Ronapreve 120 mg/ml + 120 mg/ml roztwór do wstrzykiwań i (lub) infuzji

1 fiolka wielodawkowa z kazyrywymabem zawiera 1332 mg kazyrywymabu w 11,1 ml (120 mg/ml). 1 fiolka wielodawkowa z imdewymabem zawiera 1332 mg imdewymabu w 11,1 ml (120 mg/ml). Kazyrywymab i imdewymab są dwoma rekombinowanymi ludzkimi przeciwciałami monoklonalnymi klasy IgG1 wytwarzanymi w komórkach jajnika chomika chińskiego metodą rekombinacji DNA.

Rekombinowane ludzkie przeciwciała monoklonalne z niezmodyfikowanymi fragmentami Fc. Kazyrywymab (IgG1κ) i imdewymab (IgG1λ) wiążą się z niezachodzącymi na siebie epitopami domeny wiążącej receptor (RBD) białka kolca wirusa SARS-CoV-2. Zapobiega to wiązaniu się RBD z ludzkim receptorem ACE2, uniemożliwiając w ten sposób wnikanie wirusa do komórek. C_max, AUC_0-28 oraz stężenie po 28 dniach od podania kazyrywymabu i imdewymabu były porównywalne po podaniu pojedynczej dawki 1200 mg (po 600 mg każdego przeciwciała monoklonalnego) dożylnie lub podskórnie. Mediana czasu do osiągnięcia maksymalnego stężenia kazyrywymabu i imdewymabu w surowicy (T_max) po podaniu podskórnym pojedynczej dawki po 600 mg każdego przeciwciała monoklonalnego wynosi 6,7 (zakres 3,4–13,6) dni i 6,6 (zakres 3,4–13,6) dni odpowiednio dla kazyrywymabu i imdewymabu. Po podaniu podskórnym każdego przeciwciała monoklonalnego w postaci pojedynczej dawki po 600 mg, szacowana biodostępność kazyrywymabu i imdewymabu wynosiła odpowiednio 71,8% i 71,7%. Oczekuje się, że kazyrywymab i imdewymab, jako ludzkie przeciwciała monoklonalne IgG1, będą rozkładane na małe peptydy i aminokwasy poprzez szlaki kataboliczne w taki sam sposób, jak endogenna IgG. Średnie T_0,5 w fazie eliminacji z surowicy po podaniu dawki 600 mg każdego z przeciwciał monoklonalnych wynosiły 29,8 dni i 26,2 dni, odpowiednio dla kazyrywymabu i imdewymabu.

Leczenie COVID-19 u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych o masie ciała co najmniej 40 kg, którzy nie wymagają tlenoterapii i u których występuje zwiększone ryzyko progresji do ciężkiej postaci COVID-19. Leczenie COVID-19 u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych o masie ciała co najmniej 40 kg otrzymujących tlenoterapię, u których test na obecność przeciwciał przeciw SARS-CoV-2 dał wynik negatywny. Profilaktyka COVID-19 u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych o masie ciała co najmniej 40 kg. Przy zastosowaniu leku należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące aktywności Ronapreve wobec wariantów wirusa wzbudzających obawy.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania kazyrywymabu i imdewymabu u kobiet w okresie ciąży. Dane z badań klinicznych uzyskane od kobiet w ciąży narażonych na działanie kazyrywymabu i imdewymabu, z kohorty objętej rejestrem oraz z nadzoru po wprowadzeniu leku do obrotu, obejmujące łącznie 364 kobiety w ciąży, u których doszło do ekspozycji na lek, nie wskazały działań niepożądanych związanych ze stosowaniem kazyrywymabu i imdewymabu, które wpływałyby na ciążę lub na zdrowie rozwijającego się płodu. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach dotyczących szkodliwego wpływu na reprodukcję. Wiadomo, że ludzkie przeciwciała będące immunoglobulinami klasy G1 (IgG1) przenikają przez barierę łożyskową. Nie wiadomo, czy potencjalne przenikanie kazyrywymabu i imdewymabu przez barierę łożyskową zapewnia jakiekolwiek korzyści lecznicze lub powoduje zagrożenia dla rozwijającego się płodu. Ponieważ kazyrywymab i imdewymab są bezpośrednio ukierunkowane na białko kolca (ang. spike protein) SARS-CoV-2 oraz w związku z brakiem reaktywności krzyżowej z tkankami rozrodczymi lub płodowymi w badaniach reaktywności krzyżowej z tkankami, nie oczekuje się negatywnego wpływu na rozwijający się płód. Lek należy stosować w czasie ciąży jedynie wtedy, gdy potencjalne korzyści uzasadniają potencjalne ryzyko dla matki i płodu, biorąc pod uwagę wszystkie powiązane czynniki zdrowotne. Jeżeli kobieta zajdzie w ciążę w trakcie przyjmowania leku, należy ją poinformować, że nie wiadomo, jakie jest potencjalne ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy kazyrywymab i imdewymab przenikają do mleka ludzkiego, ale wiadomo, że matczyne IgG przenikają do mleka podczas pierwszych dni po urodzeniu. Ponieważ kazyrywymab i imdewymab są bezpośrednio ukierunkowane na białko kolca SARS-CoV-2 oraz ze względu na małe wchłanianie ogólnoustrojowe po doustnym przyjęciu przeciwciał, można rozważyć podawanie preparatu w okresie karmienia piersią, jeśli jest to wskazane klinicznie.

