Ruconest 2100 j. proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań

1 fiolka i fiolka proszku z rozpuszczalnikiem zawiera 2100 jednostek konestatu alfa, co po rekonstytucji odpowiada 2100 jednostkom w 14 ml lub stężeniu 150 jednostek/ml. Preparat zawiera sód.

Konestat alfa, rekombinowany inhibitor esterazy składowej 1 (C1) ludzkiego układu dopełniacza (rhC1-INH), jest analogiem ludzkiego C1-INH uzyskiwanym z mleka królików zawierających gen kodujący ludzki C1-INH. Sekwencja aminokwasów w konestacie alfa jest identyczna jak w ludzkim C1-INH. C1-INH wywiera hamujący wpływ na wiele proteaz (proteazy docelowe) układu kontaktu i układu dopełniacza. Oceniono wpływ konestatu alfa na następujące proteazy docelowe in vitro: aktywowane C1, kalikreina, czynnik XIIa i czynnik XIa. Wykazano, że właściwości hamujące są porównywalne z obserwowanymi dla C1-INH pochodzącego z osocza ludzkiego. Składowa dopełniacza (białko) C4 jest substratem dla aktywowanych C1. Pacjenci z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym (HAE) mają małe stężenia C4 w krążeniu. Tak jak w przypadku C1-INH pochodzącego z osocza ludzkiego, wpływ farmakodynamiczny konestatu alfa na C4 polega na zależnym od dawki przywróceniu homeostazy układu dopełniacza u pacjentów z HAE na poziomie aktywności C1-INH w surowicy powyżej 0,7 j./ml, co stanowi dolną granicę zakresu prawidłowego. U pacjentów z HAE lek w dawce 50 j./kg mc. zwiększa aktywność C1-INH w osoczu do ponad 0,7 j./ml na ok. 2 h. Skuteczność leku stosowanego w leczeniu ostrych napadów obrzęku naczynioruchowego została potwierdzona w badaniach klinicznych na podstawie istotnego skrócenia czasu do rozpoczęcia ustępowania objawów i czasu do wystąpienia minimalnych objawów oraz małej liczby niepowodzeń leczenia. Na podstawie wyników badań na zwierzętach stwierdzono, że konestat alfa jest eliminowany z krążenia przez wątrobę w drodze endocytozy pobudzanej przez receptor, po której następuje całkowita hydroliza (rozpad). Po podaniu leku (50 j./kg mc.) pacjentom z bezobjawowym HAE, C_max wynosiło 1,36 j./ml. T_0,5 konestatu alfa wynosił w przybliżeniu 2 h. Model dla populacji do oceny farmakokinetyki (PK) wykazuje, że po podaniu dawki 50 j./kg uzyskane zostanie stężenie funkcjonalnego C1-INH >70 % prawidłowej wartości u 96,0 % dzieci w wieku od 2 do ≤13 lat oraz u 90,5 % dzieci w wieku od 2 do <5 lat.

Leczenie ostrych napadów obrzęku naczynioruchowego u osób dorosłych, młodzieży i dzieci (w wieku 2 lat i starszych) z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym (HAE) wywołanym niedoborem inhibitora esterazy C1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Znane lub podejrzewane uczulenie na króliki.

Lek nie jest zalecany do stosowania w ciąży i podczas karmienia piersią z wyjątkiem sytuacji, kiedy korzyść wynikająca z leczenia przewyższa możliwe ryzyko. Brak doświadczenia dotyczącego stosowania leku u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Dożylnie. Leczenie należy rozpocząć pod kierunkiem i nadzorem lekarza doświadczonego w rozpoznawaniu i leczeniu dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego. Dorośli, młodzież i dzieci ≥ 2 lat o mc. < 84 kg: 1 wstrzyknięcie 50 j./kg mc.; objętość w ml wylicza sie ze wzoru- masa ciała (kg)/3; o mc. ≥84 kg: 1 wstrzyknięcie 4200 j. (2 fiolki) co odpowiada objętości 28 ml. W większości przypadków do opanowania ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego wystarcza podanie 1 dawki leku. W przypadku niedostatecznej odpowiedzi klinicznej można podać dodatkową dawkę leku (50 j./kg mc. do 4200 j.). W większości przypadków do opanowania ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego wystarcza podanie jednej dawki leku. W przypadku niedostatecznej odpowiedzi klinicznej można podać dodatkową dawkę preparatu (50j./kg mc. do 4200 j.) według uznania lekarza. W przypadku niedostatecznej odpowiedzi u dorosłych i młodzieży dodatkową dawkę można podać po upływie 120 min, u dzieci po upływie 60 min. Nie należy podawać więcej niż 2 dawki w ciągu 24 h. Szczególne grupy pacjentów. Brak doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Zaburzenia czynności wątroby mogą prowadzić do wydłużenia okresu półtrwania konestatu alfa w osoczu, ale nie wydaje się, by mogło to mieć znaczenie kliniczne. Dane dotyczące stosowania u osób w wieku powyżej 65 lat są ograniczone. Brak podstaw wskazujących, że osoby w wieku powyżej 65 lat miałyby inaczej odpowiadać na preparat. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ konestat alfa nie podlega klirensowi nerkowemu. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Sposób podania. Potrzebną objętość przygotowanego roztworu należy podać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym trwającym ok. 5 min. Preparat proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań powinien być podawany przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia, a proszku i rozpuszczalnika do sporządzania roztworu do wstrzykiwań do czasu, aż pacjent (lub jego opiekun) będzie w stanie podawać lek po odbyciu odpowiedniego szkolenia oraz w porozumieniu z pracownikiem służby zdrowia.

