1. Co to jest lek Owix i w jakim celu się go stosuje
Substancją czynną leku jest pyrantel. Owix jest lekiem przeciwpasożytniczym, przeznaczonym dla dzieci w wieku od 6 lat i dorosłych w leczeniu zakażenia jelitowego owsikami - robakami obłymi typu nicieni barwy białej. Lek ten działa na mięśnie pasożytów jelitowych. Unieruchomione pasożyty zostają usunięte z jelita wskutek ruchów perystaltycznych jelit. Pyrantel nie podrażnia jelit ani nie wywołuje przemieszczania się robaków. Działa na formy dojrzałe i pasożyty we wczesnym stadium rozwoju, natomiast nie działa na larwy w trakcie ich migracji w tkankach.
Wskazania do stosowania: • Owsica
Warunkiem zastosowania leku jest stwierdzenie występowania owsików w kale i (lub) okolicy odbytu.
Owsiki są to małe, białe robaki pasożytnicze, które żyją w jelicie. Wyglądają jak nitki z białej waty a samice ich mają około 10 mm długości. Pojedyncze owsiki trudno zauważyć, ale kiedy rozmnożą się nadmiernie, w kale wyraźnie widać białe, ruszające się jednocentymetrowe robaki. Obecność owsików można też stwierdzić podczas oglądania wieczorem okolicy odbytu śpiącego dziecka (najlepiej w 2 godziny po zaśnięciu, gdy odbywa się proces składania jaj).
Owsiki składają dużą ilość małych jaj, które są niewidoczne „gołym okiem”. Po połknięciu, jajeczka wędrują przez cały układ pokarmowy człowieka, w dół do jelita grubego i tam w ciągu 2-6 tygodni przekształcają się w dojrzałe osobniki. Dojrzałe samice w okolicy odbytu składają jajeczka powodując uporczywy świąd prowadzący do ciągłego drapania. W konsekwencji następuje podrażnienie tej okolicy oraz przenoszenie jaj trafiających najpierw na dłonie, następnie poprzez obgryzanie paznokci lub oblizywanie palców do jamy ustnej, czyli dochodzi do samozakażenia, albo przenoszone są na pozostałe osoby w rodzinie poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni np. ręczniki, pościel, zabawki, meble. Objawy wystąpienia owsicy obserwuje się głównie u dzieci. Choroba występuje jednak w każdym wieku, choć bardzo często dzieci są jej głównymi nosicielami (pasożytami można się zarazić np. w żłobkach, przedszkolach, piaskownicy). Jeśli dziecko ma owsiki bardzo łatwo dochodzi do zakażenia pozostałych osób w rodzinie wspólnie mieszkających. Owsica objawia się silnym uczuciem swędzenia w okolicy odbytu (nie występuje u wszystkich zakażonych), przeważnie w nocy co wywołuje często stany zapalne. U dzieci zarażonych owsikami może występować rozdrażnienie, nerwowość, bezsenność, moczenie nocne lub bóle brzucha i brak apetytu. U dziewczynek dochodzi nieraz do zapalenia sromu i pochwy, co objawia się swędzeniem, pieczeniem i białymi upławami. W takich przypadkach należy skontaktować się z lekarzem.
Bardzo ważne jest utrzymanie odpowiedniej higieny, zwłaszcza osobistej w celu zapobiegania samozakażeniu lub przenoszeniu zakażenia na inne osoby. Wymienione poniżej zasady należy stosować co najmniej przez 6 tygodni po zakończeniu leczenia.
Zapobieganie owsicy to przede wszystkim: • dokładne i częste mycie rąk przed każdym przygotowaniem lub spożyciem posiłku, po wyjściu z toalety, po dotykaniu okolicy odbytu • dokładne mycie jarzyn i owoców przed spożyciem • obcinanie krótko paznokci u dzieci oraz zakazywanie obgryzania paznokci lub oblizywania palców • częsta, regularna zmiana bielizny (w tym bielizny osobistej oraz pościeli) • pranie oraz prasowanie bielizny osobistej i pościeli w wysokich temperaturach • częste sprzątanie pomieszczeń w domu zwłaszcza sypialni i łazienki (jaja owsików w warunkach domowych mogą przeżyć do kilku tygodni, zwłaszcza przy zachowaniu odpowiedniej wilgotności i ciepłoty) • w przypadku dzieci unikanie zabaw w brudnej piaskownicy • codzienna poranna higiena okolic odbytu • zakładanie piżamy, bielizny a u małych dzieci pieluchy przed snem.
Ważne jest, aby w przypadku zakażenia pasożytami, wzmożonej higieny osobistej przestrzegała cała rodzina chorego. Biorąc pod uwagę częste zbiorowe występowanie owsicy, leczenie należy prowadzić jednocześnie u wszystkich mieszkających wspólnie osób i powinno być ono powtórzone. W przypadku podejrzenia ponownego zakażenia należy skontaktować się z lekarzem.