Dożylnie lub podskórnie. Podawanie powinno się odbywać w warunkach zapewniających możliwość leczenia ciężkich reakcji nadwrażliwości, takich jak anafilaksja. Pacjentów należy monitorować po podaniu preparatu, zgodnie z obowiązującymi lokalnie zasadami. Leczenie. Dawkowanie u pacjentów niewymagających tlenoterapii wynosi 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu, podawane w pojedynczej infuzji dożylnej albo we wstrzyknięciu podskórnym; tylko tym pacjentom kazyrywymab z imdewymabem należy podać w ciągu 7 dni od wystąpienia objawów COVID-19. U pacjentów wymagających tlenoterapii (w tym wymagających terapii przy pomocy urządzeń zapewniających podaż tlenu o niskim i wysokim przepływie, wentylacji mechanicznej lub ciągłego pozaustrojowego natleniania krwi (ECMO) dawkowanie wynosi 4000 mg kazyrywymabu i 4000 mg imdewymabu, podawane w pojedynczej infuzji dożylnej. Profilaktyka. Profilaktyka poekspozycyjna. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat o mc. ≥40 kg: 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu w pojedynczej infuzji dożylnej albo we wstrzyknięciu podskórnym. Kazyrywymab z imdewymabem należy podać jak najszybciej po kontakcie z osobą chorą na COVID-19. Profilaktyka przedekspozycyjna. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat o mc. ≥40 kg: początkowo 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu w pojedynczej infuzji dożylnej albo we wstrzyknięciu podskórnym. Kolejne dawki 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu w podawane w pojedynczej infuzji dożylnej lub wstrzyknięciu podskórnym mogą być podawane co 4 tyg. do czasu, gdy profilaktyka nie będzie już wymagana. Nie ma danych dotyczących powtarzania dawkowania po 24 tyg. (po 6 dawkach). W razie pominięcia dawki, w przypadku dawek powtarzanych w ramach profilaktyki przedekspozycyjnej, dawkę należy podać możliwie jak najszybciej; następnie należy odpowiednio zmodyfikować schemat dawkowania, tak aby utrzymać właściwy odstęp pomiędzy dawkami. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności kazyrywymabu i imdewymabu u dzieci w wieku <12 lat. Sposób podania. Infuzja dożylna. Instrukcje dotyczące zalecanego rozcieńczania i infuzji dożylnej 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu lub 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu. Leczenie (pacjenci niewymagający tlenoterapii), profilaktyka poekspozycyjna (pojedyncza dawka), profilaktyka przedekspozycyjna (dawka początkowa). Wielkość worka infuzyjnego uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%): 50 ml, 100 ml, 150 ml; dawka: 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 10 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki i wstrzyknąć do jednego worka infuzyjnego o pojemności 50-250 ml, uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) do jednoczesnego podawania: 5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg imdewymabu; minimalny czas infuzji: 20 minut. Wielkość worka infuzyjnego uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%): 250 ml; dawka: 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 10 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki i wstrzyknąć do jednego worka infuzyjnego o pojemności 50-250 ml, uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) do jednoczesnego podawania: 5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg imdewymabu; minimalny czas infuzji: 30 minut. Profilaktyka przedekspozycyjna (dawka powtarzana). Wielkość worka infuzyjnego uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%): 50 ml, 100 ml, 150 ml; dawka: 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 5 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki i wstrzyknąć do jednego worka infuzyjnego o pojemności 50-250 ml, uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) do jednoczesnego podawania: 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg imdewymabu; minimalny czas infuzji: 20 minut. Wielkość worka infuzyjnego uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%): 250 ml; dawka: 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 5 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki i wstrzyknąć do jednego worka infuzyjnego o pojemności 50-250 ml, uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) do jednoczesnego podawania: 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg imdewymabu; minimalny czas infuzji: 30 minut. Instrukcje dotyczące zalecanego rozcieńczenia i infuzji dożylnej dawki 4000 mg kazyrywymabu i 4000 mg imdewymabu. Leczenie (pacjenci wymagający tlenoterapii). Wielkość worka infuzyjnego uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%): 250 ml (przed dodaniem kazyrywymabu i imdewymabu pobrać i usunąć 66,6 ml roztworu chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworu dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) z worka infuzyjnego); dawka: 4000 mg kazyrywymabu i 4000 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 66,6 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki i wstrzyknąć do jednego worka infuzyjnego o pojemności 50-250 ml, uprzednio napełnionego roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem dekstrozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) do jednoczesnego podawania: 11,1 ml łącznie kazyrywymabu z wielodawkowych fiolek zawierających 1 332 mg kazyrywymabu 11,1 ml łącznie imdewymabu z wielodawkowych fiolek zawierających 1 332 mg imdewymabu; minimalny czas infuzji: 60 minut. Można zmniejszyć szybkość podawania infuzji, przerwać bądź wcześniej zakończyć jej podawanie, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy związane z infuzją lub inne działania niepożądane. Wstrzyknięcie podskórne. Wstrzyknięcia podskórne kazyrywymabu i imdewymabu należy wykonywać kolejno w różne miejsca ciała (w górną część uda, zewnętrzną część ramienia lub w brzuch, unikając obszaru 5 cm wokół pępka oraz linii talii). Przygotowanie 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu lub 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu) do wstrzyknięć podskórnych. Leczenie (pacjenci niewymagający tlenoterapii), profilaktyka poekspozycyjna (pojedyncza dawka), profilaktyka przedekspozycyjna (dawka początkowa) - dawka: 600 mg kazyrywymabu i 600 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 10 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki, aby przygotować 4 strzykawki: 2,5 ml (2x) roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 2,5 ml (2x) roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej z 1332 mg imdewymabu. Profilaktyka przedekspozycyjna (dawka powtarzana) - dawka: 300 mg kazyrywymabu i 300 mg imdewymabu; całkowita objętość 1 dawki: 5 ml; objętość, którą należy pobrać z każdej odpowiedniej fiolki, aby przygotować 2 strzykawki: 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej 1332 mg kazyrywymabu 2,5 ml roztworu z jednej wielodawkowej fiolki zawierającej z 1332 mg imdewymabu.

