Rizmoic 200 µg tabletki powlekane

Naldemedine

Refundowanytylko na receptę
238,89 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Rizmoic i w jakim celu się go stosuje

Lek Rizmoic zawiera substancję czynną naldemedynę.

Jest to lek stosowany u osób dorosłych w leczeniu zaparć spowodowanych lekami przeciwbólowymi,
które są nazywane opioidami (np. morfina, oksykodon, fentanyl, tramadol, kodeina, hydromorfon,
metadon).

Stosowane leki opioidowe o działaniu przeciwbólowym mogą wywoływać następujące objawy:
- zmniejszenie częstości wypróżniania,
- twarde stolce,
- ból brzucha,
- ból w odbytnicy podczas wydalania twardych stolców,
- odczucie obecności stolca w odbytnicy po wypróżnieniu.

Lek Rizmoic może być stosowany u pacjentów przyjmujących leki opioidowe w leczeniu bólu
nowotworowego lub przewlekłego bólu nienowotworowego po wcześniejszym leczeniu z
wykorzystaniem środków przeczyszczających.

Skład

1 tabl. zawiera 200 µg naldemedyny (w postaci tosylanu).

Działanie

Antagonista receptorów opioidowych µ, δ i κ działający obwodowo. Naldemedyna jest antagonistą receptorów opioidowych µ w tkankach, takich jak żołądek i jelita, przez co zapobiega zaparciom indukowanym przez opioidy bez hamowania działania przeciwbólowego związanego z wpływem na OUN. Jej zdolność do przenikania bariery krew-mózg jest ograniczona. Osiąga Cmax po ok. 0,75 h od przyjęcia na czczo. Całkowita biodostępność wynosi 20-56%. Wiąże się z białkami osocza ludzkiego w 93,2%. Jest metabolizowana głównie przez CYP3A do nor-naldemedyny, z niewielkim udziałem UGT1A3, co prowadzi do wytworzenia naldemedyny 3-G. Pozorny końcowy T0,5 w fazie eliminacji naldemedyny wynosi ok. 11 h. Wydala się głównie w postaci metabolitów z moczem (57,3%) i kałem (34,8%). Ok. 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej.

Wskazania

Leczenie zaparć indukowanych opioidami u dorosłych pacjentów uprzednio leczonych środkami przeczyszczającymi.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci z rozpoznaną lub podejrzewaną niedrożnością lub perforacją przewodu pokarmowego lub pacjenci, u których występuje podwyższone ryzyko wystąpienia nawrotu niedrożności, ze względu na możliwość wystąpienia perforacji przewodu pokarmowego.

Ciąża i karmienie piersią

Leku nie stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga podawania naldemedyny. Naldemedyna nie powinna być stosowana podczas karmienia piersią. Stosowanie naldemedyny w ciąży może prowadzić do wystąpienia zespołu odstawienia opioidów u płodu z powodu nie w pełni wykształconej bariery krew-mózg. Nie wiadomo, czy naldemedyna/metabolity przenikają do mleka ludzkiego. W dawkach terapeutycznych większość opioidów (np. morfina, meperydyna, metadon) przenika do mleka ludzkiego w minimalnych ilościach. Istnieje teoretyczna możliwość, że naldemedyna wywoła zespół odstawienia opioidów u noworodka karmionego piersią, którego matka przyjmuje agonistę receptora opioidowego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Naldemedyna nie ma klinicznie istotnego wpływu na płodność ani zdolność reprodukcyjną u samic i samców szczurów.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Preparat może być stosowany w skojarzeniu ze środkami przeczyszczającymi lub bez nich. Nie jest konieczna zmiana schematu podawania leków przeciwbólowych przed rozpoczęciem stosowania naldemedyny. Konieczne jest przerwanie przyjmowania naldemedyny, jeżeli przerwane zostanie podawanie leków opioidowych o działaniu przeciwbólowym. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w wieku >65 lat. Należy zachować ostrożność przy rozpoczynaniu leczenia u pacjentów w wieku ≥75 lat, ze względu na ograniczone doświadczenie z leczeniem pacjentów należących do tej grupy wiekowej. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy prowadzić obserwację kliniczną przy rozpoczynaniu leczenia naldemedyną u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, ze względu na ograniczone doświadczenie z leczeniem pacjentów należących do tej grupy. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności naldemedyny u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat (dane nie są dostępne). Sposób podania. Tabletki powinny być przyjmowane raz na dobę, w czasie posiłku lub między posiłkami. Mogą być przyjmowane o dowolnej porze dnia, jednak zaleca się stosowanie każdego dnia o tej samej porze.

