Pentaerythritol compositum 20 mg+0,5 mg tabletki

Glyceryl trinitrate, Pentaerithrityl tetranitrate

tylko na receptę
20,72 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Pentaerythritol compositum i w jakim celu się go stosuje

Lek Pentaerythritol compositum wykazuje działanie rozszerzające naczynia wieńcowe.
Stosowany jest zapobiegawczo i leczniczo w chorobie niedokrwiennej serca oraz w zaostrzeniu
choroby niedokrwiennej serca.

Skład

1 tabl. zawiera 20 mg tetraazotanu pentaerytrytylu i 0,5 mg triazotanu glicerolu. Preparat zawiera laktozę jednowodną i sacharozę.

Działanie

Tetraazotan pentaerytrytylu i triazotanu glicerolu są syntetycznymi estrami kwasu azotowego. Podobnie jak inne organiczne azotany, są prolekami, których mechanizm działania polega na uwalnianiu w obecności hydrolaz i glutationu (donora grup tiolowych - SH) we wnętrzu wielu komórek (przede wszystkim mięśni gładkich naczyń, śródbłonka naczyniowego i płytek krwi), wolnego rodnika tlenku azotu (NO). NO jest aktywną cząsteczką opisanego wcześniej związku EDRF powstającego w śródbłonku o silnym działaniu rozkurczającym naczynia. NO w komórkach mięśni gładkich stymuluje rozpuszczalną cyklazę guanylową (sGC), która zwiększa w komórce stężenie wtórnego przekaźnika - cyklicznego 3’5’- guanylomonofosforanu (cGMP). Ta cząsteczka aktywuje zależną od cGMP kinazę białkową, która fosforyluje białka biorące udział w regulacji stężenia Ca2+ w komórkach mięśni gładkich. Obniżenie wewnątrzkomórkowego stężenia Ca2+ powoduje rozkurcz komórek mięśni gładkich. Azotany w chorobie wieńcowej działają na drodze zmniejszenia zużycia tlenu przez serce i poprawie jego dostarczania. Główną właściwością azotanów jest rozszerzanie naczyń, występujące najsilniej w obrębie pojemnościowego układu żylnego, dużych tętnic wieńcowych podwsierdziowych i arterioli powyżej 100 µm. Pozwala to na redystrybucję krwi do krążenia obocznego (kolaterali) strefy niedokrwionej i poprawę ukrwienia w obszarze podwsierdziowym, a także zapobieganie i usuwanie skurczów tętnic wieńcowych spontanicznych oraz występujących w ekscentrycznych zwężeniach tętnic. Po podaniu doustnym tetraazotan pentaerytrytylu ulega metabolizmowi do triazotanu pentaerytrytylu, który wchłania się w 60-70%. Triazotan pentaerytrytylu ulega w czasie pierwszego przejścia przez wątrobę i w krwinkach czerwonych przemianie do dwu- i monoazotanowych pochodnych, które częściowo po sprzęgnięciu z kwasem glikuronowym są wydalane z żółcią do jelit. W jelitach następuje odszczepienie kwasu glukuronowego, a wolne pochodne podlegają wchłanianiu jelitowemu, wydłużając aktywność farmakologiczną leku. Cząsteczka tetraazotanu pentaerytrytylu uwalania cząsteczki NO z podobną szybkością do szybkości triazotanu glicerolu. Pokarm zmniejsza absorpcję leku. Początek działania tetraazotanu pentaerytrytylu następuje w ciągu 20-60 min i utrzymuje się ok. 12 h. Metabolity wydalane są głównie z moczem.

Wskazania

Zapobiegawczo i leczniczo w chorobie niedokrwiennej serca. Zaostrzenie choroby niedokrwiennej serca.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedociśnienie, w tym związane z hipowolemią. Zawał mięśnia sercowego (szczególnie prawej komory) z niskim ciśnieniem tętniczym skurczowym i (lub) tachykardią. Kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory. Zwężenie zastawki dwudzielnej, zwężenie zastawki aorty. Zaciskające zapalenie osierdzia. Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, w tym udar krwotoczny i uraz czaszki. Krwotok mózgowy. Niedokrwistość znacznego stopnia. Jaskra z wąskim kątem przesączania. Zastoinowa choroba żył, choroba zakrzepowa. Jednoczesne stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5.

