Onko BCG 50 50 mg proszek i rozp. do sporz. zaw. do podaw. do pęch. mocz.

1 ampułka zawiera 50 mg (od 1,5x10⁸ do 6,0x10⁸) lub 100 mg (od 3,0x10⁸ do12,0x10⁸) żywych, atenuowanych prątków BCG (Bacillus Calmette-Guerin), podszczep brazylijski Moreau.

Prątki BCG znalazły zastosowanie jako nieswoisty czynnik immunostymulujący w leczeniu niektórych typów nowotworów. Dopęcherzowe stosowanie BCG ma na celu zniszczenie pierwotnego guza lub opóźnienie albo zapobieżenie kolejnym jego nawrotom. Specyficzny mechanizm działania BCG nie jest całkowicie wyjaśniony. Uważa się, że działanie leku polega na stymulowaniu powstawania procesu zapalnego w obrębie ściany pęcherza, który broni organizm przed rozwojem choroby oraz pobudzeniu układu immunologicznego.

Leczenie powierzchownych, nabłonkowych, nieinwazyjnych guzów pęcherza moczowego: Tis rak in situ, Tarak nabłonkowyograniczony tylko do błony sluzowej, T1 rak nabłonkowy umiejscowiony w błonie właściwej pęcherza moczowego. Jeśli po zastosowaniu Onko BCG 100 wystąpią działania niepożądane (dyzuria, wzrost temperatury ciała) może być użyty preparat Onko BCG 50. Preparat w dawce 50 mg może być użyty mimo występowania działań niepożądanych (dyzurii, wzrostu temperatury ciała).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Dopęcherzowe podawanie leku nie powinno być stosowane u pacjentów: z wrodzonym lub nabytym defektem układu immunologicznego; leczonych immunosupresyjnie (np. kortykosteroidami, cytostatykami lub radioterapią); w ciąży, podczas laktacji lub kiedy jest podejrzenie ciąży; z zakażeniem układu moczowego do czasu uzyskania jałowego posiewu moczu; ze znacznym krwawieniem z pęcherza moczowego; z czynną gruźlicą lub inną chorobą leczoną tuberkulostatykami; przed upływem 2-3 tyg. po TUR; z perforacją pęcherza moczowego. Lek nie może być stosowany w raku inwazyjnym pęcherza moczowego.

Leku nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Dopęcherzowo. Zawartość 1 ampułki (odtworzonej w 1 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu) odpowiada 1 dawce używanej do 1 wlewki dopęcherzowej. Zawiesinę prątków BCG do podania do pęcherza moczowego przygotować bezpośrednio przed wykonaniem zabiegu. Zabieg należy stosować jeden raz w tygodniu, przez 6 kolejnych tygodni. Aby uzyskać optymalną skuteczność, zawiesinę BCG należy podawać w schemacie podtrzymującym, wobec czego zaleca się stosowanie leczenia podtrzymującego jeden raz w tygodniu przez trzy kolejne tygodnie po 3, 6, 12, 18, 24, 30 i 36 miesiącach. Istnieje wiele różnych schematów leczenia podtrzymującego, począwszy od 10 wlewek podawanych w ciągu 18-27 tygodni przez okres 3 lat. Nie można jednak jednoznacznie stwierdzić, który ze schematów jest najskuteczniejszy. W przypadku stwierdzenia późnego nawrotu guza: in situ (Tis) po 12 miesiącach od ostatniej ekspozycji na prątki BCG, Ta i T1 HG (wysokiego ryzyka) po 6 miesiącach od ostatniej ekspozycji na prątki BCG należy ponowić pełną kurację. Sposób podania. Przed otwarciem szyjkę ampułki z proszkiem i ampułki z jałowym izotonicznym roztworem chlorku sodu przed i po nadpiłowaniu natomiast fiolkę przed i po zdjęciu plastikowej nasadki dokładnie zdezynfekować wacikiem zwilżonym 70% alkoholem etylowym i odczekać do wysuszenia. Po otwarciu ampułki z proszkiem lub po przekłuciu gumowego korka fiolki z proszkiem, wprowadzić do tej ampułki lub fiolki 1 ml jałowego izotonicznego roztworu chlorku sodu za pomocą igły i strzykawki o pojemności co najmniej 50 ml. Izotoniczny roztwór chlorku sodu należy wprowadzać powoli, delikatnym strumieniem po ściance ampułki lub fiolki. Następnie całą zawartość ampułki lub fiolki pobrać do wyżej wymienionej strzykawki. Jeśli to konieczne, czynność należy powtórzyć do uzyskania jednolitej zawiesiny. Następnie do jednolitej zawiesiny w strzykawce dobieramy 49 ml jałowego izotonicznego roztworu chlorku sodu. Opróżnić pęcherz moczowy z moczu za pomocą cewnika wprowadzonego poprzez cewkę moczową. Następnie wprowadzić przez cewnik całą porcję (50 ml) zawiesiny BCG za pomocą jałowej strzykawki 50 ml, czynność tę należy wykonywać powoli. Chory nie powinien pić płynów przez 3 - 4 godziny przed i 2 godziny po podaniu produktu. Po podaniu produktu należy cewnik usunąć. Podana zawiesina BCG musi pozostać w pęcherzu moczowym przez 2 godziny, w tym czasie chory zmienia co 15 minut pozycję ciała (na brzuch, na plecy i na boki), a po 2 godzinach opróżnia pęcherz. Podanie do pęcherza moczowego powinno być wykonane nie wcześniej niż 14 dni po pobraniu wycinka z guza lub śluzówki pęcherza albo po elektroresekcji guza (TUR). Po 2 godzinach od podania leku należy polecić choremu oddanie moczu, a o ile istnieją trudności w całkowitym opróżnieniu pęcherza (zaleganie moczu po mikcji) należy choremu wprowadzić do pęcherza cewnik opróżniając pęcherz z zalegającego moczu. Toaleta po mikcji jest odkażana typowymi preparatami dezynfekcyjnymi.