Środki ostrożności

U pacjentów narażonych na podwyższone ryzyko perforacji przewodu pokarmowego (np. choroba uchyłkowa i nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego lub przerzuty do otrzewnej) leczonych naldemedyną, zgłaszano przypadki perforacji przewodu pokarmowego. Nie należy stosować naldemedyny u pacjentów ze stwierdzoną lub podejrzewaną niedrożnością przewodu pokarmowego oraz u pacjentów narażonych na podwyższone ryzyko nawrotowej niedrożności. Należy zachować ostrożność u pacjentów z dowolnym schorzeniem, które może prowadzić do osłabienia integralności ścian przewodu pokarmowego (np. choroba wrzodowa, zespół Ogilviego, nowotwór złośliwy przewodu pokarmowego, choroba Leśniowskiego-Crohna). Należy całościowo rozważyć stosunek ryzyka i korzyści u każdego pacjenta. Pacjentów należy obserwować w kierunku wystąpienia ciężkiego, uporczywego lub nasilającego się bólu brzucha, a w przypadku podejrzenia niedrożności lub perforacji - odstawić lek. Pacjentom należy zalecić, aby zgłaszali lekarzowi ciężkie, uporczywe lub nasilające się objawy ze strony przewodu pokarmowego. W przypadku wystąpienia ciężkiej biegunki lub bólu brzucha pacjenta należy obserwować i poddać leczeniu poprzez nawadnianie oraz podać odpowiednie leki. Zespół odstawienia opioidów to zespół trzech lub więcej z następujących objawów przedmiotowych lub podmiotowych: nastrój dysforyczny, nudności lub wymioty, bóle mięśni, łzawienie lub katar, rozszerzenie źrenic, piloerekcja lub potliwość, biegunka, ziewanie, gorączka lub bezsenność. Zespół odstawienia opioidów zwykle rozwija się w okresie od kilku minut do kilku dni od podania antagonisty opioidów. Należy zachować ostrożność, uwzględniając możliwość wystąpienia zespołu odstawienia opioidów. Jeśli wystąpią objawy odstawienia opioidów, pacjentom należy zalecić przerwanie podawania naldemedyny i skontaktowanie się z lekarzem. W programie badań klinicznych dotyczącym naldemedyny zgłaszano możliwe przypadki wystąpienia zespołu odstawienia opioidów. U pacjentów, u których dochodzi do przerwania bariery krew-mózg (np. pierwotne nowotwory mózgu, przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) lub inne stany zapalne, czynne stwardnienie rozsiane i zaawansowana choroba Alzheimera), może występować podwyższone ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia opioidów lub osłabienia działania przeciwbólowego. Należy całościowo rozważyć korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem naldemedyny u tych pacjentów i należy ściśle ich obserwować w kierunku wystąpienia objawów odstawienia opioidów. W programie badań klinicznych naldemedyna nie była badana z udziałem pacjentów, u których w okresie do 3 miesięcy od momentu badania przesiewowego wystąpił zawał serca, udar lub przemijający napad niedokrwienny. Pacjentów należących do tej grupy należy poddać obserwacji klinicznej podczas stosowania naldemedyny. Badanie dotyczące skorygowanego odstępu QT, przeprowadzone z udziałem zdrowych ochotników, nie wykazało wydłużenia odstępu QT. Pacjenci z czynnikami ryzyka choroby sercowo-naczyniowej nie zostali wykluczeni z programu badań klinicznych dotyczących naldemedyny, przy BMI ≥30 kg/m2 oraz nadciśnieniem i (lub) dyslipidemii w wywiadzie jako najczęściej zgłaszanych czynnikach ryzyka. Ze względu na ograniczone doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, rozpoczynając leczenie naldemedyną, tych pacjentów należy klinicznie monitorować. Nie zaleca się stosowania naldemedyny u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Doświadczenie w stosowaniu u pacjentów leczonych lekami opioidowymi o działaniu przeciwbólowym w dobowej dawce przekraczającej dawkę równoważną 400 mg morfiny jest ograniczone. Brak doświadczenia w leczeniu pacjentów w kierunku zaparć wywołanych stosowaniem częściowych agonistów receptora opioidowego mu (np. buprenorfiny). Należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów. Jednoczesne stosowanie naldemedyny z silnymi inhibitorami CYP3A (np. sok grejpfrutowy, itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, indynawir, sakwinawir, telitromycyna i klarytromycyna) prowadzi do zwiększenia ekspozycji na naldemedynę i może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A. Jednoczesne stosowanie naldemedyny z silnymi induktorami CYP3A (np. ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), ryfampicyną, karbamazepiną, fenobarbitalem i fenytoiną) prowadzi do zmniejszenia ekspozycji na naldemedynę i może zmniejszać jej skuteczność - jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Nie określono wpływu jednoczesnego stosowania naldemedyny z umiarkowanymi induktorami CYP3A (np. efawirenz) i w związku z tym pacjentów należy monitorować. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najcięższym działaniem niepożądanym obserwowanym u pacjentów otrzymujących lek Rizmoic były
objawy odstawienia opioidów. To działanie niepożądane występuje niezbyt często (może wystąpić u
nie więcej niż 1 na 100 osób).