Ciąża i karmienie piersią

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Ze względu na przenikanie azotanów do mleka kobiet karmiących, należy podjąć decyzję o zmianie sposobu karmienia lub zaprzestaniu stosowania leku.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1-2 tabl. 3 razy na dobę. Jeśli preparat jest podawany po raz pierwszy należy zastosować dawkę początkową 1 tabl. 3 razy na dobę. Należy unikać nagłego odstawienia leku (poza występującą niekiedy nadwrażliwością). W razie konieczności przerwania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek leku. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby zaleca się ostrożność; dawki powinny być zmniejszone w zależności od stopnia niewydolności tych narządów, a następnie zwiększane pod kontrolą. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować co najmniej 1/2 h przed posiłkiem lub 1 h po posiłku. W celu przyspieszania działania leku tabletkę można rozgryźć, a następnie połknąć.

Środki ostrożności

Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby, obniżonym ciśnieniem krwi w przebiegu różnych chorób, niedoczynności lub nadczynności tarczycy. Preparatu nie stosować u dzieci (brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności azotanów u dzieci). Ze względu na zawartość sacharozy i laktozy jednowodnej, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy lub galaktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, brakiem laktazy, nie powinni przyjmować preparatu. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
- bardzo często (występują u co najmniej 1 osoby na 10),
- często (występują u co najmniej 1 osoby na 100, ale u mniej niż 1 osoby na 10),
- niezbyt często (występują u co najmniej 1 osoby na 1000, ale u mniej niż 1 osoby na 100),
- rzadko (występują u co najmniej 1 osoby na 10000, ale u mniej niż 1 osoby na 1000),
- bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000),
- nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Bardzo często:
ból głowy (zwykle łagodny i ustępujący po kilku dniach przyjmowania leku).

Niezbyt często:
zaczerwienienie skóry okolicy twarzy, uczucie gorąca (wynikające z rozszerzenia naczyń, niekiedy
powodujące konieczność odstawienia leku).

Rzadko:
silny ból głowy (powodujący konieczność odstawienia leku), przemijające osłabienie, zawroty głowy,
zwiększenie ciśnienia śródgałkowego, zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, ból
brzucha (zwykle łagodny i przemijający).

Bardzo rzadko:
ciężkie niedociśnienie tętnicze, omdlenie, odruchowa bradykardia, zwiększenie ciśnienia
śródczaszkowego, wysypka, trądzik różowaty, erytrodermia, zaczerwienienie, zapalenie skóry,
złuszczanie naskórka.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301
Faks: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Jednoczesne stosowanie preparatu z inhibitorami 5-fosfodiesterazy (m.in. sildenafil, tadalafil, wardenafil) jest przeciwwskazane - ryzyko nasilenia działania azotanów organicznych, z ciężkimi następstwami hipotonii (zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, nagły zgon), szczególnie u pacjentów po zawale mięśnia sercowego, udarze lub zaburzeniami rytmu serca. NLPZ mogą osłabiać działanie azotanów. Tetraazotan pentaerytrytylu stosowany z dihydroergotaminą zwiększa jej stężenie we krwi, powodując podwyższenie ciśnienia tętniczego. Łączne podawanie z lekami rozszerzającymi naczynia, lekami β-adrenolitycznymi, antagonistami wapnia, antagonistami angiotensyny II, lekami diuretycznymi, inhibitorami ACE, innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze, lekami neuroleptycznymi i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi nasila działania hipotensyjne leku - w razie konieczności leczenia skojarzonego, leczenie należy rozpoczynać od małych dawek, stopniowo zwiększanych pod ścisłą kontrolą. Alkohol nasila działanie hipotensyjne azotanów.

Podmiot odpowiedzialny

Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy "Galena"
ul. Dożynkowa 10
52-311 Wrocław
71-710-62-01
[email protected]
www.galena.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej