Ranic 10 mg/ml roztwór do iniekcji/infuzji

Ranitidine

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest RANIC i w jakim celu się go stosuje

Roztwór do wstrzykiwań i infuzji RANIC zawiera substancję czynną ranitydynę - lek zmniejszający
wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka oraz w mniejszym stopniu pepsyny
i soku żołądkowego.

Lek stosuje się w celu:
- leczenia wspomagającego i zapobiegania nawrotom krwawień z wrzodu żołądka i dwunastnicy;
- zapobiegania krwawieniu z owrzodzenia stresowego błony śluzowej górnego odcinka przewodu
pokarmowego;
- zapobiegania zachłyśnięciu kwaśną treścią żołądkową (tzw. zespół Mendelsona) przed
znieczuleniem ogólnym u chorych, u których istnieje takie ryzyko.

U dzieci w wieku od 6 miesięcy do 18 lat lek stosuje się w celu:
- krótkotrwałego leczenia choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy;
- leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego (w tym refluksowego zapalenia przełyku) oraz
łagodzenia objawów żołądkowo-przełykowej choroby refluksowej.



Skład

1 ampułka (5 ml) zawiera 50 mg ranitydyny.

Składnik Aktywny

Ranitidine

Dawkowanie

Dożylnie. Dorośli i młodzież od 12 rżLeczenie wspomagające i zapobieganie nawrotom krwawień z wrzodu żołądka i dwunastnicy: 50 mg (1 amp.) w powolnym wstrzyknięciu dożylnym; dawkę tę można powtarzać 3 lub 4 razy na dobę (co 6 lub 8 h), podając lek w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub w infuzji dożylnej. Zapobieganie krwawieniom z górnego odcinka przewodu pokarmowego z owrzodzenia stresowego u szczególnie ciężko chorych pacjentów: 50 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, a następnie w ciągłej infuzji dożylnej w dawce 0,125 mg-0,250 mg/kg mc./h. Zapobieganiu zespołowi Mendelsona: jednorazowo 50 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym na 45-60 min przed wprowadzeniem do znieczulenia ogólnego. Dzieci od 6 mż. do 12 rż. Podawać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym do maksymalnej dawki 50 mg co 6-8 h. Krótkotrwałe leczenie choroby wrzodowej i refluksu żołądkowo-przełykowego. Dożylne podawanie leku dzieciom wskazane tylko wtedy, gdy leczenie doustne nie jest możliwe. U dzieci lek podawać w dawkach, które są skuteczne w leczeniu tych chorób u dorosłych pacjentów i które skutecznie hamują wydzielanie kwasu solnego u krytycznie chorych dzieci. Dawkę początkową (2,0 lub 2,5 mg/kg mc., maksymalnie 50 mg) można podawać w powolnej, trwającej >10 min infuzji dożylnej (przez pompę strzykawkową), po której przez 5 min podaje się 3 ml soli fizjologicznej, albo po rozcieńczeniu solą fizjologiczną do 20 ml. Wartość pH >4,0 treści żołądkowej można utrzymywać podając ranitydynę w infuzji w dawce 1,5 mg/kg mc. co 6-8 h. Alternatywnie, leczenie można prowadzić w sposób ciągły: po podaniu dawki nasycającej 0,45 mg/kg mc. ranitydynę podaje się w ciągłej infuzji z szybkością 0,15 mg/kg mc./h. Zapobieganie owrzodzeniu stresowemu u ciężko chorych pacjentów: 1 mg/kg mc. (maksymalnie 50 mg) co 6-8 h; alternatywne leczenie ciągłe: 0,125-0,250 mg/kg mc./h w ciągłej infuzji. Szczególne grupy pacjentów. Niewydolność nerek - CCr > 50 ml/min: dawka jednorazowa 50 mg, dobowa 150-200 mg.; CCr <50 ml/min: dawka jednorazowa 25 mg, dobowa 75-100 mg. Pacjentom dializowanym podawać wymienione wyżej dawki po zakończeniu dializy. Sposób podania. Przed podaniem lek należy rozcieńczyć wg zaleceń producenta. Podawać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym (co najmniej 2 min), w krótkiej infuzji dożylnej (przez 2 h z szybkością 25 mg/h) lub długotrwałej infuzji dożylnej (początkowo przez 3 min dożylnie - 50 mg, a następnie z szybkością 0,125-0,250 mg/kg mc./h). Nie należy mieszać z płynami infuzyjnymi zawierającymi fruktozę lub z płynami zawierającymi inne leki.

Środki ostrożności

Unikać stosowania u pacjentów z porfirią w wywiadzie (ryzyko wystąpienia ostrych napadów choroby). Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z wrzodem żołądka należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, gdyż leczenie ranitydyną może maskować objawy nowotworu. Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (wskazana modyfikacja dawkowania). Należy ściśle przestrzegać zaleconej szybkości podawania leku, gdyż szybkie podanie ranitydyny może spowodować bradykardię, zwłaszcza u pacjentów z predyspozycjami do zaburzeń rytmu serca. W zapobieganiu występowania owrzodzenia stresowego lek stosuje się dożylnie, po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, tylko u pacjentów, u których uszkodzenie błony śluzowej może powodować ciężkie powikłania. U pacjentów w podeszłym wieku, z przewlekłą chorobą płuc, cukrzycą lub zmniejszoną odpornością istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia pozaszpitalnego zapalenia płuc.

Podmiot odpowiedzialny

Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
22-209-70-00
www.sandoz.pl

Dodaj do koszyka

Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć
Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć

Bezpieczeństwo szczepień przeciw grypie - co trzeba wiedzieć

Z tego artykułu dowiesz się: Jakie są wskazania i przeciwwskazania do szczepień przeciw grypie? Na czym polega kwalifikacja do szczepienia przeciw grypie i kto może ją wykonać? Jakie są możliwe niepożądane odczyny poszczepienne i jak sobie z nimi radzić?

Czytaj dalej