Skład
1 tabl. zawiera 250 mg pyrantelu w postaci embonianu pyrantelu.
Działanie
Lek przeciwpasożytniczy, działający na robaki obłe w obrębie przewodu pokarmowego. Poraża mięśnie pasożytów poprzez aktywację receptorów nikotynowych. Hamuje także esterazę cholinową. Zablokowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego pasożytów prowadzi do ich porażenia, co ułatwia usuwanie z przewodu pokarmowego bez dodatkowego stosowania środków przeczyszczających. Preparat działa zarówno na postacie dojrzałe pasożytów jak i pasożyty we wczesnym stadium rozwoju; nie działa na larwy w trakcie ich migracji w tkankach. Lek działa na następujące robaki obłe: Enterobius vermicularis, Ascaris lumbricoides, Ancylostoma doudenale, Necator americanus, Trichostrongylus orientalis i Trichostrongylus colubriformis. Pyrantel bardzo słabo wchłania się z przewodu pokarmowego. Stężenie w osoczu, po doustnym podaniu pojedynczej dawki 10 mg/kg mc., wynosi 0,05 - 0,13 μg/ml w ciągu 1-3 h. Minimalna ilość preparatu wchłonięta z przewodu pokarmowego jest częściowo metabolizowana w wątrobie do N-metylo-1,3-propanediaminy. Ponad 50% doustnej dawki leku wydala się w stanie niezmienionym z kałem i mniej niż 15% z moczem w postaci niezmienionej lub metabolitu N-metylo-1,3-propanediaminy.
Wskazania
Owsica u dzieci w wieku od 6 lat i dorosłych, wywołana przez Enterobius vermicularis.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie piperazyny. Stosowanie w czasie leczenia miastenii.
Ciąża i karmienie piersią
Ze względu na brak kontrolowanych badań klinicznych nie zaleca się stosowania leku w ciąży, z wyjątkiem przypadków, w których przewidywane korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Nie prowadzono badań dotyczących przenikania embonianu pyrantelu do mleka matki - nie zaleca się stosowania u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeśli leczenie pyrantelem jest konieczne, należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkowanie w zależności od masy ciała pacjenta - mc. 17-28 kg: dawka jednorazowa 1 tabl.; mc. 29-39 kg: dawka jednorazowa 11/2 tabl.; mc. 40-50 kg: dawka jednorazowa 2 tabl.; mc. 51-62 kg: dawka jednorazowa 21/2 tabl.; mc. 63-75 kg: dawka jednorazowa 3 tabl. Dorośli o mc. >75 kg: dawka jednorazowa 4 tabl. Nie należy przekraczać zalecanej dawki leku. Dawkę należy powtórzyć po 2 lub 3 tyg. Szczególne grupy pacjentów. Ze względu na postać farmaceutyczną lek nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 6 lat (forma zawiesiny jest przeznaczona zwłaszcza dla małych dzieci, gdyż zwiększa komfort przyjmowania leku). U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby można rozważyć zmniejszenie dawki, gdyż preparat powoduje przemijające zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) we krwi. Sposób podania. Lek stosować w czasie lub po posiłku popijając wodą. Przed połknięciem tabletkę należy bardzo dokładnie rozgryźć lub rozkruszyć. Nie ma konieczności stosowania środków przeczyszczających przed podaniem leku. Tabletkę można podzielić na równe dawki. Uwaga. W leczeniu owsicy kurację powinna jednocześnie prowadzić cała rodzina. Konieczne jest rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny. Po upływie 14 dni od zakończenia leczenia należy wykonać kontrolne badania parazytologiczne.
Środki ostrożności
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów niedożywionych lub z niedokrwistością. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność i kontrolować aktywności AspAT we krwi (może być konieczne zmniejszenie dawki).
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Po zastosowaniu leku działania niepożądane nie występują często i przemijają po przerwaniu leczenia.
Działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów) - nudności, wymioty, bóle i skurcze żołądka, biegunki, brak łaknienia - bóle głowy, zawroty głowy, senność, bezsenność - wysypka - osłabienie - przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz (enzymów określających czynność wątroby).
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - parcie na stolec - omamy z dezorientacją, parestezje (uczucie drętwienia, mrowienia w kończynach) - gorączka - zaburzenia słuchu.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
Ze względu na antagonizm działania, nie należy stosować embonianu pyrantelu jednocześnie z piperazyną, gdyż może to prowadzić do osłabienia działania obu leków. Podczas jednoczesnego stosowania, pyrantel może zwiększać stężenie teofiliny w osoczu.
Podmiot odpowiedzialny
Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A. ul. Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański 58-563-16-00 [email protected] www.polpharma.pl
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).