Aktywność wobec wariantów wirusa SARS-CoV-2. Decyzje dotyczące stosowania leku Ronapreve w leczeniu lub profilaktyce powinny uwzględniać wiedzę dotyczącą charakterystyki krążących wirusów SARS-CoV-2, w tym różnice regionalne lub geograficzne oraz dostępne informacje na temat wzorców wrażliwości na lek. Jeżeli są dostępne dane z testów molekularnych lub sekwencjonowania, należy uwzględnić je przy wyborze leczenia przeciwwirusowego, aby wykluczyć warianty SARS-CoV-2, które wykazują zmniejszoną wrażliwość na lek. Podawanie podskórne w leczeniu COVID-19. Skuteczność kliniczna preparatu podawanego podskórnie w leczeniu COVID-19 nie została oceniona w badaniach klinicznych. Farmakokinetyka kazyrywymabu i imdewymabu w ciągu pierwszych 48 h po podaniu podskórnym 600 mg każdego z przeciwciał monoklonalnych wskazuje na mniejszą ekspozycję w surowicy w porównaniu z podaniem dożylnym tej samej dawki. Nie wiadomo, czy różnice w początkowej ekspozycji ogólnoustrojowej powodują różnice w skuteczności klinicznej. Zaleca się stosowanie podskórnej drogi podania tylko wtedy, gdy podanie dożylne nie jest możliwe i mogłoby spowodować opóźnienie leczenia. Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja. Podczas podawania kazyrywymabu i imdewymabu obserwowano reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksję. W razie wystąpienia objawów istotnej klinicznie reakcji nadwrażliwości lub anafilaksji należy natychmiast przerwać podawanie preparatu i rozpocząć stosowanie odpowiednich leków i (lub) leczenia wspomagającego. Po podaniu dożylnym i podskórnym obserwowano przypadki omdleń z drgawkami. Omdlenia z drgawkami należy różnicować z napadami padaczkowymi i postępować zgodnie ze wskazaniami klinicznymi. Reakcje związane z infuzją. Po dożylnym podaniu kazyrywymabu i imdewymabu obserwowano reakcje związane z infuzją (IRRs). Reakcje związane z infuzją obserwowane w badaniach klinicznych miały w większości nasilenie umiarkowane i występowały na ogół w trakcie infuzji lub w ciągu 24 h od infuzji. Do często zgłaszanych objawów podmiotowych i przedmiotowych tych reakcji należały nudności, dreszcze, zawroty głowy (lub omdlenia), wysypka, pokrzywka, świąd, przyspieszony oddech i uderzenia gorąca. Jednak reakcje związane z infuzją mogą występować jako ciężkie lub zagrażające życiu zdarzenia i mogą obejmować inne objawy podmiotowe i przedmiotowe. W razie wystąpienia reakcji związanej z infuzją, infuzję można przerwać, zmniejszyć jej szybkość lub zakończyć.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania leku Ronapreve zgłaszano następujące działania niepożądane.