Zalecana jest wstrzemięźliwość płciowa w czasie 48 h od podania leku do pęcherza moczowego. W ciągu przynajmniej 1 tyg. od wlewki stosować prezerwatywy. Leku nie wolno stosować dożylnie, podskórnie i domięśniowo. Po zastosowaniu preparatu powinno się zwiększyć ilość płynów wypijanych przez 24 h po pierwszym oddaniu moczu. W tym czasie należy wypić co najmniej 12 szklanek płynów. Regularnie oddawać mocz. Środki poślizgowe stosowane przy wprowadzaniu cewnika nie powinny zawierać substancji tuberkulostatycznych. Zawiesinę prątków BCG do podania do pęcherza moczowego przygotować bezpośrednio przed wlewką. Istnieje możliwość, że po podaniu preparatu leczniczego prątki BCG przetrwają w organizmie pacjenta przez kilka lat. Jest to definiowane jako utajone zakażenie BCG, które może zaostrzyć się po wielu latach od pierwotnej infekcji, szczególnie z ziarniniakowego zapalenia płuc, ropni, zakażenia w obrębie tętniaka, implantu, przeszczepu lub tkanki otaczającej. Pacjent musi zostać poinformowany o możliwości przejścia zakażenia utajonego w aktywną postać choroby wywołaną prątkami BCG oraz zaznajomiony odnośnie czynności jakie należy podjąć w przypadku, gdy wystąpią objawy takie jak gorączka i utrata wagi nieznanego pochodzenia. W przypadku podejrzenia aktywnej postaci zakażenia wywołanego prątkami BCG, należy skonsultować się z lekarzem specjalizującym się w leczeniu chorób zakaźnych.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Leczenie nieinwazyjnego raka pęcherza moczowego preparatem Onko BCG 50 lub Onko BCG 100
w podaniach dopęcherzowych jest dobrze tolerowane przez większość pacjentów, mogą jednak
wystąpić niepożądane objawy zarówno miejscowe jak i ogólne.
Obserwowano zmiany ziarniniakowe w płucach i w wątrobie.
Najczęstszym powikłaniem są objawy zapalenia pęcherza moczowego (cistitis acuta), występujące
zwykle po drugim lub trzecim podaniu. Częstomocz, krwiomocz, bolesne parcie na mocz występujące
w dniu podania, ustępują zwykle po kilku godzinach.
Znane są również poważniejsze niepożądane następstwa terapii, jak ziarniniakowe zapalenie
głębszych warstw ściany pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego i/lub najądrzy
z tworzeniem się ognisk martwicy serowatej.
U osób z zapaleniem ziarniniakowym stercza lub utrzymującymi się stanami podgorączkowymi
należy zastosować leczenie sześciotygodniowe stosując dwulekowe podawanie codziennie 10 mg/kg
mc. rifampicyny (600 mg) i 5 mg/kg mc. izoniazydu.
U osób z ciężkimi objawami septycznymi oraz z zapaleniem stawów można zastosować 4 miesięczny
schemat leczenia podając:
- codziennie przez okres 2 miesięcy trzy leki:
10 mg/kg mc. rifampicyny, 5 mg/kg mc. izoniazydu i 15 mg/kg mc. etambutolu ,
oraz
- trzy razy w tygodniu przez okres kolejnych 2 miesięcy dwa leki:
600 mg rifampicyny i 10 mg/kg mc. izoniazydu.
Przy objawach zapalenia stawów konieczne jest niekiedy włączenie kortykosteroidów.
U chorych z wymienionymi wyżej objawami uogólnionej infekcji należy bezwzględnie przerwać
leczenie produktem.
Oprócz reakcji miejscowych mogą wystąpić reakcje ogólne jak: złe samopoczucie, krótkotrwały
wzrost temperatury ciała (38°C – 39°C), dreszcze, nudności, bóle mięśniowe i stawowe, biegunka, ból
w okolicy narządów płciowych.
Objawy ogólne zwykle utrzymują się przez 1 - 3 dni.
Bardzo rzadko wyżej wymienione objawy zmuszają do przerwania terapii i podania leków
przeciwprątkowych.
Objawy niepożądane związane z ewentualnym zakażeniem BCG ustępują zwykle po leczeniu
przeciwprątkowym.

