trzustki, upośledzona czynność wątroby, niedoczynność tarczycy (w połączeniu z hipertriglicerydemią), posocznica; u tych pacjentów należy dokładnie monitorować stężenie triglicerydów w surowicy. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek oznak lub objawów reakcji anafilaktycznej (takich jak gorączka, dreszcze, wysypka lub duszność) należy natychmiast przerwać infuzję. W zależności od stanu pacjenta, przejściowo może wystąpić hipertriglicerydemia lub podwyższone stężenie glukozy we krwi. W przypadku, gdy w trakcie podawania tłuszczów stężenie triglicerydów w osoczu przekracza wartość 3 mmol/l, zaleca się zmniejszenie szybkości infuzji. Jeśli stężenie triglicerydów w osoczu utrzymuje się na poziomie powyżej 3 mmol/l infuzję należy przerwać aż do normalizacji wartości stężenia. Zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania leku jest również zalecane w przypadkach, kiedy w trakcie podawania leku stężenie glukozy we krwi przekracza wartość 14 mmol/l (250 mg/dl). Jak w przypadku innych roztworów zawierających wodorowęglany podawanie leku może wywoływać hiperglikemię; należy monitorować stężenie glukozy we krwi oraz w przypadku wystąpienia hiperglikemii należy zmniejszyć szybkość infuzji lub podać insulinę. W trakcie infuzji dożylnej aminokwasów zwiększa się wydalanie z moczem pierwiastków śladowych, głównie miedzi, a w szczególności cynku; należy mieć to na uwadze w trakcie dawkowania pierwiastków śladowych, szczególnie w przypadkach długotrwałego żywienia pozajelitowego. Z uwagi na ryzyko wystąpienia pseudoaglutynacji leku nie należy podawać jednocześnie z krwią, używając tego samego zestawu do infuzji. Niezbędne jest monitorowanie jonogramu surowicy, równowagi wodnej i kwasowo-zasadowej oraz - w trakcie długotrwałego żywienia pozajelitowego - morfologii krwi, wskaźników krzepnięcia oraz czynności wątroby. Konieczna może być substytucja elektrolitów, witamin i pierwiastków śladowych. Nie należy dodawać do leku innych roztworów.

Podmiot odpowiedzialny

Aesculap Chifa Sp. z o.o.
ul. Tysiąclecia 14
64-300 Nowy Tomyśl
61-442-01-00
[email protected]
www.bbraun.pl

Dodaj do koszyka

octenisept® – niezbędnik w Twojej apteczce
octenisept® – niezbędnik w Twojej apteczce

octenisept® – niezbędnik w Twojej apteczce

W domowej apteczce nie może zabraknąć preparatów, które skutecznie i bezpiecznie pomagają w pierwszej pomocy, codziennej higienie ran oraz zapobieganiu infekcjom. Jednym z takich produktów jest octenisept® – środek antyseptyczny będący lekiem OTC o szerokim spektrum działania, dostępny w formie sprayu. Jego skuteczność opiera się na oktenidynie – substancji czynnej o wyjątkowo silnych właściwościach przeciwdrobnoustrojowych. Ale co sprawia, że octenisept® działa lepiej niż środki odkażające starszej generacji, takie jak woda utleniona?

Czytaj dalej