Reakcje po infuzji (kroplówce)
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów
reakcji alergicznej lub wymienionej poniżej reakcji w trakcie infuzji lub po jej zakończeniu. Może być
konieczne zmniejszenie szybkości podawania, przerwanie lub zatrzymanie infuzji oraz mogą być potrzebne
inne leki do leczenia objawów. Do objawów reakcji alergicznej lub reakcji związanych z infozją mogą
należeć:

Niezbyt często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób
• nudności
• dreszcze
• zawroty głowy
• uderzenia gorąca
• swędzenie
• nieprawidłowo szybki oddech
• wysypka

Rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób
• ciężka reakcja alergiczna (anafilaksja)
• reakcje alergiczne
• swędząca wysypka

Inne zgłaszane działania niepożądane (częstość nieznana):
• omdlenie, któremu mogą towarzyszyć skurcze lub drżenie mięśni

Reakcje po wstrzyknięciu podskórnym
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących
objawów reakcji po wstrzyknięciach.

Często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób
• zaczerwienienie, zasinienie, obrzęk, ból lub swędząca wysypka w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób
• zawroty głowy
• obrzęk węzłówchłonnych w pobliżu miejsca wstrzyknięcia

Rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób
• swędzenie

Inne zgłaszane działania niepożądane (częstość nieznana):
• omdlenie, któremu mogą towarzyszyć skurcze lub drżenie mięśni

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do krajowego systemu zgłaszania wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Kazyrywymab i imdewymab są przeciwciałami monoklonalnymi, które nie są wydalane przez nerki i nie są metabolizowane przez enzymy cytochromu P450. Z tego względu interakcje z równocześnie stosowanymi lekami, które są wydalane przez nerki lub które są substratami, induktorami lub inhibitorami enzymów cytochromu P450, są mało prawdopodobne.

Roche Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 28
02-672 Warszawa
22-345-18-88
[email protected]
www.roche.pl