Należy powiadomić lekarza natychmiast lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią
następujące objawy:
- reakcja alergiczna: może wystąpić trudność w oddychaniu, kaszel, wysypka, obrzęk twarzy,
- zakażenie BCG: może wystąpić kaszel, wysoka gorączka trwającą dłużej niż 12 godzin
  (temperatura powyżej 39,5°C) lub gorączka trwająca dłużej niż 2 dni (temperatura powyżej
  38,5°C).

Należy powiadomić lekarza tak szybko, jak jest to możliwie, gdy zostaną zauważone objawy:
- żółte oczy lub skóra,
- szarawe lub białawe stolce,
- gorączka (temperatura poniżej 38,5°C) z dreszczami, bólem głowy, bólem mięśni lub stawów
  trwająca powyżej 2 dni,
- wyraźny ból przy oddawaniu moczu lub nadmierne oddawanie moczu,
- stany zapalne gałki ocznej,
- krew w moczu (krwiomocz).

Zakażenie BCG po zakończeniu immunoterapii
W odosobnionych przypadkach zakażenie BCG może ujawnić się po zakończeniu terapii (patrz punkt
2). Diagnoza może być utrudniona ponieważ lekarze nie podejrzewają zwykle związku
przyczynowego objawów z wcześniejszą terapią BCG. Wczesna diagnoza oraz prawidłowo dobrana
terapia jest istotna dla wyniku leczenia, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku czy z obniżoną
odpornością, aby uniknąć ciężkich powikłań. Jest opracowana Karta ostrzegawcza dla pacjenta
skupiająca się na tym temacie, którą pacjent powinien otrzymać po podaniu leku.

Dla złagodzenia odczuwania objawów ubocznych należy:
- zaprzestać palenia papierosów (jeśli pacjent jest palaczem tytoniu),
- odpoczywać przy odczuciu zmęczenia,
- unikać picia alkoholu,
- stosować się do wszystkich zaleceń lekarskich i przyjmować zalecane przez lekarza leki.

Częstość występowania działań niepożądanych została sklasyfikowana jako: bardzo często (≥1/10),
często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10000 do <1/1000), bardzo
rzadko (<1/10000), w tym pojedyncze przypadki, częstość nieznana.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
częstość nieznana – ziarniniakowe zapalenie głębszych warstw ściany pęcherza moczowego,
zakażenie BCG (kaszel, wysoka gorączka trwająca dłużej niż 12 godzin (powyżej 39,5°C) lub
gorączka trwająca dłużej niż 2 dni (temperatura powyżej 38,5°C), zapalenie gruczołu krokowego i/lub
najądrzy z tworzeniem ognisk martwicy serowatej

Zaburzenia układu immunologicznego
częstość nieznana – reakcja alergiczna (trudności w oddychaniu, kaszel, wysypka, obrzęk twarzy)

Zaburzenia oka
częstość nieznana – stany zapalne gałki ocznej, żółte oczy

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
częstość nieznana – zmiany ziarniniakowe w płucach

Zaburzenia żołądka i jelit
częstość nieznana – biegunka, nudności, szarawe lub białawe stolce

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
częstość nieznana – zmiany ziarniniakowe w wątrobie

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
częstość nieznana – żółta skóra

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
częstość nieznana – bóle mięśniowe, bóle stawowe, zapalenie stawów

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
częstość nieznana – bolesne parcie na mocz występujące w dniu podania, częstomocz, krwiomocz,
nadmierne oddawanie moczu, wyraźny ból przy oddawaniu moczu, zapalenie pęcherza moczowego

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
częstość nieznana – ból w okolicy narządów płciowych

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
częstość nieznana – dreszcze, gorączka (poniżej 38,5°C) z dreszczami, bólem głowy, bólem mięśni lub
stawów trwająca dłużej niż 2 dni, krótkotrwały wzrost temperatury ciała (38°C - 39°C), złe
samopoczucie

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301, faks: +48 22 49-21-309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Preparatu nie należy stosować u pacjentów leczonych równocześnie cytostatykami i sterydami podawanymi układowo. Sterydy stosowane miejscowo, nie stanowią przeciwwskazania do terapii lekiem. W trakcie kuracji BCG powinno się ograniczać podawanie antybiotyków mogących działać bakteriobójczo na prątki, oraz podawanie pochodnych kwasu acetylosalicylowego i niektórych leków przeciwzakrzepowych.

Synthaverse S.A.
ul. Uniwersytecka 10
20-029 Lublin
81-533-82-21
[email protected]
synthaverse.com/pl