Konestat alfa jest uzyskiwany z mleka królików transgenicznych i zawiera śladową ilość białka królika. Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić wywiad z pacjentem, dotyczący uprzedniej ekspozycji na antygeny królika oraz wystąpienia przedmiotowych i podmiotowych objawów sugerujących reakcję uczuleniową. Podczas oraz po zakończeniu podawania leku należy dokładnie monitorować stan wszystkich pacjentów i prowadzić uważną obserwację, czy nie występują jakiekolwiek objawy nadwrażliwości, których objawy mogą przypominać napady obrzęku naczynioruchowego. Należy poinformować pacjentów o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, takich jak: pokrzywka, pokrzywka uogólniona, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, niedociśnienie tętnicze i reakcja anafilaktyczna. Jeśli takie objawy wystąpią po podaniu leku, pacjenci powinni natychmiast powiadomić lekarza. W przypadku reakcji anafilaktycznej lub wstrząsu należy zastosować natychmiastowe leczenie. Choć uznaje się, że reakcje krzyżowe pomiędzy mlekiem krowim a mlekiem królika są mało prawdopodobne, nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tego rodzaju reakcji krzyżowych u pacjentów z potwierdzoną klinicznie alergią na mleko krowie. Należy obserwować, czy u pacjentów nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy nadwrażliwości po podaniu leku. Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe. Zgłaszano ciężkie tętnicze i żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (TE) po podaniu zalecanej dawki osoczowego inhibitora esterazy C1 u pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka (np. założone na stałe cewniki, zakrzepica w wywiadzie, współistniejąca miażdżyca tętnic, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych lub niektórych androgenów, chorobliwa otyłość, unieruchomienie). Należy ściśle monitorować pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka. Każda fiolka preparatu zawiera 19,5 mg sodu. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania proszku z rozpuszczalnikiem w warunkach domowych oraz samodzielnego stosowania preparatu. Potencjalne zagrożenia związane z leczeniem w warunkach domowych wiążą się z samym podawaniem leku oraz z leczeniem działań niepożądanych, w szczególności reakcji nadwrażliwości. Decyzja o zastosowaniu leczenia w warunkach domowych u każdego pacjenta powinna być podjęta przez lekarza prowadzącego, który powinien zadbać o odpowiednie przeszkolenie oraz okresową kontrolę stosowania preparatu.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

W razie nasilenia objawów i (lub) wystąpienia wysypki, mrowienia, trudności w oddychaniu,
obrzęku twarzy lub języka, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Może to oznaczać, że rozwinęła się alergia na lek Ruconest.

Podczas leczenia lekiem Ruconest mogą wystąpić pewne działania niepożądane:
Często: mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób
•   Nudności

Niezbyt często: mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób
•   Ból brzucha, biegunka
•   Czucie mrowienia, kłucia lub drętwienia w jamie ustnej
•   Ból głowy, zawroty głowy
•   Osłabienie zmysłu dotyku lub czucia na skórze lub kończynach
•   Podrażnienie gardła
•   Pokrzywka
•   Obrzęk uszu i okolic uszu
•   Wstrząs anafilaktyczny

Częstość nieznana
•   Reakcje nadwrażliwości

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji lekowych. W literaturze naukowej opisano interakcje pomiędzy aktywatorem plazminogenu tkankowego (tPA) i lekami zawierającymi C1-INH. Nie należy jednocześnie stosować leku i tPA.

Swedish Orphan Biovitrum Sp.z o.o., Oddział w Polsce
AI. Jerozolimskie 96
00-807 Warszawa
22-206-98-63
[email protected]
www.sobi.com