Należy przestać przyjmować lek Rizmoic i skontaktować się z lekarzem, jeśli w ciągu jednego
dnia wystąpią przynajmniej 3 z następujących objawów odstawienia opioidów:
- depresja,
- nudności lub wymioty,
- ból mięśni,
- łzawienie oczu lub katar,
- rozszerzenie źrenic,
- zjeżone włosy na skórze,
- potliwość,
- biegunka,
- ziewanie,
- gorączka,
- bezsenność.

Przy przyjmowaniu tego leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Jeśli pacjent jest leczony lekiem opioidowym z powodu przewlekłego bólu nienowotworowego.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):
-   Jeżeli u pacjenta wystąpi poważna reakcja alergiczna, powinien natychmiast przerwać
    przyjmowanie leku Rizmoic i skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Do
    poważnych reakcji alergicznych należą: obrzęk dłoni, stóp, kostek, twarzy, warg lub gardła, który
    może utrudniać przełykanie lub oddychanie, świąd skóry i pokrzywka.
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):
-   biegunka,
-   ból brzucha,
-   nudności (mdłości),
-   wymioty.
Jeśli pacjent jest leczony lekiem opioidowym z powodu choroby nowotworowej.
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):
- biegunka.
Często:
- ból brzucha.
Jeśli pacjent jest leczony lekiem opioidowym z powodu choroby nowotworowej lub przewlekłego
bólu nienowotworowego.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- perforacja przewodu pokarmowego (powstanie otworu w ścianie jelita).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Interakcje

Naldemedyna jest metabolizowana głównie przez CYP3A z pewnym udziałem UGT1A3, jest substratem glikoproteiny P (P-gp). Itrakonazol, silny inhibitor CYP3A, 2,9-krotnie zwiększa ekspozycję na naldemedynę, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A, takich jak sok grejpfrutowy, itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, indynawir, sakwinawir, telitromycyna i klarytromycyna. Jeśli nie można uniknąć stosowania silnych inhibitorów CYP3A, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych. Jednoczesne stosowanie umiarkowanych inhibitorów CYP3A, takich jak flukonazol, może zwiększać stężenie naldemedyny w osoczu, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych. Nie ma ryzyka wystąpienia interakcji przy jednoczesnym stosowaniu z łagodnymi inhibitorami CYP3A. Ryfampicyna, silny induktor CYP3A, znacząco (o 83%) zmniejsza ekspozycję na naldemedynę. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania silnych induktorów CYP3A, takich jak ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), ryfampicyna, karbamazepina, fenobarbital i fenytoina. Nie określono wpływu jednoczesnego stosowania naldemedyny z umiarkowanymi induktorami CYP3A (np. efawirenz) i w związku z tym pacjentów należy monitorować. Jednoczesne stosowanie inhibitorów glikoproteiny P, takich jak cyklosporyna, może zwiększać stężenie naldemedyny w osoczu, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych.

Podmiot odpowiedzialny

Molteni Farmaceutici Polska Sp. z o.o.
ul. Józefa Korzeniowskiego 39
30-214 Kraków
12-653-15-71
[email protected]
www.molteni.com.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
25Adamed011-NZ-Ketoangin- 368x307-v2.jpg